ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

สวัสดีตอนก่อนเที่ยง ครับคุณลุง

 

อิอิ อ่านค้างไว้ที่หน้า 90 แล้วก็ไม่ได้เข้ามาอ่านเลยอ่ะ เดี๋ยวมาตามต่อ

 

สวัสดีค่ะ คุณ ลุง ไม่ทราบว่า สมเด็จสิบทิศ กับ งบน้ำอ้อยนี้เหมือนกันไหมค่ะ ? ขอบคุณค่ะ

 

.................................................
...เป็นลักษณะเดียวกับ..พระงบน้ำอ้อย..ครับ..พระงบน้ำอ้อยเป็นพระโบราณ..เนื้อเป็นดินเผา..มีมาแต่ยุคสุโขทัยแล้ว..กำแพงเพชร..ก็มี
..โดยลักษณะที่เอา..พระมาเรียงอยู่ในแผ่นกลม..รูปแบบเช่นเดียว..กับ..พระงบน้ำอ้อย..หลวงปู่เนียม วัดน้อย..จะมีเพิ่มเติม..คือ..วงนอกจะมีกลีบบัว..เรียงเป็นรัศมีเช่นเดียวกับพระ..ที่ว่านี่คือ..ด้านหลังนะครับ

 

พระแคล้วคลาดดีๆ..คุณก็อาจไม่เจอ..เลยก็ได้
........................

ถูกอย่างที่คุณลุงว่าเลยครับ...บางทีขอแคล้วคลาดไปเลยดีกว่าที่จะต้องพบเจอเหตุการณ์ร้ายๆจังๆ....(^_^) ...

 

สวัสดีครับคุณลุง ชาวสมาชิกพิมพ์นิยมจากกระทู้แนะนำพระดีของพี่หนุ่ม
คิดถึงคุณลุงมากครับอยากอ่านสาระดีๆมีประโยชน์ที่คุณลุงถ่ายทอดออกมาครับ
ยินดีต้อนรับกลับบ้านอีกครั้งครับ รออ่านเรื่องใหม่อย่างใจจดใจจ่อครับ

 

ท่านรองประธานฯชมรมพิมพ์นิยมกล่าวได้ถูกต้องเลยคร้าบบบบบบบบบบบ......(^_^)...

 

พี่modpongอธิบายได้ถูกจุดเลยครับ

...แต่ถ้าพระที่แคล้วคลาดดีๆ..คุณก็อาจเลี่ยงเหตุการณ์ต่างๆได้..ยกเว้น..กรรมเก่าจริงๆ..ไม่ต้องเจ็บตัว..หรือเสียเงินด้วย​

 

ขอบคุณค่ะ คุณ ลุง ลินเคยได้รับมาแต่ไม่ทราบว่าจะเรียกว่าอย่างไรค่ะ

 

