ตอบคำถามเรื่องเด็กอภิญญาอายุ 13 จากกระทู้เรื่องแรงบุญแรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง

ความเห็นในการสนทนาธรรมของเรือนนี้ทะลุ 250 หน้า 5,000 ความเห็นไปแล้วนะเจ้าคะ

 

คุณป้าดีดียังไม่ง่วงหรือเจ้าคะ...มารอส่งลูกหลานเข้าห้องเรียนแน่เลย

 

ก็นั่นฝีมือของป้าคัดเค้าค่ะ 555
พี่ดีดียังเดินไม่ถึงห้องน้ำเลย!?!??!

อีกอย่าง ก็ต้องเปิดน้ำเองหลังใช้บริการอยู่แย้ววววว
ใครจะกล้าไปเปิดให้ล่ะคะ อิ อิ อิ
ดีค่ะ ดี หลังใช้บริการ รู้จักเปิดน้ำทำความสะอาด
แถมฉีดสเปรย์ ให้หอมสดชื่นน่ะ ทำถูกต้องแล้วค่ะ
;ปรบมือ;ปรบมือ;ปรบมือ;ปรบมือ;ปรบมือ

แล้วทีหน้าทีหลังคุณชาติ ค่อยๆ เดินนะคะ อย่าวิ่งไป
(เดี๋ยวหกล้ม พี่ดีดี คงช่วยอุ้มขึ้นม่ายหวาย นะคะ อิ อิ อิ)

คนอะไร ... หาเรื่อง!!!! 5555

 

ขอบคุณ ครับ
ก็ ทานด้วยใจด้วย ครับ
ปกติ ก็ ท่านตอนทานเจใหญ่นะครับ
แต่ ปีนี้
ท่านเพิ่มอีก 1 ครั้ง ครับ

ขอบคุณ ในคำแนะนำ ครับ

ใจดี หน้าตาดี คือพี่ดีดี

 

เฮ้ออออ !!! ป้าเราละเมออีกแย้วววว...
เนี่ย..ไม่เชื่อป้าดีดี..บอกแย้ววว่า
อย่านอนดึกและตื่นเช้าเกินไป
ก็เป็นซะอย่างงี้อ่ะ ...
ตอนนี้เด็กๆ ก็เข้าเรียนหมดแล้ว

คุณป้าขาาาา อย่าตื่นเช้ามากนักนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ตอนนี้หากง่วง ก็แอบไปงีบบ้างก็ได้นะคะ
พี่ดีดี ม่ายบอกใครหรอกค่ะ 5555+++

ของพี่ดีดีน่ะ ตาสว่างจ้าเลยค่ะ อิ อิ อิ

 

โมทนากับคุณชาติ และ คุณคัดเค้าด้วยนะคะ

เอ๋เองก็ทานเจทุกปีค่ะ แต่รู้สึกว่ามีปีนี้ที่จะทานบ่อยครั้งมากขึ้น เพราะสามีช่วงหลังๆทานเนื้อสัตว์แล้วเกิดอาการท้องเสียบ่อยครั้งค่ะ ก็เลยชวนกันทานเจ ในบางอาทิตย์

ส่วนเนื้อวัวก็ไม่ได้ทานนานแล้วค่ะตั้งแต่เด็ก สาเหตุเพราะว่าตอนเด็กอยู่ดีๆก็ฝันว่ารับปากกับเจ้าแม่กวนอิมไว้ว่าจะไม่ทานเนื้อวัวค่ะ ก็เลยไม่ทานนับแต่บัดนั้น .... ล่วงเลยมา 30 กว่าปีแล้วค่ะ

 

สวัสดีเช่นกันค่ะ คุณเอ๋ สบายดีหรือเปล่าค่ะ

และสวัสดีทุก ๆ ท่านด้วยนะคะ
black_pig
คุณคัดเค้าเจ้าขาได้รับ pm. ของหนูเมย์หรือไม่เจ้าค่ะ
ถ้ายังไม่ได้ หนูเมย์จะได้ส่งไปใหม่เจ้าค่ะ

 

โอ๊ะ โอ๋...วันนี้ คุณชาติน่ารักจัง
พูดถูกใจด้วย ขอบคุณค่ะขอบคุณ อิ อิ อิ

แต่ไม่ค่อยตรงความจริงเท่าหร่ายหรอก..
เพราะความจริงก็ครืออออ...

