กรรมจากการทำแท้ง โดย คณะนฤมิตธรรมมิกกาวาส

หากเราสร้างบารมีมาเท่าไรน่ะ คนทั้งโลกก้อยังเสพกามอยู่ แม้เราเองก้อเสพ เราไม่สามารถบอกให้เลิกได้หรอก เพราะนี้คือโลกสังนิวาส มันเป็นโลกที่เสพกาม ธรรมก้อไม่สามารถเข้าให้ได้ถึงทุกๆๆคนในโลกนี้ก้อเช่นเดียวกัน หากมาเจอเหตุการณ์อย่างนี้น่ะ กำลังใจเราไม่เสียน่ะ เรายิ่งทำบุญให้มากขึ้นไปอีก กำลังบุญของเราขอให้ทุกวิญญาณเด็กในข่าวที่กำลังเสพอยู่นี้จงมีแต่ความสุข อย่าได้เคียดแค้นอะไรๆๆเลย(แม้จะเคียดแค้นมากแค่ไหน) เรามีบุญเท่าไรน้องๆๆจงมีบุญเท่าเราและเหนือกว่าเราด้วย นับต่อจากนี้บุญไหนที่จะได้ทำต่อไปอีก เราให้ เราให้ทุกคน

 

ผมขอเสนอความเห็นต่างนะครับแต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ใช่ว่าส่งเสริมการทำแท้งนะครับ
แต่ประโยคที่ว่าทุกคนที่มีส่วนในการทำแท้งบาปผมขอตั้งคำถามดังนี้1กรณีที่คุณแม่ป่วยด้วยโรคลิ้นหัวใจรั่วแล้วตั้งท้องแพทย์บอกให้เอาเด็กออกเพื่อรักษาชีวิตคุณแม่ไว้เพราะปล่อยไปจะตายทั้งแม่ทั้งเด็กพ่อเด็กยินยอมแม่เด็กยินยอมหมอทำให้โดยถูกกฏหมายหมอบาปแม่บาปพ่อบาปใช่ไหม่ครับหากปล่อยไปแม่ก็ต้องตายเท่ากับฆ่าตัวตายก็บาป
2คนที่โดนข่มขื่นจากใครหน้าใหนก็ไม่รู้เป็นสิบๆคนแล้งท้องเอาไว้ก็ไม่รู้ว่าหน้าใหนเป็นพ่อใหนจะตอกย้ำความระยำที่พ่อมันร่วมกันก่ออีกหละขอให้สมมุติว่าเป็นญาติเป็นน้องสาวคุณโดนแบบนั้นนะคุณยังจะเก็บเด็กคนนั้นไว้ไหมหากผมให้น้องเอาเด็กออกผมก็บาปน้องผมก็บาปหมอก็บาป
3ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ผมแค่อยากให้การพูดการเขียนอะไรบางอย่างให้คำนึงถึงผลที่จะกระทบต่อสังคมบ้างอย่างคุณหมอที่ท่านมีหน้าที่ทำงานบางครั้งท่านก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ครอบครัวบางครอบครัวก็อาจจะมีเหตุจำเป็นในด้านสุขภาพจึงไม่ควรเหมารวมไปเสียหมดผมไม่เคยเห็นด้วยกับการทำแท้งและไม่เคยมีส่วนร่วมกับการทำแท้งเลยแต่เหรียญมันมีสองด้านเสมอผมว่าควรไปแก้ปัญหาที่ต้นเหตุมากกว่าเริ่มจากตอนนี้เลยคกลับไปดูแลคนใกล้ตัวแล้วขยายวงกว้างออกไปเพื่อสังคมอุดมธรรม
ก่อนที่จะประณามใครว่าดีชั่ว หันมองดูตัวว่าเราดีพร้อมพอหรือยัง

 

เรียน สมาชิกเว็บไซต์พลังจิตทุกท่าน

ณ วันจันทร์ ที่ 22 พฤศจิการยน 2553 (วันนี้)
ได้เช็คอีเมล์ compass4u@hotmail.com และกล่องข้อความส่วนตัว(PM)
มีจดหมายที่เขียนมาขอปรึกษาปัญหาการทำแท้ง หรือการเคยมีส่วนร่วมในการทำแท้ง ประมาณ 40 ฉบับ

ในวันศุกร์ ที่ 19 พฤศจิกายน 2553 ได้ทำการติดต่อกับผู้ที่มาปรึกษาแล้วประมาณ 10 ท่าน

สำหรับจดหมายที่ยังค้างตอบประมาณ 30 กว่าท่าน
จึงขอแจ้งทุกท่านว่า...ในวันนี้จะทำการทยอยตอบให้กับทุกๆ ท่านครับ
และหากตอบกลับช้าไปบ้างต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

สำหรับวิธีการตอบกลับสำหรับปัญหาที่ทุกท่านสอบถามมานั้น
จะพิจารณาจากลำดับคิวที่ส่งมา และความรุนแรงของปัญหาที่กำลังประสบอยู่ครับ

 