<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> ขอบคุณ..ทุกๆท่านที่post..มาครับ
.....วันนี้..............ผมเริ่มเรื่อง..เบาๆ..อาจไม่ได้ประโยชน์กับ..นักเล่นพระยุคนี้เท่าไหร่..แต่มัน
เป็น..ประวัติศาสตร์..ในมุมมองหนึ่ง..ของวงการพระเครื่อง..เมื่อสี่สิบกว่าปีขึ้นไป..ก่อนที่วงการ
พระเครื่อง..จะขยายตัวเป็นธุรกิจเต็ม..รูปแบบเมื่อ..เกื่อบสี่สิบปีก่อน
.............อันนี้..ผมเอามาเล่าได้..เพราะเป็นประสพการณ์..ที่ประสพด้วยตัวเอง...ไม่ต้องไปจำ
ขี้ปากใคร..มาเล่าต่อ........
.........................................การพิจารณา..พระ..ของนักเลงพระรุ่นเก่า...........................
.....ทำไม..ผมถึงใช้คำว่า..”พิจารณา”....แทนที่จะใช้คำว่า...”ดู”........อย่างในยุคหลัง..เพราะ
นักเลงพระรุ่นเก่า..ใช้ประสาทสัมผัส..เกือบทุกอย่างที่ธรรมชาติให้มากับตัว..ในการ”พิจารณา
“..มันก็อาจเป็นเพราะ..ยุคสมัยด้วย..เมื่อเทคโนโลยีไม่เจริญ...คนสมัยเก่า..ก็เลยเป็นคนช่าง
สังเกตมากกว่า..คนยุคปัจจุบัน..เพราะไม่มีตัวช่วย..แบบ..คนยุคนี้(เกือบสี่สิบปีลงมา).....
.......คำว่า”รุ่นเก่า”..ในที่นี้ของผม..ย้ำ..ของผม..ไม่ใช่..ที่ใช้กันทั่วไป...ความหมายคือ..ก่อนที่
จะมี..นิตยสารรายเดือนพระเครื่อง..ออกมาในประเทศ...เพราะผมถือว่า..นี่คือ..๑ในตัวช่วยที่ว่า
...วงการพระขยายตัว..ออกอย่างเร็ว..ไม่ได้อยู่ในคนกลุ่มเล็กๆ..ที่มีกระจายอยู่ในทุกจังหวัด
..แต่มีเป็นจำนวนน้อย...
...ผมต้องแจง..แบบนี้..จะได้ไม่สับสน..และมาถามกัน..ว่าทำไม..ไม่อย่างงี้..อย่าง
โง้น.....แล้วผมต้องมาบอกทีหลังอีก..........(ผมเคย..เอานิตยสารรายเดือนพระฯ..
รุ่นแรกๆ..ของประเทศมาให้ดูทีนึง..แล้ว..ลองย้อน..กลับไปดูเอา..ขนาดภาพหน้า
ปก..ยังเป็น..ภาพ ขาว-ดำ..ภาพข้างใน..ก็ไม่ต้องพูดถึง.....)
..........ก่อนจะมาพูดถึง..การพิจารณา..เราต้องมาทราบ..เรื่อง”สื่อ”..ก่อน..การที่คนๆนึง..จะ
มาสนใจ..พระเครื่อง..อะไรคือ..”สื่อ”ของเขา...........................
...เริ่มจาก ๑. ดูของจริง(บางที..ก็อาจเป็นของปลอม).......................................
....ดูเอา..แล้วถาม..เขา....หรือ..ได้ยินเขาพูดมา..แล้วไปถามหา..ของจริงดู....
..อันนี้ความแม่นยำของข้อมูล...ขึ้นกับ..แหล่งที่มาของข้อมูล..ถ้าโชคดีเจอคนรู้จริง(เอาแค่..
พระแบบนี้..เขาเรียกว่า..พระอะไร....ไม่ต้องข้ามไปถึงว่า..แท้..ไม่แท้)ก็..ดีไป..แต่ส่วนใหญ่
แหล่งข้อมูลก็ไม่รู้..แต่มั่วบอกไป(ขืนบอกว่า..ไม่รู้เดี๋ยวเสียฟอร์ม..(ผมเรียกว่า..พวก”อาชาม”)
..เดี๋ยวคนจะไม่นับถือ..)..............
.........การถาม..นี่ก็มีตั้งแต่..ถามผู้ใหญ่ในบ้าน..ถ้าไม่รู้..ก็ไปถามหา..คนที่..เขาว่า..เก่ง..แถว
ละแวกใกล้บ้าน..ถ้ายังไม่รู้อีก..ก็เลิกถาม..ยิ่งอยู่ต่างจังหวัด..บ้านนอก..ก็ลำบาก..ยกเว้นไอ้
พวกที่ใจรัก..ลงทุนนั่งรถคอกหมู(กระบะไม้)ลุยขี้ฝุ่น..เข้ามาในตัวจังหวัด..ถามสามล้อ..เอา
ว่า..พวกที่เขาเล่นพระกัน..อยู่แถวไหน..(ส่วนใหญ่อยู่..ตามร้านกาแฟ).........
....อันนี้..ส่วนใหญ่จะได้คำตอบ..เพราะจะมีทั้ง..อาจารย์..และ..อาชาม..ดวงดี..เป็นพระอินเตอร์
(นักเลงพระทั่วๆไป..รู้จัก)..ก็ได้คำตอบจริง..แต่ถ้าไม่อินเตอร์..หรือ..พิมพ์ไม่อินเตอร์..ก็อาจจะ
เจอ..”มั่ว”..อย่างพระกรุ..เป็นพระโลหะ..อาชามก็จะบอกไปเลยว่า..”นี่เขาเรียกว่า..พระร่วง..”
........จบ.......แน่นอน..คนผู้นั้น..ก็จะจำไว้ว่า..เขาเรียกว่า..”พระร่วง”..ทั้งที่จริงๆ..ไม่ใช่..
...............แต่ไม่เชื่อได้ยังไง...นี่เก่งที่สุด..ในจังหวัดแล้ว......................................
................................................ต่อตอนหน้าครับ.................................................
...................................................สวัสดี.................................................................

