อยากทราบว่าในตัวคนมีเทพฯ คุ้มครองมีลักษณะแบบไหน

ท่านท้าวมหาพรหม ชินนะปัญจะระ ท่านเกิดในสมัยพุทธกาล ในครอบครัวตระกูลพราหมณ์ บิดาของท่านชื่อ มะติโตะ และมารดาของท่าน ชื่อยะถานา ในวัยเด็กท่านสังเกตเห็นนักบวชในสำนักองค์สมณโคดมท่านหนึ่งออกบิณฑบาตร ด้วยกิริยาสงบน่าเลื่อมใส ต่อมาจึงทราบว่าท่านผู้นั้นคือ พระโมขคัลลานะ อัครสาวกของพระพุทธเจ้า ท่านชินนะจึงเกิดความศรัทธาเลื่อมใส ออกบวชเป็นสามเณร ลูกศิษย์ของพระโมคคัลลานะ ตามประวัติกล่าวว่าท่านสำเร็จจิตเป็นพระอรหันต์ ตั้งแต่อยู่ในช่วงอายุ 7 ขวบ ต่อมาเมื่อท่านเจริญวัยขึ้นมีลักษณะรูปงามน่าศรัทธาทำให้หญิงสาวทั้งหลายเกิดขาดสติหลงใหล จนกระทั่งเมื่อท่านอายุ 23 ปี เกิดเหตุไม่คาดฝันขณะที่ท่านเดินบิณฑบาตรได้มีสตรีกระโดดเข้ากอดท่าน เหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้ท่านชินนะเกิดความสังเวชใจยิ่ง และเป็นเหตุให้ท่านอธิษฐานถอดจิต ละสังขารสู่พรหมโลก โดยไม่ได้เข้าสู่แดนอรหันต์

พระพรหมชินนะนี้ เป็นผู้พร้อมทุกอย่าง เขาเรียกว่าเป็นผู้สำเร็จสมัยองค์สมณโคดม และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เป็นพรหมที่ไม่ขึ้นต่อพรหมโลก เขาเรียกว่าเป็นพรหมเอกเทศในพรหมโลกและมีบารมีแห่งฌานสมาบัติอันแก่กล้า พรหมองค์นี้ไม่ใช่พรหมที่จะติดสินบนกับมนุษย์ ทรงไว้ด้วยความยุติธรรม และเป็นผู้รอบรู้สรรพสิ่ง เรียกว่าเจ้าพิธีการของโลกวิญญาณ เป็นหัวหน้ารูปพรหมทั้ง ๑๖ ชั้น เป็นพระพรหมที่เรียกว่าเทวดาผู้หญิงหล พรหมผู้หญิงที่ฝึกยังไม่ถึงชั้น ๕ พรหมชั้น ๔ ยังติดกาเม ก็ยังหล แต่มีกฎว่าผู้ใดถูกแม้แต่เท้าพระพหรมชินนะ ผู้นั้นจะต้องถูสาปมาเป็นเกิด เพราะว่าเป็นพรหมที่เกลียดสตรีเพศ พรหมองค์นี้เป็นพรหมที่มติสามโลกเอื้อมไปไม่ถึง ท่านเป็นคนเจ้าระเบียบ เป็นคนมีวินัย รักความสะอาด สงบเสงี่ยม สุขุมคัมภีรภาพ มีความเฉลียวฉลาด เป็นพรหมยิ่งใหญ่ของพรหมโลกที่ขจัดมารได้ทั่วภิภพ... ตอนออกรบจะพิชิตมาร หมายความว่าพรหมโลกเกิดเรื่องยุ่งก็ดี เทวโลกเกิดยุ่งก็ดี ยมโลกเกิดยุ่งก็ดี มารโลกเกิดมาเรื่องมาก เขาช่วยกันไม่ได้ เขาก็ต้องมาเชิญองค์พระพหรมชินนะ พระพหรมชินนะจะออกศึก

ว่ากันว่าเวลาท่านบริกรรมคาถามีแต่เทพ พรหม เทวดา จะทรงอยู่ในฌานสมาบัติ ก็จะทนอยู่ไม่ได้ด้วยเดชะของท่าน

