เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

กราบอาจารย์พิเชฐครับ
หวัดดีพี่ๆน้องๆทุกคนที่เป็นลูกศิษย์อาจารย์พิเชฐทุกท่านนะครับ
...ไม้ครูของอาจารย์สวยมากราคาก็เบาๆทําเพื่อให้ทุกคนได้เอาไปใช้จริงๆ...พี่ๆน้องๆทุกท่านอย่าพลาดนะครับ..

 

ไม่นานคงได้พบกันครับน้องนัน

 

กราบหลวงพ่อพิเชฐครับ

หลวงพ่อท่านทำให้ใช้ แต่ก็เต็มไปด้วยคุณภาพจริงๆครับ

 

ไม้ครูออกให้บูชาวันงานกฐินครับ

มี 100 ด้ามก็ไม่น่าจะอยู่ในวัดได้นานครับ คงจะหมดไปภายในไม่ช้า

 

ครับหลวงพ่อท่านอธิฐานไว้ปีกว่าครับ จนหลวงพ่อลืมไปแล้ว จนมาต้นเดือนมีคนนำมาถวายแต่ยังไม่ได้นำของมา ได้แต่นำภาพถ่ายมาให้หลวงพ่อดูก่อน และไม่ยอมที่จะไปถวายวัดอื่น จะถวายให้กับหลวงพ่อเท่านั้น หลวงพ่อจึงรับไว้ เจ่าแม่ตะเคียนทองแกะจากไม้ตะเคียนทอง แกะเป็นชิ้นงานเดียวกันจากองค์เจ่าแม่กับฐานครับ สวยงามมากครับ ใครชอบเสี่ยงโชครองไปขอเอาเองนะครับ

 