หน้าตาสุดสวยแสนงาม
น้ำใจดีมีเมตตาธรรม ขำทุกวัน
นั่นแหละ พี่ดีดี มิมีใครเทียบ 555

(ประมาณถือคติว่า เราไม่หวั่นไหวกับ
สิ่งใดๆในโลกา แต่ว่าาาาา...555
เราต้องชื่นชมตัวเองให้มากทุ๊กๆวันอ่ะ)

ไม่สงวนสิทธิ์ ลอกเลียนแบบได้ค่ะ อิ อิ อิ

 

สรุปว่าคุณป้าดีดีผู้โลอโฉม
กับคุณป้าคัดเค้าผู้อ่อนหวาน
ใครนอนดึกล่ะค่ะนี่
(ลูกหลานล้อเล่น อย่าโกรธนะคะ โอ๋.. เดี๋ยวซื้อหมากพลูให้คนละชุดละกันนะคะ อิ อิ)
ขอให้รักษาสุขภาพทั้งฉองคนเลยนะคะ

 

....555...อุ๊บซ์.....
คัดเค้าง่วงเองเจ้าคะ...

 

<TABLE class=EC_EC_EC_EC_EC_MsoNormalTable cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0.75pt; PADDING-LEFT: 0.75pt; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; PADDING-TOP: 0.75pt" vAlign=top><TABLE class=EC_EC_EC_EC_EC_MsoNormalTable style="WIDTH: 100%" cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 0.75pt; PADDING-LEFT: 0.75pt; BACKGROUND: #fde4ca; PADDING-BOTTOM: 0.75pt; WIDTH: 100%; PADDING-TOP: 0.75pt" width="100%">ต้นแอปเปิ้ล กับ เด็กน้อย </TD></TR></TBODY></TABLE>

นานมาแล้ว มีต้นแอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นนึง

และก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนนึง
ชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆวัน
เขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ล ​

และก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ล
เขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา
เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว
วันหนึ่ง เด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า
'มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ' ต้นไม้ถาม
'ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆต้นไม้อีกแล้ว
ฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น' เด็กน้อยตอบ
'ฉันไม่มีเงินจะให้ ....เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิ
เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น ' ต้นไม้ตอบ

เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมด และจากไปอย่างมีความสุข
หลังจากเขาเก็บแอปเปิลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย
ต้นไม้ดูเศร้า....
วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น
ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก
'< /FONT>มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ' ต้นไม้ถาม
'ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้ว
ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเอง
เราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม'

'ฉันไม่มีบ้านจะให้ แต่... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ ....เอาไปสร้างบ้าน'
ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไป และจากไปอย่างมีความสุข
อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า....
วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก
'มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ' ต้นไม้ถาม
'เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น
ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ ให้เรือฉันได้ไหม'
'ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้เล่นเรือไปและมีความสุข'
ต้นไม้ตอบ

ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ
เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย
หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา
คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก​

'ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้ว
ไม่มีผลแอปเปิ้ลให้ ...ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว'

