เมื่อเกิดอุบัติภัยตามคำทำนายคุณจะไปที่ไหน

เมื่อเกิดอุบัติภัยตามคำทำนายคุณจะอพยพไปที่ไหน ที่คุณคิดว่าปลอดภัยที่สุด ลองมาแชร์ความคิดกันเผื่อเป้นประโยชน์ครับ..

 

ทีแรกๆดิฉันก็กลัว คิดว่าจะไปที่โน้นที่นี่ ดิฉันมีที่อยู่หลายแห่ง แต่มานึกๆดูถ้าเหตุการมันมาแบบที่(ญี่ปุ่น) หรือ (ทางภาคใต้) มันมาแบบไม่รู้เนี้อรู้ตัว หนี่ไม่ทันเราจะทำยังไง? มานั่งตรองดู ก็ทำได้แต่เพียงเตียมอาหาร-น้ำ-แล้วก็เครื่องยังชืบต่างๆไว้ในบ้านของเราเองแต่เนิ่นๆ แล้วตั้งมั่นใน (ทาน-ศีล-ภาวนา) เชื่อมันในพระรัตนตรัย แบบนี้ดีกว่าถ้าจะตายจริงๆ ก็ขอให้ตายอย่างมี"สติ" ดิฉันเชื่อในคำทำนายของพระอริยเจ้าหลายๆรูป ทุกๆท่านต่างยืนยันว่า ถ้าเรามี(ศีล)มี(ธรรม)เป็นคนกตัญญูต่อผืนแผ่นดิน เราไม่ต้องกลัวอะไร ดั่งเช่นที่หลวงปู่สรวงท่านได้ทำนายไว้ว่าคนที่ไม่ดีทำลายชาติ-ศาสนา-พระมหากษัตริย์ ต่อให้หนีไปอยู่ในหินก็ไม่รอด ดิฉันก็ไม่กล้าพยากรว่าหลวงปู่สรวงเป็นพระระดับไหน แต่ความดีของท่านก็เป็นที่พึ่งของผู้คนที่หนีร้อนมาพึ่งเย็นได้ทุกยุกทุกสมัยและทุกชนชั้น (ท่านได้พยากรเหตุที่จะเกิดให้เราได้ทราบตั้งแต่ก่อนปี พ.ศ2542-มรณะภาพปี2543) ในขณะนั้นบ้านเมืองก็ยังไม่วุ่นวายเหมือน ณ ปัจจุบันนี้.......


หลวงปู่สรวง (เทวดาเล่นดิน) พูดถึงภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกไม่นานนี้...<!-- google_ad_section_end -->
ต่อไปนี้ พ.ศ. 2555 คนเก่งอยู่ในเมืองไทย อยู่ที่ไหนก็ตามแต่ มุมไหนก็แล้วแต่ พ่อ - แม่ - ญาติพี่น้อง ไม่ต้องสู้ จะตายหมด น้ำทะเลตีข้างล่างได้ครึ่งโลกแล้ว ไม่ใช่ครึ่งประเทศนะ ครึ่งโลกแล้ว มาบอกให้หยุดนะ ไม่ต้องอยากชนะกันให้ออกไป อย่ามีเวร อย่ามีกรรม

ครั้งที่สองบอกอีก เป็นภาษาเขมรว่า ให้ออกก่อน

"พวกที่ทำลายศาสนา พระมหากษัตริย์ ให้ออกไปก่อน นางนาคเป่าน้ำน้ำทะเลเต็มไปหมด"

ให้มันไปแต่พวกนี้ ประมาณสองชั่วโมงกว่าๆ กลับเข้ามาก็ตีท่วมภูเขา มีทั้งดินมีทั้งโคลน

"พวกทำไม่ดีตายหมด" แกว่า...เทวดาตัดสินเอง เจ้ากรรมนายเวรตัดสินเอง หลวงพ่อไม่กลัว(ลป.สรวง) แล้วก็ไม่หนีด้วย หลวงพ่อนี่ในตัวสังขละ ท่านสร้างมาหลายวัดเหมือนกัน ไปอยู่ที่นั่นเขาเอาระเบิดเข้าไป สามปีมอบตัวกันหมด ที่ถนนดินแดงหลวงพ่อก็ไป

ถาม - ที่ หลวงปู่สรวง พูดหมายความว่ายังไง ?

