อะไรกันคือสัจจะตามที่ท่านหนุมาณฯ บอก

ตามหลายกระทู้ที่ท่านหนุมานฯ ได้ตอกย้ำความเป็นผุ้รักษาสัจจะ
สัจจะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แล้วสัจจะ มันอยู่ที่ไหนกัน สัจจะ ของคุณ หมายถึงอะไร ไม่เคลียร์

แล้วเราจะทำอย่างไรตามที่ร้องขอมา จะให้พวกเราทำอะไรเหรอ

ก็แล้วพวกเราต่างก็มีสัจจะกันอยู่แล้ว

แล้วจะให้ทำยังไง

 

คุณหนุมานพูดเรื่องสัจจะมาสามสี่ปีแล้วมั้ง

ผมก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไมต้องบอกมากมายขนาดนั้น

ผมว่างานนี้ไม่มีอะไรหรอกครับ

 

ลึกๆลงไปในจิตใจของเรามีคำสัญญาที่ยิ่งใหญ่มาก อีกทั้งยังมีสัจจะที่ซ่อนลึกอยู่ภายในใจที่มันยิ่งใหญ่อย่างถึงที่สุดจนคนเราไม่สามารถแบกรับมันไว้ได้อยู่ข้างในนั้น

"อย่ากลับคืนคำเมื่อเธอย้ำสัญญา อย่าเปลี่ยนวาจาเมื่อเวลาแปรเปลี่ยนไป"

 

การรักษา "สัจจะ" แม้ตัวตายกายแตกในชาติปัจจุบันก็ยอม...
เป็นการปฏิบัติเพื่อหลุดพ้น ทางและวิธีหนึ่งของหลวงปู่และพระอาจารย์สายป่าหลายๆท่านนะครับ โดยหลักคือ ท่านๆเหล่านั้นจะรักษาคำพูด(หรือเรียกว่าตั้งใจมั่น) รีดเร่งความเพียรขั้นสุดโดยคิดว่า ถึงแม้จะตายลงตรงนี้ที่นี่ ในหลังจากต่อไปนี้ ถ้าไม่สามารถตัดกิเลสได้หมดจดจนหลุดพ้นแล้ว จะไม่ยอมเอน ยอมนอน ยอมฉัน จะถือสัจจะแค่นั่ง ยืนและเดิน(จงกรม)เท่านั้น จนกว่าจะทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ แม้ตัวตายก็จะไม่ยอมเสียความตั้งมั่น(สัจจะ)อันนี้ไป...


สัจจะคือจริง...จริงคือไม่คลอนแคลน แน่วแน่ต่อการหลุดพ้น

ที่ยังไม่หลุดพ้น(ถึงที่สุดแห่งทุกข์)กัน เพราะว่าเรายังขาดสัจจะ...นี่แหล่ะครับ...

เรายังมีสัจจะอย่างโลก(จริงอย่างโลก) ซึ่งไม่ใช่สัจจะอย่างพ้นโลก(จริงอย่างจริงอย่างโลกุตตะระธรรม)....ครับ

 

ก็เพราะมันยากไงครับ มันทำให้เราทำไม่ได้ ทำได้เฉพาะบางคน

ก็เพราะมันยากไงครับ มันทำให้เราทำไม่ได้ ทำได้เฉพาะบางคน
ยิ่งในปัจจุบัน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงครับ

ยกตัวอย่างน่ะครับ
สมมติว่ามีคนเป็นโรคมะเร็งอยู่น่ะครับเราก็รู้อยู่ว่ามะเร็งเป็นโรคเวรโรคกรรม
แล้วให้เค้าตั้งสัจจะเลยน่ะครับ ว่าจะไม่กินของไหม้ๆอีกต่อไป แล้ว
มะเร็งที่ว่านั้นจะหายมั้ยล่ะครับ ผมว่าไม่หายหรอกครับ

 

