++ แจ้งข่าว กิจกรรมการสอนสมาธิของพี่เล็ก Kananun ++

อืมเพิ่งแจ้งเข้ามาว่า มาเพิ่มอีกสองคน แต่ว่าจะมาตอนบ่ายครับ

 

ขอมาลงชื่อด้วยนะครับ เพราะคราวนี้ไปได้คับว่าง

 

อีกหนึ่งคนครับ

 

สาธุค่ะ ..

พรุ่งนี้ มีคุณนก แจ้งว่าจะมาด้วยอีกคนนะคะ
โทรมาคอนเฟิร์มเองเลยค่ะ

 

เอาไปเอาเหลือไป เจ็ดถึงแปดคนเท่านั้น บอกว่าเพิ่งสอบเสร็จ เหนื่อย!!!!
แต่ไปเที่ยวกัน

ก็จะพาไปเฉพาะเท่าที่ไปได้นะครับ

บางคนก็ติดธุระจะไปตอนบ่ายครับ

โมทนากับทุกท่านนะครับ

 

ขออนุโมทนาค่ะ อ่านโพสนี้เสร็จ...

ขนลุกซู่ ๆ... หลายตลบเลยค่ะ


ก็ขออนุโมทนากับทุก ๆ ท่าน ที่ถึงวาระต้องมาพัฒนาจิตตนเอง

แฮ่ะ แฮ่ะ... ส่วนตัวเอง ไปร่วมในครั้งนี้ไม่ได้ ต้องเฝ้าโยงที่ทำงานจ้า

ฝากความระลึกถึงมายังทุก ๆ ท่านจ้า ขอให้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้น สาธุ...

 

กลับจากฝึกมาแล้วครับ รายงานตัว ตามประสาคนบ้านใกล้ โมทนาบุญกับทุกท่านที่ไปฝึกในวันนี้ด้วยนะครับ

ดีใจจังคนไปเยอะ ทั้งวัยรุ่น ทั้งเด็กตัวเล็กๆ น่าชื่นใจจริงๆ คนที่ได้รุ้ได้เห็นอะไรดีๆก็กราบโมทนาบุญด้วยทุกประการนะครับ สาธุๆๆ...;aa7;aa7;aa7

ขอบคุณนะครับที่แผ่เมตตามาให้ผม...สาธุๆๆ...;aa30;aa30;aa30;41;41;41


;37;37;37

 

ดีๆมากครับ เจอกันครั้งต่อไปครับ จะไปฝึกตัดกิ่งไม้ต่อครับ ^^

 

วันนี้ไปกันรวม 50 ท่านครับ

ช่วงเช้าฝึกกันได้ค่อนข้างดี แต่พอบ่ายเป็นภาคมโนนี่อาจยังไม่ค่อยได้กันคล่องเท่าไร

แต่ไม่เป็นไรครับ ค่อยๆปูพื้นฐานสมาธิไป เพราะช่วงเช้านี่ก็ไปเร็วมากแล้ว ทำสมาธิกัน 1 ชั่วโมงเหมือนแป๊ปเดียว

 

ช่วงแรกๆนี่ผมพอสงบนะครับแต่พอมาฝึกมโนยิทธินี่ตามไม่ค่อยทันหรือว่าจะไม่ถูกกับจริต

 

ขอบคุณ อ. สำหรับการสอน และคำแนะนำครับ......
ผมจะรอ โครงการ 3 ที่หาดใหญ่ จะไปให้ได้ครับ...

 

ขอบคุณพี่เล็กมากครับสำหรับคำสอน และคำแนะนำ

อ่านเอา กับมีผู้นำทางนี่แตกต่างกันมากจริงๆ ไปได้ไว และรู้แนวทางมากกว่าที่คาดไว้ครับ

แต่ว่าจะไปบ้านสายลมเพิ่มเติม ตามที่พี่เล็กแนะนำไว้ครับ เพราะอยากฝึกแบบเต็มที่จริงๆ (ในกรณี มโนมยิทธิ)

แต่ ..แหม๋ หุ่นพี่เล็กนี่ ไม่น่าจะชื่อเล็กเลยนะ

 

แวะเข้ามาทักทาย

ถ้ามีโอกาสรับคนใหม่ๆ ระดับพื้นฐาน ขอเข้ามาฝึกด้วยที่สวนลุมฯครับ

 

เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา จินตวดีได้มีโอกาสไปร่วมฝึกสมาธิกับอาจารย์คณานันท์ที่สวนลุมพินี จำได้ว่าครั้งแรกที่ได้พบคุณคณานันท์เป็นการไปฝึกที่วัดป่าเขาล้อม แต่เนื่องจากติดภารกิจจึงพลาดการฝึกไป แต่ได้ไปฟังสังโยชน์สิบแทน ใครจะไปรู้ว่า แค่สังโยชน์สิบได้เปลี่ยนชีวิตเรามากมายไปตั้งแต่วันนั้น