ตอบ - แปลว่า ไม่ต้องกลัว 2555 นางนาคเป่าน้ำ ท่วมทั้งน้ำทั้งดิน ตายวอดวาย คนที่ไม่ดีตายหมด คนดีไม่ตาย

"คนดีมันเป็น ไม่ตายจะรอด"

ท่านบอกให้คอยดู แต่มาเป่านี่มันปี 2547 - 2550 ไม่ใช่สึนามินะ นางนาคสิเป่า ปี 55 แถวเราน้ำไม่มี เขาว่านางนาคเอาขึ้นข้างบน สามวันสามคืนก็เป็นลูกเห็บ ลูกที่หนึ่ง ลูกที่สอง ถูกใครตายระเนระนาด อย่าให้ถึงขนาดนั้น "คนดีไม่ตาย"

แกว่างั้นนะ ถ้าคนมีศีลห้าไม่ถูก ก็เรา ไม่ได้กบฎพระเจ้าอยู่หัว คนที่กบฎ คนที่อยากชนะ ผืนแผ่นดินนี้ตายแน่ จะยึดแผ่นดินเป็นหลักแค่นั้นแหละ ปีนี้นาคไม่ขึ้นที่หนองคาย นาคไม่ขึ้น<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

ที่มา : Luangpudu.com / Luangpordu.com

[FONT=&quot]กระแส ตื่นกลัวภัยธรรมชาติต่างๆ นับวันจะมีมากขึ้น เรื่องที่ไม่คิดว่าจะได้พบเห็น ก็ได้พบเห็น อย่างเช่นมีการทำนายว่าโลกจะแตกและเกิดภัยพิบัติเร็ว ๆ นี้ ทำให้มีผู้คนจำนวนมากหลงเชื่อ แตกตื่นอพยพหนี ทิ้งงานการที่ทำ ทิ้งบ้านทิ้งเรือน ดังที่เป็นเป็นข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์[/FONT]
[FONT=&quot]พฤติกรรม และความเชื่อแปลก ๆ นี้ นับวันจะเพิ่มขึ้นและขยายวงกว้างออกไป ใน อดีตมักเกิดขึ้นกับคนที่มีการศึกษาไม่มากนัก แต่หากสังเกตดูในปัจจุบัน ผู้คนที่เชื่อเรื่องนี้ มีกลุ่มผู้มีการศึกษา มีตำแหน่งหน้าที่การงาน ทำไมถึงเป็นเช่นนี้...[/FONT]
[FONT=&quot]หากพิจารณาให้ดีจะพบว่าสาเหตุมาจากสองส่วนใหญ่ ๆ [/FONT]
[FONT=&quot]ส่วนแรก[/FONT][FONT=&quot] คือ ตัวบุคคลคนผู้นั้นเองที่ขาดปัญญาที่จะวินิจฉัยแยกแยะถูกผิด ด้วยเหตุที่มีนิสัยเป็นศรัทธาจริตนำ ทำให้หลงเชื่อและคล้อยตามผู้อื่นได้ง่าย[/FONT]
[FONT=&quot]ส่วนที่สอง[/FONT][FONT=&quot] คือ อิทธิพลจากสื่อต่าง ๆ ในยุคปัจจุบัน ทั้งภาพยนตร์ โทรทัศน์ หนังสือ สื่อสิ่งพิมพ์ สื่อออนไลน์ต่าง ๆ ที่ผุดอย่างรวดเร็ว มากมายทุกเวลานาที ประกอบกับในช่วงเวลาที่ผ่านมาได้มีเหตุการณ์ธรรมชาติที่เกิดขึ้นทั้งแผ่นดิน ไหว น้ำท่วม สึนามิ...สิ่งที่ไม่เคยเกิดในรอบหลายสิบปีหรือร้อยปี ก็เกิดบ่อยขึ้น รุนแรงขึ้น...ฤดูหนาวที่ควรหนาว ก็ไม่หนาว พอถึงหน้าร้อน ก็กลับหนาวเย็นธรรมชาติวิปริตแปรปรวนอย่างน่ากลัว[/FONT]
[FONT=&quot]ทำให้อดนึกถึงคำสอนของหลวงพ่อที่ครั้งหนึ่งท่านถามข้าพเจ้าว่า[/FONT]
[FONT=&quot]แกลองตรองดูให้ดี ทุกอย่างที่เราทำวันนี้ ...เพื่อไว้กินวันข้างหน้าใช่มั้ย[/FONT]
[FONT=&quot]ใช่ครับ ข้าพเจ้าตอบท่าน[/FONT]
[FONT=&quot]นั่นซิ ที่ข้าสอนแกภาวนาวันนี้ ก็เพื่อวันข้างหน้านี่แหละ ฝากแกไปคิดดู...[/FONT]
[FONT=&quot]หลวงพ่อกล่าวต่อด้วยรอยยิ้มที่เมตตายิ่ง[/FONT]
[FONT=&quot](บทความโดยคุณเมธาฯ)[/FONT]