 

สวัสดีค่ะคุณลุง
เข้าฟังด้วยคนค่ะ

 

ติดตามเกร็ดความรู้ ครับ

 

สวัสดีครับพี่modpong
สวัสดีครับทุกท่าน

 

สวัสดีค่ะ คุณ ลุง และ เพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่าน เทคนิคที่คุณ ลุง กำลังเล่าอยู่นี้ล่ะค่ะ ที่ลินสนใจ หลายๆครั้งที่ได้พบมาจากผู้ใหญ่หลายๆท่าน ไม่ว่าจะเป็นการดมกลิ่น การส่องกับแดด รอยตัด การใช้น้ำมันลอนสันล้าง เป็นเรื่องที่เคยได้พบเห็น แต่ไม่ค่อยมีท่านใดบอกว่า จะใช้ดูอะไรตรงไหน เนื้ออะไร แค่คุณ ลุง เกรินนำตอนแรกก็ชวนให้ติดตามมากๆ หมั่นใจได้เลยว่าความรู้ล้วนๆ จะไม่พลาดสักตอนเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

.................................................
..อย่าคาดหวังมาก..อาจไม่ได้เรื่องก็ได้..หลานเอ๋ย..เพราะจะออกแนวขบขัน..ซะมาก..แบบดูหนังสมัย..ลือชัย นฤนาถ..แล้วหัวเราะกัน..เพราะความเชยนั่นแหละ...

 

ลือชัย นฤนาทพระเอกยุคนั้น ถือว่าหล่อกว่าดาราฝรั่งหลายๆคนนะครับ
มีลักยิ้ม ๒ ข้าง หน้าตาแบบแมนๆเต็มร้อย

ถ้าหล่อแบบดูดีก็ต้อง ไชยา สุริยัน

 

ผมก็ชอบอยู่ท่านหนึ่ง หน้าตาพอได้ แต่ซุ่มเสียง ดีมาก ๆ ไม่รู้ว่าอยู่ในยุค เดียวกัน กับของทั้ง 2 ท่านหรือปล่าว .....

<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/77P6kzd_EgE" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

................................................
..อย่างว่า..แกเป็นสาย..ราชสกุล..(..จริงแก..เป็นหม่อมหลวง..)..เข้าวงการ..เพราะมาด..และ..หน้าตา..คล้าย..เจมส์ ดีน..ยิ่งกว่า ดาราฝรั่งหลายคนที่จะ..copy แบบอย่าง..ช่วงนั้น เจมส์ ดีน ดังมากทั่วโลก..และในเมืองไทย..โก๋หลังวัง(บูรพา)..ก็copyทุกอย่าง..ตั้งแต่..หัวจรด..เท้า..รวมทั้งท่าเดิน..นั่ง..สูบบุหรี่..ท่ายืนพิงกำแพง..กอดอก..ที่สำคัญ..ต้องเอียงคอ..ดึงปกเสื้อขึ้น..และทำตาปรือ(เหมือน..พี้..กัญชา..ไปแล้ว๒มวน)....
..........น้องเด..นี่ทำพี่เขว..ออกนอกเรื่องพระไปเลย...

 

................................................
..รุ่นห่างกันเป็นลี้..ครับ..มากกว่า ๑๐ ปี...ยิ่ง..ลือชัย..มากกว่า ๒๐ ปี
ถึง..แสดง..ร่วมกับ..ไชยา..แต่รุ่นห่างกัน..เยอะ
.......นี่ก็..นักเลง(ออกทาง..เกเร..)เมืองสุพรรณ...สุดท้ายก็..หนี..ไม่พ้นกรรม..

 

สวัสดียามบ่ายแก่ ๆ ครับคุณลุง