การสอนดูจิตตอนนี้ ไม่ต่างไปจากท่านสัญชัยปริพาชกในครั้งพุทธกาล

กายเป็นมนุษย์
แต่ใจ อาจไม่ได้อยู่ภูมิมนุษย์ก็ได้ ตามสภาวะกิเลส ตัณหา นิวรณ์ ที่ครอบงำจิตในปัจจุบัน

 

พี่ภูติ ลองมาวิจัยประโยคคำสอนอีกที่

ต้องดูก่อนนะว่า ประโยคที่เขาพุด มันเป็นประโยคคำสอน ดังนั้น จะต้องมีผู้สอน
กับ ผู้รับคำสอน

เมื่อวิจัยได้แล้วว่า มีบุคคลสองคน ก็มาดูว่า ผู้รับการสอน หรือ ผู้สอน ที่กำลัง
มีความคิด ทำลายแพ แบบผิดๆอยู่ในใจ

หาก ผู้รับการสอน เป็นพวกมุ่งทำลายจิตอย่างผิดๆ วางจิตอย่างผิด พวกเสียสติ
ก็สมควรไหมที่ ผู้สอนจะเอ่ยขึ้นว่า

" ถ้ายังไม่ถึงฝั่ง ก็อย่าเพิ่งทำลายแพ " [ ความหมายก็คือ ให้สร้างจิตผู้รู้ไว้ก่อน ระหว่างการปฏิบัติ -- มองออกไหมครับ ]

เสร็จแล้วก็ตามด้วยประโยคที่เป็นสัมมาทิฏฐิ คือ

"ถ้าถึงฝั่งแล้ว ก็ขึ้นไปเลย ไม่ต้องไปทำลายแพอะไร" [ ตรงนี้เป็นการย้ำการถอดถอน ทัศนะที่เข้าใจผิดของผู้รับการสอน เรื่องทำลายจิต นั่นเอง ]

* * * * * * *

แล้วมาดูกันว่า หากเป็นคนทีอ่านภาษาไทยไม่เป็น ก็จะมองเห็นเป็นประโยคบอกเล่า
ธรรมดาก็จะกลายเป็นว่า มีบุคคลคนเดียว และสิ่งที่พูดก็กลายเป็นเรื่องในจิตในใจ
คนที่พูด ก็จะเห็นว่า เมื่อมองแบบนี้เมื่อไหร่ มองไม่ออกว่าเป็นประโยคคำสอนที่มี
บุคคลสองคนเมือไหร่ ก็จะ สมใจพี่ภูติ ที่ต้องการปรักปรำทันที

 

ถ้านินทา มันต้องกระทำลับๆ
แต่ถ้า แบบนี้เขาเรียกว่า โพนทะนา

 

ว๊าย...ตายละ ขออำภัยนะเจ๊... จิตมันโกรธเจ๊ นิหน่อย...อะ
ว่าไปหาคนอื่นไกลๆ ยังไปได้ จะไปหาไปขอคำแนะนำจากหลวงพ่อด้วยตัวเอง
ซักครั้งก็ทำไม่ได้ เคยได้ยินหลวงพ่อปรารภว่า ยังไม่มีสำนักทางด้านองค์ลง
ประทับไปหาเลย นะ...เจ๊อาจจะเป็นเคส แรกๆ ของหลวงพ่อก็ได้นะ... เหอๆ

 

ท่านครับ มันขัดแย้งกันพิลึกๆอยู่นะ ผู้รู้เกิดปัญญารู้แจ้ง ผู้รู้จึงปล่อยวางอารมณ์ต่างๆได้
แม้แต่ตัวเองก็ไม่เอา ผู้รู้มีรูปร่างให้จับต้องได้หรือยังไง จึงไม่เอาตัวเองเหรอ

จิตของข้าพเจ้ารู้อยู่เห็นอยู่(พระพุทธพจน์) รู้อยู่เห็นอยู่ จะเอาตนเองไม่เอาตนเองก็รู้อยู่เห็นอยู่

จิตคือธาตุรู้ ถึงไม่รู้ ก็รู้ว่าไม่รู้ จะเอาหรือไม่เอาก็รู้ มีอวิชชาอยู่ก็รู้ อวิชชาดับเกิดวิชชาขึ้นมาก็รู้
เมื่อเกิดวิชชาขึ้นก็รู้ ก็ที่เรียกว่ารู้แจ้งยังไงหละ?.....

