อยากทราบว่าในตัวคนมีเทพฯ คุ้มครองมีลักษณะแบบไหน

สวัสดีคะ คุณตุ๋ย ศิลามณไม่เห็นได้อีเมลย์จากคุณตุ๋ยเลยคะ ส่งให้หรือยังคะ.. สงสัยจะลืมแล้วละมั้งคะ ....................คุณตุ๋ยขี้ลืม

เป็นเหมือนคุณตุ๋ยเลยคะ แรกๆที่เริ่มใหม่คิดเยอะแยะไม่หมด บอกให้หยุดคิดนิ่งๆนะก็ไม่หยุดคะ กลับหลั่งไหลเยอะแยะไปหมดเลย ตอนนั้นโกรธตัวเองด้วยละคะ ว่าทำไมถึงคิดอะไรออกมาเยอะแยะไปหมด .....

แต่จิตมันคิดเป็นเรื่องๆไป คือคิดทีละเรื่องนะคะ ...ไม่ได้คิดทีเดียวพร้อมกันหมด เดี๋ยวก็คิดถึงบ้าน อยากกลับบ้านจัง พอจบเรื่องนี้เรื่องมาใหม่อีก เจ็บขาจังเลิกดีกว่า เลิกเถอะ อีกทีก็....เมื่อไหร่อาจารย์จะสั่นกระดิ่งสักทีละ กี่นาทีแล้วนี่ ครบ15นาทีรึยัง.... พรุ่งนี้ต้องโดนปลุกแต่เช้าเลยนะ เอากระดิ่งอาจารย์ไปซ่อนดีกว่า ........ หนักๆเข้าโทรหาคุณพ่อ ให้มารับกลับไม่เอาละ

ประมาณนี้ละคะ แต่คิดอันหลังนี้ พอครูบาอาจารย์ท่านสั่นกระดิ่งเลิก ท่านก็พูดเปรยๆออกมาว่ารู้ไหมคะ คนที่เข้าอมรมกรรมฐานนี่ ถ้าออกไปกลางครันแล้ว จะเป็นคนที่ทำอะไรไม่สำเร็จเลยสักอย่างเลย ...... ศิลามณีก็เลิกคิดนะสิคะ เรื่องอะไรจะเป็นคนทำอะไรไม่สำเร็จสักอย่าง จึงทนต่อไปให้ครบ 7 วัน แต่เอาเข้าจริงๆมันก็แค่ 3 วันแรกเท่านั้นละคะที่ วันที่ 4 5 6 7.... สบาย

ครูบาอาจารย์ท่านสั่งไว้คะว่า ถ้าจิตจะคิดให้คิดไป ขอให้มีสติตามดูจิตว่าคิดเรื่องอะไร คิดกี่เรื่อง แล้วจบด้วยเรื่องอะไร พอทำแบบนี้สักพัก ก็หยุดคิดไปเองนะคะ .....

 

คุณ ศิลามณีไม่ลืมคะกำลังจะไปคุยด้วยอยู่ วันนี้แหละ พอดีเวลาต่างประเทศมันต่างเวลากับประเทศไทย เดี๋ยวจะมีเรื่องเล่าให้คุณ ศิลามณีเยอะแยอะ ก็อ่านเพื่อความสนุกๆ ก็แล้วกัน ใหม่ๆตุ๋ยก็เบื่อเหมือนกันในการนั่งสมาธิขามันชอบเป็นตะคิว ประจำเลยพอเป็นมันทรมานมาก บางครั้งนั่งไปก็นึกอยู่ในใจ เมื่อไรท่านพระอาจารย์จะสับเพ เสียทีป่วยขาจะตายอยู่แล้ว เพราะมันนั่นนาน นั่งตั่งเกือบ 2 ชม พักหลังถ้าไปใหม่ขอนั่งเก้าอี้เถอะ มาพักหลังๆ นี้ก็ดีขึ้น จิตมันนิ่งขึ้น มันก็เกิดอาการเบา ขามันก็ไม่ป่วย แต่ก็ไม่ทุกรอบหรอกนะ
เหมือนพระอาจารย์ จะรู้ทันจึงแซวมาว่า เป็นไงนั่งไป นั่งไป คงอยากให้พระอาจารย์
สัพเพจะแย่แล้วซิ พวกญาติโยมก็เลยิ้มๆ กัน พูดไม่ออกพระอาจารย์รู้ทัน ไอ้ตัวขี้เกียจมันเยอะจริงๆ ไม่รู้อะไร ชาตินี้มันจะไปถึงไหนเนีย

