พญานาคราช 4 ตระกูล นครคำชะโนด

ดีใจที่กระทู้กลับมาเหมือนเดิม
เรียนรู้ธรรมกับกัลยาณมิตร
ยังไม่ใช่ผู้รู้แจ้ง แต่พยายามศึกษา

ขอบคุณ...คุณยาที่กลับมาเป็นคุณยาคนเดิม

 

ครับยินดี สาธุครับ

 

สาธุ

 

กระทู้นี้ผู้คนไปไหนกันหมดนะครับ

 

อิอิ กำลังหนีน้ำท่วมอยู่ครับ อิอิ

 

ยังไม่ท่วมคับ อิอิ อย่าไปกัวน้ำสิ 55

 

อืมพี่เป็นไงมั้งสบายดีไหม น้ำท่วมไหมครับ อยู่ยังไงเป็นห่วงนะ ยา มั่วยุ่งกะบุญกฐินช่วงนี้ เลยไม่ได้โทรถามเลยครับ

 

จริงหรอครับ แต่ข่าวทำไมข่าวมั่วจัง

 

แถวบ้านผมยังไม่ท่วมน่ะครับ บางแค บางบอน พระราม 2 : D

 

.....รอดพ้นภัยพิบัติน้ำท่วม..เพราะบารมีพ่อปู่จริง ๆ..ด้วยกตัญญูครับ....

 

.....ขอให้รอดพ้นภัยพิบัติน้ำท่วม..กันนะครับ

 

ขอให้รอดพ้นภัยพิบัติน้ำท่วมนะครับ สาธุครับ

 

ให้บารมี ๑๐ ทุกข้อเต็มอยู่ในใจของเรา​

ถาม : บารมี ๑๐ เราต้องทำให้อารมณ์ทรงตัวหรือว่าต้องทำแบบไหนคะ ?

ตอบ : ให้ทุกข้อเต็มอยู่ในใจของเรา เจอแบบไหนต้องทำให้ได้ทันที อย่าง ทานบารมี ทันทีที่คนมีความต้องการ เราพร้อมจะให้ได้ทันที ให้แล้วก็ปลื้มใจว่าเราได้ให้ไปแล้ว ส่วนเขาจะไปทำอย่างไรเราไม่ใส่ใจ เพราะเราได้ให้ไปแล้ว

ศีลบารมี ศีลทุกข้อของเราสมบูรณ์บริบูรณ์ ไม่ล่วงศีลแม้ว่าจะอยู่ในภาวะที่เดือดร้อนถึงแก่ชีวิตของตนก็ยอม เพราะฉะนั้น..ต้องทำได้จริงๆ ไม่ใช่จำได้ จำได้ว่าบารมี ๑๐ มีอะไรบ้างจบแล้ว แบบนี้ชาติหน้าบ่ายๆ ถึงจะบรรลุ

ถาม : คำว่าปรมัตถบารมีมีเกณฑ์ที่ชัดเจนไหมครับ ?

ตอบ : ปรมัตถบารมีเขาวัดกันด้วยชีวิต ถ้าหากว่ายอมตายเพื่อให้ได้ทำความดี ต้องเป็นปรมัตถบารมีแน่


สนทนากับพระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกันยายน ๒๕๕๔

 

ธรรมที่ทำให้คนกล้า​

ถาม : เด็กที่สมาธิสั้นแล้วเราให้นั่งสมาธิแบบที่ผู้ใหญ่นั่งกัน จะช่วยให้ดีขึ้นได้ไหมคะ ?

ตอบ : ได้..แต่อย่านาน นับลมหายใจ ๓-๕ คู่แล้วเลิกเลย

ถาม : ตอนนี้จับพี่น้องนั่งคู่กันค่ะ ประมาณ ๑๕ นาที แต่ดูเหมือนคนพี่เขาจะไม่ค่อยนิ่งตั้งแต่เริ่ม ๆ เลย อย่างนี้ให้จับแยกกันหรือคะ ?