ถ้าสัจจะคือการพูดจริง คือการรักษาคำพูด ถ้าคุณเป็นอนุมาร(มารน้อย)ลงมาเกิด โดยได้รับบัญชาหรือตั้งใจว่าจะ มาป่วนโลกมนุษย์ แล้วคุณก็เกิดมาป่วนโลกจริงๆ คุณก็เป็นคนมีสัจจะเหมือนกันนะ ท่านผู้รู้ทั้งหลาย ช่วยขยายความหน่อยซิครับ สัจจะของคุณหนุมาน กับสัจจะของ อนุมาร(มารน้อย) ต่างกันตรงไหนครับ

 

ผมว่าท่านคงจะ อิน กับเรื่องสัจจะ มากครับ ( ขอโทษนะครับผมขยายความคำว่า"อิน" ไม่ออก )

 

ท่านพูดจาดีมากๆ ไม่ว่าใครต้องมีความจริง เก็บเอาไว้ในใจของตน สิ่งที่อยู่ข้างในหัวใจ ที่ใครไม่เคยหยั่งถึง ความจริงกับความฝันที่ยังค้นไม่เจอ ใครกันที่พร้อมจะก้าวผ่าน ความจริงที่โหดร้าย...

 

เคยไปสาบานอะไรไว้แล้วไม่ทำตามอะสิ เลยเจอดีละมั้ง

 

คุณหนุมานฯ เคยกล่าวถึงวัดถ้ำกระบอกอยู่หลายครั้งเมื่อหลายปีที่ผ่านมา และที่วัดถ้ำกระบอกนี้เองที่จะให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่งในการที่จะให้ผู้ที่มาเข้ารับการบำบัดรักษา(การติดยาเสพติดทุกประเภท)ถึดถือ "สัจจะ"เป็นสิ่งสำคัญที่สุด เพราะว่าถ้าผู้ที่มาเข้ารับการบำบัดรักษาฯ ไม่มีสัจจะในตนเองว่าจะเลิกให้ได้ แล้วถ้าเลิกได้ก็จะไม่กลับไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งเสพติดอีกแล้วนั้น การมาเข้ารับการบำบัดนั้นก็จะไม่สำเร็จผลในระยะยาวแต่ประการใด ดังนั้นสำหรับ"สัจจะ"จึงเป็นธรรมะข้อที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้ที่ต้องเข้าไปทำการรักษาทั้งทางสภาพกาย และจิตใจในวัดถ้ำกระบอก

แต่"สัจจะ"ที่เป็นธรรมะข้อที่สำคัญที่สุดในวัดถ้ำกระบอกนี้ เป็นธรรมะที่จะทำให้ผู้ที่เข้าไปรับการบำบัดรักษาฯ แต่ละคนนั้นจะได้ความเป็น"มนุษย์"กลับคืนมาเท่านั้น และถ้ารักษาสัจจะที่ให้ไว้ว่าจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดอีก ผู้ที่เข้ารับการบำบัดจนได้ความเป็นมนุษย์อย่างเต็มตัวพร้อมด้วยสติสัมปชันยะกลับคืนมาท่านนั้นๆ ก็จะดำรงความเป็นมนุษย์อยู่ตลอดไปจนชั่วชีวิต