ขอบคุณสำหรับข้อเสนอแนะของคุณ Komodo ครับ

และขอน้อมรับความคิดเห็นดังกล่าวไว้ครับ

ทางผมจะพยายามรวบรวมเรื่องราวการทำแท้ง จัดทำเป็นกรณีศึกษา (ในเชิงกฎแห่งกรรม) และนำมาเผยแพร่ในโอกาสต่อไปครับ

ขออนุโมทนาบุญครับ

 

สวัสดีครับ คุณ tomlucky คุณพาณิภัค และ คุณ jinnich

รบกวนส่งชื่อ-สกุล และอายุ มาที่อีเมล์ compass4u@hotmail.com
(โดยไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้นครับ)<!-- google_ad_section_end -->

[หากส่งเมล์มาแล้ว โปรดรอการติดต่อกลับครับ]

 

ขออนุโมทนาบุญกับจิตอันเป็นกุศลกับคุณสาธิตด้วยครับ

ที่คุณทิพย์ปทุโม กล่าวมาตามข้างต้นนั้น ถูกต้องครับ

ผู้เป็นแม่ (หรือมีส่วนร่วมกับการกระทำ) ก็สามารถอุทิศบุญกุศล
จากการให้ทาน การรักษาศีล และการภาวนา ได้อย่างต่อเนื่องไป
เเม้ว่าดวงวิญญาณเด็กนั้นให้ไปสู่ภพภูมิที่ดีแล้ว

กรณีดวงจิตนั้นได้ไปจุติเป็นเทวดา (เนื่องจากยังไม่ถึงเวลาการเกิดเป็นมนุษย์) เมื่อพวกเขาเป็นเทวดาและเราอุทิศบุญให้ เทวดาเหล่านั้นก็ย่อมสามารถได้รับบุญกุศลจากเราครับ


กรณีแม้ดวงจิตนั้นได้ไปเกิดเป็นมนุษย์แล้วก็ตาม ดังที่พระพุทธองค์เคยตรัสว่า
"บุญไม่สูญ อุปมาเหมือนเราซื้อของไปฝากญาติหรือเพื่อน แล้วไม่เจอ เราก็หิ้วของกลับ.."

คนทำบุญก็เหมือนกับสั่งสมบุญให้กับตัวเองไว้ ตัวเองย่อมเป็นคนที่ได้ผลแห่งบุญ เพราะฉะนั้น บุญไม่สูญเปล่าครับ


ขออนุโมทนาบุญกับคุณทิพย์ปทุโมด้วยครับ

 

สวัสดีครับ คุณ twitty nui

ขอบคุณสำหรับการร่วมการแสดงความคิดเห็นครับ
ผมขออนุญาตแสดงความคิดเห็นและพร้อมตอบเป็นข้อๆ
(และยกข้อความเดิมที่เคยตอบแล้วในหน้าที่ 1 คห.ที่ 8) ดังนี้นะครับ

การทำแท้ง ในความหมายหนึ่งก็คือ "การฆ่าชีวิตคน" เป็นบาปแน่นอนอยู่แล้ว
แต่จะบาปมากน้อยเพียงใด จะต้องพิจารณาถึงเหตุลผลและองค์ประกอบแห่งการฆ่าดังต่อไปนี้

1. เป็นสัตว์มีชีวิต
2. รู้ว่าเป็นสัตว์มีชีวิต
3. มีเจตนาฆ่า หรือมีจิตคิดจะฆ่า
4. ทำความพยายามในการฆ่า
5. สัตว์นั้นตายด้วยความพยายามนั้น

ถ้าในการกระทำหรือมีส่วนร่วมในการทำแท้ง มีองค์ประกอบทั้ง ๕ ครบถ้วน

ก็ถือการกระทำนั้นเข้าเงื่อนไขแห่งการ "ปาณาติบาต" หรือ "การฆ่าชีวิต"
ซึ่งนั่นหมายถึง การทำแท้งสำเร็จ อกุศลกรรมหรือบาปกรรมที่เกิดจาการฆ่าย่อมมีผลทันที

กล่าวโดยสรุปก็คือ การทำแท้งนั้นบาป ยิ่งถ้ากระทำโดยครบองค์ประกอบเงื่อนไขทั้งห้า ยิ่งเป็นบาปมหันต์

ส่วนจะบาปหรือไม่ บาปมากน้อยเพียงใด คงต้องพิจารณาว่าสิ่งที่เรากระทำลงไปนั้น ประกอบด้วยเจตนาใด

• กระทำด้วยเจตนาเพื่อเบียดเบียนหรือมุ่งทำร้ายชีวิตหมายเอาชีวิต หรือ
• กระทำด้วยเจตนาเพื่อมุ่งสงเคราะห์หรือช่วยเหลือ (เด็กมีโรคอันตราย / พิการ)

หากเป็นการกระทำกรณีหลัง คือ ผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ได้แก่ สูตินารีแพทย์ พยาบาล ผู้ช่วยพยาบาล
รวมถึงผู้เป็นแม่ กระทำด้วยเจตนาอันประกอบจากความเมตตาเป็นสำคัญ ผลแห่งบาปกรรม
ก็จะเบาบางและไม่รุนแรง เมื่อเทียบกับการทำแท้งที่มุ่งการทำร้ายชีวิตหมายเอาชีวิต