ภาพดั่งกล่าวเป็นภาพในนิมิตที่เกิดจากท่านเจ้าประคุณสมเด็จพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี
และพระคาถาชินบัญชรที่สวดกันมาจนถึงปัจจุบัน ก็ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี ได้รับสืบทอดมาจากท่านท่าวมหาพรหมชินนะปัญจะระผู้นี้ บางท่านเรียกว่า ปู่สิงขร ในประเทศญี่ปุ่นนับถือท่านท้าวมหาพรหมชินนะปัญจะระ มาก ถือว่าท่านเป็นศาสดา ลักทธิชินโตโนะ และพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งเลยทีเดียว

ก่อนจะสวดพระคาถาชินบัญชร จะสวดเอ่ยนามพระองค์ 3 ครั้ง ชินะปัญจะระ ก่อนจะว่า ชยาสะนากตา เป็นต้น

ผมเคยเจอท่านในฝันเพียงแค่ครั้งเดียว ท่านเดินเข้ามา ผมถามว่าท่านคือใคร ท่านบอกว่า ชินโตนามัย ใจผมมันบอกว่าน่าจะเป็นท่านท้าวมหาพรหมชินนะปัญจะระ แต่ก็ไม่เข้าใจว่า ทําไมท่านถึงไม่บอกว่า ชินะปัญจะระ หรือว่า ชินบัญชร หรือว่า ชินโตโนะ แต่ผมก็ค่อนข้างมั่นใจ และครูบาอาจารย์ก็สนับสนุนแนวคิดว่าน่าจะเป็นเช่นกัน

ครูอาจารย์คุณ ศิลามณีเป็นพระหรือฆราวาสอ่ะครับ

 

สำหรับ เทพฯเนีย ตุ๋ยไม่เก่ง ไม่ขอทาย เพราะตุ๋ยไม่ค่อยรู้เรื่องเทพฯ เทวดาสักเท่าไร ที่รับสัมผัสได้นี่ก็ยังไม่รู้ว่าท่านมายังไง แค่รู้ว่าเป็นเทวดาประจำตัวดูแลมานานแล้ว ที่รับสัมผัสได้ก็เพราะฝึกสมาธิสาย มโนมยิทธิ แรกๆ ก็ งง แทบตายคิดว่าตัวเอง บ้า ไม่เคยคิดเรื่องราวแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเองได้ แต่ถ้าเมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ต้องยอมรับและพิสุจน์ไปเลื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ปักใจอะไรมากมายก็ตั้งหน้าตั้งตาปฎิบัติธรรมสิ่งนี้ที่ตุ๋ยต้องการ ถ้าท่านอยู่ก็ขอให้ช่วยหนุนนำในสิ่งที่ปราถนาให้สำเร็จ แค่นี้ก็พอใจแล้วคะ

 

ฆราวาสคะ เป็นผู้หญิงท่าน ....

 

ปกติผมก็ไม่ค่อยคุยเรื่องเทพหล่ะครับ ถามว่าชอบมั้ยก็ชอบมากอยู่ยิ่งเมื่อก่อนนะ คุยจริงๆ10 หน้ากระดาษบอร์ดก็ไม่จบ โดยเฉพาะทางเทพฝั่งฮินดู

แต่ก็คุยธรรมมะมั้ง ประวัติศาสตร์มั้ง
2 ส่วนนี้เรียกสติปัญญาพวกเราได้มากละ คิดซะว่าคุยเรื่องเทพกันบ้าง เพิ่มศรัทธา ตามจริตอ่ะนะ ผมรู้ว่าหลายๆท่านที่ผ่านไปมาก็ชอบอยู่ และหลายๆท่านเลยมีประสบการณ์เกี่ยวกับพวกเทพๆเยอะ

 

คนที่สอนและให้ผมได้เข้าถึงเรื่องแนวร่างทรง และโลกอีกมิติก็เป็น ผู้หญิงครับ
อายุตอนนี้ประมาณ 40 รับญาณแฝงไม่ใช่ร่างทรง ที่เชื่ออยู่บ้าง เพราะ พิสูจน์ทั้งสถานที่ตําหนักนั้น และ ตัวเขา ด้วยตัวเองมาแล้วครับ

 

เดี๋ยวขอตัวก่อนนะคะ บายๆๆ แล้วค่อยคุยกันคะ นอนหลับฝันดีนะคะ

 