การที่จะปฏิบัติเพื่อให้ถึงมรรคถึงผล จนถึงการบรรลุธรรมนั้น จะมีแต่เพียงสัจจะแต่เพียงอย่างเดียวไม่ได้ เพราะอะไร เพราะผู้ที่จะปฏิบัติให้ได้ถึงขั้นที่กล่าวนั้นจะต้องประกอบไปด้วยบารมีทั้ง 10 ทัศน์ที่ต้องเข้ามาประกอบกัน เข้ามาร่วมกัน ซึ่ง"สัจจะ"เป็นเพียง 1 ในบารมี 10 ทัศน์เท่านั้น แต่ทุกๆ ทัศน์ก็จะมีความสำคัญในตัวเองอย่างยิ่งแตกต่างกันไป ยกตัวอย่างง่ายๆ เช่น ถ้าผู้ปฏิบัติท่านหนึ่งตั้งใจจะนั่งสมาธิให้ได้ 3 ชั่วโมงติดต่อกันโดยที่จะไม่ลุกไปไหน ผู้ปฏิบัติท่านนั้นก็นั่งไป แต่ผู้ปฏิบัติท่านนั้นไม่อาจขันติบารมีคือความอดทนต่อความปวดเมื่อยทรมานของรูปขันธ์ของตน ขาดวิริยะบารมี คือความเพียรที่จะต้องทำให้ได้ตามที่ตนเองให้สัจจะไว้ เพียงเท่านี้ผู้ปฏิบัติท่านนี้ก็แย่แล้ว ทุกเวทนาเข้าถาโถมแล้ว นั่งเจริญความฟุ้งซ่านเสียแล้ว แล้วยังไม่ต้องกล่าวถึงบารมีทัศน์อื่นๆ ที่ต้องนำมาใช้ประกอบร่วมอีก เช่น ปัญญาบารมี คือความเป็นผู้ที่มีความรู้มากในธรรมะ มีความชำนาญในการตรึกในธรรมเพื่อนำมาวิปัสนาในการนั่งสมาธิในครั้งนี้อีก

ดังนั้น"สัจจะ"ที่คุณหนุมานฯ กล่าวถึงนั้น ผมว่าเป็นสิ่งที่ดีสิ่งที่ประเสริฐนะครับ เพียงแต่ต้องทำความเข้าใจให้ถูกต้องเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยเท่านั้นเองละครับ ขออนุโมทนาครับ

 

โทษนะฮะ พี่ชาย

สัจจะที่เขา ตั้ง มันเห็นแก่ตัว เกินไปนะครับ
แบบนี้ก็ไม่ต่าง กับ ผมอยากได้ภรรยาแสนดี ขอตั้งสัจจะว่าจะไม่เล่นชู้!!
อันนี้ผมว่า เป็น เหตุผล หรือ จิตสำนึก ต่ำ สุด ของคนเลย
ทำไมไม่ตั้งว่า ผมจะไม่ทานเนื้อ สัตว์ หรือ ไม่นอกใจแม้เสี้ยวความคิด
ตลอดชีวิตละ ฮะ
แบบนี้คน ก็ตั้ง สัจจะ เพื่อเบียดเบียน ผู้ อื่น ได้สบาย แฮ เลยซิ

สำหรับ เด็กไม่รู้จักโต อย่างผม มองว่า สัจจะมี 2 แบบ
สัญญา ใจ กับ สัญญา วาจา
อย่างสัญญา ใจ เช่น ถ้าเราทำเพื่อ พระบิดา พระมารดา
เราก็จะเรียกร้องให้มากขึ้นๆ ลำบากขึ้นๆ แต่ด้วยความรัก
อีกแบบนึงทำเพราะแค่ รักษา วาจา
อย่างคนๆ นั้น เขาได้ทำความดีมา เราก็อยากตอบแทน
แต่ เขา กลับ ทำชั่ว เราก็ ตอบ แทน ไปในแค่ผล ดีที่เขาทำ ไม่มีต่อยอด
เหมือน ค่าจ้าง
ถ้าผมได้รับ บัญชา แต่ไม่เต็มใจ สัจจะ ก็ไม่สมบูรณ์(ยอมรับโทษดีกว่าไปทำ)
ถ้าผมเคยเต็มใจ แต่ ตอน นี้ โต ขึ้น ไม่อยากทำแล้ว
ก็สักแต่ ทำให้ สำเร๊จไปก็ได้นี่ฮะ อย่างสมมุติ ผมเกิดมา จะเป็นโจร
นี้ก็อาจ เป็น โจร ขโมย ขี้แมว ขี้ไก่ ไปก็ได้ แล้วบอก อุ้ย พอและ สำเร๊จและ^^
ไม่ได้มาแก้ต่างให้คุณ หนุมาน นะฮะ แต่มาแก้ต่างให้ สัจจะ

