การสอนดูจิตตอนนี้ ไม่ต่างไปจากท่านสัญชัยปริพาชกในครั้งพุทธกาล

หากว่า ระงับความเห็นผิด ของกลุ่มคนในนี้ได้
สมาชิกอีก เป็นหมื่น ที่ได้เข้ามาอ่าน เขาจะมีปัญญาไปอีกแค่ไหน
ตรงกันข้าม หากแนวทางนี้ผิด สมาชิกที่เข้ามาอ่านเป็นหมื่น จะมีความคลุมเครืออีกสักเท่าไร

 

ไหนๆคุยแล้วก็ขอคุยต่อเลยละกัน . .
คำว่าพบผู้รู้ไห้ทำลายผู้รู้นี้ ก็ทราบอยู่นะว่าแปลว่า อย่ายึดผู้รู้ หรือแปลอย่างอื่น

แต่ความจริงถึงจะทำลายผู้รู้ คือไม่ยึดผู้รู้ได้ แล้ว อวิชชาหมดไปจริงหรือ
จิตผู้รู้เกิดขึ้น มีอวิชาอยู่หรือไม่ . . . ก็ทำลายซะ หรือวางซะไม่ยึดหรือ
มันก็คือจิตจะเกิดขึ้น พร้อมอวิชาหรือไม่อวิชาก็วางซะงั้นหรือ
แบบนี้ทำลายผู้รู้นี่มันไม่ได้ทำลายอวิชชาเลยไม่ไช่หรือ

-- ก็คงบอกว่าธรรมชั้นสูงอีกหละ เสียดายไม่มีเทปที่พระเทศเรื่องฟังพระพูดอะไร ไม่เข้าใจ ไม่รู้เรื่อง งงๆ ก็เหมาว่าเป็นธรรมชั้นสูง จะได้เปิดไห้ฟังกัน

คุยๆนี้ผมไม่ได้มีอารมณ์จิตอกุศลนะ ใครอ่านแล้วขัดใจเห็นว่าเป็นทะเลาะกันเถียงกันก็หลีกไปไม่อ่านได้ครับ3
ดูจิตอยู่

 

ครับคือมีคนที่ฟังแล้วเข้าใจตรง กับคนอีกกลุ่มที่เข้าใจคลาดเคลื่อน
เลยเกิดปัญหายกขึ้นมาอ้างอิงถึงไงครับ งั้นสำหรับคนที่เข้าใจคลาดเคลื่อน
ก้บอกกล่าวเค้า แต่บางทีเทศสนาที่ออกมาจากผู้สอนอาจไม่เกี่ยวนะครับ
น่าจะเป็นที่คนฟัง แล้วทำไม่ถูกเองมากกว่า ผมว่าคุนขันได้ฟังก้ต้องเข้าใจว่าผู้ที่เทศต้องการสื่ออะไร เรื่องความไม่ยึดในขันธ์ ใน รูปในนานนี่ มันละได้ตามฐานะนะครับ มันเลยเกิดประเดน ท่าอย่างท่านขันฟังก้คงทราบว่าความเป็นกลางที่ใจนั้นเป็นอย่างไร และควรทำสิ่งใดต่อจากการรู้เฉยๆ
สำหรับบางคนที่ยังไม่รุ้เลย คือยังไม่มีสติเลยก้คงต้องไห้เค้าละลึกรู้ตัวก่อนนะครับ

 

น้าชาติ ไม่ใช่ว่าจะดูแต่โกรธนะ ดีใจ เฉยๆ ก็ รู้ๆไปที่ใจเนืองๆ

 

ผมจะยกตัวอย่างให้ฟัง สมัยก่อน ตอนหลวงพ่อเกษม อาจิณสีโล กำลังดัง
ผมนี่แหละเป็นคนที่เข้าไปพูดตำหนิ แล้วจากนั้นก็จะมีคนมากมายเข้ามาด่าให้กำลังใจ
ผมคิดว่า คำด่านี่เป็นกำลังใจอย่างยิ่ง ทำให้ผมมีกำลังที่จะพยายามให้เห็นจริง