ตุ๋ยเคยสงสัย เรื่องเทพฯ ของอินดู กับเทพฯ ไทยต่างกันอย่างไร ก็เลยไปถามเทพประจำตัว ท่านก็อธิบายมาให้ฟังเสียละเอียดเลยคะ แต่ตุ๋ยก็ไม่กล้ามาเล่าลงในกะทู้หรอกคะ ความเชื่อความศัทธาของคนต่างกันคะ

 

ผู้หญิงคนนี้มาหาผมแล้วถามว่า รู้จักคาถาชินบัญชร มั้ย
ผมก่อนหน้านั้นเคยสวดมนต์ ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ แต่เคยได้ยิน เลยบอกว่ารู้จัก แต่ไม่เคยสวด เค้าบอกว่าให้ลองสวดบทนี้ดู

ผมก็รับปากส่งๆไป ไม่ได้ท่องจํานะครับ ก็แค่สวดก่อนนอนทุกวันปกติ ความแปลกคือ ผมสามารถท่องปากป่าวๆได้ในเวลาไม่ถึง 1 อาทิตย์ กับภาษาที่ไม่คุ้นเคย

คือการสามารถท่องภาษาแปลกๆบาลี และสวดก่อนนอนธรรมดา ทําไมมันถึงขึ้นใจและติดปากได้ง่ายผมเลยถามเขา เขาก็บอกว่าเคยสวดมาก่อนก็ง่าย คนธรรมดา ต้องมานั่งท่องนั่งจํากัน เกือบเดือน ถ้าสวดป่าวๆแบบไม่ได้ท่องจําด้วยก็หลายๆเดือน

ทีนี้พอผมท่องได้แล้วเขาก็เลยบอกว่า ลองบริกรรมเวลานั่งสมาธิดู ผมก่อนหน้านั้นก็ไม่สนใจสมาธิอีกนั่นหล่ะ แต่ก็รับไว้เพราะคิดว่าคงจะมีอะไรแปลกๆอีกแน่ หลังจากนั้น 3-4 วัน เขาคนนั้นก็มาหาผมอีก แล้วบอกว่าคืนนี้เจอกัน บริกรรมให้ดี ผมก็เอาละตัวฉันนี่ไข่ในหิน สาวๆจะมาหาถึงที่บ้านกลางดึกไม่เคยได้ถึงประตู แล้วจะลองดู คิดในใจ ตกดึกก็บริกรรมในสมาธิเลยครับ แล้วก็ได้เจอเรื่องราวแปลกประหลาด ในการบริกรรมสมาธิด้วยพระคาถาชินบัญชร ที่ตรึงตาตรึงใจ ตลอดชีวิตนี้ไม่มีวันลืม

หลังจากนั้นคาถาชินบัญชรก็กลายเป็นหวายในกลุ่มของพวกเราหลายๆคนที่ปฏิบัติ เพียงแค่ใครพูดคําหยาบ ด่าทอ โกหก แม้เพียงนิด ก็จะต้องถูกลงโทษด้วยการภาวนาพระคาถาบทนี้ 7 วันบ้าง1 เดือนบ้าง เท่าอายุบ้างทุกวัน ห้ามขาด ขาดวันไหนเริ่มนับใหม่ วันละ 108 จบ แต่ก็กลับทําให้พวกเราในกลุ่มชื่นชอบกําการถูกทําโทษในแบบนี้เสียจริงๆ

แต่ถ้าใครท่องทุกวันๆ ก็จะถูกตําหนิและสอนจากครูอาจารย์ว่า แม้สวดบทไหนๆ 100 ครั้งก็ไม่ประเสริฐเท่าพูดความจริง 1 ครั้ง จงอย่าโกหก

 

ไม่เล่าแล้วคนที่ไม่รู้จะได้รู้มั้ยหล่ะครับ
ไม่เล่าแล้วคนที่ทราบความอยู่จะบอกได้มั้ยว่าสิ่งที่ได้รับมามันผิดตรงไหน

อย่าไปสนใจนําเต็มแก้วสิครับ บุคคลพวกนี้จะไม่รับทั้งความจริง และความลวงทั้งปวง ที่ผิดแผกจากความคิดตัวเอง และความคิดของเขาก็ใช่ว่าจะถูกต้องเสมอไปนะครับ ผมก็อยากฟังคุณตุ๋ยเล่านะครับ รอฟังดูว่าเทพฮินดู กับ ไทย ในคติของคุณตุ๋ยจะเป็นเช่นไร

 