คะ คุณ อาภากร ชื่อนันทิยา ถูกต้องแล้วหรือจะเรียก นัน ก็ได้แล้วสะดวก ก็ไม่รู้เหมือนกัน
ก็ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไร คือว่าอารมณ์มันชิน เวลาตอนเช้ามืดประมาณ ตี 4 ไปเข้าหอ้งน้ำ
กลับมานอน คือมันนอนมาหลาย ชม มันก็ไม่อยากหลับเพราะช่วงนั่นจิตมันสะอาดมันจะไม่คิดอะไร ก็จับอารมณ์ สมาธิ นึกถึงภาพพระพุทธรูปไปตามเรื่องเพื่อจะให้หลับแต่มันกลับไม่หลับ มันกลับออกไปเที่ยวเสียนี่ แต่ตอนนี้ไม่ได้ไปแล้วคะหลับลูกเดียว คงเป็นเพราะไม่ค่อยได้จับลมหายใจและคำภาวนาระมัง หรืออย่างไร อันนี้ตุ๋ยก็ไม่รู้ค่ะ

 

คุณ ศิลามณี ส่งอีเมลย์ไปคุยด้วยแล้วนะถ้ายังไม่ได้รับอย่างไร ก็ตอบมาด้วย ถ้าไม่สำเร็จจะได้หาทางใหม่

 

ถูกต้องแล้วค่ะ ทฤษฎีวิญญาณของอาจารย์ชุม ชัยคีรี ท่านเคยกล่าวเรื่องนี้ไว้มีคนค้านเยอะมากว่าจะเป็นไปได้อย่างไร แต่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นเรื่องจริง
อะไรที่ไม่เจอกับตัวย่อมไม่รู้ ทำตามที่คุณอาภากรท่านว่าค่ะ อย่าไปสนใจอะไรมาก มุ่งปฏิบัติธรรม

 

กระทู้นี้คึกคักขึ้นทุกวัน มีผู้ปฏิบัติธรรมและผู้รู้มาแลกเปลี่ยนแนะนำกัน อนุโมทนาค่ะ

 

ผมไม่ทราบว่าผมมีหรือเปล่าคับ? แต่รู้็สึกว่าตัวเองเหมือนมี2 คนในคนๆเดียวอะคับ ผมก็สงสัยตัวเองเหมือนกัน และมักมีสัมผัส"พิเศษ"ที่ค่อนข้างแม่นอะคับ ผมอายุ16ปีเองคับแต่สนใจธรรมะมากคับ ผมว่าเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้คนเราพบกับความสุขที่แท้จริง ผมคิดว่าอย่างนั้นนะคับ

 

สวัสดีคะ เพื่อนๆ เมื่อกี้เข้าไปดูกระทู้หนึ่ง เลยเอามาฝากคะ ​

http://palungjit.org/threads/นั่งสมาธิทำให้เกิดปัญญา.255007/​

ลองแวะเข้าไปอ่านดูนะคะ อาจยาวไปหน่อยนะ
...กรุณาอย่าเพิ่งเบื่ออ่านซะก่อนนะคะ​

 