แต่คำชม นี่ผมฟังแล้วท้อ เพราะไม่มีอะไรจะพูดต่อ มันดันเชื่อเราหมด มันไม่มีความสุข
มีคนด่าให้กำลังใจผมว่า ไปว่าพระอรหันต์ ที่เทวดาเคารพอย่างหลวงพ่อเกษม ระวังผมจะซวย ผมก็ขาสั่นนิดๆ แต่ด้วยว่า มีพระศาสดาอยู่ในใจ ก็คิดว่า ถ้่ากลัวคำขู่เสียแล้ว เท่ากับเราไม่ใช่ศิษย์ตถาคต
แล้วจากนั้น ก็มีข่าวหน้าหนึ่ง หนังสือพิมพ์ทุกฉบับ ว่า พระเอาพระพุทธรูป ฝังดิน ราดน้ำกรด

คุณๆ ทั้่งหลาย ถ้า มีคนเดินตาม พระเกษม ครั้งนั้น สัก 1000 คน คุณคิดว่า เขาจะกระจายวิถีแห่งพระเกษมเท่าไร

วันนี้ ก็เช่นเดียวกัน การทำลายพระศาสนาค่อยๆ แทรกตัวเข้ามาเป็นภัยคุกคาม ที่เกิดจากคนพุทธนี้แหละ มากมาย
ผลที่เห็นเกิดขึ้นแล้ว ว่า

สันโดษ เป็นอย่างไร ขวัญ นิวรณ์ วิษณุ และ อีปี้ และอีกหลายๆ คน ที่มีสภาวะแห่งสติที่แย่ลง
ผมเห็น บุคคลหลายคนที่ ฟังพระปราโมทย์ แล้ว เหมือนว่าจะดี แต่กลับแย่ลง หลายคน
ก็ลองพิจารณากันดู

 

“.....ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราย่อมกล่าวอวิชชาว่ามีอาหาร มิได้กล่าวว่าไม่มีอาหาร ก็อะไรเป็นอาหารของอวิชชา ควรจะกล่าวว่านิวรณ์ ๕ ก็อะไรเป็นอาหารของนิวรณ์ ๕ ควรจะกล่าวว่าทุจริต ๓ ก็อะไรเป็นอาหารของทุจริต ๓ ควรจะกล่าวว่าการไม่สำรวมอินทรีย์ ก็อะไรเป็นอาหารแห่งการไม่สำรวมอินทรีย์ ควรจะกล่าวว่าความไม่มีสติสัมปชัญญะ ก็อะไรเป็นอาหารของความไม่มีสติสัมปชัญญะ ควรกล่าวว่า การกระทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย อะไรเป็นอาหารของการกระทำไว้ในใจโดยไม่แยบคาย ควรจะกล่าวว่าความไม่มีศรัทธา ก็อะไรเป็นอาหารของความไม่มีศรัทธา ควรจะกล่าวว่าการไม่ฟังธรรม ก็อะไรเป็นอาหารของการไม่ฟังธรรม ควรกล่าวว่าการไม่คบสัตบุรุษ....ฯ”
อวิชชาสูตร ท. อํ. (๖๑)
ตบ. ๒๔ : ๑๒๐-๑๒๑ ตท. ๒๔ : ๑๑๗
ตอ. G.S. V : ๗๘-๗๙

 

ผู้่สอนนั่นแหละ หนักที่สุด
เพราะคำพูดทุกอย่าง ผมไม่ได้เอามาจากคนฟัง แต่เอามาจากคนสอน

 

