พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

สู้ๆครับคุณอัค...ได้อะไรมาอีก...สงสัยองค์ไหน....
โพสกระทู้นี้...แท้ทุกองค์ครับ...ฮ่าๆๆๆๆ

 

ช่ายครับพี่โจ๊ะ.....ไม่มีตังส์จ้างพี่เลี้ยงเด็ก....
แต่ก็มีฟามสุขที่ได้บู๊กับลูกๆเองครับ...

 

ขอบคุณท่าน tanarkon มากๆครับ...จขกท ก็หายไปหลายวันครับ ฮ่าๆๆๆ

 

อืม...พี่หน่องกะคุณตี๋เนี่ยะ...สายเดียวกันอีกแล้ว....
เกจิดังๆ..ยังมีอีกเยอะเลยนะครับเนี่ย....
สาธุ สาธุ สาธุ....

 

คำนี้ได้ยินแล้วชื่นใจครับผม

 

ถ้างั้นจัดไปครับนางพญาที่มาดี แต่ก่อนมาถึงผมไม่ทราบครับ(รูปเก่าถ่ายจากมือถือยังไม่ได้ถ่ายใหม่) องค์นี้ได้มาจากหลวงพ่อ เมื่อตอนกลางปีหลวงพ่อกับท่านเจ้าอาวาศรื้อห้องเก็บของ(ของเจ้าอาวาศรูปก่อน)มีโยมช่วย3-4คน พบพระนางพญา และพระแถบกำแพงและอื่นมากมายหลายแบบ ท่านเจ้าอาวาศเลยหยิบแจกให้คนละองค์ แล้วบอกว่าให้ของดี หลวงพ่อผมได้นางพญา(คอตึงฮือๆๆไม่มีที่ลง) ตอนนี้พระเนื้อดินทั้งหมดที่พบรวมถึงนางพญาที่ผมนำมาแจก(ของเจ้าอาวาศปัจจุบัน)บางส่วน ถูกฝังไปแล้วครับ
เชิญชมครับนางพญาคอตึง(หากรุไม่ได้ก็เลยมีคนว่าเก็หุๆๆ)

 

สงสัยคอเดียวกันครับ...555

 

ขอร่วมแจมแท้ของตรูสักองค์ครับผม คุณแม่ได้มาตอนไปเที่ยวทางเหนือครับผม

 

เข่าตรง...หน้าใหญ่....ชอบครับ...
สีอิฐ...เนื้อละเอียด...มีเม็ดแร่ด้วย...หุหุหุ...

ที่มาของพระ...ถือว่าสุดยอดตามแบบฉบับ"แท้ของตรู"ครับคุณอัค...

 

ฮ่าๆๆๆๆ.....องค์นี้เนี่ย...ผมลำบากใจมากๆเลยครับท่าน armchi...
จะเป็นพระคงหรือพระรอดดีครับ...

แล้วแต่ท่านน้อง armchi น่ะครับ...พระองค์นี้ผมตีเป็นลูกผสมครับ...
- คงรอด หรือ
- รอดคง

ก็น่าจะเป็นไปได้ทั้งสองแบบ...

วัดในแถบลำพูน...มีพระแจกผู้มาเยี่ยมเยือนและทำบุญกันแถบทุกวัดครับ...
อย่างวัดพระธาตุหริภุญไชย...ก็จะมีพระรอดแจก เมื่อเราทำบุญครับ...เป็นพระแท้...ผ่านพิธีฯ...มีส่วนผสมของพระรอดเก่าๆและหลังคาพระอุโบสถเก่าครับ...ขลังดีครับ...

 

5555''''

ขอบคุณมากๆครับสำหรับคำอวยพร แต่ที่สำคัญคือภารกิจของผมเพิ่มมูลค่าทางจิตใจมากกว่าเงินทองครับ เพราะภารกิจของผมนั้นยิ่งกว่า Mission Impossibleครับ คือปั้นเด็กสองคนให้เติบโตแบบมีคุณภาพและมีจริยธรรม ไม่เป็นภาระสังคมสร้างความเดือดร้อนให้ใคร จะได้ไม่ต้องหนีคุกหนีคดีทั้งๆที่มีสมบัติเงินทองมากมายกองเท่าภูเขา ซึ่งตายไปก็เอาไปไม่ได้ มีชีวิตอยู่ก็จริงแต่หาคนที่จะยกย่องสรรเสริญด้วยจิตใจที่สุจริตขาวสะอาดนั้นยากมากๆ...มองกันคบกันที่ผลประโยชน์เสียมากกว่า

 

อนุโมทนากับพันธกิจอันยิ่งใหญ่ของคุณตี๋ครับ...
เรื่องที่ยิ่งใหญ่...ต้องพึ่งคนที่มีจิตใจยิ่งใหญ่เช่นกัน...ซึ่งผมไม่มีคุณสมบัติในข้อนั้นครับ...

ผมเป็นประเภท...ช่างฝัน แต่ไร้ความเพียร....ฮ่าๆๆๆๆ....
อย่าเอาอย่างนะครับ...เพราะหากไร้ซึ่งความเพียร ก็มิอาจเห็นความสำเร็จครับ...

----------------------------------------------------------------------
ผมเองก็เคยฝันหรือวางเป้าหมายชีวิตไว้ที่ความมั่งคั่งครับ...คิดว่า...ถ้ามีเงินแล้วคงมีความสุข....
แต่ตอนนี้...ขอมีฟามสุขในทุกๆวันครับ...เรื่องเงินๆทองๆ...สุดแต่ภรรยาครับ ฮ่าๆๆๆ...