;aa24

 

สงสารคนอ่าน คนอื่น จะเกิด อกุศลจิต

โหย...ไม่อยากเซด....จริงๆ อ๊ะ ...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของเจ๊ ด้วยนะ

 

จะโกรธก็โกรธไป ทำไมต้องเกรงใจ

ดีเเต่คิดจะไปหาพระ เหมือนฆราวาส คนอื่นๆ

ไม่คิดเกรงใจ เอาเเต่คิดจะไปหา ไปขอความช่วยเหลือ

ไม่คิดจะช่วยตัวเอง ไม่คิดสงสาร คนอื่น

เเล้วถ้าเกิดไม่มีหลวงพ่อจะเป็นยังไง

สันโดษไม่เคยไปหาใคร เเละไม่คิดจะเพิ่งใครกับปัญหา

อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ใช่คิดเเต่จะให้คนอื่นมาช่วยตัวเอง

คุณพระรัตนตรัย คุ้มครองกายเเละจิต

พระพุทธองค์อยู่ทุกที่ไม่ใช่ เเค่ สถานที่เเต่อยู่ในใจ

ต่อให้เป็นพระพุทธองค์เอง สันโดษก็ไม่ไปเพราะสันโดษเกรงใจครูบาอาจารย์

คำเดียวที่ระลึกอยู่เสมอเพราะพระองค์สอนมาหมดเเล้วคือ ตนเเลเป็นที่พึ่งเเห่งตน

 

จะเข้าใจอย่างนั้น ก็ตามสบายท่านละกันนะ... o-O วู้วู้

 

ท่านครับ เจ้าของคคห.พูดตรงไหนครับ.....

;aa24

 

คุณ สันโดษ คุณได้อ่านข่าว เมื่อสองวันก่อนไหม ที่พระท่านเสพเมถุนกับ สุนัข
คุณ คิดว่า ท่านทำเพราะอะไร

เพราะว่า ลืมตัว หลงมัวเมาไป ซึ่งแม้แต่ฆราวาส ก็ไม่กล้าติเตียนตั้งแต่เริ่มต้น จนเลยเถิดไป

หัดคิดอะไรให้มันกว้างหน่อย

 

คนเรา มัวแต่คิดว่า พระท่าน อย่างนั้นอย่างนี้

ดูอย่างหลวงพ่อเกษม นั่นประไร ไม่มีใครกล้าเตือน จนสุดท้าย ออกอาการหนัก ขุดหลุมฝังพระพุทธรูป เอาน้ำกรดราด ขนาดตำรวจมาเตือนยังเถียงคอเป็นเอ็น

นี่ไม่แคล้ว อีกคน ถ้าไม่มีใครเตือนใครเบรค เดี๋ยวจะหนักกว่านี้

ก็สันโดษเอง นิวรณ์ ขวัญ ไม่ใช่หรือ ที่เมื่อไม่มีใครเบรคได้ มันก็กลายเป็น จิตฟั่นเฟือน เป็น ร้อยแปดกาย

ดังนั้น คิดอะไรหัดไตร่ตรองหน่อย ห้ามมันบ้าง ความบ้า ความโง่ในตัว
อย่าให้มัน เก่งเกินดี ฉลาดเกินดี

 

เเล้วฆราวาส ไปสนใจทำไมกับพระสงฆ์เเบบนั้น

พระดีๆมีมากมาย ทำไมไม่นำมาวิจารณ์ ยกย่องสรรเสริญให้จรรโลงใจผู้อ่าน

ดูทำไมข่าวเเบบนั้นถ้าไม่ใช่เพราะ จิตชอบเสพข่าวเลวๆ?