ตอบ : ให้อยู่ข้างๆ กันนี่แหละ เขาจะได้มีกำลังใจ ลืมตาขึ้นมาน้องยังอยู่ก็กัดฟันนั่งต่อ ต่อไปก็บอกว่าถ้าน้องยังไม่เลิก หนูอย่าเพิ่งเลิกนะ ถ้าเลิกก่อนสู้น้องไม่ได้ เดี๋ยวเขาก็เกิดมานะฮึดขึ้นมาเอง

สมัยก่อนอาตมาเจอทีเด็ดของเด็กเข้า หมดสภาพความเป็นครูเลย อาตมาเป็นครูสอนมโนมยิทธิ สอนแทบเป็นแทบตายกว่าจะได้สักคนหนึ่ง ปรากฏว่าเดือนถัดไปแม่เขาพาเด็ก ๒ คนมา เราสอนคนพี่ไป เขาพาคนน้องมากราบ เขาบอกว่าขอบคุณมากที่ช่วยให้ลูกเขาได้มโนมยิทธิทั้งคู่ อาตมาก็ อ้าว..ไปสอนตัวเล็กเมื่อไร ?

เขาบอกว่าพอพี่เขาได้มโนมยิทธิแล้ว กลับบ้านไปก็นั่งกรรมฐาน น้องมาถามว่าพี่ทำอะไร พี่ก็บอกว่านั่งกรรมฐานไปดูนรกสวรรค์ น้องก็ถามว่าทำอย่างไร พี่บอกว่า "ให้หลับตาแล้วไปด้วยกัน" บอกแค่นั้นน้องทำได้แล้ว อาตมาสอนแทบตาย เด็กบอกประโยคเดียวได้เลย แสดงว่าเด็กเก่งกว่าเราเยอะ เขามีภาษาที่สื่อแล้วเด็กด้วยกันเข้าใจ น้องเขาก็เชื่อว่าหลับตาไปได้..ก็ไปเลย

ใครเคยดูคลิปวีดิโอบ้าง ที่พ่อเขาเอาขนมเสียบไว้ตรงวงกบประตูแล้วให้ลูกปีนขึ้นไปเอา คน เป็นพี่สาวเห็นพ่อบอกให้ขึ้นแสดงว่าขึ้นได้ ก็ปีนขึ้นไปเอาได้ ถึงเวลาน้องเห็นพี่ขึ้นได้เราต้องขึ้นได้แน่ ก็ปีนขึ้นไปเอาได้เหมือนกัน อาตมาดูก็คิดว่า โอ้โห..ผู้ใหญ่ยังร่วงเลย นี่เด็กขึ้นไปเอาได้ กรอบประตูลื่นๆ นะ สงสัยเป็นไอ้แมงมุมกลับชาติมาเกิด

เพราะฉะนั้น..ความมั่นใจในผู้นำเป็นหนึ่งใน เวสารัชชกรณธรรม คือ ธรรมที่ทำให้คนกล้า ท่านบอกว่าต้องประกอบไปด้วย ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา ศรัทธาคือความเชื่อมั่น ท่านบอกว่า ประกอบไปด้วยเชื่อมั่นในคุณพระรัตนตรัย เชื่อมั่นในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนเองยึดถือกันมาตามตระกูล เชื่อมั่นในผู้นำว่าสามารถนำตนไปสู้เป้าหมายได้ ท้ายสุดเชื่อมั่นในตนเองว่าทำได้สำเร็จ

ถ้ามีความเชื่ออย่างใดอย่างหนึ่งนี้ ทำให้กล้าได้ นั่นเขาเชื่อมั่นในผู้นำ พ่อบอกให้ทำแสดงว่าทำได้

ขอบคุณบทความจาก วัดท่าขนุน จ.กาญจนบุรี​

 

ขอทักแบบชาวลาวล้านช้าง นะครับ สบายดี อ้าย เอื้อย น้องทุกท่าน ที่เข้ามาเยือนกระทู้ ลูกหลานสายญาณบารมี องค์นาคินทร์ ผมพึ่งกลับมาจากเวียงจันทร์ สปป.ลาว และ สตึงเตรง ประเทศกัมพูเกีย เหนื่อยมากๆ ครับไปกราบหลวงปู่ชาคำแดง ยาตวุทโท หรือหลวงปู่อังแพะ (นอนเทา) ท่านเป็นศิษย์ของสำเร็จลุน นครจำปาศักดิ์ ที่ประเทศกัมพูเกีย หรือกัมพูชา เลยไม่ค่อยได้เข้ากระทู้เลยพักนี้ ขออภัยมากๆนะครับ อ้าย เอื้อย น้องทุกท่าน ช่วงนี้ หากอยากติดต่อข้าพเจ้า สามารถติดต่อได้ ที่E-mail : Pithak@gmail.com