[FONT=&quot]เกี่ยว กับเรื่องที่นับวันโลกยิ่งวุ่นวาย โลกยิ่งวิปริตนี้ ผู้คนต่างเอารัดเอาเปรียบ แก่งแย่งแข่งขันกัน ต่อไปคงหาอยู่หากินกันลำบาก หากไม่นับภัยธรรมชาติแล้ว ภัยที่เกิดจากมนุษย์ด้วยกันเองก็มีมากมายทีเดียว ข้าพเจ้าเคยหาโอกาสเรียนถามหลวงพ่อว่า ต่อไปข้างหน้าจะเตรียมตัวอย่างไรดี[/FONT]
[FONT=&quot]หลวงพ่อตอบคำถามข้าพเจ้า ด้วยการถามกลับว่า...[/FONT][FONT=&quot]แกตอบข้าที คนเรากลัวอะไร [/FONT]
[FONT=&quot]ข้าพเจ้าตอบท่านว่า... ส่วนมากกลัวตาย ถ้าไม่กลัวตายก็กลัวทุกข์ กลัวต้องลำบากครับ[/FONT]
[FONT=&quot]หลวงพ่อได้เมตตาสอนข้าพเจ้าต่อว่า...[/FONT][FONT=&quot]คน สมัยนี้ สมัยไหนก็เหมือนกัน เหมือนกันที่เมื่อมีความกลัวแล้วต่างก็หาที่พึ่ง สุดท้ายไม่มีอะไรเป็นที่พึ่งได้จริง ข้าว่าอย่างนี้ แกจะว่าอย่างไร...[/FONT]
[FONT=&quot]ข้าพเจ้านั่งเงียบ เพราะคิดแล้วจริงอย่างที่ท่านพูดทุกอย่างท่านจึงกล่าวต่อว่า...[/FONT][FONT=&quot]จะมีก็แต่ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์พุทธัง ธัมมัง สังฆัง นี่แหละเป็นที่พึ่งจริง ๆ ไปตรองดูให้ดีเถอะ![/FONT]
[FONT=&quot](บทความโดยคุณเมธาฯ)[/FONT]