 

อืม เอาเป็นว่าคุณยินดีที่จะ สัปปรับ ดีกว่า สัจจะ น่ะซิ คุณรู้ไหมถ้าคุณไม่รักษาสัจจะหรือคำพูด ความนับถือตนเองจะน้อยลงไปเรื่อยๆ จนในที่สุดตัวคุณเองจะไม่มีใครนับถือ หรือเชื่อถือเลย รวมทั้งตัวคุณเองด้วย

 

สัจจะ เป็นบารมีข้อหนึ่งที่ทุกคนต้องผ่านให้ได้ จะช้าจะเร็วเท่านั้นเอง ไม่ชาตินี้ก็ชาติต่อๆไป สัจจะ แปลว่า จริง คนมีสัจจะ คือ คนพูดจริง ทำจริงและทำได้ สัจจะ คือการรักษาสัญญากับตัวเอง กับคนอื่น หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แล้วทำตามนั้นหรือคำพูดเหล่านั้นได้ แต่ที่ผมสงสัยก็คือ สัจจะของ คุณ หนุมานผู้นำสาร คืออะไรครับ คือ ท่านพูดสั้นเกินไป ผมเองก็สงสัยมานานแล้ว มาเจอ กระทู้นี้ ก็เลย ถามดู ท่านสัญญาอะไรกับใครไว้หรือครับ เพราะดูซีเรียสมาก สัจจะ สัจจะเท่านั้น มีแต่สัจจะ สัจจะ สัจจะ สัจจะ แต่ไม่เห็นอธิบายธรรมอะไรเลย หรืออธิบายก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง เราเข้าเว๊ปมาสนทนาธรรมกัน ไม่ใช่มานั่งทายใจกันสักหน่อย

 

สัจจะคือความจริงที่หลายท่านอาจรู้แล้ว

สัจจะ คือความจริง
สัจจะธรรม คือความจริงของสรรพสิ่งในโลกนี้ ซึ่งล้วนแต่สมมุติทั้งนั้นแม้แต่ตัวเราเองก็สมมุติ ขณะนี้เรากำลังอยู่ในโลกแห่งความฝัน(จิตเราหลับอยู่จึงทำให้เหมือนจริงมากกกกกกกกกกกกกกกกก) ไม่ตื่นไม่เบิกบาน เมื่อตื่นจะพบกับความจริง จะเบิกบาน ไม่ยึดติดสิ่งใดๆ ในโลกนี้ หลุดจากสิ่งจอมปลอม...กลับบ้านไปหาพ่อกันเถอะ..

 

<TABLE id=post602735 class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid" class=thead>21-06-2007, 06:14 PM </TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=thead align=right> #7 </TD></TR><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->หนุมาน ผู้นำสาร<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_602735", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 10,942
Groans: 1
Groaned at 473 Times in 325 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 212
ได้รับอนุโมทนา 70,431 ครั้ง ใน 10,056 โพส
พลังการให้คะแนน: 5017


</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_602735 class=alt1><!-- google_ad_section_start -->*** เข้าใจถูก ****

