ข้าคือ นักรบแสง...ผู้โรยแรง แสงใกล้สิ้น เพียงหวัง ใครได้ยิน แสงใกล้สิ้น ส่งเสียงมา...

ดูเหมือนข้าน้อยกำลังจะได้ศิษย์ผู้น้องเสียแล้ว ข้าขอคราวะท่านครูผู้ประเสริฐ ทั้งชีวิตข้าน้อยไม่เคยยอมใคร ไม่เคยยอมเชื่อฟังใคร แต่ท่านนี้ข้าน้อยขอยอมแพ้ ท่านเจาะทะลุจิตวิญญาณของข้าน้อย ราวกับเบื้องหน้านี้ข้าน้อยกำลังยืนอยู่ต่อหน้ามหาสมุทร

 

แจ้งแผนปฎิบัติการ ต่อพี่น้องญาติเพื่อนทั้งหลาย

นักรบแสง ขอแจ้งแผน ปฎิบัติ
ขอให้ผลัด กันโจมตี อย่าหนีถอย
แบ่งกลุ่มย่อย คอยทำการ กันต่อไป
ยันสว่าง ฉันหวังไว้ ให้ช่วยกัน

​

ตามแผนการรบที่แนบมาด้วยนี้
ขอให้นักรบและนักสู้ ทั้งหลาย
รวมถึงพี่น้องญาติเพื่อนทั้งมวล
ที่ช่วยกันอยู่ในขณะนี้ จงผลัดกันปฎิบัติการ
ผลัดกันพัก และสู้ต่อไปจนกว่า
พระอาทิตย์จะขึ้น จงอย่ายอมแพ้โดยง่าย
พระจันทร์ในคืนนี้ เป็นฝ่ายเราเต็มที่
โดยยินดีมอบพลังแห่งแรงดึงดูดน้ำทั้งหมด
ให้แก่พวกเราทั้งหลาย ใช้ดึงน้ำลงทะเล
ลงใต้บาดาล หรือแม้กระทั่งให้หายไปได้เฉยๆ
วันนี้เป็นโอกาสทองแล้ว จงเร่งทำงานให้เต็มที่
วันพรุ่งนี้จะได้ทราบว่า น้ำจะลดหายไปได้
ดั่งเรื่องมหัศจรรย์ มวลน้ำก้อนใหญ่ก็ไม่ใช่ปัญหา
พวกเราจงพยายามกันต่อไปเถิด
พี่น้องชาวไทยทั้งหลาย
จงสู้ตามแผนการที่เราได้แนบมาด้วยนี้
จัดการกับน้ำท่วมน้ำหลาก ให้อยู่มือให้จงได้
ด้วยอำนาจแห่งข้า ข้าขออำนวยพรให้แก่พวกเรา
ขอพวกเราจงทำการได้สำเร็จดังประสงค์
อย่างสวยงาม น่าทึ่ง จนต้องตะลึงไปทั่วโลก

โอม......... ......... .........

กระต่ายป่า ข้างวัด

 

ข้าพเจ้าก็เป็นอย่างนั้นขอรับ ~ * ไม่เคยเชื่อฟังไม่ รั้น มาตลอดขอบคุณที่ชี้แนะขอรับ ~ *

 

ก่อนยังมีแดนห่างไกล ไกลนัก แต่มีคนพักอาศัย

.

สวัสดี ครับท่านพี่วัช
ท่านคิดจะจัด จากฉันไปไหน
ถ้าไม่ใช่ท่าน ช็อตฉันกลางใจ
วันนี้คงไม่ ได้ฟื้นตื่นมา
ถึงแม้ตื่นสาย ทันได้แก้ตัว
เพราะฉันมันมั่ว มัวเศร้าโศกา
ท่านมีแต่ให้ ฉันได้ตลอดมา
ท่านช่างกรุณา ดั่งฟ้า.ช่างปราณี
ท่านมีบุญคุณ ยิ่งใหญ่ล้นเหลือ
ชาวไทยควรเชื่อ ท่านผู้มีเมตตา
ข้าขอคุกเข่า ลงท้าวกับพื้น
ด้วยจิตรู้ตื่น กราบท่านวัชรา

กระต่ายป่า ข้างวัด

.