***************************************

[FONT=&quot]นึกถึงคำกล่าวของหลวงปู่นะครับ..."เวลาเหลืออีกไม่มากแล้ว ให้รีบพากันปฏิบัติ"[/FONT]
[FONT=&quot]มอง ได้ทั้งมรณานุสติ และนัยที่แฝงอยู่จากคำพูดนี้ เพราะยิ่งนับวันก็ยิ่งเห็นเหตุการณ์ทางธรรมชาติที่แปรปรวนและมีความรุนแรง มากขึ้น แต่ยังไงก็แล้วแต่ การรีบพากันปฏิบัติตามที่หลวงปู่ท่านเตือนสติก็มีแต่ประโยชน์กับผู้ปฏิบัติ ทั้งนั้น[/FONT][FONT=&quot]ไม่ว่าจะ คิดปรุงแต่งหรือฟุ้งกลัวว่า น้ำจะท่วมโลก โลกจะแตก แต่ผมว่าถ้าจะฟุ้งให้ได้ประโยชน์น่าจะคิดว่า...หากน้ำจะท่วมหรือโลกจะแตก จริงๆ เราได้สะสมกำลังสติของเราเพียงพอยัง เพื่อพร้อมจะตายไปด้วยสติ ?[/FONT]
[FONT=&quot]หากคิดเป็นธรรมก็ควรจะคิดอย่างนี้[/FONT]
[FONT=&quot]บาง คนบอกใคร ๆ ว่าปล่อยวางได้หมด แต่อาการภายนอก คืออาการหนีตายอย่างร้อนรนชนิดพร้อมทิ้งลูกทิ้งสามีทิ้งภรรยา ที่สำคัญคือทิ้งพ่อแม่ที่แก่เฒ่า แล้วอย่างนี้ ถึงจะรอดตายจริง ๆ จะมีความสุขได้จริงหรือ [/FONT]
[FONT=&quot]หากเป็นกรรมของ โลก กรรมของประเทศ มันจะมีที่ต้านทานหรือ ดูอย่างประเทศญี่ปุ่นที่เจริญทางด้านเทคโนโลยีสูงสุดสิ ยังเอาตัวไม่รอดเลย แต่น่าอัศจรรย์ที่คนส่วนใหญ่ยังประคองสติอยู่ได้ ไม่เกิดจราจลภายในเหมือนอย่างกรณีที่เกิดกับประเทศอื่นทั้งหลาย แล้วจะมีใครคิดบ้างว่า วินัยของคนเหล่านั้นมาจากพุทธศาสนาที่หยั่งรากลึกลงในจิตใจของชาวญี่ปุ่น ตั้งแต่ที่พุทธศาสนาจากจีนเข้าไปสร้างอารยธรรมที่เจริญให้แก่ญี่ปุ่นเมื่อ กว่าพันปีมาแล้ว ประกอบกับความพร้องเพรียงกันสร้างชาติของพวกเขาตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้ง ที่ ๒[/FONT]
[FONT=&quot]หากเป็นคนปล่อยวางจริง และตั้งอยู่ในความไม่ประมาทจริง จะมุ่งเน้นการสั่งสมคุณทาน คุณศีล คุณภาวนา ทั้งสติ สมาธิ และปัญญาที่มากเท่าที่จะมากได้เพื่อเป็นเชื้อต่อไปในภายภาคหน้า มากกว่าจะอยู่อย่างระทึกใจ รวมทั้งอาจเผลอภาวนาให้เป็นจริงดังคำพยากรณ์ของตนหรือของครูอาจารย์ตนจะได้ สะใจว่าฉันเตือนเธอแล้วนะ เธอไม่ฟังฉันเอง ฯลฯ[/FONT]
[FONT=&quot]อัน ที่จริงแล้ว เรื่องของธรรมชาติที่วิปริตนั้น ไม่ต้องพยากรณ์ก็ได้ ใคร ๆ ก็ตระหนักในข้อนี้อยู่แล้ว เพราะปัจจัยสำคัญส่วนหนึ่งที่รู้ ๆ กันอยู่ก็คือ สิ่งที่มนุษย์ได้เข้าไปทำลายสมดุลของธรรมชาติไว้เอง และมนุษย์ก็มีทีท่าว่าจะยังคงทำลายต่อไป ๆ ไม่มีที่จะหยุดยั้ง [/FONT]
[FONT=&quot]สรุป สุดท้าย การ "ตื่น" แบบ "รู้ ตื่น เบิกบาน" นั้นเป็นสิ่งที่พึงประสงค์ แต่ตื่นเรื่องโลกแตกนั้น ไม่ควรเกิดกับชาวพุทธผู้มีสติปัญญาเลย[/FONT]

 

จากบทความของคุณ Follower7 ก็น่าคิดนะครับ

 

แม้ไม่กลัวตาย ก็ไม่ใช่ไม่อยากมีชีวิตรอด
หากใครเชื่อว่าภัยพิบัติจะเกิด ก็ต้องเตรียมรับมือบ้าง ไม่ใช่เราจะนั่งอยู่เฉยแล้วจะรอด หากพอมีวาสนาที่จะเป็นหนึ่งในผู้เดินไปพร้อมกับพระพุทธศาสนา ให้อยู่ถึง 5000 ปี ก็ยินดี แม้จะหนักแค่ไหนก็ตาม แต่หากบุญไม่พอ หรือบาปมากกว่า ก็พร้อมจะเป็นผู้จากไป

 

ผมคงไปกับน้ำแน่เลย ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเท่าไรหมายถึงด้านภาวนา ใครผู้รู้แนะนำทีครับ ผมยังเด็ก

 

ทุ่งกุลาร้องไห้ครับเมืองหลวงใหม่ของประเทศไทยตามที่อริโศกทำนายไว้

 

ตามบุญตามกรรม ที่ได้ทำมาละกัน ถ้ากรรมมันตามทัน ก็ไม่รอดแน่นอน ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน แต่ถ้าพอจะหนีมันได้ ก็คงมีคนมาช่วย ว่าจะไปที่ไหน ที่ปลอดภัยที่สุด

 

ถ้าไปทัน ก็จะไปวัดเวฬุวันที่ทองผาภูมิซึ่งพระอาจารย์สาคร ธรรมมาวุธโธเป็นเจ้าอาวาสค่ะ มีหมดทั้งโซล่าเซล และน้ำในอ่างเก็บน้ำบนเขา
ที่สำคัญ เป็นสถานที่ที่ภาวนาได้ดีมากค่ะ ไปมา 8 ปีแล้วค่ะ ไม่เคยผิดหวัง

 

ผมได้แนบข้อความมาให้พิจารณากันครับ ..

