วิญญาณชายตายโหง ตามมาหลอกหลอนถึงหน้าบ้าน

เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเราอายุ 17 เราเรียนอยู่ ม.4 ที่จ.ราชบุรี เรื่องก้อมีอยู่ว่ามีผู้ชายคนนึงมาแอบชอบเราเค๊าเปนผู้รับเหมาอายุ22 ปี แต่เราไม่ได้ชอบเค๊า จนเค๊าปายคุยกะยายเราอยากจะขอเราแต่งงาน แต่ยายเราไม่ยกให้ เพราะไม่ชอบผู้ชายคนนั้น และเราก้อยังเรียนอยู่ด้วย ทำให้ผู้ชายคนนั้นโกรธมาก เค๊าฝากเพื่อนมาบอกเราว่าถึงว่าเราจะไม่ชอบเค๊า แต่ขอเจอสักครั้ง แม้มานจะเปนครั้งเดียว และครั้งสุดท้ายในชีวิตเค๊าก้อตาม อยากจะทานข้าวกับเราสักมื้อ เราตัดสินใจไป เพราะเราอยากจะบอกให้เค๊าให้ตัดใจจากเรา เพราะเราไม่ได้ชอบเค๊า เราปายกะเพื่อนสองคน แต่เชื่อมั๊ยกว่าเราจะแต่งตัวนานมาก เราใส่เสื้อสีสดใส แต่สุดท้ายเราก้อเปลี่ยนเปนชุดสีดำอีก ทำไมน๊าวันนั้นเราอยากใส่สีดำทั้งชุดเลย ไม่รู้เปงรายล่ะ อยากจะใส่แต่สีดำ อยากใส่มาก ๆ เชื่อมั๊ย นั่นล่ะเค๊าเรียกว่าเปงลาง เพราะความจริงผู้ชายคนนั้นได้ตายปายแล้ว แต่เรายังไม่รู้ว่าเค๊าตาย ตกลงเราก้อใส่ชุดดำนั่นล่ะปายกะเพื่อนเราสองคน ปายยืนรอตรงที่ผู้ชายคนนั้นนัด เรารอนานมาก ก้อไม่เหนเค๊ามาสักที สักพักก้อมีผู้หญิงคนนึง เราจำได้ เปงแฟนเก่าของผู้ชายคนนั้น เดินตรงเข้ามาหาเรา แล้วมากบอกเราว่า" มารอพี่เพชรเหรอ ไม่ต้องรอหรอก พี่เค๊าตายปายแล้ว เทอร์ไม่รู้เหรอ " เราตกใจสุดขีด แทบเปนลม นี่เรามารอคนตายเหรอเนี่ย แล้วต่อว่าผู้หญิงคนนั้นกลับปาย" พี่! อย่ามาแกล้งพูดเล่นแบบนี้ได้มั๊ย หนูไม่ได้ชอบพี่เค๊า พี่ไม่ต้องกลัวว่าหนูจะปายแย่งเค๊าหรอก หนูก้อแค่จะมาบอกให้เค๊าเลิกมายุ่งกะหนูได้แล้ว ก้อแค่นั้น ทำไมพี่ต้องปายแช่งเค๊าด้วยล่ะ" ผู้หญิงคนนั้นสวนกลับทันที " ตามใจชั้นพูดความจริง ถ้าเทอร์ไม่เชื่อก้อปายดูศพที่วัด วันอาทิตย์จะเผา และเค๊าก้ออยากให้เทอร์ปายงานศพเค๊าด้วย " เราถามผู้หญิงคนนั้นต่อ" พี่คะ เค๊าเปนอารายตายคะ " ผู้หญิงคนนั้นตอบ " มีคนบอกว่าเค๊าอกหักเลยดื่มสุราหนักปายหน่อย เมามาก แล้วก้อขับรถออกปาย รู้อีกที ก้อปายชนประสานงา อยู่ตรงทางโค้ง