แค่ฟังครั้งแรกที่วัดป่าเขาล้อม (ขอบอกไม่เคยฟังมาก่อนในชีวิต) เราใช้สติพิจารณาตามตลอด พอถึงข้อสิบ (ไปอ่านเองว่าระบุว่าอย่างไร) เราเริ่มน้ำตาร่วง ก็คิดว่ามันเป็นเพราะอะไรกัน พอเมื่ออาทิตย์เมื่อวาน ตอนปฏิบัติสมาธิตอนแรกที่สอนให้ใช้จิตนิ่งเรายังไม่รู้สึกอะไร แต่รู้สึกเหมือนมีบางอย่างมาปรากฏสกัดกั้นเอาไว้ไม่ให้เห็นอะไร พอช่วงสองอยู่ ๆ เราก็กระเถิบไปนั่งข้างหน้าเลย ปรากฏว่าช่วงนั้นคุณคณานันท์ได้ยกเอาสังโยชน์สิบมาพูดอีก เราได้พยายามใช้จิตนิ่งที่คุณคณานันท์สอนในการฟังน้อมเข้ามาสู่ใจ และใช้สติพิจารณาตามตลอด จิตเห็นดีงามด้วยทุกข้อตามที่ได้รับฟัง จิตข้างในรู้สึกเย็น คิดตาม (แปลกครั้งที่สองนี้ดีกว่าครั้งแรก เพราะครั้งแรกที่สวนลุมแผ่เมตตาไม่ค่อยออก แต่ครั้งนี้รู้สึกว่าแผ่ได้ตลอดเวลา จิตเย็นขึ้น และสัมผัสได้ถึงกระแสเมตตาของเพื่อนรอบ ๆ ข้าง) พอมาถึงข้อสิบ พอจิตได้ฟังพินิจพิเคราะห์ตามแล้ว น้ำตาเริ่มหลั่งออกมาจากตาทั้งสองข้างทั้งที่ยังนั่งสมาธิอยู่ ก็พยายามกำหนดตลอด ที่จักระที่ 6 กลางหน้าผากปรากฏเป็นเหมือนการระเบิดของอะไรบางอย่างเป็นแสงสีน้ำเงินวิบวับกระจายไปทั่ว จึงลึมตามขึ้น เมื่อหลับตาอีกครั้งก็เห็นอีก แต่แผ่กว้างจนกลายเป็นลักษณะจอภาพไป มีบางอย่างเปลี่ยนแปลงในจิตเราแล้ว

เราก็เรียนมาเยอะ มิติ จักรวาล ความฝัน ศึกษามาหมด แต่มันก็ยังเลยไปหมดเช่นเดียวกัน เพราะภายใต้มิติ จักรวาล สารพัดพลังนั้น ล้วนแต่ไม่มีจุดสิ้นสุด เพราะยังคงวงเวียนอยู่ภายใต้วัฏฏะสงสารอันไม่มีที่สิ้นสุดนั้น จิตเราที่ศึกษามาเยอะน้อมรับทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องเดียวคือ นิพพาน เพราะจิตเรายังยึดติดอยู่กับการเวียนว่ายตายเกิด จิตข้างในมันยังอยากเดินทางต่อไปด้วยความหลงผิดว่านั่นคือบรมสุข ดังนั้นเมื่อเราฟังถึงสังโยชน์ข้อที่สิบ เมื่อจิตข้างในเริ่มคล้อยตามและเห็นด้วย น้ำตาจึงต้องหลั่งออกมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในความคิดอันเคยหลงผิดมาก่อนนั้น ในชีวิตเราเคยฟังธรรมมะมาก็เยอะจากหลายท่าน แต่ก็ล้วนเข้าหูซ้าย ทะลุหูขวา ไม่เคยคิดอยากจะฟัง แต่พอมาฟังสังโยชน์สิบกลับทำให้มองเห็นภาพได้หลายหลากชัดเจนขึ้น เคยได้รับรู้มาว่า สมัยก่อนพระพุทธเจ้าเทศน์โปรดสรรพสัตว์ทำให้หลายท่านได้ดวงตาเห็นธรรม เราก็เคยสงสัยอยู่ครามครันว่าแค่ฟังมันจะทำได้อย่างไร คิดว่ามีหลายท่านก็ต้องคิดเหมือนเรา แต่มาวันนี้เราเข้าใจแล้ว แม้ว่าความเข้าใจของเราจะเป็นเพียงแสงสว่างอันน้อยนิดอยู่ แต่ก็ยังดีที่ยังมีแสงเทียนส่องอยู่ในอุโมงค์อันมืดมนนั้น