เมื่อคุณอาภากร อยากรู้ก็จะเล่าให้ฟังคะ ถ้าไปขัดกับใคร ตุ๋ยก็ขอโทษด้วยเพราะอันนี้ท่านเทพฯ ท่านพูดมาเองคะ ตุ๋ยเคยไปถามท่านเมื่อต้นปีแต่ก็บันทึกเอาไว้ไปถามท่านว่า เทพอินดูศาสนาพราฌเนี่ย ต่างกันกับเทพไทย เหรอ ท่านก็ตอบว่าแล้วแต่มนุษย์จะเชื่อมีกำลังศัทธาแบบไหน ท่านก็พูดต่อเธอก็รู้ว่าโลกมนุษย์มีหลายประเทศ ผู้คนแตกต่างกัน ถ้ามนุษย์ นับถือ องค์พระ ศิวะ ท่านพระอินทร์ก็จะแบ่งภาค (ก็คือแบ่งจิตมั่มเอง) ไปเป็นองค์ พระ ศิวะ หรือถ้ามนุษย์นับถือพระองค์แม่พระอุมา ภรรยาพระอินทร์ก็จะแบ่งภาคไปเป็น พระองค์แม่พระอุมา แล้วท่านก็พูดต่อว่า เธออย่าลืมว่าเทวดาแบ่งภาคได้ เรื่องนี้ไม่อยากสำหรับเทวดาเพื่อฉลองความเชื่อ ความศัทธาของมนุษย์ เรื่องนี้ไม่อยากสำหรับเทวดา
ท่านก็พูดเท่านี้ตุ๋ยก็ไม่ได้ถามต่อ ตุ๋ยไม่เคยรู้เรื่องเทพฯ เลยเพราะจะไม่ค่อยสนใจเท่าไร เมื่อท่านพูดมาแบบนี้ก็รับฟังแล้วเอามาคิด แต่ก็คิดไม่ออกอยู่ดีเพราะตุ๋ยไม่ได้ศึกษา คุณอาภากร เคยศึกษามาก็คงจะมีความรู้เกี่ยวเรื่องนี้ดี ก็นี่แหละคะที่ไปรับสัมผัสจากท่านมา จริงหรือไม่จริงอันนี้เพื่อนๆ ก็ไปพิจารณากันเอาเองคะ

 

และอีกวันก็ถามท่านอีกเพราะมันยังไม่หมดสงสัยตุ๋ยก็ถามต่อ และองค์ อื่นละ(หมายถึงเทพอินดู) ท่านก็พูดว่าเทวดาที่มีฤทธิ์ ก็มีเยอะแยะไปบนเทวโลก ท่านพระอินทร์ก็มอบหมายหน้าที่ให้ไปเป็นองค์นั้น องค์นี้ มันเป็นตำแหน่งนะเธออย่าไปยึดติดเลย แล้วเรื่องเปิดพระโอฐเทพฯ ละจำเป็นไหม ท่านก็พูดว่าไม่จำเป็นหรอกเธอมาคุยกับเราก็ไม่เห็นเปิดพระองค์ พระโอฐเลย เพียงแค่ทำให้จิตเป็นทิพย์ก็คุยกับเทวดาได้แล้ว ตุ๋ยก็ถามต่อแล้วทำไม บางคนเข้าใจว่าจะต้องเปิดพระโอฐก่อนถึงจะคุยกับเทวดาได้ ท่านก็พูดว่า มันเป็นความเชื่อของพวกมนุษย์ที่สืบต่อๆกันมาช้านาน ก็เลยทำให้มนุษย์บางคนเชื่อแบบนั้น ก็เหมือนเปิดเนตรพระพุทธรูปนั่นแหละ อันที่จริงไม่จำเป็นก็ได้มันขึ้นอยู่ที่กำลังใจ และกำลังศัทธาถ้าใจเราถึงท่านเรื่องพีธีกรรมแบบนี้ก็ไม่จำเป็น ก็จบแค่นี้คะ คือหมดความสงสัยนั่นเอง อันนี้จะจริงหรือไม่จริงเพื่อนๆ ก็พิจารณากันเอาเองคะ

 