​

'ฉันไม่มีฟันจะกินแล้ว

ฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว' เด็กน้อยตอบ

'ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย'
'ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว'
'รากของต้นไม้แก่ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้
...... มาสิ นั่งลงข้างๆฉัน ...หลับให้สบาย...'
เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม...และน้ำตาไหล........
นี่เป็นเรื่องสำหรับทุกๆคน ต้นไม้ในเรื่องคือพ่อแม่
เมื่อเราเป็นเด็กตัวเล็กๆ เรารักที่จะเล่นกับพ่อกับแม่...
เมื่อเราโตขึ้น เราทอดทิ้งพ่อ และแม่ และกลับมาหาท่าน
เมื่อเราต้องการบางสิ่งบางอย่าง หรือเมื่อเรามีปัญหา
ไม่ว่าอย่างไร...พ่อ และแม่ของเราก็จะอยู่และให้ทุกสิ่งอย่างที่ท่านทำได้
หวังเพียงเรามีความสุข
คุณอาจจะคิดว่า 'เด็กน้อย' ในเรื่องโหดร้าย
แต่นั่นคือความจริงที่สะท้อนให้เห็นว่าพวกเราทำกับผู้มีพระคุณอย่างไร?
........แล้วต้นไม้ของคุณล่ะ ....... เด็กน้อย.....???
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

สวัสดีค่ะคุณเมย์

เอ๋สบายดีค่ะ ตั้งแต่นอนเช้าขึ้นก็เลยง่วงน้อยลงค่ะ ผลคือ แวะเข้ามานั่งเล่นในเรือนนี้ ได้แบบตาไม่ค่อยโหลค่ะ ....

เพราะปกตินอนเที่ยงคืนขึ้นไปค่ะ มัวแต่นั่งอ่านโน่นนี่ในเน็ต เลย สะโหล....สะเหล มั๊กๆ

rabbit_sleepy

 

นิทานเรื่องนี้เอ๋ ที่คุณเมย์นำมาลงไว้ เอ๋เคยซื้อนานมาแล้วตอนเจ้าลิงตัวเล็กทั้งสองยังเด็กค่ะ เมื่อวันก่อนเจ้าตัวโตเขาไปรื้อออกมาแล้วบอกว่าให้แม่อ่านให้เขาฟังก่อนนอน เอ๋เลยคิดว่าถึงเวลาที่เขาจะเข้าใจเนื้อเรื่องในนิทานนี้แล้วเลยเรียกลูกลิง ทั้ง 2 มานั่งฟังแม่เล่า

เอ๋ก็ค่อยๆเปิดอ่านให้เขาดูรูปเพราะนิทานเล่มนี้เขียนรูปร่างเป็นปากกาสี ร่างรูปการ์ตูนบนกระดาษพื้นขาวโล่งๆ

เด็กเด็กดูง่ายแต่ต้องอธิบายไปด้วย

ค่อยๆสอนเขาว่าต้นไม้ก็เหมือนแม่ แม่มีความรักให้ลูก

ตั้งแต่ลูกเล็กจนกระทั่งลูกโต ตอนเล็กๆลูกรักแม่ มาเล่นอยู่ใกล้ชิดแม่ ในรูปจะเป็นภาพต้นไม้โน้มกิ่งลงมากอดเด็กชายเหมือนแม่กอดลูกค่ะ บางภาพก็จะเป็นภาพเด็กชายเก็บใบไม้จากต้นไม้มาทำมุงกุฎ ไว้ที่ศรีษะ

แล้วเด็กชายค่อยๆโตขึ้น เด็กชายมานอนใต้ต้นไม้โดยสักรูปหัวใจไว้ที่โคนต้นไม้ หมายถึงความรักที่เขามีต่อต้นไม้

พอเด็กชายโตขึ้นก็เริ่มห่างต้นไม้ไป แต่ก็ยังคงกลับมาหาต้นไม้โดยพาคนรักมาด้วย

รูปภาพในนิทาน จะเป็นวัยรุ่นสองคน นอนเล่นใต้โคนต้นไม้ และมีรอยแกะสลักรูปหัวใจดวงใหญ่เพิ่มขึ้นอีกดวง