 

คนฉลาดเกินดี มันมีแต่คิด

พอคิด มันแหกออกไป เรื่องไม่เป็นเรื่อง เช่น " จิตควบคุมไม่ได้ จิตเขาทำของเขาเอง เราไม่ได้ทำ" ขอโทษนะ ไม่รู้จะพูดทำห่าอะไรคำนี้

นั่นแหละ มันเป็นเพราะอำนาจกิเลสไง

แล้ว ทางที่ตรงมันไม่เดิน เพราะอะไร เพราะว่า มันขี้เกียจ มันอ้างนั่นอ้างนี่สาระพัด

แล้วไปหยิบคว้า ทางที่ไม่ใช่ทาง สุดท้าย ติดในภพนั้น เพราะความเคยชิน ความหลงมัวเมา

ก็ขอโทษ นะ ไอ้กามารมณ์ อันสัตว์เสพแล้วติด ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ดี นี่มันเพราะอะไร ถ้าไม่ใช่กิเลส ปิดบัง อริยสัจ

ก็นี่ก็เหมือนกัน พอทำไปเรื่อยๆ มันก็ติด มันก็ไม่ไปเอาทางอื่น มันอ้างแต่ว่า นี่แหละตรงแล้วดีแล้ว สุดท้ายก็เท่าเดิม ไม่ได้ฉลา่ดดีเด่นไปกว่าเดิมเลย

 

ดูมันแถ ไป นั่นแหละ เขาเรียกว่า ฉลาดเกินดี

 

สันโดษไม่เคยอ่านข่าวพระสงฆ์เเบบนั้น เพราะไม่ถือว่า คนเหล่านั้น คือ ศิษย์ของพระพุทธองค์

มนุษย์เลือกทางเดินชีวิตได้ เลือกรับข่าวสารได้

เเต่ก็ยังคงเลือกรับข่าวสารเลวๆเพียงเพื่อต้องการบอกฆราวาสคนอื่นว่า

เห็นไหมว่า พระสงฆ์เลวมีมากมาย ?

ไม่รู้หรอว่า พระสงฆ์เองก็มีการจัดการตามระบบกฎระเบียบ เเล้วท่านเป็นฆราวาส

เลือกนับถือพระเองไม่เป็นหรือไง? ไม่ใช่เรื่องตัวเองเเต่ชอบวิจารณ์

เป็นเพราะจิตไม่สงบมันทนไม่ได้ก็ต้องมองเเต่จะหาเรื่องเลวๆ วิจารณ์ไปทั่ว

ว่าเเต่คนอื่นมั่วเเต่จิตตนเองตกไปสู่อบายภูมิ ปากนรกไม่ได้อยู่ที่คนอื่นเลว

เเต่อยู่ที่จิตเราตกต่ำเเละเลวเอง เวลาก่อนตายถ้าจิตต่ำก็ลงไปสู่ที่ต่ำทันที

ทำไมถึงไม่คิดจะมองหาเเต่สิ่งดี จรรโลงใจ ประเทืองปัญญา ทุกลมหายใจ

สมองมีเเต่เลือกไม่เป็นอย่างนี้ เรียกว่า ขาดสติเเละวิจารณญาณ

 

สันโดษ ก็ไม่ต้องไป งง กับคุณขันธ์เขา

เขาหลงคิดไปว่า สันโดษ เป็นคน ติดครูบาอาจารย์ ก็เลยหยิบเอาชื่อสันโดษมาอ้าง
เพื่อที่จะได้ ชิ่ง การด่าไปที่พระ

ดังนั้น การที่เขายกสันโดษมา แท้ที่จริงก็ไม่ได้มีเจตนาจะสอนสันโดษ เพราะเจตนา
ลึกๆ ที่เป็นต้นวิถีจิต คือ ต้องการบริภาษพระ แล้วอาศัยสันโดษเป็นสะพานข้ามเท่านั้น

แต่สันโดษ ก็รู้อยู่ลึกๆนี่ แสดงมาตลอดเลย ใครๆ ก็รู้ ว่า สันโดษนั่นไม่ได้มีทิฏฐิที่ชี้ได้
ว่า ยึดมั่นถือมั่นครูบาอาจารย์ วาทะไม่รบกวนพระพุทธเจ้า นี่ก็คือการแสดงเจตนา
รมณ์ที่จะไม่ยึดถือตัวบุคคล

ดังนั้น เขาเอาสันโดษมาเป็นสะพาน ก็เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดพอตัวอยู่แล้ว