มีครับ ความสงสัยเป็นแรงดึงดูดให้สัญญาเก่าฟื้นตัว
มีความรู้สึกมี 2 คนในคนเดียว อาการแบบนี้เค้าเรียกว่า ปารัชกาย
อายุ 16 ก็สนใจธรรมซะแล้วบุญโดยแท้

 

ผมมีอาการบางอย่างตรงและคล้ายกันกับข้อความที่คุณศิลามณี กล่าวไว้ เช่นอาการเย็นที่หน้าอกเป็นจุด และเย็นกระจายทั่วๆตัว และอีกหลายอาการที่กล่าวมาแล้วครับ ก็เลยคิดว่าเออผมไม่ได้เป็นคนเดียวนะครับ

 

เอ เห็นคุณจิตอารีปวดหลังรึยังไงเนี่ยล่ะ อาการเป็นไงค่ะ ตรงกระเบนเหน็บหรือสลักเพชร

 

มีเรื่องเล่าการออกธุดงค์ของพระอาจารย์หลวงปู่มั่นมาให้อ่าน บางคนอาจเคยได้อ่านได้ผ่านตากันมาแล้ว เห็นเป็นประโยชน์ดีและประทับในใจดิฉันจึงเอามาฝากกัน
ครั้งหนึ่งที่องค์หลวงปู่มั่นท่านธุดงค์ไปทางเหนือที่จ.เชียงใหม่โดยมีพระมหาทองสุกติดตามไปด้วย ท่านขึ้นเขาไปเจอหมู่บ้านของพวกมูเซอ พวกนี้ไม่มีศาสนา มีความเชื่อว่าพระสงฆ์ที่ออกธุดงค์ในป่าต้องสงสัยว่าต้องเป็น "เสือเย็น" แหงๆ ไม่ใช่ผู้คนปกติ เสือเย็นนี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเหมือนเสือสมิงรึปล่าว แต่เขาเชื่อว่าพวกนี้จะมาทำร้ายผู้คนในหมู่บ้าน
ความทราบถึงพระอาจารย์มั่น ท่านจึงปักกลดที่ชายป่าของหมู่บ้าน เพราะผ่านหมู่บ้านมาอากัปกิริยาของชาวบ้านบวกกับสิ่งที่เขาพูดกันท่านทราบทั้งหมด ท่านจึงต้องอยู่เพื่อโปรดพวกเขา กุฏิไม่มี ต้องอาศัยร่มไม้ใบไม้บังแดดบังฝน ออกบิณฑบาตรได้อาหารมาเล็กน้อยอยู่อย่างยากลำบากยิ่ง แต่ต้องอยู่
"ท่านบอกกับพระมหาทองสุกให้อดทน พวกนี้คิดว่าท่านเป็นเสือเย็น ท่านยิ่งต้องอยู่ ไม่งั้นพวกนี้ต้องตกนรกกันหมด"