 

"จิตเป็นเนื้อนา ที่หว่านพีชใด้ทุกชนิด อาจเรียกเนื้อนานี้ได้ว่า พีชทั้งหมด" ​

การที่คุณมีน้ำตาไหล สิ่งนี้ได้แสดงว่า คุณกำลังมีประสบการณ์กับการตื้นรุ้น้อยๆของคุณ มันได้ถูกบ่มเพาะขึ้น เพื่อพัฒนากลายเป็นการตื่นรู้ที่ยิ่งใหญ่ ถึงแม้ว่าแท้ที่จริงแล้ว ก็ไมมีสิ่งที่ธรรมดา หรือ ยิ่งใหญ่ จริงๆก็ตามที ที่นี้ถ้าคุณกำลังหาครูฉันก็ใคร่ขอกล่าวว่า ครูทางจิตวิญญาณที่ดี คือครูที่สามารถทำให้คุณเห็นได้ว่าลึกลงๆไปแล้วมีครูอีกคนหนึ่งอยู่ภายในตัวคุณ เขาจะต่างจากครูทุกคนที่คุณเคยรู้จัก สิ่งที่เขาทำไม่ใช่การสอนอะไร? แต่เป็นการเอาอะไร?หลายๆอย่างออกไปจากตัวคุณ เขาจะโยนคุณกลับไปในแก่นแท้ของการดำรงอยู่ของคุณเอง คุณต้องโต และ เดินด้วยสองเท้าของคุณเอง ที่นี้ครูภายในคือใคร ครูภายในนั้นอาจจะมีอยู่หลายคน แต่รวมๆแล้วทุกคนคือ คนๆเดียวกัน คนที่มีชื่อว่าปัญญา และคุณต้องพึงเขาให้มากๆ อย่าลืมรู้จักกันไว้ล่ะ พึ่งให้มากๆไม่ต้องเกรงใจ ยิ่งมากกว่าเสียยิ่งกว่า ครูภายนอก ยิ่งดี เพราะบางทีครูภายนอกอาจจะเป็นของปลอมก็ได้ใครจะรู้ เขาอาจจะเป็นนักต้มตุ๋นคน หรือ กระทั้งตัวเขาก็ยังไม่รู้ตัวเองเลยก็ได้ว่าตัวเอง และ คนอื่นเดินตามตนอยู่กำลังเดินไปผิดทางเสียแล้ว
ดังนั้นการพึ่งพาครูภายในจึ่งปลอดภัยกว่า ครูภายในจะช่วยให้คุณเลือกได้ถูก ว่าจะบ่มเพาะชีวิตของคุณให้ขับเคลื่อนไปข้างหน้าได้อย่างไร? แบบใด และ หนทางไหนจึ่งจะเป็นหนทางที่ถูกต้อง และ สิ่งนี้ต้องอาศัยความไว้วางใจค่อนข้างมาก การที่เรามีความวางใจในครูภายในของเรานั้น ก็เท่ากับว่า เราได้วางใจในตัวของเราเองด้วย ท่านหลินจี้ สังฆปริณายกนิกายเซนกล่าวว่า "เจ้าไม่มีความมั่นใจในตัวเองพอ จึงเที่ยววิ่งไปทั้ว หยุดเสียพึงรับรู้ไว้ว่า เจ้านั้นสามารถเป็นพระพุทธเจ้าได้เพราะธรรมชาติแท้ในตัวเจ้ามีความสามารถในการเปลี่ยนแปลง แล เยียวยา" เมื่อคุณไว้วางใจในตัวเองคุณก็จะเรียนรู้วิธีที่จะดูแลชีวิตของคุณเองได้ และ พร้อมที่จะกลับมาค้นหาธรรมชาติที่แท้จริงของคุณ คุณคือใครกันแน่? และ มาที่นี่เพื่ออะไร?เมื่อคุณวางใจในตัวเอง และ เริ่มสำรวจว่าแท้ที่จริงแล้วตัวคุณมีสิ่งใดบ้าง หนทางแห่งความตื่นก็ได้เริ่มขึ้น