 

กลับบ้านเรา ... รักรออยู่ (สำหรับคนต่างจังหวัดนะ)

 

คิดว่าคงไม่ได้ไปไหน ภัยพิบัติมา ผมกHตายแล้ว หมดโอกาสไป

แต่ก่อนตายขอ เห็นภาพพระหน่อย พุทโธ สักหน่อยก็ยังดี ก็คงจะได้ไปที่ดีๆกับเขาบ้าง

 

กลับไปอยู่กับแม่ นำท่านสวดภาวนา

 

จะไปอยู่ที่ไหนก็คงหนีไม่พ้นอ่ามั้งคะ
มีแต่เพียงทำจิตใจให้เบิกบาน สดใส
จะได้ยิ้มรับกับมัน ^^

 

ไปที่สูง ที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง มีพระเกจิอาจารย์อยู่ที่นั้นที่ปลอดภัยครับ

 

ถ้าหนีทัน ก็อยากกลับไปอยู่กับพ่อแม่ที่ต่างจังหวัด แต่เท่าทีฟังหลายๆท่าน เกรงว่าคงจะต้องติดอยู่กทม.นี่แหละ เพราะถ้ามาแบบฟ้าถล่มแบบนั้น คงไม่มีโอกาสหนี คงต้องเตรียมเครื่องยังชีพ หวังว่ากทม.คงจะยังไม่เป็นทะเลจากการถูกโจมตีครั้งแรกนี้นะ

 

ถึงเวลานั้น อะไรๆที่หาไว้ให้กายนี้ก็จะหมดประโยชน์ เหลือแต่จิตนั่นแหละที่จะตามไปข้ามภพข้ามชาติ จะเสียดายกายกันอยู่ทำไม ปล่อยวางซะ จงเร่งพัฒนาจิตตนเองกันเถิด สาธุ

 

... .อยู่กับครอบครัว

 

ถ้าเกิดจริงส่วนตัวผมคงอยู่บ้านครับ อาจจะเข้าห้องพระ

 