 

อย่างไรตามผมก็ขอยืนยันว่าอย่างตรงไปตรงมา ตามหลักธรรม

หากหลายท่านฟังแล้วเกิดความรู้สึกไม่สบายใจ ก็อาจจะกล่าวอ้างถึงมุมมองทางการแพทย์ หรือหลักการวิทยาศาสตร์ก็ได้
...แต่คุณจะแกล้งหลับหูหลับตาว่า เป็นสิ่งจำเป็นและการทำแท้งได้เพราะ
กฎหมายมีอยู่สำหรับหญิงที่ถูกข่มขืน นั่นก็ถือเป็นสิทธิส่วนบุคคล

แต่ในทางพุทธศาสนา ก็ได้กล่าวว่า "ทุกๆ การฆ่าล้วนมีบาป"

และสิ่งที่ถือว่าสำคัญที่สุด คือเจตนา (หากเป็นเจตนามุ่งสงเคราะห์หรือช่วยเหลือประกอบด้วยความเมตตา บาปกรรมนั้นก็จะเบาบาง)

ยิ่งถ้ากระทำการกันอย่างเป็นกิจวัตร อย่างเช่นคลีนิกที่รับทำแท้งเถื่อน
คนเหล่านั้นจะต้องรับโทษทัณฑ์อย่างแสนสาหัสจากการสังหารมนุษย์
ในอบายภูมิเป็นระยะเวลาอันยาวนาน ซึ่งมิอาจประมาณได้


สำหรับกรณีหญิงสาวที่ถูกข่มขืนแล้วตั้งครรภ์ !!!

แม้ว่าเราจะรู้สึกสงสารและเห็นใจกับหญิงสาวที่ถูกข่มขืนเหล่านั้นมากเพียงใดก็ตาม
แต่หลักกฎแห่งกรรมที่พระพุทธองค์ทรงค้นพบนั้น ก็ทำงานอย่างไม่มีข้อยกเว้น(แม้กระทั่ง...หญิงสาวที่ถูกข่มขืนก็เช่นกัน)



หญิงสาวที่ถูกข่มขืนแล้วตั้งครรภ์เหล่านั้นก็จะต้องเลือกระหว่าง..

• การสร้างกรรมใหม่ คือ การตัดทางกำเนิดการเป็นมนุษย์
• การใช้กรรมเก่า คือ ชดใช้กรรมเก่าในอดีตชาติ (ที่มนุษย์โดยทั่วไปมองไม่เห็น)

 

คุณอาจจะเห็นว่า "ใครจะทนรับเลี้ยงเด็กที่เกิดจากการข่มขืนได้ ถ้าให้เด็กได้ลืมตาดูโลกออกมา ก็เสมือนเราซ้ำเติมทั้งผู้เป็นแม่และลูก"

แต่ความจริงแล้ว.. หากเรามองลึกลงไปอีก เราจะพบกับความจริงอย่างหนึ่ง
จากหลักกฎแห่งกรรมที่ทำหน้าที่ได้อย่างยุติธรรม เสมอภาคกับทุกคน

ถ้าเรามาพบกับหญิงสาวที่ถูกกระทำ ย่อมรู้สึกเวทนาสงสาร แต่ถ้าพิจารณาและสามารถหยั่งรู้กรรมในอดีตชาติแล้ว
ก็จะทำให้ทราบว่าในโลกใบนี้ ไม่มีเรื่องของความบังเอิญ ความโชคดีหรือเคราะห์กรรมต่างๆ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเกิดการกระทำในอดีตหรืออดีตชาติทั้งสิ้น

หากถามเรื่องชาติปางก่อน ก็ให้ดูผลที่ได้รับในปัจจุบัน
หากจะถามเรื่องชาติหน้า ก็ให้ดูสิ่งที่กระทำในปัจจุบัน​

แท้จริง...หญิงสาวผู้เคราะห์ร้ายนั้น ภพชาติหนึ่งจะต้องเคยเป็นชายที่กระทำรุมโทรมหญิงสาว
จนทำให้หญิงสาวเกิดตั้งครรภ์


ผลแห่งวิบากกรรมที่เคยกระทำนั้น จะบีบคั้นหญิงสาวผู้โชคร้ายให้ต้องบังคับเลือกหนทางใดทางหนึ่งระหว่าง...