เมื่อคุณเริ่มเฝ้าสังเกตุด้วยอำนาจแห่งสติ เมื่อคุณค่อยๆเคลื่อนเข้าไปภายในตัวคุณ ลึกลง ลึกลง ตรงจุดนั้นคุณจะได้เห็นเมล็ดพันธ์มากมาย เมล็ดพันธ์แห่งความกรุณา แห่งความดีงาม แห่งปัญญาแห่งสังสารวัฏ แห่งความเกลียดชัง แห่งความตระหนี่ถี่เหนียวเห็นแก่ตัว เมล็ดที่พร้อมจะประทุออกมาเมื่อมีสิ่งอื่นใดมากระตุ้นให้กลายเป็นไม้กล้า เมื่อ ปัจจัยต่างๆพร้อมสำหรับการเกิดของมัน จะว่าไปเมล็ดพันธ์เหล่านี้ ก็คล้ายๆกับดอกไม้ที่ร้อยด้วยเส้นด้ายในพวงมาลัย คุณอาจจะเห็นดอกไม้ แต่ไม่เห็นเส้นด้าย และ เส้นด้ายที่ผมพูดถึงนี้ก็คือ สิ่งที่อยู่ภายในตัวคุณที่ได้รอยรัดดอกไม้ทั้งมวลที่หลอมรวมกันมาเป็นพวงมาลัย พวงมาลัยนั้นเสมือนหนึ่งเป็นสิ่งที่เรียกว่า ชีวิตทั้งหมดของคุณ สิ่งที่คุณเป็นอยู่ และ แสดงออกในชีวิตประจำวัน

เพื่อที่จะได้เห็นพวงมาลัยทั้งพวง คุณต้องมองให้เห็น ไม่เพียงแค่ดอกไม้ทั้งหมด แต่รวมไปถึงเส้นด้ายนี้ด้วย ทีนี้เราจะกลับมาที่ เมล็ดพันธุ์ของเรา เมล็ดพันธ์นั้นถูกหว่านโดยสังคม ครอบครัว ความเชื่อทางศาสนา การหว่านเหล่านี้ล้วนเป็นเกมที่ยิ่งใหญ่ ที่ได้วางหมากให้คนมากมายต่อต้านตัวเอง และ คุณก็สู้กับตัวเองตลอดเวลา บนความสับสนนั้น จนกระทั้งคุณไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าคุณเป็นใคร คุณสูญเสียตัวเองไป และ รู้ดีว่าบทบาทที่สวมอยู่ไม่ใช่สิ่งที่เป็นตัวคุณจริงๆๆ จนกระทั้งลืมไปเลยว่าคุณเป็นใคร มีบทบาทเช่นไรบ้าง
ผมเคยได้ยินเรื่องนี้มา ชายคนหนึ่งอาศัยอยู่ในลอสแอนเจิลลิส เข้าไปหาจิตแพทย์ และ แนะนำตัวว่าเป็นพระเจ้านโปเลียนมหาราช
เขากล่าวว่า "หมอครับทุกสิ่งกำลังไปได้ดีกับชีวิตผม กองทัพของผมยิ่งใหญ่ พระราชวังก็เลิศหรู ประเทศก้รุ่งเรือง แต่ปัญหามีเพียงอย่างเดียวคือ โจเซฟินเมียผม"
หมอถามว่า "เอ้าทุกอย่างกำลังไปได้ดีไม่ใช่หรือ แล้วทำไมล่ะ"
เขากล่าวว่า"พอดีเธอคิดว่าตัวเองเป็น มิสซิส โกล์ดเบิร์กนะสิ"

กลับมาที่เรื่องเมล็ดพันธุ์ของเรา ถ้าคุณสามารถมองเห็นมันเห็นในพื้นดินที่เรียกว่าจิตใต้สำนึกของคุณ คุณจะเห็นว่าทุกๆครั้งที่มันถูกกระตุ้นจากสิ่งภายนอก เมื่อคุณตอบสนองต่อสิ่งนั้น ร่ายกายทั้งหมดของคุณก็จะเคลื่อนไปด้วย แต่กระนั้นเมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ในขณะที่คุณสังเกตุพบว่า ลึกๆลงปในตัวของคุรขณะนี้ เมล็ดพันธ์แห่งความทุกข์กำลังจะโตขึ้น ก็ขอให้อย่าได้ตอบสนอง และ ต่อต้านมัน คุณแค่ต้องเฝ้าดุมันต่อไป และ สนุกไปกับมัน ปล่อยให้มันเกิดขึ้น ในไม่ช้ามันก็จะหายไป ความจริงถ้าในตอนที่คุณเห็นเมล็ดพันธ์ที่สวยงาม อย่างเมล็ดพันธ์แห่งกรุณา และ เลือกที่จะกินผลจากเมล็ดพันธ์ที่ดีเหล่านี้เท่านั้นชีวิตของคุณจะเต็มไปด้วยความงดงาม และ สุทรียภาพ และ หากคุรเลือกที่จะไปรดน้ำเมล็ดพันธ์แห่งปัญญา คุณก็จะแลเห็นสิ่งนี้(เมล็ดพันธุ์ทุกๆเมล็ดที่คุรมี)ในตัวคนอื่นด้วย คุณเห็นความเป็นดั่งกันและกัน และ ไม่ถูกหลอกลวงด้วยรูปลักษณ์ภายนอกอีกต่อไป<O