ตุ๋ยก็อยากจะคุยเรื่อง สวดมนต์บางคะ แต่ก่อนก็สวดมนต์ไม่ค่อยได้จะสวดได้ก็บท นะโมตะสะ และอิติปิโส 3 ห้องบทอื่นก็สวดไม่เป็นหรอกคะ ยิ่งคาถาชินบัญชรก็ไม่ต้องพูดถึงเลย อยากสวดได้นะคะ แต่ดูภาษาบาลีแล้วมันอยากคะ ก็เลยหาวิธีใหม่ว่า จะทำอย่างไรจะสวดกับเขาได้ ก็เลยไปซื้อแบบเป็นเพลงมาทั้งภาษาบาลีแปลเป็นภาษาไทย ฟังแล้วชอบมากๆ ในเมื่อใจมันชอบก็เปิดฟังและร้องตามทุกวัน จนร้องได้เลยทั้งบาลีและไทยคะ ปจุบันนี้ก็ดีใจ เย้ เราสวดได้แล้วทีนี้มันก็มีเรื่องอยู่ว่า ตุ๋ยไปอ่าน หนังสือของคุณ สุทัศ ออ่นค้อม ที่เขียนเรื่องสัตว์โลกเป็นไปตามกรรม ก็ชอบทุกตอนมาประทับใจเอาอีกตอนที่แม่ชีทองก้อนไปอยู่วัด หลวงพ่อแล้วทุกเที่ยงคืนกว่านิดหน่อย ก็จะต้องมาสวดมนต์กับเทวดาทุกคืนเทวดาที่สถิต อยู่ที่ต้นพิกุล หนังสือเขาเขียนแบบนี้และเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงคะหลวงพ่อ จรัญ ยืนยันคะ และหลวงพ่อท่านบอกว่าถ้าใครสวดมนต์พระคาถาพระเมตตาใหญ๋ เทวดาก็จะมาฟังร่วมสวดด้วย ตุ๋ยตอนนั้นก็รับสัมผัสเทวดาไม่ได้ ตุ๋ยก็คิดว่า เอ ถ้าเราสวดมังก็คงจะดีนะ เผื่อจะเห็นเทวดากับเขามัง ก็จัดการเลยคะข้างหลังมีบทสวด เอาไปถ่ายเอกสาร ตั้งหลายหน้า คิดอยู่ในใจจะไหวไหมเนี่ย ก็เลยปลอบใจตัวเอง เอาน่า เผื่อจะเห็นเทวดากับเขาบ้าง สวดไปทุกคืนคะ เสียงดังฟังชัดเล่นเอาคอเจ็บเสียแหบไปเลยคะ ก็มันยาวมาก สวดไปร่วมเดือนเกิดความถ้อใจคิดอยู่ ในใจว่าสวดมาเป็นเดือนยังไม่เห็นเทวดามาให้เห็น สักทีทำไปทำมาเลยเลิกสวดคะ เพราะยาวมาก เจ็บคอคะเทวดาก็ไม่เห็นสักองค์ คิดอยู่ในใจเอาแค่ นะโม อิติปิโส และคาถาชินบัญชร ก็พอ แค่นี้ท่านเทวดาทั้งหลายคงพอใจแล้วระมังคะ อันนี้คิดเองคะ ส่วนมากเรื่องสวดมนต์จะไม่ค่อยเท่าไรจะหนักไปทางนั่งสมาธิมาก กว่า ตอนนี้ก็ไม่ได้สวดแล้วคะ เป็นเพราะความอยาก อะไรที่ไหนว่าดีก็เอาหนด ตอนนี้เลิกแล้วคะทำตามกำลังที่ตัวเองทำได้ ถ้าเทวดาท่านอยากมาสงเคราะห์ ท่านก็คงจะมาให้เห็นเองละคะ เล่าให้เพื่อนๆ ฟังเพราะขำ ความโง่ ของตัวเองคะ

 

คุณตุ๋ย....ขา คนเรามีความเชื่อ ...และ ความศัทธา...ที่ต่างกันได้คะ ไม่จำเป็นจะต้องคิดเหมือนกันหมด หรือ จะมาบังคับให้.....ใครเห็นตามที่เราคิดเราเชื่อ และ ศัทธาได้....

ศิลามณี ก็เชื่อว่าเพื่อนๆในที่นี้ หลายๆท่านก็มีใจที่เปิดกว้าง ... สามารถรับฟังความคิดเห็น และ ความเชื่อที่ต่างกันได้..คะ

 

พระคาถาชินบัญชร ตอน ศิลามณี เรียน ปวช. นั้นเป็นครั้งแรกที่เริ่มสวด...คล้ายๆคุณอาภากร 7 วันก็สวดได้คล่อง...เดี๋ยวนี้ ศิลามณี ก็สวดบางเป็นบางครั้ง ชอบสวดเป็นทำนอง สรภัญญะ เพราะดีนะคะ...