ตรงนั้นยังไม่ถึง ก็ยังไม่รู้จริงๆนะ แต่ดูผู้รู้อยู่นะแหละ
ทำตามที่พระท่านสอน ส่วนผู้รู้จะเป็นอวิชชาจริงไหม วันที่รู้แจ้งเห็นจริง
มันก็รู้ได้เองแหละนะ ความจริงมันปรากฏตัวเมื่อไร ก็รู้เมื่อนั้น
แต่วันนี้ ผู้รู้มันไปรู้อะไร แล้วเราใจไม่ตั้งมั่น ใจไม่เป็นกลาง ทุกข์มันก็มาเยือน
ทันทีเลยนะ ถ้าผู้รู้มันเป็นกลางๆ เฉยๆได้ เราก็ไม่มีทุกข์ ก็รู้สึกได้แค่นี้
ถ้าไม่ยึดมั่นถือมั่นในผู้รู้ได้ ทุกข์มันก็คงไม่มี ก็รู้ไปเฉยๆ รู้ไปแบบเป็นกลาง

 

อันว่าบุคคลทั้งหลายผู้ปรารถนาซึ่งพระนิพพาน ควรแสวงหาซึ่งครูที่ดี สัตบุรุษผู้รู้แจ้งพระนิพพานจริง

 

คนเรา ยุคนี้อ่อนไหวมาก แค่คำพูดไม่กี่คำ ก็ทำให้คนหลงไป

แต่ว่า ต้องใช้ ธรรม มหาศาล กว่าจะดึงผู้คนให้หันหน้ามาจ่ออยู่กับธรรม

เพราะว่า กิเลสมีกำลังแรง มารมีอำนาจมาก

ถ้ายังจ่ออยู่กับธรรม ที่เป็นตัวหนังสือตรงหน้าไม่ได้ ก็อย่าหวังเลยว่าจะเอาใจไปจ่อกับธรรมที่อยู่ในใจ เพราะมันมองเห็นได้ยาก ใจนี้เจอกิเลสปั๊บมันไปตามกิเลสทันที แล้วไหลไปทันที

 

งั้นท่านขันต้องชี้จุดที่ผิด ว่าผิดอย่างไรและบอกสิ่งที่ถูกว่าควรเป็นอย่างไร

 

เรามีเทคนิคนิกไหม ในการแสวงหา ว่าใครที่จะรู้นิพพานจริง


นอกเสียจากว่า ต้องลองดูก่อน



หากเราฝึกตาม พอเจอกระทบแล้ว การไหลไปกับ ยินดี ยินร้ายเราลดลง อย่างนี้จะดีไหม

 

อ้าว นี่ผมว่าผมพูดไปสิบกว่ารอบแล้วมั้ง
ไม่มีใครเถียงนี่ จะให้ผมพูดอะไรอีกหละ

แต่ปัญหา คือ ต่อจากนั้น มันมีบุคคลที่เถียงไม่ได้ พยายามพูดเรื่องอื่น

คุณต้องไปบอกคนเหล่านั้นแล้วแหละ ไม่ใช่บอกผม

 

ยังมีประเด็นไหน ที่ยังคาใจ แล้วคิดว่าผิดอีกหรอครับ ช่วยแจงด้วยนะครับ

 

.........................ครับ

 

ใช่ครับ...(ขอแวะมาห้องนี้อีกที ^^)
มีตรงไหนที่ท่านสอนผิดบ้าง
ช่วยรบกวนชี้แจงให้ด้วยนะครับ
ก๊อปจากสิ่งที่คุณขันธ์เคยกล่าวไว้มาก็ได้ครับ
แล้วช่วยบอกอย่างเป็น stepๆ เลยครับ

ด้วยความเคารพ

 

ผมชี้แจงไปแล้วนะครับ ว่าคุณขันธ์ ฟังธรรมจากหลวงพ่อ แล้วจับสาระคลาดเคลื่อน

มันเคลื่อนจริงๆ เพราะสิ่งที่คุณขันธ์นำคำสอนของหลวงพ่อปราโมทย์ มาแสดง มันคนละเรื่องกับที่หลวงพ่อต้องการจะสื่อออกมา