 

ก่อนยังมีแดนห่างไกล ไกลนัก แต่มีคนพักอาศัย

.

เรียนท่านกฤษณมูรติ

...ท่านให้ผมหา ครูผู้ปรีชา ปัญญาล้ำเลิศ
ที่มีจิตประเสริฐ ล้ำเลิศ สุดวิถี
ผมยังไม่ทันหา ท่านก็มาอยู่ตรงนี้
โชคผมช่างแสนดี มีท่านคอยเมตตา

...คงไม่ใช่บังเอิญ เผชิญท่านในวันนี้
สุดยอดแห่งโชคดี จะได้มี ท่านนำทาง
ถ้อยคำของท่าน เหมือนกลั่นจากฟ้า
ร่วงหล่นลงมา ตรงหน้าผมพอดี

...ผมขอยึดท่าน เป็นครูผู้นั้น
โปรดช่วยนำฉัน สู่สวรรค์ สุดแสนดี
เพราะว่าภารกิจ ที่คิดทำต่อไปนี้
ต้องการคนที่ ช่วยฉันชี้ และนำทาง

...งานที่รออยู่ข้างหน้า ดูว่ายากสิ้นดี
แต่ทว่า ณ บัดนี้ โชคเริ่มดี ที่ปัญญา
มีท่านมาช่วยแจง แถลงให้กระจ่าง
จนจิตผมสุกสว่าง กว้างขวางขึ้นทันที

โอ้ พระเจ้าจอร์จ มันช่างดิอิมพอสซิเบิ้ล
ท่านต้องช่วยผมนะครับ ภารกิจของผมแทบเป็นไปไม่ได้
แต่ถ้ามีท่านคอยช่วยด้วย ผมต้องทำได้สำเร็จแน่ๆ
การที่จะทำให้คนจำนวนมาก มีจิตวิญญานที่สูงขึ้น
ผมไม่เคยทำมาก่อน แถมต้องทำให้ได้มากๆ
อย่างรวดเร็วสุดขีด ภายใน ๓๖ วันต่อจากนี้
ต้องเตรียมรับมือกับภัยพิบัติที่ยังเหลืออยู่
ตามที่ท่านวัช. ได้บอกแล้วเป็นบางส่วน
เราอาจต้องการยอดฝีมือทางจิต เป็นร้อยๆคน
ผมขอกราบเรียนเชิญท่าน มา ณ ที่นี้เลยนะครับ

ขอกราบขอบพระคุณ ในคำกล่าวที่ผ่านมาแล้ว
และที่จะมีมาอีกมาก ในอนาคต

กระต่่ายป่า ข้างวัด

 

<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/F2j9bsJjKTo" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

ทุกท่านล้วนถูกกำหนดมา.(ไม่มีอะไรบังเอิญ).ทุกอย่าง.. กำลังเป็นไปในทิศทางที่ดี..
เป็นกำลังใจให้จขกท..(ขอบคุณที่ไว้ใจ)

 