ตายคาที่ 4 ศพ เลือดเนี๊ยะนองเตมพื้นเลย น่าสยดสยองมาก " เราตกใจแทบล้มทั้งยืน นี่เรามายืนรอคนตายเหรอเนี่ย แล้วเค๊าเพิ่งอายุแค่นั้นเอง ทำไมอายุสั้นจัง เรากับเพื่อนต่างแยกกันกลับบ้าน เราเข้าบ้านได้ตรงเข้าปายถามยาย" ยาย พี่เพชรเค๊าตายแล้ว ทามายยายไม่บอกหนูล่ะ " ยายตอบ " จะบอกให้รู้ทามาย ยายไม่อยากให้หนูปายงานศพมัน หนูไม่ได้รักได้ชอบจะปายงานศพเค๊าทามาย " เราต่อว่ายาย " ทามายยายต้องโกหกหนูด้วยล่ะ ถึงหนูไม่ได้ชอบพี่เค๊าแต่เราก้อควรที่จะปายงานศพเค๊านะยาย ในฐานะคนรู้จักกัน " ยาย ตะคอกกลับ " ห้ามไปเด็ดขาด ถ้าไม่เชื่อยายนะ ยายจะตีให้หลังลายเลย " เรารู้สึกไม่ค่อยดี เหมือนวิญญาณพี่เค๊าเดินตามเรายังไงไม่รู้ เรารู้สึกกลัวมาก พี่เค๊าคงอยากให้เราปายงานศพเค๊าน่ะ แต่เราก้อปายไม่ได้ เราเสียใจจริง ๆ ได้แต่ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้พี่เค๊า เรารู้สึกว่าพี่เค๊ามาคอยตามเราตลอดเวลาไม่ว่านั่งหรือนอน มานวังเวงบอกไม่ถูก เราเปนคนกลัวผีอยู่กล้ว พอมาเจอเรื่องนี้ก้อเลยยิ่งกลัวเข้าปายหย่ายเลย แล้วเรื่องที่ไม่น่าคาดคิดก้อเกิดขึ้น คืนนั้นยายลงมานั่งในเปล ปรกติยายเปนคนไม่กลัวผี แต่คืนนั้นยายเจอดีเข้าจนได้ ยายนั่งเปลแค่ไม่ถึงชั่วโมง สักพักก้อได้ยินเสียงยาย กรีดร้อง " ช่วยด้วย ชั้นกลัวแล้ว " สักพักยายก้อวิ่งขึ้นบ้าน แบบจรวด ร้องลั่นบ้าน ทุกคนต่างถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับยาย ยายบอกว่า " ผีไอ้เพชร มานมาหลอก มานมาเตะยายด้วยอ่ะ ยายกลัว ยายกลัว " เรานั่งสยองขวัญไม่หาย ก้อเรานั่งอยู่หน้าบ้านริมน้ำเนี่ย เรายังไม่เหนครายเลย จู่ ๆ ยายก้อวิ่งมาบอกว่าผีหลอก พูดแล้วขนลุก" คืนนั้นเราขอนอนกะยาย เรากลัวมาก ๆ ไม่รู้ว่าวันไหนเราจะโดนแบบยาย คิดแล้วก้อกลัว วิถีชีวิตชาวบ้านริมน้ำ พอเช้าตรู่ปามาณ ตี 4 ก้อตื่นมาหุงข้าง ทามกับข้าวกัน เราก้อตืนมาหุงข้าวให้ยายด้วย เราเลยเจอดีเลย เราหุงข้าวอยู่ที่หน้าบ้าน เราก้อมองปายที่แม่น้ำ เราก้อเลยบ่นพึมพัมว่า " มาให้แต่ยายเหน ไม่เหนมาให้หนูเหนเลย