คุณ The Third Eyes เข้าใจถูก...มองเห็นหนทางหลุดพ้น !!!!!!!
มนุษย์เรา จะหลุดพ้นจากโลกไปได้...คือ ไม่กลับมาเกิดใหม่บนโลกอีก
จะต้องหมดกิเลสทั้งปวง...คือ หมดนิสัยปลีกย่อยที่ไม่ดีต่างๆ ในตัวเอง
การจะขจัดนิสัยตัวหนึ่ง....จะต้องตั้งใจจริง ขยัน อดทน ไม่ทำนิสัยนี้ ให้เป็นประจำจากเคยทำได้...๑ ชั่วโมง...ก็จะขยายขึ้นเรื่อย เป็น ๑ วัน..๑ เดือน...๑ ปี
จนสุดท้าย...ตัวของเรา ก็จะทำได้เองเป็นอัตโนมัติ...คือ ตลอดไป....ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องบังคับ
เมื่อทำได้เป็นปกติ...สมัยก่อนเขาเรียกว่า "ศีล"
เมื่อเห็นยุงกัด เห็นมดกัด...ก็เข้าใจเขา สงสารเขาที่เกิดเป็นยุง เป็นมด...ใจมันจะเมตตามันเอง
ตัวเราจะบอกกับตัวเราเองว่า...จะทำอย่างไรกับเขา

พระอาจารย์ต่างๆ สอนวิธีให้เห็นนรก สวรรค์...เพื่ออะไร !!!!!!!
เพื่อให้รู้ว่านรก สวรรค์ สามโลกนี้...มีจริง
เห็นนิพพาน...ว่ามีจริง
แต่...กลายเป็นว่า...เห็นแล้วไปไม่ถึง
เพราะ...ไปเข้าใจว่า...วิชาที่ทำให้มองเห็นโลกจิตวิญญาณ...เป็นหนทางสู่นิพพานได้
แต่...ลืม หรือไม่เข้าใจ...คำตรัสสอนของพระพุทธเจ้า...ที่กล่าวว่า "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน"
ซึ่งคือ..."หลักตนพึ่งตน"....
หมายถึงว่า.... เมื่อเกิดเป็นมนุษย์...ต้องพึ่งการกระทำเก่า การกระทำที่ได้ทำไปแล้ว

ดังนั้น...สิ่งที่เราจะพึ่งได้ดีที่สุดคือ “การกระทำ”
และ การกระทำที่ส่งผลตอบแทนได้ดีที่สุด เที่ยงที่สุด....คือ “การกระทำด้วย สัจจะ”
ฝืนตัวเอง บังคบตนเอง...ให้เกิดการกระทำที่ดี
เราจึงสามารถกำหนดเวลาปฏิบัติ ให้กับตนเองได้...เพิ่มได้....ขยายได้เรื่อยๆ

รู้ไหมว่า...
ทุกครั้งที่เรา...ตั้งใจลดนิสัยไม่ดี เป็น สัจจะ ๑ ข้อ….แล้วเกิดอะไรขึ้นบ้าง !!!!!!!
เมื่อเราสัญญากับตนเอง คือ ตั้งสัจจะ ขึ้นมา....แล้วทำได้จริง
จะปรากฏเป็น “สัญญาทำ” เป็นตัวตน เป็นสิ่งที่ทำได้อยู่บนพระนิพพาน
เสมือน....เรามีแก้วน้ำอยู่ ๒ ใบ
ใบหนึ่ง...อยู่บนโลก มีน้ำเต็มแก้ว
อีกใบ....อยู่บนนิพพาน เป็นแก้วเปล่า ไม่มีน้ำ
น้ำ...ในแก้วบนโลก ...เสมือนเป็นนิสัยสันดานของเรา
เมื่อเรากำหนดสัจจะ...ทำได้ ๑ ครั้ง...
น้ำในแก้วบนโลกจะหายไป ๑ หยด....แต่จะไปปรากฏในแก้วที่พระนิพพาน ๑ หยด และ ตัวตนของการกระทำบน พระนิพพาน... องค์โลกุตตระธรรม เรียกว่า “ตัวกระทำ”
คือ “นิสัย” บนโลกลดลง...คือ การสะสม “ตัวกระทำ” บนพระนิพพาน ...นั่นเอง
แต่...ปริมาณ น้ำ (คือ นิสัย) ของแต่ละคนที่เกิดมา ...มีไม่เท่ากัน
การขจัดนิสัย...จึงต้องใช้ความพยายาม ใช้เวลาต่างกันไป
เพราะฉะนั้น...เป้าหมายสูงสุดของมนุษย์ที่เห็นธรรม คือ... หลุดพ้นสู่นิพพาน
จะไปได้...ก็ต้องขจัดนิสัยไม่ดีให้หมดไปก่อน....นี้คือหน้าที่ของทุกคน ทุกดวงวิญญาณ
จึงต้องค่อยเป็นค่อยไป...คือ “เดินสายกลาง”
ความตั้งใจปฏิบัติตน เพื่อลดนิสัยไม่ดี....ก็จะต้อง ไม่ยากจนเกินไป...และไม่ง่ายจนเกินไป
นึกถึงเรื่อง น้ำ กับ แก้ว ๒ ใบนี้ไว้
ถ้าเราขยันให้สัจจะกับตนเอง...น้ำในแก้วบนโลก ก็จะหมดเร็วขึ้น
น้ำในแก้วที่พระนิพพาน...ก็จะเพิ่มเร็วขึ้น...คือ “ตัวกระทำ” คือ บารมี นั้นเอง