 

เป้าหมายของชีวิต​

ทุกวันนี้เรามีชีวิตอยู่ได้เพราะกิเลส กิเลสมันเลี้ยงเรามาตลอด
เกิดมาได้มีผ้าผ่อนนุ่งห่มอาศัยอยู่ทุกวันนี้ ก็ไม่ใช่เพราะกิเลสหรอกหรือ?
ทำงานต้องการได้เงินไม่ใช่เพราะกิเลสหรือ

มีลูกมีเมียต้องการได้เมียดีได้ลูกดี ก็เพราะกิเลสไม่ใช่หรือ?
มีบ้านหลังโต มีรถคันใหญ่ มีข้าวของเครื่องใช้ ไม่ใช่เพราะกิเลสหรอกหรือ?
ทะเยอทะยานอยากได้ลาภยศก็เพราะกิเลสไม่ใช่หรือ?
ฯลฯ

พระ พุทธเจ้าไม่ได้ปฏิเสธกิเลส แต่ทรงสอนให้รู้จักใช้กิเลส อย่าให้กิเลสใช้เรา อย่าให้กิเลสมาดึงเราไปให้ผิดทำนองคลองธรรม เราปฏิเสธกิเลสไม่ได้ แต่เราละวางกิเลสได้

ตั้งปัญหาถามตัวเองว่า เราต้องการอะไรสำหรับชีวิต เรามีชีวิตที่ทนทุกข์ทรมานอยู่ทุกวันนี้อยากได้อะไร จุดมุ่งหมายของชีวิตเรามีไหม

มีแก้วแหวนเงินทองทรัพย์สมบัติมากมายเพื่ออะไร เพื่อจะรอความตายในวันหนึ่ง อย่างนั้นหรือ

ถ้า บอกว่าเป้าหมายของชีวิต คือทำชีวิตของตนให้เข้าไปสู่จุดที่ว่า ได้ยศดี ได้อำนาจดี ได้วาสนาดี ได้เงินดี ได้บ้านดี ฯลฯ ขอตอบว่านั่นไม่ใช่เป้าหมายของชีวิต

การ ที่บอกว่าต้องได้ยศ ได้อำนาจ ได้วาสนา คือเป้าหมายของชีวิตนั้น มันก็เหมือนกับที่พระพุทธเจ้าบอกว่ายังมิใช่การยิงธนูไปสู่เป้าหมายที่แท้ จริง เป็นแค่ลูกธนูที่ตกจากคันธนูเท่านั้นเอง

ถ้าอยากจะให้ ลูกธนูแห่งชีวิตนี้หลุดออกจากแล่ง แล้วมุ่งไปข้างหน้าอย่างชนิดที่ถึงเป้า มันก็ต้องมีความคิดสลัดหลุดอะไรๆที่เป็นเปลือก ที่เป็นกระพี้หนาแน่นที่เกาะลูกธนูนั้นให้ออกไปบ้าง

ดังเช่น ไม้ใหญ่ๆที่เขามาทำลูกธนู ช่างต้องเหลา เอาเปลือก กระพี้ออก เอาสิ่งที่ไม่ต้องการใช้ออก ยิ่งเอาเปลือก เอากะพี้ เอาเนื้อที่ใช้ไม่ได้ออกไปมากเท่าไหร่ ลูกธนูนั้นก็จะไปได้ไกลมากขึ้นเท่านั้น

เป้าหมายของชีวิต ทุกคน ถ้ายิ่งแกะเอาอบายมุขคือความฉิบหาย เอาของไม่ดีออกไปจากตัวเองมากเท่าไหร่ เป้าหมายของชีวิตตัวเองก็จะโลดแล่นไปได้ไกล และไปถึงเป้าหมายที่แท้จริงได้ในที่สุด

การเดินทางของชีวิตต่างจากการเดินทางในหนทาง เพราะการเดินทางของชีวิต การพักก็คือความตาย

​

 

น้องยากลับมาแล้ว อนุโมทนาสาธุในบุญกุศลทั้งหมดทั้งมวลค่ะ

เปิดป้ายเปลี่ยนชื่อใหม่ด้วย ^-^

 