 

ผมเคยอ่านเจอมาแต่จําแหล่งอ้างอิงไม่ได้ครับ เลยยกให้เป็นเรื่องพิจรณาอ่านตามสมควรเฉยๆ เนื้อหาหลักจริงๆผมจําความไม่ค่อยได้แล้วคิดซะว่านิทานนะครับ
เน้นแค่เฉพาะบทสวดมนต์ที่ใช้บ่อยๆนะครับ
พระคาถาพระเมตตาใหญ๋ ให้อานิสงค์มาก ได้กระแสเย็น เจตนาส่งกระแสแผ่ไปไม่สิ้นสุด
ยอดพระกัณฑ์ ให้อานิสงค์มาก ได้กระแสเย็น
ธรรมจักร ให้อานิสงค์มาก ได้กระแสเย็น
พระคาถาชินบัญชร อานิสงค์ไม่ได้มากเท่า 2 บทต้น แต่ได้พุทธคุณมาก กระแสร้อน
พาหุง มหากา จําไม่ได้

พุทธคุณมากผมหมายถึงเหมือนเราเปิดบัญชีกับธนาคาร ตายไปเกิดใหม่ก็เบิกไม่ได้แล้วต้องเปิดบัญชีใหม่ อานิสงค์ทรัพย์สวรรค์ยังมีอยู่แต่ไม่มากเท่าบท 2 บทต้นเพราะพลังงานถูกแปลเปลี่ยนเป็นอํานาจคุ้มครอง เสียมากพลังงานเกาะสังขารอยู่

อานิสงค์ คือ ทรัพย์สวรรค์ พลังงานสากล เหมือนฝังทรัพย์ไว้ในดินตายไปเกิดใหม่ถ้าจําได้ก็ไปขุดมาใช้ พลังงานถูกแปลเปลี่ยนไปเป็นพลังงานธรรมชาติและพลังงานจักรวาลแม้จะให้ผู้อื่นก็จริงอยู่แผ่ไปทั้ง 1 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดินก็จริงอยู่ แต่พลังงานนั้นเป็นของเรา เราผู้สาธยายเป็นแม่ของพลังงาน อีก10 ชาติหวนระลึกได้สามารถรวมพลังงานมาใช้ได้ไม่จบสิ้น

หรือจะจําความสั้นๆ
พุทธคุณ คือการรวมพลังงานพุทธคุณที่มีอยู่มาใช้งาน
อานิสงค์ จะเป็นการสร้างใหม่ฝากไว้ในอณูโลก

 

ขอบคุณ ..คุณอาภากร ที่กรุณาเล่าให้ฟังนะคะ ...มิน่าละเวลาไปบ้าน ครูบาอาจารย์ ทีไร และ ถ้ามีคนไข้ที่เป็นพวกโดนของทำให้เจ็บป่วย หรือ ผีเข้า หลังการรักษาโดยเอาพิษออกแล้ว .... ท่านมักจะให้คนป่วย นอนฟังเสียงสวดมนต์ธรรมจักร ศิลามณี ก็ไปสวดกับเขาด้วย ...แต่สวดไม่ค่อยคล่องเท่าไหร่คะ อ่อมๆแอ้มๆไป

 

การเริญพุทธมนต์เป็นบริกรรมภาวนาที่ดีนะผมว่า

ไม่ต้องสัคเค เทวดาก็มา ไม่ต้อง ธัมมัสสะวะนะ กาโล อะยัมภะทันตา อินทร์พรหมก็รู้ว่าสาธยายธรรม