ย้อนกลับมาที่เราฝึกทำจิตให้ว่าง
แท้จริง...สิ่งที่เป็นประโยชน์ คือ... “การคลี่คลายนิสัยตนเอง” ...
ทำให้... รู้นิสัย รู้การกระทำ รู้ผลกรรมของตนเอง
เมื่อเรารู้นิสัยตัวเองแล้ว...
ก็ต้องรีบนำมา...กำหนดเป็น “สัจจะปฏิบัติ”
นิสัยตัวนั้น...มันจึงจะลดได้จริง
เพราะ...ตั้งใจจริง...แล้วทำได้จริง ๆ

ถ้าเรายังมีกิเลสนิสัยอยู่...
แล้วไม่ตั้งใจ หยุดมัน ลดมัน...แล้วไม่กระทำอย่างจริงจัง
ถามว่า... อีกนานสักเท่าไหร่...นิสัยนี้จะหมดไปจากจิตใจของเรา ???????

- “ หนุมาน ผู้นำสาร “<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE id=post863180 class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid" class=thead>14-12-2007, 09:39 AM </TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=thead align=right>#11 </TD></TR><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->หนุมาน ผู้นำสาร<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_863180", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 10,942
Groans: 1
Groaned at 473 Times in 325 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 212
ได้รับอนุโมทนา 70,431 ครั้ง ใน 10,056 โพส
พลังการให้คะแนน: 5017



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_863180 class=alt1><!-- google_ad_section_start -->*** หลักปฏิบัติสัจจธรรม ****

พระโลกุตตระเขตะมารัจจะ ท่านกล่าวสอนไว้ว่า......

สาธุชนทั้งหลาย ควรตั้งอยู่ในศีลในธรรม และมีสัจจธรรม โดยมีหลัก 3 ประการ คือ ต้องมี"ใจ"อันสัจจธรรม มี"ปาก"อันสัจจธรรม และ"ปฏิบัติ"อันสัจจธรรม.....

1.ใจอันสัจจธรรม-เมื่อใจนึกในสิ่งที่ถูกต้องที่สุดแล้ว ก็ต้องปฏิบัติตามใจที่เป็นสัจจธรรม อย่าให้ออกนอกลู่นอกทาง คือ ไม่ให้เกิดกิเลส โลภ-หลง และไม่ให้ถืออาฆาตพยาบาทกับผู้ใด เมื่อผู้อื่นทำให้เราไม่พอใจ เราก็ถือใจสัจจธรรมว่า ไม่โต้ตอบ จะได้บรรลุศีลอันบริสุทธิ์ถึงขั้นอรหันต์ แต่ถ้าไม่ปฏิบัติตามใจสัจจธรรม ที่ได้มุ่งมั่นไว้ ก็จะทำให้เราลดบารมีศีลไป