ขี้โกง" สักพักเราได้ยินเสียงผู้ชายกระซิบที่ข้างหูว่า " รู้ได้ไง พี่มาให้เทอร์เหนทุกวันล่ะ " แค่นั้นล่ะเจ้าค่ะ เราไม่กล้าแม้แต่จะลืมตามอง เราหลับตาปี๋เลย กลัวว่าลืมตาขึ้นมาจะเหนพี่เค๊าน่ะ คงจะสยดสยองน่าดู เสียงมานเยือกเยนมากเลย เราลืมตาแล้วรีบวิ่งเข้าบ้าน แต่เจ้ากรรมเอ้ย ไฟดวงที่เรายืนอยู่มานดันดับซะนี่ เราก้อเลยวิ่งปายอีกมานก้อดับอีก พูดง่าย ๆ เรายืนอยู่ตรงไฟดวงหนาย มานก้อดับดวงนั้นนั่นล่ะ เนี่ยมานต้องไม่ใช่ไฟดับหรอก ดับอารายดวงเดียวใช่ป่ะ เราก้อเลยหลับตาและภาวนาว่า" พี่เพชร อย่ามาหลอกหลอนหนูเลย หนูกลัวแล้วพี่ หนูทำบุญกรวดน้ำให้พี่ทุกวันนะ อโหสิกรรมให้หนูเถอะ ไปสู่ที่ชอบ ๆ เถอะ" พอสิ้นเสียงภาวนา ทุกอย่างก้อกลับเปนปรกติ ไฟสว่างเหมือนเดิมเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น และเราก้อเหลือบปายมองที่ต้นมะม่วง เราเหนละ เราเหนวิญญาณพี่เพชรด้วย แกยืนอยู่ใต้ต้นมะม่วงอ่ะ แกมองมาทีเราด้วย ตัวแกดำปี๋เลย แต่ลักษณะจำได้ว่าเปนพี่เพชรแน่ ๆ แค่นั้นล่ะ เราแหกปากร้องลั่นบ้านเลย" ผีหลอก ช่วยหนูด้วย แหกปากปาย ขาก้อวิ่งไม่ออก จนตื่นกันทั้งบ้าน ก้อเลยเล่าให้ฟังกันทั้งบ้าน เชื่อมั๊ย ไข้จับเลย ตั้งหลายวันแน่ะ วิญญาณน่ะ ตี 4 ตี 5 ก้อเจอได้ เวลาไหนก้อเจอได้ทั้งนั้น ถ้าเค๊าอยากให้เราเหน ขนาดเรื่องผ่านมาตั้งหลายปีละ เราพิมปายยังขนหัวตั้งปายเลย พี่เค๊าตายคาที่ แบบนั้นน่ะ ชาวบ้านเค๊าเรียกตายโหง เค๊าบอกว่าวิญญาณจะวนเวียนอยู่ตรงที่เค๊าตาย ถ้าใครผ่านมาเจอก้อจะเหนเค๊าตลอด เรานะไม่กล้าขับรถผ่านเส้นนั้นหรอก เรากลัวเจอพี่เค๊า แต่สุดท้าย พี่เค๊าก้อตามมาให้เราเหนถึงบ้านเลยสยองสุด ๆ ดีนะ ที่หน้าตาพี่เค๊าไม่เละเทะ แค่เปนตัวดำ ๆ ถ้าเละนะ เราคงช็อกแน่ ๆ เลย แล้วเพื่อน ๆ เคยมีประสบการ์ณผีผี น่ากลัว สยดสยอง แบบเรา บ้างรึป่าว บางทีบทสวดมนต์ผียังไม่กลัวเลยค่ะ สวดแทบตาย ผีก้อยังอยุ่ เรามีประสบการ์ณเยอะ เราเจอผีบ่อยมาก เพราะช่วงนั้นเราดวงตก เข้ามาอ่านกาน แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้ด้วยนะคะ ถ้าไม่เม้นท์ล่ะก้อ