• การสังหารชีวิตทารกเพื่อขจัดมารหัวขน ซึ่งก็เป็นการสร้างกรรมใหม่ (ซึ่งก็ไม่สามารถรู้ได้ว่า เมื่อไหร่วิบากหรือแรงกรรมจะได้ชำระกันจนหมดสิ้น)
• การชดใช้กรรมเก่าโดยการอุ้มท้องและเลี้ยงลูก ซึ่งได้ขึ้นชื่อว่ามีพ่อเป็นชายโฉด(แม้ว่าจะต้องทุกข์ทรมานเพียงใดก็ตาม แต่ก็ได้ถือว่าเป็นการชดใช้กรรมที่มองไม่เห็นแล้ว)

แนวทางที่ดีที่สุดก็คือ การให้อภัยไม่ผูกเวร เป็นวิธีตัดกรรม



ขอยกตัวอย่างอีกเรื่องหนึ่ง
(คัดจากพระนิพนธ์ เรื่อง "อำนาจกรรม" โดยสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก)
เป็นเรื่องราวของพระสำคัญองค์หนึ่ง ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นพระดีพระสำคัญยิ่ง
คือ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) วัดระฆังโฆสิตาราม




มีเรื่องราวเล่าถึงท่านว่า ครั้งหนึ่งพระในวัดของท่านตีเพื่อนพระด้วยกันจนหัวแตก
ท่านชำระความด้วยการบอกพระที่เป็นเจ้าทุกข์ว่าเป็นฝ่ายผิด เพราะเป็นผู้ทำเขาก่อน

เมื่อเป็นที่พิศวงสงสัยที่ท่านตัดสินเช่นนี้ ท่านอธิบายว่า...

"พระองค์ที่ถูกตีหัวแตกในชาตินี้ ต้องตีพระอีกรูปมาก่อน ไม่ในชาติใดชาติหนึ่ง
ถ้าจะให้รับโทษที่ทำในชาตินี้ ก็จะไม่สิ้นสุดเวรกรรม
ถ้าไม่ถือโทษความผิดในชาตินี้ ก็จะเป็นอันเลิกแล้วต่อกัน"​

ท่านได้ถามความสมัครใจของพระที่ถูกตีหัวแตกว่าต้องการอย่างไร
พระองค์นั้นก็ยินดียกโทษ ไม่เอาความ เป็นอันเลิกแล้วต่อกัน ​

ท่านว่าจะได้ไม่มีการจองเวรกันต่อไป เรื่องนี้สมเด็จพระพุฒาจารย์ ท่านสอนเรื่องกรรม
และการให้ผลของกรรม ให้เห็นว่า เมื่อทำกรรมใดแล้ว จักต้องได้รับผลตอบแทนแน่ แม้ข้ามภพข้ามชาติ​

ทำกรรมใด จักได้รับผลนั้น
ผู้ใดทำ ผู้นั้นจักได้รับ ไม่ช้าก็เร็วต้องได้รับ
และจะไม่จบสิ้นถ้าไม่มีการเลิกผูกเวร​

"ผลแห่งกรรมทำแท้ง ก็เหมือนกับการฆ่ามนุษย์" เป็นการผิดศีลข้อปาณาติบาต
ผลกรรมสำหรับผู้ตัดทางกำเนิด ในภายภาคหน้าผู้ฆ่า ย่อมถูกฆ่าเช่นกัน

 

ส่วนแพทย์หรือบุคคลที่มีส่วนร่วมนั้น จะบาปมากน้อยเพียงใดคงต้องพิจารณาว่าสิ่งที่เรากระทำลงไปนั้น ประกอบด้วยเจตนาใด

• กระทำด้วยเจตนาเพื่อเบียดเบียนหรือมุ่งทำร้ายชีวิตหมายเอาชีวิต หรือ
• กระทำด้วยเจตนาเพื่อมุ่งสงเคราะห์หรือช่วยเหลือ (เด็กมีโรคอันตราย / พิการ)

หากเป็นการกระทำกรณีหลัง คือ ผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ได้แก่ สูตินารีแพทย์ พยาบาล ผู้ช่วยพยาบาล

รวมถึงผู้เป็นแม่ กระทำด้วยเจตนาอันประกอบจากความเมตตาเป็นสำคัญ ผลแห่งบาปกรรม
ก็จะเบาบางและไม่รุนแรง เมื่อเทียบกับการทำแท้งที่มุ่งการทำร้ายชีวิตหมายเอาชีวิต

แต่อย่างไรก็ตามการมีส่วนร่วมในการทำแท้งก็ถือว่า "ได้มีส่วนร่วมในการปิดหนทางการกำเนิด"
(คัดลอกจาก "กรรมพยากรณ์" ตอนชนะกรรม ของคุณดังตฤณ)

สูตินารีแพทย์ที่ช่วยคนถูกข่มขืนโดยการทำแท้งอย่างถูกต้องตามกฎหมาย จะได้รับวิบากกรรมอย่างไร

หากตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมาสูตินารีแพทย์เป็นคุณหมอที่ดี ช่วยทำคลอดมาตลอดชีวิต
ช่วยให้คุณแม่ปลอดภัย และช่วยให้ทารกน้อยๆ ได้ลืมตามาเป็นพันๆ ชีวิต
อย่างนี้กรรมที่ปิดกั้นการเกิดเพียงครั้งสองครั้ง ก็ยังยืดเวลารอคิวให้ผลออกไป