2.ปากอันสัจจธรรม-เมื่อเราลั่นวาจาออกมาแล้วในวาจาระหว่างนี้ เป็นวาจาสัจจธรรมอันศักดิ์สิทธิ์ เมื่อพูดว่า"ไป"ก็ต้องไป ถ้าเราพูดว่า"ไม่" ก็ต้องไม่ อย่าพูดออกมาโดยไม่ตรงกับใจ ซึ่งเป็นการผิดไปจากสัจจธรรม เช่น เมื่อเราตั้งใจว่า วันนี้จะขอสุขกายสุขใจ แต่เมื่อพบสิ่งไม่พอใจเพียงเล็กน้อย ก็ทำให้ปากไม่สงบ คือ ผิดไปจากปากอันเป็นสัจจธรรม จะหลั่งวาจาอันไม่สมควรฟังออกมาแก่ผู้อื่น ถ้าเราถือใจสัจจธรรมและปากสัจจธรรมแล้ว จะต้องตั้งอยู่ในสมาธิ ให้ถือขันติ มีมานะอดทน มีมุทิตา มีอุเบกขา จะได้เป็นการคล้องจองกับการถือใจสัจจธรรม ปากสัจจธรรม และปฏิบัติสัจจธรรม.....

3.ปฏิบัติอันสัจจธรรม-ต้องให้คล้องจองกับปากและใจ เช่น เมื่อใจคิดว่าสวดมนต์หนึ่งเล่มธูป ปากก็ได้สวดมนต์ ในการกระทำ ก็ต้องกระทำให้ครบเล่มธูป เป็นการคล้องจองไป จะได้มีบุญบารมีสะสมไว้ใจสัจจธรรม ปากสัจจธรรม และปฏิบัติสัจจธรรม ถ้าสามสิ่งนี้ ขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดไป ก็ถือว่า"ขาดศีล"ในชีวิตครอบครัว ภรรยาเป็นหลักหนึ่งที่ช่วยค้ำจุนองค์สัจจธรรม เมื่อสามีปฏิบัติสิ่งใด ภรรยาควรใช้สายตาตรวจชี้ในสิ่งที่ถูกต้อง ถ้าสามีจะออกนอกลู่นอกทาง ภรรยาก็ควรช่วยเตือนสติปัญญา ให้เขากลับมา แต่ภรรยาจะต้องถือใจปฏิบัติสัจจธรรม ปากถือปฏิบัติสัจจธรรม และตัวปฏิบัติถือสัจจธรรม จึงจะได้ผล อย่าโมโหโกรธา หน้าบึ้งหน้าบูดหน้าเบี้ยว เป็นกิริยาที่ไม่น่าดูไม่น่าชม แทนที่จะเป็นหลักช่วยกระตุ้นเตือนให้สามี กลับเป็นน้ำมันราดในกองเพลิงให้มันลุกช่วงโชติขึ้นมา เป็นการผิดนอกลู่นอกทางของสามี มิได้เป็นการเสริมสร้างบารมี แต่เป็นการทำลายบารมีของภรรยาเอง ผู้ใดปฏิบัติสามประการนี้ได้ ก็จะเป็นศรีภรรยาตามหลักขององค์สัจจธรรม ลูกหลานจะได้เจริญรุ่งเรือง อุปมาเหมือนปากกับท้อง ดังนี้ คือ :-