ลองหันหลังกลับปายดูนะ บางทีวิญญาณกำลังจ้องมองคุณอยู่ข้างหลังก้อเปนได้นะ อิ อิ <!---


<b>ฝากข่าว จากเว็บน่ารัก หน่อย ด่วนจี๋เลย !!! ใครที่คิดว่า วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2549 ว่างตอนเย็นๆ ละก้อ... มีบัตรชมภาพยนตร์ Bigmama 2 รอบพิเศษ ให้ลุ้นกัน 10 รางวัลๆ ละ 2 ใบ Click !!<b>
-->

 

จบชั้นไหนนะ เขียนหนังสือเหมือนพวกต่างชาติข้างบ้านเลย
ภาษาวิบัติหมด หรือว่า เดี๋ยวนี้ ครูสอนให้เด็กใช้ภาษาแบบนี้กันหมดแล้ว

 

(smile)

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">ขอบคุณค่ะ ที่มาเล่า
</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

เม้นต์ก้ได้ค่าา ซวยแล้วเจอกับดักอีก[

 

เรื่องที่โดนผีหลอกมาน่ากลัวดีครับผมชอบอ่าน แต่ภาษาที่ใช้เขียนน่ารำคารมากมากครับ ทำให้หมดอารมณ์อ่าน แต่ก็พยายามฝึนอ่านจนจบน่ะเพราะอ่านมาถึงครึ่งแล้วอยากรู้ว่าจบเป็นยังไง

 

เขียนให้ถูกต้องหน่อยสิครับ

 

ดีค่ะ

พี่ๆต้องเข้าใจนะค่ะภาษาวัยรุ่นเค้าพิมจนติดมืออ่ะค่ะ นู๋พิมก็แบบนี้แหละค่ะ มันติดมือแก้ ยาก ได้อ่านแล้วก็กัวไปด้วยเลย อ่ะ

 

เหอๆ เรื่องดี แต่ว่าคสรพิมพ์ให้ถูกหน่อยนะจ๊ะ

 

อ่าวเวงงงง คนเม้นเขียนผิดเอง แก้ๆๆๆ ควร ไม่ใช่ คสร นะ

 

" อืมๆ....ไม่รู้จะโพสอะไรแต่กัวปี๋อะ "(b-oneeye)

 

ถ้าเจอแบบนี้ก็น่ากลัวเหมือนกันนะคะ อย่าลืมไปทำบุญให้เขาด้วยนะคะ อย่ามีเวรต่อกันและกันเลย

 

ถ้าเจอแบบนี้เราก็กลัวค่ะ
แต่พออ่านจนจบ กลัวภาษาไทยจะวิบัติสะมากกว่าค่ะ
กรรม ลูกหลานไทย ไวยากรณ์ไทยออกจะสวยงาม
ไม่เกรงกลัว หรือละอายพ่อขุนรามคำแหงกันสะบ้างเลย

 

เค้า Copy มาให้อ่านน่ะ อยากจะว่ากันก้อไปหาเจ้าตัวเองละกัน แต่ผมก้อพิมพ์อย่างงี๊นะ มันพิมพ์ง่ายดี แต่เวลาเขียนหนังสือก้อเขียนอีกแบบ นี่มันกลายเป็นภาษาคอมพิวเตอร์ไปแล้ว

 

เรียนหนังสือ ชั้น อะไรเนี่ยะ เขียน ภาษาไทย ทำเอาวิบัติ ไปหมด ไป ปาย
เธอ ก็เขียน เทอร์ ภาษาไทย ไพเราะ สร้างมาดีแล้ว สงสาร เด็กรุ่นหลังๆเถอะ ครับ ภาษาไทยเรา มันจะวิบัติ ก็เพราะ เขียน แบบนี้แหล่ะ

 

ผีจังไรไปจีบคนที่ผู้ปกครองเขาไม่อนุญาตแล้วยังจะไปเตะเขาอีก
ถ้าเจอจะตบให้ดิ้นเลย

 

อืม พิมแบบนี้เสียหายหมดภาษาไทยเรา

 

เม้นให้ค่ะ
น่ากลัวจริง - -""

 

เนื่องเรื่องคงจะน่าสนใจนะ แต่เสียดายที่อ่านไม่จบ เพราะทนกับภาษาที่เขียนไม่ได้จริงๆ

 

อนุรักษ์ภาษาไทยหน่อยน่ะจ๊ะ