----------------------------------------------------------------------
สิ่งแวดล้อมทุกวันนี้...ต้องพึ่งตัวเอง...ดูแลตัวเอง...ต้องรู้วิธีดำเนินชีวิต และต้องรู้วิธีจัดการกับคนทุกคนที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเรา หรืออยู่รอบๆตัวเรา...

ยากครับ...ที่จะจัดการกับคนที่อยู่รอบตัวเราให้ปกติ หรือมีความสุข เป็นไปดั่งที่เราคิด เราต้องการตลอดเวลา....(ตลอดเวลานะครับ...ไม่มีทางเลย)

แม้แต่ใจตัวเราเอง...บ้างครั้งก็สุดจะควบคุม...ออกนอกกรอบ...ฝ่าเกณฑ์แห่งคุณธรรม จริยธรรมอยู่เสมอๆเช่นกัน...

แต่สิ่งที่ดีที่สุดที่ผมค้นพบ...และนำมาใช้อยู่เสมอๆ...คือปล่อยวาง ละวาง...
ไม่ว่าจะกับตนเอง...หรือกับคนรอบๆข้าง...นิ่ง...เงียบ...คือการแก้ปัญหาที่ดีที่สุด...จริงๆ...
แม้บางครั้งในใจจะค้านว่า...มันมีเหตุผล มันอธิบายได้...มันยกตัวอย่างให้เห็นได้...มันพิสูจน์ได้....
แต่กับบางคน บางอารมณ์ บางเวลา...มันใช้ไม่ได้เลยจริงๆ....

แต่ทั้งหลายทั้งปวง....แก้ไขได้จริงด้วยความเงียบ...นิ่ง....สงบ....ไม่จำเป็นต้องใช้เหตุและผล....

-----------------------------------------------------------------------
โม้ไปเรื่อยๆ....ฮ่าๆๆๆๆ....
สู้ๆครับคุณตี๋...เรื่องดีดี...ต้องสนับสนุน และให้กำลังใจครับ...

 

555.....

ทำยังไงได้ครับ เริ่มจากนับถือศาสนาพุทธเหมือนกันครับ พี่หน่องถือว่าเป็นศิษย์พี่ครับเพราะบวชเรียนสายวัดป่าเหมือนกันครับแต่ผมระยะเวลาแค่สั้นๆ ยังไม่เท่าเส้นผมพี่หน่องหรอกครับ แต่ก็ได้แนวทางข้อคิดของบูรพาจารย์สายวัดป่ามาจากพี่หน่องนี่แหละครับ เวลาเก็บพระก็เก็บตามคำแนะนำของท่านผู้รู้ท่านนี้แหละครับ แต่ถ้ามีกำลังทรัพย์เยอะหน่อยเก็บแต่หลักๆแบบพี่หน่องป่านนี้ออกตัวสบายไปแล้วครับ....

 

เอาเป็นคงรอดก็ยังดีครับพี่บุพนิมิต อย่างน้อยๆก็ยังรอดครับผม แต่กลัวพิการอย่างเดียวครับผม

 

ขออนุญาติดันครับ เจ้าของกระทู้หายหุๆๆ

 

สวัสดีครับทุกท่าน ช่วงนี้ยุ่งครับยิ่งใกล้ปีใหม่ยิ่งไม่ค่อยมีเวลาทั้งงานบ้านและทั้งงานส่วนรวมเช่นวัดและศาลเจ้า คงเข้ามาอ่านนิดหน่อยและออกไป หวังสหธรรมมิกคงไม่ว่าอะไรนะครับ คิดถึงทุกคนครับ

 

เช่นกันครับพี่ ใกล้สิ้นปีเวลามีน้อย(ตามเก็บเงินลูกค้าปิดบัญชีสิ้นปี)

 

ขอบคุณครับคุณอัค...วันหยุดยาวอ่ะครับ...เลยบู๊กับลูกๆเพลิน....
ฮ่าๆๆๆๆๆ

 

ฮ่าๆๆๆ....คิดถึงครับพี่หน่อง....
สู้ๆครับ...คนของสังคม...ผมว่าน่าสนุกดีนะครับ...มีส่วนร่วมกับงานสำคัญๆของชุมชน...สืบสานประเพณีท้องถิ่นให้ลูกๆหลานๆได้รับรู้และเป็นแบบอย่างในอนาคต....

ผมเองมิได้มีส่วนร่วมกับงานชุมชนที่เป็นอยู่สักเท่าใดเลยครับ...ด้วยความที่แถบที่ผมอยู่...มากไปด้วยคนต่างถิ่นที่ย้ายมาปักหลักทำมาหากินครับ....
เลยได้แค่...ไปวัดทำบุญในวันพระสำคัญๆ....
ไปลอยกระทงงานวัดเล็กๆที่ทาง อบต.พยายามจัดเป็นประจำทุกปี...

โดยปกติ...เทศกาลที...ชอบไปเที่ยวที่อื่นมากกว่าครับ ฮ่าๆๆๆ...

 

สวัสดีครับทุกท่าน ช่วงเช้ามีเวลาเข้ามาอ่านดูนะครับ ช่วงสายคงออกเดินขายบัตรงานเลี้ยงรายได้เข้าวัด