หัวหน้าหมู่บ้านจัดให้สายสืบเป็นชายในหมู่บ้านพลัดกันไปสังเกตการณ์ที่ชายป่า ว่าพระสงฆ์สองรูปนี้มาทำอะไร ที่สำคัญจะจับให้ได้คาหนังคาเขาว่าท่านกับพระมหาทองสุกเป็นเสือเย็น มาดูแล้วดูอีกหลายรอบแล้วกลับไปรายงานหัวหน้าหมู่บ้าน ซึ่งยังมึนตึ้บว่าทำไมท่านไม่มีอาการใดๆส่อว่าเป็นเสือเย็นตามที่สงสัย พวกนั้นรายงานว่า เห็นท่านเดี๋ยวเดินไปมา(เดินจงกรม) เดี๋ยวนั่งหลับตา ไม่ได้สนใจพวกเขาสักนิด ครั้นความสงสัยมันเต็มปรี่พวกสายสืบที่ส่งไปจึงปรี่เข้าไปหาท่านขณะที่ท่านกำลังเดินจงกรม
"ตุ๊เจ้าหาอันหยังก๊ะ" พวกนี้มองตามพื้นไปด้วยว่าท่านหาอะไรอยู่
"เฮากำลังหาพุทโธ" พระอาจารย์มั่นท่านตอบเรียบๆ
พวกนี้เกาหัวแกร่กๆเกิดมาเพิ่งเคยได้ยินคำว่า "พุทโธ" วันนี้ล่ะ ด้วยความสงสัยจึงถามต่อ
"พุทโธเป็นจะใดก๊ะ เฮาช่วยหาได้ก่อ" พวกนี้ใจดีจะช่วยท่านหาพุทโธแน่ะ
ท่านจึงอธิบายว่าพุทโธ เป็นดวงแก้วสว่าง เป็นอุบายธรรมของท่านที่ชวนให้พวกมูเซอมาปฏิบัติธรรม ท่านสอนวิธีทำสมาธิให้ พวกนั้นก็เฝ้าหาพุทโธกันไป ตัวหัวหน้าหมู่บ้านรู้ข่าวก็เอากับเขาด้วย มาช่วยท่านหา"พุทโธ"กันทั้งหมู่บ้าน
จนในที่สุด พวกนี้แจ้งกันในจิต บังเกิดความสว่างในจิตด้วยพุทโธ ตัวหัวหน้าพอเข้าขั้นปั้บเพ่งจิตไปที่พระอาจารย์มั่นเลย พลันเห็นท่านเป็นแสงสว่างจ้าไปหมด ปัญญาเกิด ความรู้จึงเกิด เข้าไปกราบขอขมาท่านทันที ก้มลงกราบท่าน ทั้งที่พวกนี้กราบไม่เป็นเลย เพราะไม่มีศาสนา ไม่รู้จักการกราบ กราบขอขมาท่านที่พวกตนเข้าใจผิดคิดว่าท่านพระอาจารย์มั่นกับพระมหาทองสุกเป็นเสือเย็น บาปกรรมแท้ๆ
ตัวหัวหน้าหมู่บ้านนี่สมาธิเก่งขนาดเพ่งไฟใส่หมูป่าที่แอบลอบมากินหัวเผือกหัวมันที่ตัวเองปลูกไว้ หลังจากนั้นพวกมูเซอที่ไม่มีศาสนาในหมู่บ้านนั้นจึงมีศาสนา หัวหน้าหมู่บ้านเป็นคนจัดแจงสร้างกุฏิเรือนชานให้ท่านพระอาจารย์มั่นกับพระมหาทองสุกได้พักอยู่ต่อมาตลอดที่ท่านทั้งสองอยู่ที่นั่น พวกนี้เคารพนับถือพระอาจารย์มั่นมาก ไม่เคยปรากฎอัศจรรย์ในจิตมาก่อนจนได้รู้ได้เห็นวันนี้ วันนี้พระหรือตุ๊เจ้าที่พวกเขาคิดผิดไปว่าเป็นเสือเย็นจะมาทำร้ายชาวบ้านกลับกลายเป็นพระอริยะเจ้ามาโปรดพวกเขา