ก่อนยังมีแดนห่างไกล ไกลนัก แต่มีคนพักอาศัย

.
ท่านวรคามิน

ขอขอบคุณ ในกำลังใจ ที่ท่านได้ไป เสาะหามาฝาก
นับว่าท่าน ช่วยผมได้มาก คิดถูกแล้วที่ฝาก ท่านลากให้ในทันที
เมื่อไม่บังเอิญ มิเพลินติดดิน สมหวังทั้งสิ้น แผ่นดินล้วนยินดี
อีกเรื่องที่เหลือ เผื่อยุทธวิธี หวังว่าท่านมี วิธีจัดการ
ตำนานเพิ่งเริ่มต้น หลายคนไม่ติดที่ รอเพียงวันดี จะได้มีสัญญาน
หลายท่านที่เหลือ คงต้องเผื่อไว้ หากมีคนไม่เข้าใจ ท่านจะไ้ด้เพิ่มเข้ามา

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

[๑๘๘] ครั้งนั้นแล ท่านพระปุณณิยะเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคยังที่
ประทับ ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มี-
*พระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอ เป็นเหตุเป็นปัจจัย ที่บางครั้ง
พระธรรมเทศนาแจ่มแจ้ง กะพระตถาคต บางครั้งไม่แจ่มแจ้ง ฯ

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรปุณณิยะ ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา แต่ไม่เข้าไป
หาเพียงใด ธรรมเทศนาของตถาคตย่อมไม่แจ่มแจ้งเพียงนั้น แต่เมื่อใด ภิกษุ
เป็นผู้มีศรัทธาและเข้าไปหา เมื่อนั้น ธรรมเทศนาของตถาคตย่อมแจ่มแจ้ง
ดูกรปุณณิยะ ภิกษุผู้มีศรัทธาและเข้าไปหา แต่ไม่เข้าไปนั่งใกล้เพียงใด ธรรม-
*เทศนาของตถาคตย่อมไม่แจ่มแจ้งเพียงนั้น แต่เมื่อใด ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา ...
และเข้าไปนั่งใกล้ เมื่อนั้น ธรรมเทศนาของตถาคตย่อมแจ่มแจ้ง ดูกรปุณณิยะ
ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา ... และเข้าไปนั่งใกล้ แต่ไม่สอบถามเพียงใด ธรรมเทศนา
ของตถาคตย่อมไม่แจ่มแจ้งเพียงนั้น แต่เมื่อใด ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา ... และ
สอบถาม เมื่อนั้น ธรรมเทศนาของตถาคตย่อมแจ่มแจ้ง ดูกรปุณณิยะ ภิกษุ
เป็นผู้มีศรัทธา ... และสอบถาม แต่ไม่เงี่ยโสตลงสดับธรรมเพียงใด ธรรมเทศนา
ของตถาคตย่อมไม่แจ่มแจ้งเพียงนั้น แต่เมื่อใด ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา ... และ
เงี่ยโสตลงสดับธรรม แต่ฟังธรรมแล้วไม่ทรงจำไว้เพียงใด ธรรมเทศนาของ
ตถาคตย่อมไม่แจ่มแจ้งเพียงนั้น แต่เมื่อใด ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา ... และฟังแล้ว
ทรงจำไว้ เมื่อนั้น ธรรมเทศนาของตถาคตย่อมแจ่มแจ้ง ดูกรปุณณิยะ ภิกษุ
เป็นผู้มีศรัทธา ... และฟังแล้วทรงจำไว้ แต่ไม่พิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำ
ไว้เพียงใด ธรรมเทศนาของตถาคตย่อมไม่แจ่มแจ้งเพียงนั้น แต่เมื่อใด ภิกษุเป็น
ผู้มีศรัทธา ... และพิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำไว้ เมื่อนั้น ธรรมเทศนา
ของตถาคตย่อมแจ่มแจ้ง ดูกรปุณณิยะ ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา ... และพิจารณาเนื้อ
ความแห่งธรรมที่ทรงจำไว้ แต่ไม่รู้อรรถรู้ธรรมแล้วปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม
เพียงใด ธรรมเทศนาของตถาคตย่อมไม่แจ่มแจ้งเพียงนั้น แต่เมื่อใด ภิกษุเป็นผู้มีศรัทธา ... และรู้อรรถรู้ธรรมแล้วปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม เมื่อนั้น
ธรรมเทศนาของตถาคตย่อมแจ่มแจ้ง
ดูกรปุณณิยะ ธรรมเทศนาของตถาคตผู้มีปฏิญาณ
โดยส่วนเดียว อันประกอบด้วยธรรมเหล่านี้แล ย่อมแจ่มแจ้ง ฯ
จบสูตรที่ ๒

 