เคยเห็นเขาไหว้ครูกันพอสัคเค ถวาย อาหาร บายศรีเสร็จ ก็ฟ้อนรํากัน ไม่เห็นมีการเสวนาธรรม หรือแสดงธรรม กันเลย พอเสร็จงานก็แยกย้ายกลับบ้าน ทิ้งเทวดาไว้แบบนั้นไม่เชิญกลับวิมานซะอีก แบบนี้โกหกเทวดา ตอนสวดสัคเคก็ว่ากาลนี้เป็นกาลแห่งการฟังธรรม
เทวดาก็ดีใจ หลงกันมาฟังเต็มพิกัด ที่แท้ไม่มีธรรมอะไรให้ได้ฟังจากลูกหลานที่อุส่าหะอบรมมาเป็นแรมปี มาจากวิมานแต่ละครั้งแต่ละที มีเพียงหัวหมู ไก่ต้ม บายศรี สงสัยร่างทรงจะเป็นแม่ศรีเรือนที่ดีแน่ๆ ไม่ใช่ร่างทรงที่ต้องการ เมื่อลูกหลานศรัทธาเทพก็ไม่ขัดรับของกินอิ่มก็หวังจะกลับไปสวรรค์เพื่อทําหน้าที่ดูแลมนุษย์ต่อ แต่ ความเป็นแม่ศรีเรือนยังโชว์ครูเทพไม่พอ เลยออกฟ้อนรํากัน หวังจะเข้าตาครูเทพ แต่เฮ้ออนิจา ทุกอย่างล้วนผิดเทวโองการ และ ปรมัตถธรรม ไม่ได้บอกว่าธรรมเนียนมผิดหรือถูก เพราะเนื้อหาภายใน เพียงแค่ต้องการบอกแค่ว่า ธรรมมะอย่าให้ขาด บริกรรมอย่าได้ทิ้ง การสวดสาธยายมนต์ เป็นแนวทางใกล้ชิดครูบาอาจารย์ที่มองไม่เห็นที่ดีเยี่ยม ศรัทธาอย่างเดียวไม่เพียงพอ

 

คุณตุ๋ยเธอฝากมาบอกว่าคิดถึงเพื่อนๆนะคะ และตอนนี้เข้าเวปพลังจิตไม่ได้นะคะ ไม่ทราบว่าระบบเป็นอะไรล๊อกอินไม่ได้

 

ใช้ได้แล้วคุณ ศิลามณีและเพื่อนๆ ทีนี้ก็มาคุยกันต่อตุ๋ยยังนึกไม่ออกเลยว่าจะคุยเรื่อง อะไร ขอทบทวนความจำก่อนนะคะ

 

คุยเรื่องสวดมนต์ ต่อ เพราะยังติดใจถาคาเมตตาใหญ่ อยู่ คุณอาภากร บอกว่าถ้าสวดได้ทุกวันก็ บารมีไปทางเยือกเย็น น่าเสียด้วยตุ๋ยไม่น่าหยุดสวดเลยตอนที่สวดพระถาคาเมตตาใหญ่ มีจุดประสงค์ อยากสัมผัส เทวดา เห็นเพื่อนเขาสัมผัสกัน ได้กลิ่นหอมบ้างอะไรแบบเนีย แต่ตุ๋ยไม่เคยสัมผัสกับเขาหรอก ก็รู้ว่ามีเทวดาอยู่ แต่ก็ไม่รู้เขาสัมผัสกันอย่างไร ตุ๋ยเป็นคนไม่ค่อยชอบสังเกต สวดถาคาไปเดือนกว่า ก็คิดว่าคงเห็นเทวดาด้วยต่างเนื้อ ถ้าคนจะเห็นแบบนี้ก็คงคนที่มีบุญเท่านั้นละมัง อันนี้ตุ๋ยคิดเอง แต่ท่านเทวดาก็มาให้เห็น เหมือนกันนะแต่ท่านมาให้เห็นในจิต ท่านเข้ามายืนดูตุ๋ยสวดมนต์ ในความรู้สึกตุ๋ยก็มองท่าน ท่านเป็นเทพผู้ชายสง่างามมาก แต่งตัวแบบเทวดาวัดธรรมกายเลยตุ๋ย มองไปเห็นใบหน้าท่านคิดอยู่ในใจว่า เอ เทวดาองค์นี้มีหนวดด้วย ตุ๋ยนิสัยไม่ค่อยดีไม่ค่อยชอบคนมีหนวด พอเห็นแค่นี้ก็เลิกสนใจ พอออกจากสมาธิก็คิดว่าตัวเองคิดไปเอง ก็เลยไม่สนใจเรื่องเทวดาอีก ต่อไป ที่เล่า เล่าย้อยหลังที่ตัวเองรับสัมผัสเทวดายังไม่ได้นะคะ แต่ตอนนี้พอรับสัมผัสท่านได้ก็เลยเข้าใจ ว่าเทพฯประจำตัวท่านจะอยู่กับเราตลอดเวลาเลยละคะ