รองมาอ่านประวัติดูก่อนนะครับ

ชีวประวัติย่อ<O</O​

พระครูมงคลภาณี (มัง มังคโล)<O</O​

เจ้าอาวาสวัดเทพกุญชรวราราม ตำบล พรหมมาสตร์ อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี พระครูมงคลภาณี เดิมชื่อ “มังกร” (ต่อมาทางทะเบียนราษฎร์ เขียนตอไปคงเหลือแต่ มัง คำเดียว) สกุล รัตนโสม เกิดที่บ้านท่าแค อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2450 ปีมะแม เป็นบุตรคนหัวปีในจำนวน 8 คน ของคุณพ่ออ่ำ คุณแม่เต่า รัตนโสม เมื่ออายุได้ 17 ปี ญาติทางฝายมารดาได้ชักชวนไปบรรพชาที่ วัดสิริจันทรนิมิต (เขาพระงาม) จังหวัดลพบุรี โดยมีพระอมราภิรักขิตเป็นพระอุปัชฌาย์ ได้ศึกษาเล่าเรียนทางด้านบาลีแต่ยังไม่ได้สอบ และได้ปฏิบัติภาวนาควบคู่กันไป เพราะมีอุปนิสัยชอบการปฏิบัติมาตั้งแต่แรกจึงได้ฝากตัวเป็นศิษย์กับพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (จันทร์ สิริจันโท) และพระครูศีลวรคุณ (อ่ำ ภัทราวุโธ) โดยเฉพาะทางด้านคาถาอาคมได้รับความเมตตาสั่งสอนจากพระครูศีลวรคุณเป็นพิเศษ ตอนเป็นสามเณรมีโอกาสได้ฟังธรรมจาก หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต เมื่อคราวที่ท่านไปพัก ณ วัดสิริจันทรนิมิต แต่ละครั้งทำให้จิตใจเกิดศรัมธาเชื่อมั่นในพระธรรมคำสั่งสอนยิ่งขึ้น เมื่อมีเวลาว่างจากการศึกษาจะพยายามปลีกตัวภาวนาอยู่เป็นประจำ ในคราวที่พระศีลวรคุณ (สกิจโจ) ซ่อมแซมพระพุทธรูปใหญ่ที่วัดสิริจันทร์นิมิต ก็ได้มีส่วนร่วมสละแรงกายทำงานซ่อมพระพุทธรูป<O</O
นอกจากนี้เมื่อครั้งท่านยังเป็นสามเณรมัง ก็ได้ติดตามเจ้าคุณอุบาลี พร้อมด้วยพระอีก 3 รูป ไปพำนักที่วัดมหาธาตุ ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ในจังหวัดลพบุรี (ปัจจุบันอยู่ติดสถานีรถไฟลพบุรี) ท่านเจ้าคุณอุบาลีมีความคิดที่จะทำการบูรณะวัดมหาธาตุนี้ให้ดีขึ้น และโดยที่ท่านเป็นพระที่มีบารมีมาก เมื่อท่านคิดอยากจะได้ปูนซิเมนต์เพื่อการนี้ก็มีผู้นำเอาปูนซิเมนต์เป็นถัง มาให้มากมาย (สมัยก่อนปูนซิเมนต์จะใส่ถัง) แต่เมื่อความรู้ถึงพระยากำจัด เจ้าเมืองลพบุรีในสมัยนั้นท่านกลับไม่ยอมให้บูรณะโดยไม่ทราบสาเหตุ ทำให้ท่านเจ้าคุณอุบาลีไม่พอใจ จึงขนปูนกลับไปสร้างพระที่วัดเขาพระงาม ว่ากันว่าท่านเจ้าคุณอุบาลีท่านแปลกอยู่อย่างหนึ่งคือ ท่านมีพระนวเศรษฐี (พระ9 หน้า) จึงมีคนช่วยท่านเสมอเวลาจะทำอะไร<O</O
และเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ.2470 ท่านจึงได้รับการอุปสมบท ณ วัดสิริจันทรนิมิต โดยมี พระครูศีลวรคุณ (อ่ำ ภัทราวุโธ) เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอมราภิรักขิต (ไชย) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูวินิยธร (ปลื้ม) เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ซึ่งเป็นลัทวิหาริกองค์ที่ 10 ของพระครูศิลวรคุณ เมื่ออุปสมบทแล้วได้อยู่ศึกษากับพระครูอุบาลีคุณูปมาจารย์ในคราวที่ท่านมาพักที่วัดสิริจันทร์นิมิต และพระครูศิลวรคุณ โดยท่านพาออกวิเวกตั้งแต่เป็นเณรจนถึงอุปสมบทแล้วก็ยังคงออกวิเวกเป็นประจำ ส่วนมากพอไปแถวๆ เขาสามยอด ถ้ำอรหัน ถ้ำจำปา จังหวัดลพบุรี โดยเฉพาะถ้ำจำปาเคยไปพักแล้วปรากฏว่าคืนหนึ่งกำลังภาวนาอยู่ เห็นพระนุ่งผ้ากระเบนเหน็บรักแร้หนีบไก่ตัวหนึ่งเดินเข้ามาหาหมายจะเข้าไป จึงตัดสินใจใช้เท้าถีบออกไป พอรุ่งเช้ากำลังฉันภัตตาหารอยู่ ญาติโยมที่มาถวายอาหารได้เล่าให้พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ฟังว่า ที่ถ้ำนี้เคยมีพระมาจากเขมรมีไก่ต่ออยู่ตัวหนึ่งคอยล่อไก่ป่า เมื่อจับมาแล้วจะทำอาหารเองเป็นประจำ และผลสุดท้ายก็ตายที่ถ้ำนี้ เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็เฉยไม่ได้เล่าถวายพระอาจารย์ด้วยคิดว่าท่านคงทราบแล้วตั้งแต่ตอนกลางคืน<O</O
..พบพระสระบัว..เมื่อเป็นพระใหม่ๆ ท่านเดินเล่นไปบนสันหลังเขาพระงาม ช่วงเขาช่องลมปัจจุบัน เดินไปปรากฏว่ามีสระน้ำใหญ่ มีใบบัวเต็มไปหมด บัวนั้นงามตา มีดอกบัวชูเต็มสลอน ครั้นคิดจะเด็ดก็กลัวอาบัติ จึงหมายเอาต้นไม้ว่าจะกลับไปตามเณรมาเด็ด เมื่อไปเรียกเณรมาปรากฏว่าสระน้ำและสระบัวก็หายไปทั้งๆ ที่ต้นไม้ที่ทำเครื่องหมายไว้ก็ยังอยู่ (ผู้เฒ่าผู้แก่บอกว่า ผู้ใดพบสระบัวใหญ่บนเขาผู้นั้นมีบุญมาก และถ้ากล้าเด็ดก็จะสำเร็จอย่างหนึ่งคิดอาจหายตัวหรือล่องหนได้)<O</O
..พบปลาดุกตกจากน้ำฝน..คราวหนึ่งเดินธุดงค์อยู่แถวลพบุรี ปรากฏว่าวันนั้นฝนตก มองเห็นมีปลาดุกตกลงมากับฝน ซึ่งเป็นเรื่องแปลกมากที่ปลาดุกเป็นๆ ตกลงมา <O</O
ต่อวันพรุ่งนี้ครับ ..