จะไปอยู่ที่ไหนยามภัยพิบัติมา จะช่วยโลกอย่างไรในเวลานี้ในฐานะเป็นมนุษย์ตัวน้อยๆ

โดยส่วนตัวผมแล้ว ได้เฝ้าติดตาม เหตุการณ์ต่างๆ มากมาย ตลอดระยะเวลา 10-20 ปี มานี่ จะฝันเห็นเกี่ยวกับ เหตุการณ์ทางธรรมชาติที่รุนแรงมาตลอด ยิ่งสึนามิ ภาคใต้ จะฝันเห็นก่อน สามวัน พอเห็นข่าวก็ถึงบางอ้อ หลายสิ่งค่อยๆชัดเจนขึ้นมาเรื่อยๆๆ จากความฝัน โดยส่วนมาก ถ้าผมจะได้ไปสถานที่ได จะฝันล่วงหน้า ไว้ 1สัปดาห์ถึง 3 เดือน ล่วงหน้า จนเป็นเรื่องปกติ ในชีวิตผม พอตื่นมาผมก็จะ ไม่คิดไร เพราะเคยชิน รู้แค่ว่า เดี๋ยวเราก็จะได้ไปสถานที่นั้นเอง ปล่อยไปตามกาลเวลา แต่บางเรื่องที่เป็น ภัยพิบัตินี่ สิ ผมฝันซ้ำๆๆ ทีไร จะรู้สึกตื่นมา จะตกใจมาก มันน่ากลัวมาก น้ำท่วม แผ่นดินไหว ลูกไฟตกจากฟากฟ้า ผีสาง ร่ำไห้ คนหนีตาย สวดภาวนากันไม่เป็นภาษา วัดวา เทพ ทั้งหลายลงคุ้มครองรอบโบสถน์ เอาบารมีกางกั้นพระศาสนา จนกายทิพย์แตกสะท้าน พระโยม ที่มีสติจะสวดภาวนาให้ โลกแผ่เมตตา เตรียมจิตให้พร้อมตาย คนไร้สติก้อวิ่งหาที่หลบหาที่ ซ่อนหาที่หนีตาย ผีป่าผีโขมดก็แห่ ทวงชีวิต เจ้ากรรมนายเวรทวงหนี้ชีวิต ดินน้ำลมไฟ โกลาหล ไปทั่ว ...แต่ผมไม่รู้ว่า จะเกิดวันเวลาใด พระที่ไม่จิงไม่ปฏิบัติจิงตามธรรมวินัย สติแตก พระอริยะ เป็นศูนย์รวมจิตใจ เตือนสติ แผ่บารมีกางกั้นคนมีสติด้วยกัน เทพลงมากางกั้นช่วยยอมสละกายทิพย์เพื่อคุ้มครองพระศาสนา สั่นสะท้านไปทั่ว ผมจะฝันบ่อยๆๆ ตื่นมา จะจำได้หมด บางสิ่งก็เกิดไปแล้ว แต่ ไม่ต้องการไปบอกผ่านใครมาก ได้แต่เฝ้าดู และแผ่กุศลส่งไปรวมกับผู้ใจบุญที่ช่วยกันแผ่เมตตาจิตออกไปโดยไม่ได้นัดหมายตลอดเวลา เพื่อโลก... กุศลอันน้อยขอรวมไปกับกุศลอันใหญ่ของผู้มีบุญบารมีใหญ่ ก็ยังดี คิดได้ก็ทำมาโดยตลอดครับ เราจะหนีไปไหนได้ ถ้ากุศลเราไม่พอหนีไปก็ไม่พ้น เหตุปัจจัยของแรงกรรมก็จะขวางเราไว้จนถึงที่สุด พอจะเดินทางรถชนกันตาย จะหนีขึ้นเขา ต้นไม้กลิ้งมาทับตายก่อน จะได้ขึ้นเขา ซะก่อน อะไรล่ะที่ เราต้องเตรียม ตัว ให้พร้อม ....ลองคิดดูครับ
********สิ่งศักดิ์สิทธิ์จึงพาจิตสมาธิให้เห็นรอยแยกต่างๆ อนาคตจะเกิดไรขึ้น ไม่มีใครจะรับประกันใครได้ แรงกรรมหมู่มีมาก คนตกต่ำมาก ก็คือไปเร่งให้ การเกิดพิบัติภัยเร็วขึ้น จึงทำให้ผมตั้งใจที่จะฝีกจิตให้ดีเท่าที่จะดีได้ เพื่อตนเอง ต่างคนต่างทำมันก็จะดีกันไปเอง เรื่องอื่นเรื่องนอกมันมากมายเกินจะสิ้นสุด แต่เรื่องใจเรามันเกิดมันดับได้ง่ายกว่า ....หลวงปู่บอกแค่นั้นผมก็ทำแค่นั้น หลายปีมา นี่ ก็รู้สึกได้ว่า มันก็เป็นจริง ของท่าน คือใจเราสงบลง จะไปคิดจะไปแก้อะไร ด้านภัยมันก็มีพลัง ใจน้อยๆๆ กุศลน้อยๆๆของเรา ขณะสงบ หรือนั่งสมาธิ ได้จิตนิ่งๆๆ ก็ทยอยส่งบุญแผ่พลังบริสุทธิ์ ส่งออกจากใจเราไปเพื่อโลกนี้ ที่รู้คุณโลกนี้ว่าเราได้อาศัยเค้า สร้างบารมีมามากแล้ว สำนึกคุณแห่งโลกใบนี้ พลังกุศลน้อยๆๆของเราก็จะไปรวมกัน เอง ความดีงามของเราที่น้อยๆ ที่หลายๆคนที่ส่งออกมาตลอด ก็จะไปรวมกันมากขึ้น ก็จะทำให้โลกเราเย็นลง เย็นเพราะความดี ใจเราก็จะเย็นสุขไปด้วย เพราะการให้ ถ้าเวลามาถึง จริงๆ เราก็คงจะปล่อยให้เป็นไปตามกาล แห่งเวลา ของการแตกดับ ..ก็พอ แต่เราได้ทำดีที่สุดแล้วในฐานะมนุษย์ นั่น เอง ผมคิดแบบนี้ ทำมาแบบนี้มาโดยตลอด ...