ครับพี่ปราญชลี ผมพึงกลับจากสตึงเตรง ประเทศกัมพูชาครับ เหนื่อยมากๆครับ

ไปไหนหมดหนะครับ

 

เราเป็นผู้ก่อนกรรม ก่อเวร ก่อภัย ​

<table width="725" align="center" border="5bgcolor=&quot;#E2E2E2&quot;" cellpadding="0"><tbody><tr><td bgcolor="#ffffff"><table width="100%" align="center" border="0" cellpadding="3" cellspacing="0"><tbody><tr bgcolor="#FFFFCC"><td valign="center"> </td></tr> <tr><td valign="top" align="center"><table width="95%" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td class="A2" valign="top"> <table align="center" bgcolor="#F5F5F5" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td></td></tr><tr><td align="center">
</td></tr></tbody></table>
</td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td valign="top" align="center"><table width="95%" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td class="A2" valign="top"> <table align="center" bgcolor="#F5F5F5" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>

 

กรรมที่ทำโดยไม่เจตนา​

เรื่องผลของกรรมต้องศึกษาใน ยถากัมมุตาญาณ ให้ดี ถึงเวลาเราจะรู้ว่ากรรมนั้นน่ากลัวขนาดไหน ประมาทไม่ได้แม้แต่นิดเดียว เราจะไปคิดว่าความชั่วเพียงนิดเดียวแล้วทำ พลาดเมื่อไรก็แย่เมื่อนั้น

ความดีความชั่วเล็กๆ น้อยๆ ที่เรียกว่า กตัตตากรรม คือ กรรมที่ทำโดยไม่เจตนา

ขนาดพระพุทธเจ้ายังโดนสนองเลย ในวาระสุดท้ายหลังจากพระองค์ท่านปลงอายุสังขารแล้ว ท่านเดินจาก ปาวาลเจดีย์ ไปยัง กุสินารา ระหว่างทางเกิดเหน็ดเหนื่อยกระหายน้ำขึ้นมา จึงตรัสบอก พระอานนท์ ให้ปูผ้าสังฆาฏิใต้ต้นไม้แล้วให้ไปตักน้ำมา พระอานนท์เพิ่งเดินผ่านลำธารไป รู้อยู่ว่าใกล้แค่นั้นเอง ก็ย้อนกลับไปตัก ปรากฏว่า เกวียน ๕๐๐ เล่ม เพิ่งจะลุยผ่านไป น้ำขุ่นคลั่ก กรองอย่างไรก็ไม่ใส

พระอานนท์จีงกลับมารายงานพระพุทธเจ้าว่า "ไม่มีน้ำพระเจ้าข้า เพราะเกวียน ๕๐๐ เล่มเพิ่งจะลุยผ่านไป"
พระพุทธเจ้าบอกว่า "กลับไปใหม่เถอะ ตถาคตกระหายมาก น้ำนั้นมีอยู่"
พระอานนท์สงสัย แต่ว่าด้วยความเชื่อมั่นก็ย้อนกลับไปอีกครั้ง ปรากฏว่าน้ำใสแล้ว

เหตุการนี้เกิดจากกรรมนิดเดียวในสมัยชาติหนึ่ง พระองค์เกิดเป็น เด็กชาวนา ถึงเวลาปลดวัวออกจากไถก็รีบเอาไปกินน้ำ วัวที่หิวน้ำมาทั้งวัน ถึงเวลาก็พรวดพราดไปกินน้ำโดยไม่ได้สังเกต แต่พระพุทธเจ้าชาตินั้นท่านสังเกตเห็นว่า วัวกำลังจะกินน้ำขุ่น เกิดสงสารว่าน้ำขุ่นอย่างนี้อย่าเพิ่งกินเลย ก็ดึงวัวให้ย้ายมากินน้ำใสที่อยู่ใกล้กันนิดเดียว

กรรมที่ทำโดยเจตนาดี แล้วก็ไม่ได้มีเจตนาจะกลั่นแกล้งอะไรแท้ๆ วาระสุดท้ายยังตามมาสนอง ขนาดพระพุทธเจ้ายังโดนสนองขนาดนั้น แล้วของเราจะไปรอดหรือ ?


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนกุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๔

ขอบคุณบทความจาก วัดท่าขนุน​