อีกประเด็น ที่อาจจะทำให้เข้าใจคลาดเคลื่อน เพราะแนวปฏิบัติของสายพระป่า นั้นเป็น สมถยานิก แต่หลวงพ่อปราโมทย์ ส่วนใหญ่ท่านสอนให้เจริญสติ เป็นแบบ วิปัสนายานิก รูปแบบการปฏิบัติ มันเลยแตกต่างกัน

แต่หลัก ๆ ไม่พ้นเรื่องการ เจริญสติปัฏฐาน 4 หรอกครับ

 

ไม่อ่อนไหวทั้งหมดนะครับ บางคนก็แข้มแข็งมาก ในเรื่องของอัตตา
การจะฟังจะเชื่อใครก็ต้องมีสิ่งที่ไห้ความมั่นใจได้ในระดับหนึ่ง . . จึงฟังแล้เอาไปคิด

คนส่วนมากมีอัตตามากคือ ถือตัว ว่าฉันมียศสูงกว่าบ้าง มีฐานะสูงกว่าบ้าง
มีอายุมากกว่าบ้าง ศึกษามามากมีความรู้มากกว่าบ้าง (เรียนสูงมีปริญญารับรองว่างั้น)
พวกนี้เขาไม่สนใจฟังคนที่มีสิ่งต่างๆเหล่านี้ต่ำกว่าเขาหรอก หรือถึงฟังก็ฟังผ่านๆ ไม่จำด้วยซ้ำ เพราะความถือตัวว่าตัวมีมากกว่า หรือได้ฟังมาจากคนที่มี4อย่างข้างบนมากกว่าคนที่เขาคุยด้วย แต่ก็ธรรมดาของคนยุคนี้ . .

ลองคนพูดเปลี่ยนสถานะจากคราวาสไปเป็นพระสิครับ พูดอะไรก็อนุโมทนากันไว้ก่อน ไม่ได้คิดไห้ดีเลยว่า จริงหรือป่าวหว่า - -"(ไม่ได้หมายถึงพระปราโมทนะครับ)

 

ใต้ร่มโพธิ์เดียวกัน มีคนอาศัยใต้ร่มโพธิ์นี้มากมาย หลายคนมองที่ "เงา" ของใบโพธิ์ ที่ทาบทับลงบนพื้นดิน ในยามที่แสงอาทิตย์*********ส่อง
- บ้างก็บอกว่า เงาใบโพธิ์เป็นทรงกลม
- บ้างก็บอกว่า เงาใบโพธิ์เป็นทรงเหลี่ยม
- บ้างก็บอกว่า เงาใบโพธิ์เป็นแฉกๆ

น้อยนักที่จะมีใครสักคน เงยหน้ามอง"ใบโพธิ์"ที่แท้จริงว่ามีลักษณะอย่างไร
-มีแต่คนอาศัยใต้ร่มโพธิ์ ด้วยกันทั้งนั้น

 

ท่านครับ ที่พูดมานี้ก็คือความคลาดเคลื่อนอย่างร้ายแรงครับ
ที่ไปแยกเป็นพวกสมถะยานิก และวิปัสสนายานิก
มีตรงไหนในมหาสติปัฏฐานสูตรกล่าวไว้บ้างครับ

ท่านบอกว่าพ่อแม่ครูบาอาจารย์ทั้งหลายเป็นสมถะยานิกก็ผิดแล้ว
ท่านทั้งหลายเหล่านั้นฝึกแนวปฏิบัติเป็นสัมมาสมาธิ
ซึ่งเป็นทั้งสมถะและวิปัสสนา โดยมีกำลังของสมาธิเป็นพื้นฐาน
ไม่ใช่คิดเองเออเอง แล้วบัญญัติในสิ่งที่ไม่มีพระพุทธวจนะรองรับอยู่

มีตรงไหนในมหาสติปัฏฐานสูตรกล่าวไว้บ้างหละว่า
"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุที่เป็นสมถะยานิก หรือ ภิกษุที่เป็นวิปัสสนายานิก
จงเดินตามทางนี้เถิด เป็นทางที่มารและเสนามารหลง"

;aa24