<O</O​

 

ขอตอบพระที่ทำจากดอกบัวครับคงไม่ว่ากันครับ ชื่อ พระปทุม สร้าจากดอกบัวบูชาพระ ภายในบรรจุตะกุดเงิน 1ดอก จำนวนสร้าง 1,000องค์

 

มีวาสนาร่วมกันก็คงได้เจอกันเข้าซักวันครับ

 

ไม่พลาดครับ..จองไว้แล้วครับ ให้พระอาจารย์ จารย์เข็มแทนจารย์หมึกให้ครับ

 

ไม่รู้ว่าไปจองทันหรือเปล่าเนี่ย วันนั้นผมก็ลืมบอกหลวงพ่อ

 

อ่านชีวประวัติย่อ (ต่อ) ครับ​

พระครูมงคลภาณี (มัง มังคโล)​

อีกคราวหนึ่งภาวนาอยู่ที่วัดสิริจันทรนิมิต เกิดมีความรู้ขึ้นมาว่า “ตายแล้วดับสูญจึงเกิดความรู้สึกเสียใจเป็นอันมาก ไม่ทราบว่าจะบวชจะทำบุญไปทำไม ในเมื่อตายแล้วก็สูญ ความทราบถึงเจ้าคุณอุบาลี ท่านจึงเทศน์แก้ไขให้จากนั้นความรู้สึกที่เกิดก็หายไป จึงได้บำเพ็ญสมณธรรมเรื่อยมา ในบางคราวเจ้าคุณอุบาลี ก็พาไปวิเวกถึงจังหวัดนครสวรรค์ พักตามถ้ำตามภูเขา การภาวนาก็ได้รับความสงบทางใจเรื่อยมาเมื่อใกล้จะเข้าพรรษาจึงจะพากันกลับวัดสิริจันทรนิมิต<O</O
จนถึง พ.ศ.2475 ได้รับคำสั่งให้มาอยู่วัดมณีชลขันธ์ ตำบล พรหมาสตร์ จังหวัด ลพบุรี พร้อมกับพระครูศิลวรคุณ (อ่ำ) ขณะนั้นอายุพรรษาได้ 6 พรรษา ระหว่างอยู่วัดมณีชลขันธ์ ได้ไปช่วยพระศิลวรคุณ (สกิจโจ) ก่อสร้างวัดทุ่งสิงห์โต ในช่วงออกพรรษา<O</O
จนถึง พ.ศ.2479 จึงได้รับคำสั่งให้มาอยู่วัดเทพกุญชรวราราม ตำบลพรหมาสตร์ ซึ่งแต่เดิมเป็นวัดสร้างมานานแต่โบราณ มีพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ประดิษฐานอยู่ในอุโบสถ ซึ่งชาวบ้านแถวนั้นเรียกว่า “หลวงพ่อขาว” เดิมอุโบสถไม่มีหลังคา จึงได้นำสังกะสีมามุง ชาวบ้านเรียกวัดนี้มาแต่เดิมว่า “วัดกำแพงขาว” ต่อมามีผู้ใหญ่สุนทร ซึ่งเป็นมัคนายกประจำวัดนี้ ได้ฝันว่ามีคนรูปร่างสูงใหญ่มาบอกให้เปลี่ยนชื่อ ครั้งแรกไม่แน่ใจ ต่อมาก็ยังฝันเป็นครั้งที่สองอีกเห็นคนเดินมาบอกอีกว่าให้เปลี่ยนชื่อวัด ครั้งแรกไม่แน่ใจ ต่อมาก็ยังฝันเป็นครั้งที่สองอีกเห็นคนเดินมาบอกอีกว่าให้เปลี่ยนชื่อวัด คราวนี้ถือกระบองมาด้วยบอกว่า ถ้าไม่เปลี่ยนจะตีให้ตาย จึงได้ตกลงทำเรื่องขึ้นเสนอเปลี่ยนชื่อเป็น “วัดเทพกุญชรวราราม” ดังปัจจุบัน<O</O
ต่อมา พ.ศ.2519 จึงได้รื้ออุโบสถหลังเก่าออก สร้างใหม่และได้ย้ายหลวงพ่อขาวมาประดิษฐานในอุโบสถหลังใหม่นี้ตามสันนิษฐานพระพุทธรูปองค์นี้สร้างมาในราวสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น<O</O
ต่อเมื่อหลวงปู่มังมาอยู่วัดเทพกุญชรวรารามแล้ว การออกวิเวกจึงได้หยุดไป แต่การปฏิบัติธรรมยังคงทำอยู่เสมอมา เพราะเป็นสมบัติเฉพาะตัวที่จะนำไปสู่แดนอันเกษมส่วนการศึกษาเมื่อจบนักธรรมชั้นโทแล้วก็มิได้เรียนต่ออีก ปัจจุบันมีหน้าที่ทางด้านการปกครองคณะสงฆ์ ระดับจังหวัด ซึ่งเป็นการช่วยทะนุบำรุงพระศาสนาอีกทางหนึ่ง แต่การบำเพ็ญสมณธรรมก็ไม่เคยลดละ เพราะเป็นงานที่แท้จริงของภิกษุโดยตรง<O</O