 

คุณตุ๋ย คะ ดูแม่ของ จิตอารี ให้ มั่งได้มั๊ย ค่ะ ท่านเสีย ไปตอน ต้นปี 46 ค่ะ ไม่รู้ ท่านเป็นยังไงบ้าง ทำบุญให้ท่าน บ่อยๆ ค่ะ...

 

เมื่อวาน นี้ จิต ได้ไปทำบุญ กับหลวง ปู่ บุญฤทธิ์ มาค่ะ ที่ นนทบุรี ไปกับ เพื่อนๆ ในเวป ญาณทิพย์ เอาบุญมาฝาก พวก คุณๆ ด้วย ค่ะ

 

ปวด ทั่วหลังเลย ค่ะโดยเฉพาะ บ่า ไหล่ จะหนัก เป็นพิเศษ ค่ะ สงสัยชาติที่
แล้ว ทำกรรมไว้เยอะ ขอบคุณ ที่เป็นห่วง ค่ะ

 

คุณจิตอารี เอาน้ำขมิ้นส้มป่อยอาบ ก็ไม่หายเหรอคะ ลองแล้วหรือยังคะ

คุณตุ๋ย ศิลามณี ยังไม่เห็นได้ เมลย์คุณตุ๋ยเลยคะ
วันนี้ปวดศรีษะจังเลย เป็นตั้งแต่บ่ายแล้วคะ เลยไม่ค่อยได้คุย หายดีแล้วจะมาคุยใหม่นะคะ
ขอตัวไปก่อนนะ บายๆๆคะ

 

อย่าเพิ่งคิดทางนั้นทางเดียว ตรงบ่าสองข้างเป็นจุดปราณสำคัญของร่างกาย ถ้ามีอาการตรงนี้ไม่สบายตัวกันทุกคน รู้สึกเหมือนหัวหนักๆ สมองตื้อในบางครั้งด้วยรึปล่าว ถ้าใช่คือปราณมันติดขัดเลือดไม่ขึ้นไปเลี้ยงสมอง จะแนะนำการฝึกปราณอย่างง่ายๆดึงพลังปราณจากภายนอกเข้าตัว ใช้เวลานิดเดียวแต่ได้ผลดีค่ะ

 

ขอโทษด้วย นะคะ คุณ จิตอารี ตุ๋ยไม่เก่งถึง ขนาดนั้น ช่วงที่รู้พ่อเพิ่งเสียได้เดือนเดียว ความรู้สึกตอนนี้มันจะต้องรู้ให้ได้ว่าพ่อเราไปอยู่ไหนมันเหมือนมีพลังและกำลังใจต้องรู้ให้ได้ จิต มันก็เลยมีความเพียนพยายามเป็นอย่างมากถ้าสวดมนต์นั่งสมาธิ จะคอยอธิฐานอยู่ตลอดเวลา เหมือนจิตเราจะปักอยู่ตรงนั้นขอพระพุทธเจ้าขอหลวงพ่อที่เรารักเคารพทุกองค์ คงจะเป็นแบบนี้ระมังท่านก็เลยมาสงเคราห์ให้รู้ แต่พอรู้แล้ว จิตมันก็คลาย ความเพียมพยายามก็นอ้ยลงไป บางครั้งก็เบื่อตัวเอง ว่าทำไม่เป็นแบบนี้ ทรงตัวบางไม่ทรงตัวบางพักหลังก็ไม่ได้คอยทำสมาธิสักเท่าไรมัวแต่ยุ่งกับครอบครัว

 

น่าสนใจฝึกลม ปรานแบบใหน คุณโมก ช่วยอธิบาย ถ้าตุ๋ยมีอาการป่วยจะลองทำบ้าง

 

คุณศิลามณี ตุ๋ยส่งเมลย์ไปแล้วนะรอบสองได้รับหรือเปล่าถ้าไม่ได้รับอย่างไรตอบด้วยจะได้หาทางแก้ไขกันต่อไป วันนี้ตุ๋ยกะทู้เข้ามาเสียสายมี เพื่อนและญาติมาคุยด้วย ตอนนี้ก็ฟรีแล้ว เดี๋ยวมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง

 

ฝึกไปเลื่อยๆ นะน้องถ้าน้องมีความรู้สึกแบบนั้น ก็ตั้งใจปฎิบัติเพราะน้องอายุยังน้อยการทำสมาธิจะมีประโยชน์ ชีวิตประจำวันและการเรียนก็จะดีขึ้น ทุกคนมีองค์คุมครองทุกคน ถ้าตั้งใจปฎิบัติ สร้างความดี ถ้าเรามีสัญญาร่วมกับท่านสักวันท่านคงจะมาสงเคราะห์สื่อกับเราเอง