จขกท ช่วยเทพสังหรที่นะคับผมว่าคุณนี่หระน่าจะช่วยเขาได้นะ
ผมโดนเด็กด่าเสียผู้ให่ญไปแล้ว เขาคงต้องการคนอย่างคุณถ้าผมคิดไม่ผิด

 

ผมมาช่วยลุงแล้วไม่ต้องกลัวมัน

 

ก่อนยังมีแดนห่างไกล ไกลนัก แต่มีคนพักอาศัย

สวัสดี ท่านไฮดี้ ที่ดุเดือด
ดั่งผู้ชอบ เห็นเลือด มารศาสนา
ปณิภาณ ตั้งไว้ มั่นจิตรา
มารศาสนา เจอเข้า เข่าระทวย

เราอยู่ฝ่ายเดียวกันนะท่าน บ่ใช่ฝ่ายตรงข้าม
กับขจรศักดิ์ นี่ผมไม่รู้จักเลยครับ ผมขอไม่ยุ่งด้วย
ส่วนสไปเดอร์แมน ก็รู้จักกันในกระทู้นี้แหละ
เพียงแต่ว่ารู้สึกเหมือนกับว่าเราเป็นซี้กันมานาน
รู้โดยสัญชาติญาน ไม่มีเหตุผลจะอธิบายใดๆ
เรื่องส่วนตัวของผู้อื่น ผมไม่ขอยุ่งด้วย
ไม่ใช่นิสัยของผม ที่จะไปตำหนิติเตียนใครๆ
แต่ผมขอไว้ซักคนละกัน เฉพาะในกระทู้ของผม
ผมอยากให้มีแต่ข้อความดีๆ สวยงาม ประทับใจ
ไม่ต้องการความดุเดือดเลือดพล่านในที่นี้
ขอนะครับ พลีส
หวังว่าเราคงจะได้เสวนากันด้วยดีต่อไปนานๆ
ผมจะยินดีมากถ้าเราจะได้เป็นสหายแห่งแสงด้วยกัน
อาจได้ทำภารกิจที่น่าตื่นเต้นด้วยกันในอนาคต

สวัสดีอีกครั้งครับผม

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

ครับโอเค ผมไม่มาก่อกวนใครในนี้หรอกครับ ผมแค่บอกว่าให้เขาช่วยตัวเองดีกว่ามานั้นขอคนอื่นครับ

 

ก่อนยังมีแดนห่างไกล ไกลนัก แต่มีคนพักอาศัย

.
ท่านคุรุแกล้งบ้า

สวัสดี ท่านคุรุแกล้งบ้า แต่ทว่า ปัญญายังดี
คำพูด ท่านใส่เต็มที่ ข้าน้อยยินดี แต่ว่างงงัน
ท่านใส่ ซะตั้งหลายอย่าง หัวข้าหมุนคว้าง เงอะงะงงงัน
อยากตอบ แต่คิดบ่ทัน ในหัวงงงัน เพราะท่านโวยวาย
แต่ว่า ข้าก็ยินดี ดูเหมือนท่านพี่ จะมีสุขใจ
นักรบ ไม่รู้เป็นใคร ข้าเคยอ่านไว้ แต่ล้วนลืมเลือน

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

..รู้จักท่านคุรุบ้าด้วยหรอ? เขาโดนแบนเพราะความเถื่อนใช่ไหม?

 

ก่อนยังมีแดนห่างไกล ไกลนัก แต่มีคนพักอาศัย

.
ท่าน COME&Z

อา....... พูดน้อย ต่อยหนัก
__________________

"ชีวิตมีปริศนา พระพุทธศาสนามีคำตอบ"


โอ้.ท่านซี อาจมีปัญหา คุรุแกล้งบ้า ใส่มามากหลาย
ไม่รู้ ท่านดูอย่างไร พูดซะมากมาย ท่านบอกน้อยเดียว
แถมยัง ไม่ทันได้ต่อย ข้าผู้น้อย เห็นแค่โวยวาย
คุรุ คงไม่ต่อยใคร ท่านแค่โวยวาย ด้วยน้ำใจไมตรี
ชีวิต ล้วนมีปริศนา แต่ข้าคิดว่า ปริศนาก็สวยดี
พุทธศาส ก็มีคำตอบ ขอเพียงรอบคอบ คำตอบล้วนมี

สวัสดีพร้อมบ้ายบาย
กระต่ายป่า ข้างวัด
.