สมณศักดิ์ที่ได้รับ<O</O​

พ.ศ.2489 เป็นพระครูสมุห์ ฐานานุกรม ของพระอมราภิรักขิต<O</O
พ.ศ.2498 เป็นพระครูวินัยธร ฐานานุกรม ของพระอมราภิรักขิต<O</O
5 ธันวาคม 2510 เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นโท พระครูมงคลภาณี<O</O
5 ธันวาคม 2521 เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นเอก <O</O

ตำแหน่งการปกครอง<O</O​

12 สิงหาคม 2515 เป็นเจ้าคณะตำบล พรหมาสตร์ – ท่าวุ้ง<O</O
5 มีนาคม 2519 เป็นพระอุปัชฌาย์<O</O
พ.ศ.2531 เป็นเจ้าคณะอำเภอเมืองลพบุรี (ธรรมยุต)<O</O
10 กรกฎาคม 2534 เป็นเจ้าคณะจังหวัดลพบุรี – สระบุรี (ธรรมยุต)<O</O

ท่านเป็นพระที่บริสุทธิ์เป็นที่เคารพเลื่อมใสของลูกศิษย์เป็นอย่างมาก ท่านสร้างพระมากมาย เป็นที่นิยมในจังหวัดลพบุรีครับท่านได้ละสังขารเมื่อวันที่ 29 ก.ค. 2539<O</O<!-- google_ad_section_end --> <O</O

 

พี่ตู่ครับ ฝากจองด้วยได้มั้ยอ่ะครับ.......แบบเข็มจารครับ แล้วราคาเดียวกับแบบเขียนหมึกรึเปล่าครับ

 

ครับ ว่าง ๆ จะไปดูให้ครับ ของพี่ก็ไม่รู้ว่าหลวงพ่อทำให้แล้วหรือยัง เพราะระยะเวลาเหลืออีกนานครับกว่าจะถึงงานกฐิน ส่วนราคาไม่แน่ใจครับว่าเท่ากันหรือเปล่า ตอนสั่งทำแบบเข็มจาร หลวงพ่อยังบอกว่าทำให้ได้แค่สอง-สามอันเท่านั้นนะ ถ้าได้ข้อมูลมาใหม่จะมาบอกให้ครับ

 

ขอบคุณมากครับพี่ตู่.........

 

ผ้ายันต์ รุ่นไตรมาส ๕๔
วัดโคกหม้อ อ.เมือง จ.ลพบุรี​

 

โพสอะไรไม่ได้เลยครับ เป็นเพราะอะไรก็ไม่ทราบ ทั้งรูปไม้ครู และอื่นๆ อีกมากมาย

ครั้งนี้ครังสุดท้ายแล้ว ไม่ได้ก็พอก่อนครับ เครียด

พิมพ์ตั้งนาน โพสไปล้มเหลว หายหมดเลย เอาใหม่ก็แล้วกันครับ

เผยโฉมไม้ครูงานกฐิน หลวงพ่อท่านก็ไม่ได้ทำบ่อยๆน่ะครับ ครั้งที่แล้ว หมดเร็วมาก ยังดีที่โฉบมาได้ แต่ครั้งนี้ พิเศษ มีตะกรุด หัวพญานาค วิธีใช้ก็คิดกันเอาเองครับ สำหรับผมก็พอทราบวิธีใช้นิดหน่อย

ต่อมาก็รายการจิ้งจกไม้สักแกะ ขนาดบูชา เท่าประมาณท่อนแขนได้ แขนผมเล็กนะครับ จารเต็มตัว สวยกริ๊บๆ กับงานแกะรายละเอียดยอดเยี่ยม ไม่มีเสี้ยนตำมือให้กลุ้มใจ ติดร้านค้าบ้านเรือน เมตตาค้าขายรวยกันถ้วนหน้าครับ