ต่อมาเขาก็เริ่มหายไป ต้นไม้เศร้ามาก

เมื่อเขากลับมาต้นไม้ดีใจมาก บอกกับเด็กชาย (ซึ่งตอนนี้โตแล้่ว) ว่ามาเล่นกับฉันสิเด็กน้อย

เนื้อเรื่องต่อๆมาเหมือนที่คุณเมย์พิมพ์ไว้ ค่ะ แต่ภาพ การ์ตูนที่เขียนไว้นั้น ไม่ได้มีสีสันดึงดูดเลยแต่ประการใด แต่กลับมีพลังอย่างมากในการสื่อความหมายมากเลยค่ะ

พอเล่าให้ลูกฟังจบ แล้วถามเขาว่าเขาเข้าใจไหม
เจ้าลิงตัวโต บอกว่าหนูเข้าใจค่ะ หม่าม๊านิทานเรื่องนี้สนุกจังเลย หนูชอบมากเลยค่ะ

ทำให้เอ๋นึกดีใจที่ซื้อนิทานเล่มนี้มาแล้วได้ประโยชน์กับลูก เป็นสื่อสอนเขาได้เป็นอย่างดี

 

เอ..อันนี้จินตอบแทนไม่ได้ค่ะคุณทิพ
ต้องถามคุณคัดเค้าเอง
แต่ถ้าให้เดา ก็คงไม่ใช่ค่ะ
เพราะคุณป้าคัดเค้าเป็นคนเปิดเผย
ถ้าทำบุญอะไรไป ก็มักนำมาบอกกล่าว
ให้พวกเราโมทนา เกาะขอบบุญไปด้วยเสมอนี่คะ

จริงมั๊ยคะคุณป้า

ขอตั้งจิตอนุโมทนากับยอดกฐินที่มูลค่าสูงขนาดนั้น เพื่อทะนุบำรุง
ศาสนาให้อยู่คู่ประเทศไทยตลอดไป สาธุ

ปล..หลวงปู่เณรคำมีโครงการสร้างวัดป่าขันติธรรมในจังหวัดต่างๆ
ให้ครบ 500 วัด (ตอนนี้เพิ่งเริ่มได้ประมาณ 20 วัด) เชิญสาธุชน
เข้าไปร่วมบุญได้ค่ะที่เวปไซต์ หลวงปู่เณรคำ.คอม
(จินได้เบอร์บัญชีมาแล้ว กำลังจะไปโอนค่ะ)

 

สวัสดีค่ะคุณจิน

เอ๋ยังไม่ได้อ่านเรื่องของหลวงปู่เณรคำเลยค่ะ ว่าจะหาอ่านเรื่องของท่านดูค่ะ

 

คุณเอ๋...สาวปีใหม่ ภาพครอบครัวในภาพงดงามน่ารักมากๆ นะเจ้าคะ
เรือนนี้ต้องประกวดสาวงามซะแล้วเนี่ย

หนูจินเจ้าขา อนุโมทนาด้วยนะเจ้าคะ
คัดเค้าก็สืบเสาะหาบุญแบบนี้ล่ะเจ้าค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณเอ๋

ในร้านเซเว่นก็มีขายค่ะ แต่ต้องรีบหน่อยนะคะ หนังสือเดินเร็วค่ะ
เผลอแป๊บเดียว หมด (เขาก็คัดแบบแจ่มๆมาเหมือนกันค่ะ เลยขายดี)
rat_wtingสังเกตไหมคะ seven ยุคนี้รุ่งเรืองมาก
มีการเปลี่ยนแปลงสิ่งใหม่ๆ เข้ามาตลอด
เป็นเพราะได้ CEO ดีค่ะ สุดยอดเลยคนนี้
เขาศึกษาธรรมะด้วย บริหารก็เก่ง
(คราวก่อนเพิ่งอ่านเจอประวัติเขาค่ะ)