พอเข้าแจ้งตรงนี้เมื่อไหร่ เดี๋ยวก็เลิกว่าสันโดษไปเอง แล้ว คงหันไปหาเหยื่อที่
คิดว่า ข่มได้ง่าย เอามาใช้เป็นสะพานต่อ ไม่กล้าพอที่จะว่าตรงๆ ต้องอาศัย
ชายกางเกง ชายกระโปรงคนอื่นเพื่อ บริภาษพระ

และเมื่อแยก วาทะ ของเขาออกไปแล้ว ก็จะพบว่า ที่เอาสันโดษมากล่าว ก็คือ ไม่ได้
เจตนาตจะสอน แล้วเขาก็บอกว่า ต้องการเอามาโพทนาอย่างเดียว ไม่ได้เอามา
ทำประโยชน์ ก่อประโยชน์อย่างอื่น

นอกเหนือจากนี้ทั้งหมด ก็เพื่อสรุปจบไปที่การ บริภาษพระ

 

อ้าว ทำไมไปสรุปอย่างนั้นละ คุณเล่าปัง
สรุป แบบนี้เขาเรียกว่า มุสา คือ พูดบิดเบือนความจริง อย่างไม่ลืมหูลืมตา

เรื่องง่ายๆ แกล้งทำไม่รู้ แล้วพูดให้พลิกผันไปเป็นอีกเรื่องหนึ่ง เพียงเพราะสนองกิเลสตน

 

เป็นไปได้ ขนาดนั้นเลยหรือ เล่าปัง

 

สันโดษไม่สนใจพวกคุณหรอก ถ้าคุณวิจารณ์การปฏิบัติของสันโดษ

หรือของพวกท่านเอง เพราะพวกท่าน คือ ผู้ปฏิบัติ

เเละเคร่งครัดมากกว่า พระสงฆ์บางจำพวกด้วยซ้ำ

เเต่เมื่อเราเห็นพวกท่าน กลับมาวิจารณ์พระสงฆ์ โดยบังเอิญ

ก็คงเป็นเพราะ บารมีของพระพุทธองค์ ให้สันโดษมาเตือนสติพวกท่าน

สันโดษไม่ได้คิด เเละ ร่างก็ไม่ใช่ของตนเองมานานเเล้ว

สันโดษเลือกไม่ได้ เเละ ไปไหนตามใจไม่ได้

เพราะทุกอย่าง จิตเเละใจ เป็นผู้กำหนด ตั้งเเต่ตื่นจนนอน

ทุกถ้อยคำ สันโดษไม่ได้คิด อาจจะถูกใจ หรือไม่ถูกใจ พวกท่าน สันโดษก็ไม่ทราบ

รู้เเค่ว่า มาเเค่นี้ ไปล่ะ หิวข้าว ไข่เจียวหมูสับ

ส่วนพวกท่านจะทำอะไรต่อไปก็ตามสบาย

สันโดษงานเยอะ ไม่มีเวลาว่างมาวิจารณ์จิตของพวกท่านเหมือนเมื่อก่อน

ไม่ได้โกรธ เเละ ขออโหสิกรรมกับทุกคำพูดที่ทำให้พวกท่าน ขุ่นข้องหมองใจ

เเต่ที่พูด เพราะ จิตสั่งมา โชคดีค่ะ

จำไว้ว่า สอนให้คนเชื่อตัวเรานั้นยาก สอนตัวเราให้เชื่อใจตัวเอง ง่ายกว่าเยอะ นะเอย นะเอย

 

คนที่สรุปแบบนั้น นั่นแหละ มองเป็นแต่มุมเลวๆ เพราะว่า ไม่มองในมุมที่จรรโลง

มุมที่จรรโลง คือ สอนผิด ก็ต้องพูด เพื่อธำรงไว้ซึ่งความไม่คลาดเคลื่อน เพื่อคนอีกหลายๆคนได้นำไปปฏิบัติได้ถูกต้อง พ้นทุกข์

และ คนที่สนับสนุน พระปราโมทย์ จะติดกับดัก พญามาร ดังที่เห็นได้ในทุกวันนี้ แล้วถ้าไม่เปลี่ยนแนวสอน ก็คอยดูต่อไปสิ ว่าจะติดกับดักอะไรต่อไป