ท่านนอกโลก

ท่าทางกระทู้นี้จะเป็นที่รวมของเหล่า..กูรู..นะฮะ..
น่ายินดี ๆ..เป็นกำลังใจให้ท่าน..ครับ

เข้าผิดกระทู้ป่าว? 55+(พูดน้อย ต่อยหนัก.จริงๆ)


สวัสดี ท่านนอกโลก คงไม่ทุกข์โศก นอกโลกใบนี้
เหล่ากูรู นะยะยินดี ท่านคงทราบดี ข้ายินดีปรีดา
ขอบคุณ กับกำลังใจ ให้ต่อสู้ไป อย่าได้ถอยหนี
แต่ทว่า อาจไม่ยินดี ท่านกับท่านซี ล้วนแปลกปัญญา
คุรุ ท่านพูดตั้งแยะ จนข้านั่งแกะ ยังหมดปัญญา
ไม่รู้ จะตอบไรมา ก็เพราะว่า มีแต่โวยวาย

สวัสดี พร้อมส่งกำลังใจ กลับคืนท่านไป ให้อย่างยินดี

กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

ครับ แต่ถึงจะดิษๆ แต่ถ้าคิดดีๆก็จะเข้าใจ ปล.ผมไม่รู้จักท่านนี้ รู้จักแต่ท่านกฤษณมูรติ ท่านเตือนว่าให้มองดีๆ ถึงสิ่งที่ท่าน(คุรุแกล้งบ้า)ส่งมา

 

ระแทะเปล่าเข้าทางจร
แล้วหยุดนอนหนุนข้าวสาร
ผ้าขาดกลาดเกลื่อนลาน
พอพานพบก็หยิบมา
อาลัยร่างกายเก่า
กลับเป็นเถ้าถมสุธา
กายีจะมีมา
หน้าตาไหม้คงได้ผล
ครั้นแล้วจะเปะปะ
ก้าวเกะกะตามถนน
แต่จิตไม่หมองมล
ดลฤทธิ์ยิ่งทุกสิ่งอันฯ​

ปลอกกล้วยยังต้องปลอก
ก่อนเข้าปากเพื่อลิ้มรส
มธุรสหอมหวาน
ครวญตรองดู

 

อย่าดูเพียงแค่ภายนอก

นานมาแล้วมีพระราชาพระองค์หนึ่งทรงออกคำสั่งให้เหล่าเสนาบดีสร้างพระราชวังให้กับพระองค์พระราชาทรงต้องการให้เสนาบดีหาไม้ที่มีลักษณะเรียบไม่มีตาไม้และตรงทั้งลำต้นมาใช้ในการก่อสร้างเสนาบดีก็ออกค้นหาไม้ที่มีลักษณะดังกล่าวทั่วทั้งราชอาณาจักรแต่ก็ไม่พบไม้ที่มีลักษณะตรงเรียบและไม่มีรอยตาไม้เลยในที่สุดเสนาบดีก็มาสะดุดตาที่ต้นกล้วยจึงสั่งให้ทหารตัดต้นกล้วยแล้วนำมาถวายพระราชา<?XML:NAMESPACE PREFIX = O /><O></O>
พระราชาทรงตรัสว่า<O></O>
“ใช่แม้ว่าต้นกล้วยจะมีลักษณะเรียบตรงและไม่มีรอยตาไม้แต่มันก็ไม่มีความแข็งแกร่งเราไม่สามารถใช้มันสร้างอาคารได้หรอก”

นี่คือบทเรียนแรกของเรา
ภควัน ศรี สัตยา ไสบาบา​

“เราคือไสบาบาเรามาเพื่อจะปลดเปลื้องพวกเธอ<O></O>
จงทำบ้านเรือนของเธอให้สะอาดบริสุทธิ์ แล้วเราจะอยู่กับท่านที่นั้น
เราจักไม่มีวันตาย จงมองดูให้ดีเถิดแท้จริงแล้วอะไรตาย
กายธรรมเราจะยั้งคงอยู่บนโลกใบนี้
ตราบเท่าที่ยังคงมีผู้มีหัวใจถลิวหาธรรมแลการหลุดพ้น”​