เพราะวิบากกรรมฝ่ายบุญ แซงหน้าให้ผลก่อน ต่างจากพวกเปิดคลีนิกทำแท้งเป็นอาชีพ ผลแห่งกรรมที่จะได้รับก็คือ
"หากมีโอกาสไปเกิดเป็นมนุษย์ ก็จะถูกปิดกั้นไว้หลายร้อยหลายพันชาติ ตามแต่ความหนักเบาของกรรมที่กระทำไว้"


กล่าวโดยสรุป "กรรมเป็นเครื่องส่อเจตนา และเจตนาก็เป็นเครื่องส่งผลแห่งกรรม"


เจตนาที่ดี นับเป็นการช่วยเหลือมุ่งสงเคราะห์ แม้ดูเหมือนการมุ่งเบียนเบียนผู้อื่น แต่ก็ยังให้ผลเป็นบุญเป็นกุศล


เจตนาที่ไม่ดี แม้จะกระทำการด้วยความประณีต และช่วยเหลืออย่างดี แต่ก็ยังให้ผลแห่งบาปกรรมโดยสมบูรณ์

ผมก็ขอยอมรับครับว่า ผมยังไม่ดีพร้อม

และสิ่งที่กระทำลงไป ก็มิได้มีเจตนาเพื่อต้องการประณามใครใดๆ ทั้งสิ้น

หากเรื่องราวดังกล่าว ทำให้เข้าใจหรือไปพาดพิงถึงบุคคลใดๆ ผมก็อภัยมา ณ ที่นี้ พร้อมทั้งขออโหสิกรรมด้วยครับ

สิ่งที่กระทำลงไปนี้เพื่อมุ่งหวังเรื่องราวจะเป็นอุทาหรณ์ให้กับอีกหลายๆ ท่าน
และช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่กำลังประสบกับความทุกข์เดือนร้อนครับ

 

ตั้งแต่วันแรกจนกระทั่งถึงวันนี้ (ศุกร์ ที่ 26 พฤศจิกายน 2553)
ได้เช็คอีเมล์ compass4u@hotmail.com และกล่องข้อความส่วนตัว

มีจดหมายที่เขียนมาขอปรึกษาปัญหาการทำแท้ง หรือการเคยมีส่วนร่วมในการทำแท้ง รวมทั้งสิ้นประมาณ 50 ท่าน

ตอนนี้ยังเหลือจดหมายที่ยังค้างตอบประมาณ 10 กว่าท่าน

จึงขอแจ้งเรียนสำหรับท่านที่กำลังรอคำตอบ จะทำการทยอยตอบให้กับทุกๆ ท่านให้เสร็จสิ้นภายในสัปดาห์นี้ครับ

 

สำหรับท่านที่แจ้งความประสงค์ขอหนังสือ "เรื่องจริง...จากกรรม

แล้วแจ้งชื่อและที่อยู่มาแล้วนั้น ภายในสัปดาห์นี้ผมจะรีบดำเนินการจัดส่งให้ครับ ​

​

หนังสือ เรื่อง "เรื่องจริง... จากกรรม"
เรียบเรียงโดย คณะนฤมิตธรรมมิกกาวาส​

 

ทำบุญใส่บาตรพระกรรมฐาน 15 รูป (วันอาทิตย์ที่ 28 พ.ย.53)

ขอเชิญสมาชิกเว็บไซต์พลังจิตทุกท่านร่วมทำบุญใส่บาตรพระกรรมฐาน 15 รูป

ในวันอาทิตย์ที่ 28 พ.ย.2553

• ผ่าตัดผู้ป่วยต้อกระจก 150 คนฟรี และไถ่ชีวิตโค-กระบือ 150 ตัว เพื่อถวายพระราชกุศล ในโอกาสวันพ่อแห่งชาติ
• ทอดผ้าป่าสามัคคี ซื้อเครื่องมือแพทย์ให้ ร.พ.เจริญศิลป์ จ.สกลนคร และสร้างตึกผู้ป่วยเรื้อรังให้ ร.พ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร

ณ บ้านเลขที่ 1805/11 ซ.จรัญฯ 57 แยก 3-7 (ซ.วัดรวกบางบำหรุ)
ถ.จรัญฯ บางพลัด กทม.


รายนามพระอริยสงฆ์ที่มาในงานมีดังนี้

• หลวงปู่เปรื่อง ฐานงฺกโร จ.เพชรบูรณ์ ( ศิษย์หลวงปู่คำดี)
• หลวงพ่อวงศ์ สุภาจาโร จ.หนองคาย ( ศิษย์หลวงปู่จวน กุลเชษโฐ)
• หลวงพ่อมงคล สิริมงฺคโร จ.ราชบุรี ( ศิษย์หลวงปู่มหาปิ่น)
• พระอาจารย์บุญมี ธมฺมรโต จ.อุดรธานี ( ศิษย์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน )
• พระอาจารย์จันทา กลฺยาโนจ.ร้อยเอ็ด(ศิษย์หลวงปู่ศรี มหาวีโร)
• พระอาจารย์ทองปาน จารุวณฺโณ จ.ศรีสะเกษ( ศิษย์หลวงปู่บุญจันทร์ กมโล)
• พระอาจารย์ทวี สุจิตฺโต จ.ราชบุรี (ศิษย์หลวงปู่หล้า)
• พระอาจารย์พงษ์ภิญโญ สญฺญโม จ.หนองบัวลำภู ( ศิษย์หลวงปู่แนน จ.ขอนแก่น)
• พร้อมคณะพระอุปัฏฐากหลวงปู่ ครูบาอาจารย์ ที่เมตตามาร่วมในงาน
  