ขณะที่เราเดินทางกลับเราได้เห็นจิตที่รวมตัวที่กลางหน้าผากส่งสีสันต์สดใส บรรเจิดอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน น้องสุคุตะถะได้บอกเราอย่าไปดูมาก เห็นแล้วผ่าน แต่เราก็ยังดีใจเพราะมันเป็นนิมิตหมายอันดีของตัวเราเอง ตอนเช้ามีข้อความเข้ามาในโสตเราว่า "พระทำให้สว่าง" ขอน้อมรับเข้ามาไว้ในจิตของเรา

กรรมของจินตวดีบางอย่างกำลังจะหมดสิ้นลง และภารกิจบางอย่างกำลังจะเริ่มต้นขึ้นอันจำเป็นต้องอาศัยรากฐานแห่งดวงจิตอันประภัสสรอย่างเดียวเท่านั้น

เริ่มติดใจแล้วเห็นทีคงต้องไปซ้ำอีกหลายหน เพราะมารในใจยังคงมีอยู่เพราะในฝันเขาได้แจ้งไว้ล่วงหน้าแล้วว่า "อย่าเผลอ เห็นขาเขาหักอย่างนี้ เผลอเขาจะกลับมาอีกเช่นกัน"

ขอบคุณครูบาอาจารย์ทุกท่าน และทุกสาย (ทุกสี) ที่ช่วยกันอบรมสั่งสอนเรา เพราะถ้าขาดท่านใดท่านหนึ่ง วันนี้เราคงไม่เห็นภาพชัดเจนขึ้นเหมือนในวันนี้ <!-- google_ad_section_end -->

 

ตอนฝึกมโน ก็พยายามวาดภาพตามไป แต่ไม่ได้เรื่องอะไรหรอก พอถึงตอนอธิษฐานให้เห็นที่พัก ก็พอได้เห็นตัวเองนั่งปล่อยขาบนศาลา เออตาฝาดอ๊ะเป่า แสดงว่ายังมีที่พักกับเขาบ้างเหมือนกัน พอขอเห็นหน้าที่ในอนาคต มองไม่เห็นอะไรเลย อันนี้อนาคตไม่มีหรือเปล่า หรือเพราะอยากเห็นมากเกินเลยไม่เห็นมั้ง แต่พอตอนอธิษฐานให้เห็นตาชั่ง อันนี้ปล่อยเลยไม่อยากเห็น แต่พอไม่อยากเห็นดันได้เห็น แต่ก็ดีใจมาก เพราะมันหนักไปทางข้างขวาอย่างเดียว อันนี้เชื่อ เพราะถ้าบุญไม่มีบ้าง โชคดีได้กระเป๋าใบใหญ่ที่เจดีย์ช่วย ไม่งั้นก็มาทางนี้ไม่ได้เหมือนกัน สรุปวางอารมณ์หนักไปเยอะเลย วันหน้าจะเอาใหม่

 

เมื่อวาน วันอาทิตย์ อ.คณานันท์ นัดสอนสมาธิ
ก็เลยขอแวบช่วงเช้า...ไปบริจาคเลือดมาก่อน
ที่ศูนย์รับบริจาคสภากาชาติไทย อยู่ใกล้ๆ กับสวนลุมฯ นั่นแหละ
ซึ่งปกติในช่วงเช้า คนมาบริจาคค่อนข้างน้อย แต่วันนี้คนเยอะมาก
ต้องรอคิวหลายคิวเลย แต่ก็ดีใจที่มีคนมีใจเป็นกุศลกันมากขึ้น


พอเดินมาสวนลุมฯ โอโห...พ่อแม่พี่น้อง รู้สึกเป็นปลื้มมากๆ ยิ่งขึ้น
มีพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ มาร่วมฝึกสมาธิ นับได้กว่า ๕๐ คน(ซันนับให้)
ดีใจจริงๆ เลย

 

ช่วงเช้าจะเป็นการฝึกสมาธิแบบอาณาปาณสติ
กำหนดรู้ลมหายเข้าออก
กำหนดลมหายใจ ๑ ฐาน ๓ ฐาน และลมหายใจตลอดสาย
แผ่เมตตาอัปมาณฌาน
และตัดสังโยชน์ ๑๐ ประการ
ซึ่งทุกท่านก็ทำได้ดี

 

ช่วงบ่ายสอนการทำสมาธิจิต
แล้วตัดกิ่งไม้ด้วยทิชชู...
อ.คณานันท์ สาธิตก่อน โช๊ะ!!!

 

คราวนี้สนุกกันใหญ่ ตื่นจากการย่อยอาหารมื้อเที่ยง
จับคู่กันตัด

 

ต่อด้วยฝึกมโนมยิทธิ
อ.คณานันท์ พาไปกราบพระบนพระนิพพาน

อ้อ แล้วมีการช่วยอธิษฐานจิต เขียนแผ่นทองเพื่อหล่อพระเจ้าองค์แสน
แล้วก็รายการแจก แจก แจก เดี๋ยวต้องรอคนเก็บรูปช่วงนี้เอามาโพสต์ให้ดูกัน