 

เย้ๆๆๆ โพสได้แล้ว ต่อไปก็จะเป็นงานไม้แกะในวัดที่ยังมีครับ ท้าวเวสถ่ายมา ไม่เคยได้เลย ครั้งที่แล้ว ก็ภาพเสีย พอครั้งนี้ก็ภาพไม่ชัด อะไรก็ไม่ทราบ แต่ที่แน่ๆ หลวงพ่อท่านเมตตาให้ผมมา 1 องค์ ไม้ยอป่า แกะรายละเอียดสวยงาม วิจิตรบรรจง เดี๋ยวค่อยชมกันพรุ่งนี้ครับ วันนี้เอาอย่างอื่นไปก่อนครับ
พระอุปคุต ขนาดบูชา อย่างใหญ่

อันนี้พระสีวลี หรือ พระอุปคุตไม่แน่ใจครับ



ท่านท้าวเวสสุวรรณ


ทนดูหน่อยน่ะครับ ถ่ายยังไงก็ไม่ยอมชัด แต่องค์ที่บ้านชัดมาก เดี๋ยวลงให้ชมพรุ่งนี้จ้า

ท่านลิงขี่ปลัดขนาดบูชา ใหญ่เท่าแขนทั้งท่อน จารเต็ม สวยงามมาก เห็นมีอยู่อันเดียวครับ

หนุมานแกะ พร้อมเลี่ยม ราคาถูกๆ มีตัวตนจริงๆ งานละเอียดมากๆ ต้องลงกล้องส่องพระ ถึงจะซึ้ง


สิงห์สามขวัญ แกะจากไม้พยุง หลักสูตรหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อท่านนับถือหลวงพ่อเดิมมากๆครับ ท่านกล่าวถึงอยู่บ่อยๆ ทั้งการเสกท่านก็ยังอัญเชิญหลวงพ่อเดิมมาเสกด้วยครับ



ทั้งหมดนี้ยังมีอยู่ในวัด ก็รีบๆ กันหน่อยนะครับ สวยทั้งพุทธศิลป์ และดีทั้งพุทธคุณ อีกทั้งยังได้บุญแถมมาด้วย งานมือล้วนๆ ไม่ได้จ้างโรงงานปั๊มจ้า​

 

อู้หู,,,,,,,, มีฝากจองด้วย พี่แกงส้มใจเย็นๆครับ ออกในงานกฐิน ต้องแย่งกันในงานครับ ถึงจะสนุก อิอิอิ เบียดเสียดกันเพื่อแย่งกันบูชาครับ

แต่ในมุมมองผมคิดว่า คงไม่หมดง่ายๆหรอกครับ ถ้าอยู่ในงานต้องทันแน่นอน เพราะครั้งที่แล้วก็เหลือ 5 เล่มพอดี ไปตอนคนซาลงนิดนึง น้องผมก็เลยคว้ามาหมดเลย แบ่งกันคนละอัน สองอัน พอดีครับ แล้วก็หมดที่น้องผมนั่นแหละ

 

น้องนันตอนหลังถ้าโพสต์ยาก Copy ข้อความที่พิมพ์ไปเก็บไว้ใน Word ก่อนก็ดีนะ จะได้ไม่เสียอารมณ์ แล้วต้องพิมพ์ข้อความใหม่ หรือจะพิมพ์ข้อความใส่ word แล้ว copy มาลงก็ได้นะ

 

ท่านเจ้าคุณอุบาลี(จันทร์) นำวิชาเศรษฐีนวโกฏิ มาจากดินแดนล้านนาครับ

ขอบคุณข้อมูลดีๆ ที่ร่วมแบ่งปันครับ ตอนแรกก็ว่าจะนั่งพิมพ์เอง แต่ก็เรียบเรียงยาก

รอบหน้ามีเรื่อง การมาของแม่สร้อยสุดา และตอนหลวงพ่อเรียนกับอาจารย์ชุม ไชยคีรี และจะนำสาระดีๆมาเผยกันเรื่อยๆครับ ไม่รับรองว่าจะได้อ่านกันวันไหนครับ

ข่าวดีอีกเรื่องก็คือ ถนนเส้นวัดโคกหม้อ ปรับปรุงแล้ว เรียบกริ๊บ ดีใจมากๆครับ แต่ก่อนขับมอไซด์ หลบเป็นลิงเลยครับ ฝุ่นก็เยอะ ขอบคุณหน่วยงานต่างๆที่เข้ามาทำครับ