Link สำหรับรายละเอียดของกำหนดการและแผนที่
��з������ش�ͧ: aMANwalking

​

โดยในงานทำบุญใส่บาตรพระกรรมฐาน ในวันอาทิตย์ที่ 28 พฤศจิกายน 2553

ทางคณะนฤมิตธรรมมิกกาวาสจะนำหนังสือ "เรื่องจริง...จากกรรม"จำนวน 300-400 เล่ม

ไปร่วมแจกฟรีเป็นธรรมทานให้กับญาติธรรมทั้งหลายที่มาร่วมในงานบุญครับ


ขอขอบคุณและขออนุโมทนาบุญครับ

 

ดาวน์โหลดเสียงอ่านหนังสือ "กรรมจากการทำแท้ง"

เสียงอ่านหนังสือเรื่องจริง...จากกรรม โดยคุณ peerayuth

เป็นผู้จัดทำและบันทึกเสียงอ่าน สามารถเข้าไปดาวน์โหลดได้ที่

http://palungjit.org/posts/4084086


ขออนุโมทนาบุญครับ

 

ขอบคุณครับคุณกรรมนิยาม
ผมได้รับการติดต่อและรับคำแนะนำแล้ว

ต้องขอขอบพระคุณมา ณ ที่นี้ครับ

 

สำหรับอีเมล์ที่สอบถามเข้ามานั้นเพื่อขอปรึกษากับทางผู้เขียนฯ
มีเข้ามาเป็นจำนวนมาก และเข้ามาเรื่อยๆ

ดังนั้นจึงต้องขออภัยสำหรับบางท่าน ที่ยังไม่ได้ติดต่อหรือตอบกลับมา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ
เนื่องจากทางผู้เขียนฯ ยังมีภาระหน้าที่ด้านทางโลก และต้องใช้เวลาหลังจากเลิกงานเพื่อตอบกลับครับ
ซึ่งทำให้อาจจะตอบได้อย่างมากวันหนึ่งไม่เกิน 10 ท่าน

แต่อย่างไรก็ตาม ทางผู้เขียนฯ จะทยอยตอบให้กับทุกท่านครับ


สำหรับเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับการแท้ง จากการผู้ที่มาขอปรึกษาจากการมีส่วนร่วมในการทำแท้งนั้น
ทางคณะฯ กำลังอยู่ระหว่างการรวบรวมเพื่อจัดพิมพ์หรือเผยแพร่
อีกทั้งบางเรื่องจะต้องขออนุญาตจากเจ้าของเสียก่อน
หากเรียบเรียงเสร็จสมบูรณ์แล้วจะนำมาเผยแพร่ต่อไปครับ


เมื่อวานมีสหายธรรมได้แนะนำหนังสือให้ผมเล่มหนึ่ง
อ่านแล้วรู้สึกเป็นหนังสือที่ดีเล่มหนึ่ง เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับประสบการณ์ทางวิญญาณ
และกฎแห่งแห่งกรรม ชื่อเรื่อง "ความจริงของปัจจุบัน รอบอกชาติไม่ได้ เล่ม 2"

ในเล่มนี้มีตอนที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับ "กรรมจากการทำแท้ง" และ "กรรมการปิดกั้นการกำเนิด"
ซึ่งจะเป็นอุทาหรณ์สำหรับผู้ที่กำลังคิดจะมีส่วนร่วมในการทำแท้ง หรือกำลังคิดจะมีส่วนร่วมในกรรมของการปิดกั้นการกำเนิด

 

ตัวอย่าง...กรรมจากการปิดกั้นการกำเนิด

สามเณรน้อยกับไข่เต่า​

คัดลอกจาก "ความจริงของปัจจุบัน รอบอกชาติหน้าไม่ได้ เล่ม 2" ตอน สามเณรน้อยกับไข่เต่า หน้า 111-120 โดย คุณเขมกร


...วันหนึ่งเธอมาหาฉันด้วยหน้าตาที่หม่นหมอง บอกว่าหลานชายของเธอได้สูญเสียลูกที่โรงพบาบาล
ผลออกมาว่าเด็กในครรภ์ได้เสียชีวิตแล้วเนื่องจากรกซึ่งเป็นท่อส่งอาหารจากแม่ถึงลูกนั้น ได้หลุดออกจากตัวเด็ก
ทำให้เด็กขาดอาหารหล่อเลี้ยง จึงเป็นเหตุทำให้เสียชีวิตในครรภ์ก่อนกำหนดที่หมอนัดอีกเพียงสามวันเท่านั้น