สามีทั้งหลาย ให้ถือว่าเป็น"ปากเป็นเสียง" ภรรยา ให้ถือว่าเป็น"ท้อง" เมื่อสามีใช้ปากดำเนินกิจการต่างๆ ปฏิบัติงานต่างๆ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงชีพเลี้ยงครอบครัว ภรรยาก็เป็นท้องสำหรับรองรับ เมื่อสามีปฏิบัติตามในหลักธรรมที่ถูกต้อง คือ หาเลี้ยงชีพอย่างสุจริตชน ไม่โกงเขา ไม่โลภหลง เงินทองที่ทำมาหามาด้วยหยาดเหงื่อแรงกาย สร้างความภูมิใจ เท่ากับว่า เป็นอาหารอันโอชา เมื่อเงินทองที่ได้มาด้วยความบริสุทธิ์ ก็เป็นอาหารทิพย์ เมื่อเอามาเลี้ยงท้อง ท้องก็จะอยู่ดี รับด้วยความสบาย มีพลังเข้าถึงหลักธรรมได้ ปากกับท้องนี้ ต้องอยู่คู่กันไปตลอดชาติ เมื่อท้องแข็งแรง ปากก็ดี ก็พลอยให้จิตใจของเราดีไปด้วย เมื่อจิตใจเราดี ผู้นั้นย่อมเจริญรุ่งเรืองไม่มีวันสิ้นสุด

เมื่อปากที่ให้สมมุติฐานว่าเป็นสามี ได้เงินได้ทองมาในสิ่งที่ผิดๆ เมื่อเอามาเลี้ยงท้องแล้ว ก็จะเกิดเป็นพิษ เมื่อท้องปวดท้องเจ็บ ก็ต้องอุทธรณ์ให้สามีเลิกปฏิบัติการในสิ่งที่ผิด เมื่อปากปฏิบัติถูกต้องแล้ว ท้องก็จะอยู่เย็นเป็นสุข ปากก็จะอยู่เป็นสุข ไม่เป็นพิษไม่เป็นภัยถ้าภรรยาซึ่งเป็นท้อง กินทุกสิ่งทุกอย่าง โลภไม่มีวันหยุด หลงไม่มีวันหยุด ก็พลอยให้ปากผิดไปด้วย ถ้าสามียึดมั่นอยู่ในธรรมะ ก็จะไม่ปฏิบัติตามท้อง ท้องก็จะอาละวาด ทำให้ครอบครัวไม่มีความร่มเย็นเป็นสุข แต่ถ้าสามีที่เป็นปากนี้ เกิดไปหลงผิดตามท้อง หาในสิ่งที่ไม่ดีไม่งามมาป้อนให้ท้องได้สบอารมณ์หมาย แต่ในบั้นปลายผลรับจะเป็นอย่างไร ผลรับนี้ ก็จะทำให้เสียทั้งปากทั้งท้อง

การปฏิบัติใดๆ ถ้ามีธรรมะ เมื่อเกิดหลงผิดแล้ว ก็ยังมีทางที่จะชำระได้
บุญ- หมายถึง สิ่งอันบริสุทธิ์สดใส
กรรมชั่ว-หมายถึง สิ่งที่ดำมืด ไม่มีให้ความสว่าง

ขอให้สาธุชนทั้งหลาย ค่อยๆศึกษา ค่อยๆปฏิบัติกันไป ให้บรรลุถึงใจสัจจธรรม ปากสัจจธรรม และปฏิบัติสัจจธรรม ให้ครบสามประการ สิ่งใดที่เห็นว่าไม่ถูกต้อง จงใช้อารมณ์เย็นเข้าลูบ เมื่ออารมณ์เย็นเข้าสู่ร่างกายของเราแล้ว ก็จะเกิดสติปัญญาขึ้น และจะมีความสดใสชั่วกาลนาน.........

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=89717

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

การมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ล้วนเต็มไปด้วยคำโกหกหลอกลวง มีเพียงสัจจะแท้จริงภายในใจเท่านั้นที่ไม่เปลี่ยนแปลง

 

ถามตัวเองดูว่า...
ที่ผ่านมาในชีวิต ที่ตั้งใจทำได้จริงๆ มีกี่อย่าง !!!!

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ชอบครับ อิๆ...............

 

จะบอกว่าทำไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ตั้งใจทำมากกว่า ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ ชักช้า ลีลาเรื่องมาก ก็งี้แหละคนเรา