...เธอมามานั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นเป็นนกถึดทืออยู่กับฉัน ขอให้ฉันช่วยบอกเธอ
ว่าทำไมเธอถึงได้มีความรักผูกผันมากทั้งๆ ที่ยังไม่เคยเห็นหน้ากันเลย

แรกๆ ฉันก็นึกแปลกใจว่าทำไมเธอจึงมีอาการเสียใจหนักหนา แล้วฉันก็ได้เห็นนักบวชผู้หนึ่งกำลังประคบประหงม
เลี้ยงดูลูกกวางตัวเล็กๆ ซึ่งกำพร้าแม่ สัมผัสได้ว่านักบวชท่านนั้นคือ คุณบงกชรัตน์ฯ ในชาตินี้
และลูกกวางตัวนั้นคือ เด็กหญิงที่เสียชีวิตในครรภ์ดังกล่าว



เนื่องจากที่เคยเลี้ยงดูอุ้มชูกันมาในชาติก่อน จึงไม่แปลกเลยที่เธอจะเกิดความรู้สึกผูกพันรักใคร่ลูกกวางที่มาเกิดเป็น
เด็กหญิงในครรภ์ของญาติเธอ อาจจะเคยสัญญากันไว้ว่าจะมาพบกันอีกในภพชาติต่อๆ ไป ด้วยดวงจิตที่เคยรักใคร่
ผูกพันมาอย่างแนบแน่นลึกซึ้งจึงได้ชักนำให้มาพบกัน แต่บุญน้อยจึงทำให้มีอันต้องเป็นไป

 

คราวนี้ฉันมีความสนใจอยากทราบถึงเหตุที่มาและที่ไปของวิญญาณน้อยๆ ดวงนี้ แต่ทราบว่าชาติหนึ่ง
ได้เกิดเป็นลูกชาวนา ชื่อเด็กชายสิงโต เป็นเด็กน่ารักเฉลียวฉลาด ต่อมาอายุได้ประมาณแปดขวบ



ได้บวชหน้าไฟให้กับคุณปู่ที่เสียชีวิตลงโดยโรคชรา มีกำหนดบวชเรียนหนึ่งเดือน ที่วัดติดชายทะเลแห่งหนึ่ง
ที่วัดนี้มีสามเณรมาบวชเรียนอยู่แล้วหลายรูปด้วยกัน เด็กชายสิงโตจึงมีเพื่อนเล่นทำให้เกิด
ความเพลิดเพลินสนุกสนาน จึงทำให้คลายความคิดถึงบ้านไปได้บ้าง

บ่ายวันหนึ่ง สามเณรน้อยสิงโตกับเพื่อนสามเณรด้วยกันหลายรูปได้พากันไปวิ่งเล่นที่ชายหาด
บังเอิญได้พบกับรังไข่เต่าสองรัง ซึ่งมีไข่รวมด้วยกันหลายฟอง ต่างช่วยกันกอบเอาไข่ขึ้นมาแล้วแบ่งปันกันไป
สัญญาว่าจะเอาไปช่วยกันกกจนกว่าจะเกิดเป็นตัว แล้วแข่งขันกันว่าไข่เต่าของใครเป็นตัวออกมาก่อนจะเป็นผู้ชนะ




สามเณรน้อยสิงโต แบ่งได้ไข่จำนวนมากถึงเจ็ดฟอง เดินกลับกุฏิด้วยความตื่นเต้นดีอกดีใจ จัดแจงเอาผ้าจีวรเก่าๆ
ของหลวงพ่อมาปูลงในกระจาด แล้วเอาไข่เต่าทั้งหมดนั้น วางลงแล้วหุ้มด้วยจีวรอีกชั้นหนึ่งด้วยความทะนุถนอม
โดยวางแอบซ่อนไว้ที่หลังตู้หนังสือ ด้วยเกรงว่าหลวงพ่อจะมาพบแล้วจะโดนเอ็ดที่เล่นซุกซน
หรือบางทีอาจถูกทำโทษก็ได้

สามเณรสิงโตรู้สึกตื่นเต้นและท้าทายกับกิจกรรมนี้มาก ไหนจะกลัวหลวงพ่อมาพบเห็น
ไหนจะคอยเร่งให้ลูกเต่าเป็นตัวไวๆ
ทำให้ลุกลี้ลุกลนไม่เป็นอัดสวดมนต์ท่องอ่านหนังสือ คอยแต่หาโอกาส
เข้าไปเปิดดูไข่เต่าอยู่บ่อยๆ ด้วยความตั้งอกตั้งใจ

พอผ่านไปหลายวันก็ยังไม่มีวี่แววว่าลูกเต่าจะคลานออกมาจากเปลือกไข่ที่หุ้มห่ออยู่

ด้วยความต้องการที่จะเป็นผู้ชนะในการแข่งขันครั้งนี้ ทำให้สามเณรน้อยสิงโตยิ่งรู้สึกร้อนรนกระวนกระวายมากยิ่งขึ้น
เที่ยวได้วิ่งไปถามเพื่อนคู่แข่งกันว่าลูกเต่าออกมาหรือยัง พอรู้ว่ายังไม่ได้ออกมาเป็นตัวเหมือนกันก็ค่อยรู้สึกเบาใจ
แต่ก็ยิ่งทำให้เกิดความต้องการเอาชัยชนะมากขึ้น

 

ตัวอย่าง...กรรมจากการปิดกั้นการกำเนิด (ต่อ)

และแล้วในดึกคืนวันหนึ่ง สามเณรสิงโตทนต่อความอยากรู้อยากเห็นไม่ไหว
เห็นว่าหลวงพ่อกำลังจำวัดหลับสนิท จึงค่อยๆ ย่องไปที่หลังตู้หนังสือ
ที่ซึ่งวางกระจาดไข่เต่าไว้บรรจงเปิดผ้าที่ห่อหุ้มไข่เต่า หยิบออกมาดูทีละฟอง

เห็นมีแต่เงาดำๆ อยู่ทุกฟอง จับขึ้นมาลองเขย่าดูรู้สึกว่ามีน้ำหนักและ
เมื่อส่องดูกับแสงเทียนพอจะมองเห็นเงาลางๆ ของลูกเต่า



ด้วยความตื่นเต้นดีใจ สามเณรน้อยรีบจัดการแกะเปลือกไข่เพื่อช่วยให้ลูกเต่าออกมาด้วยความไม่เดียงสา

คิดว่าจะได้ช่วยให้ลูกเต่าออกมาจากไข่ได้สะดวกขึ้น ฟองแล้วฟองเล่ามี
แต่ลูกเต่าที่ยังไม่สมบูรณ์ทุกตัวอ่อนปวกเปียกและตายหมดทุกตัว

สามเณรสิงโตตกตะลึงและรู้สึกเสียใจมากนั่งร้องไห้คร่ำครวญกับสิ่งที่เกิดขึ้น
รู้สึกตัวว่าผิดกลัวบาปเพราะได่ล่วงศีลข้อปาณาติบาต
ตามที่หลวงพ่อได้สอนไว้ แต่ทุกอย่างก็สายเสียแล้ว




เมื่อสามเณรน้อยสิงโต ได้เติบใหญ่และเมื่อถึงคราวสิ้นชีวิตตามอายุขัย
ได้ไปชดใช้กรรมในนรกด้วยบาปที่ทำให้ลูกเต่าตาย
อยู่เป็นเวลานาน ถึงแม้เป็นการกระทำที่หวังดีและไม่ได้มีเจตนาทำให้ตายก็ตาม



เมื่อหมดกรรมในนรกแล้วจึงได้มาเกิดเป็นคน
แต่ด้วยเศษกรรมที่ยังมีอยู่ ทำให้การเกิดใหม่ยังต้องมาตายในท้องของผู้เป็นแม่ หรือ
บางครั้งพอเกิดพ้นท้องของแม่แต่ก็ยังไม่วายอยู่ได้เพียงชั่วครู่ก็ต้องสิ้นลม
ไม่มีโอกาสได้มีชีวิตเติบโตเจริญวัยเยี่ยงคนอื่นๆ


ครั้งนี้ที่สามเณรสิงโต ได้มาเกิดและมีเหตุที่ต้องมาตายในครรภ์ เป็นรอบที่เท่าไหร่ฉันไม่ทราบ
แต่คงจะต้องเกิดแล้วตายซ้ำๆ เช่นนี้ จนกว่าจะได้ชดเชยชีวิตของลูกเต่าที่ตายไปครบทั้งเจ็ดตัว




สำหรับมารดาที่มีลูกแล้วลูกต้องมาตายในลักษณะดังเช่นเรื่องราวของสามเณรสิงโตนั้น
มันเป็นวิบากกรรมของผู้ที่เคยทำแท้งเอง หรือรู้เห็นเป็นใจให้ผู้อื่นทำแท้งหรือช่วยผู้อื่นทำแท้งในอดีตชาติ




หรือแม้แต่ในชาติปัจจุบันนี้ ฉันพบเห็นมาหลายรายแล้วที่เคยทำแท้งแล้ว ต่อมาอยากมีลูก แต่ไม่สามารถมีเองได้
ถึงกับต้องเจ็บตัวและต้องเสียเงินทองมากมายให้กับหมอ แต่ก็ไม่ได้สมใจไปทุกคน
หรือแม้มีลูกๆ ที่ได้มาไม่ค่อยจะสมใจและมักจะทำปัญหามาให้ เดือดร้อนเป็นทุกข์หนักอกหนักใจอยู่เสมอๆ

จากเรื่อง "สามเณรน้อยกับไข่เต่า" นับเป็นอีกตัวอย่างของตัวอย่างเรื่องกฎแห่งกรรม

"กรรมจากการปิดกั้นการกำเนิด"

เรื่องของกรรมเป็นเรื่องลี้ลับซับซ้อนละเอียดอ่อน ยากที่จะศึกษาให้เข้าใจได้อย่างถ่องแท้