แหม..นอกเรื่อง
เดี๋ยวจินเล่าความมหัศจรรย์ของท่านให้ฟังคร่าวๆนะคะ
ท่านชอบนั่งสมาธิตั้งแต่จำความได้
ชอบไปปักกลดนั่งคนเดียวในป่าช้าตลอดคืน
คุยกับเหล่าเทพเทวาเป็นประจำ
เหาะเหิร เดินบนน้ำได้ หายตัวได้
ฯลฯ
คุณเอ๋ลองหาอ่านดูนะคะ

;aa54

 

;aa47 มิผิดหวังเลยครับ..สำหรับการตอบของพี่ชาติ..สุภาพบุรุษของเรา...นับถือ นับถือ..ข้าน้อยขอคารวะจากใจ

..ขนาดรับเผือกร้อน ๆ แบบไม่รู้ตัว...ยังมีสติ...ตอบได้เชียบขาด..

...นีี่หล่ะหนา...ที่เค้าบอกว่า...ต่อให้มีภัยมาโดยไม่ทันตั้งตัว..หากแม้นมีสติ...ก็มองเห็นทางออกเสมอ..
.
.
ท่านทั้งหลาย พึงทำให้เกิด พึงเจริญให้มาก..เถิดหนา...

สติมา...ปัญญาเกิด


รักและเคารพทุก ๆ ท่านครับ
-Happy Smile_

 

กราบขออภัยพี่ ป้า น้า อา ทุกๆ ท่านค่ะ
หนูจิ๊บได้ไปนอนวัดแค่ 3 คืน 4 วัน เอง...
ก็เป็นอันต้องกลับบ้านค่ะ ยังไม่ครบกำหนดเลย
ต้องกลับมาเพราะรถของสามีกระจกรถแตกต้องเข้าอู่เครมค่ะ....เกือบอาทิตย์...
ก็เลยขอลาหลวงพ่อกลับมาก่อนค่ะ.....
จะเอารถมาให้สามีใช่ทำงานก่อนค่ะ เพราะเค้าขนของเยอะมากๆ
......แย่เลย.....บวชยังไม่ครบ 8 วันอย่างที่บอกเลย.....
เรื่องเล่าจากการถือศีลค่ะ.......
วันแรกที่ไปนั้น...ไปถือศีลใบ้ ไม่พูดจากับใครจนเช้า
วันที่2 หลวงพ่อลาศีลให้ตอนเช้าจึงพูดได้
คืนวันที่ 2 หลวงพ่อท่าน จะให้ทำ เสยยัง (ถือศืลแบบไม่นอนนั่งสมาธิได้เดินจงกรมได้แต่ห้ามหลังแตะพื้นโดยเด็ดขาดจนเช้าลาศีลแล้วถึงนอนได้)
แต่ก็ขอท่านว่ายังไม่ทำ ขอถือศีลปกติกอนเดี่ยวไม่รอด.....
คืนที่สาม ถือศีลปกติ...
ใน 3 วันนั้น ใจก็คิดถึงบ้าน ไม่เคยจากบ้านมานานขนาดนี้สักที
จนมาเช้าวันพฤหัสบดีนี้แหละค่ะจึงขอลากลับเพราะมีเหตุ
หลวงพ่อท่านก็บอกให้มาต่อใหม่เมื่อธุระเรียบร้อยแล้ว
การไปวัดนั้นไม่สบายเลย อย่างที่พี่เมย์บอกนั้นแหละ
เราต้องเตรียมกายให้พร้อมมิเช่นนั้นจะป่วย
และวัดที่หนูไปเป็นวัดที่ใกล้บ้านอีกแห่งค่ะ
เป็นวัดที่มีแม่ชี 2 รูป มีพระและเณรประมาณสัก10 องค์เห็นจะได้
วัดนี้สงบเพราะตัววัดส่วนในเป็นป่าเงียบดี.....วัดไม่ใหญ่มากแต่สถานที่กว้างมากๆ
หนูจิ๊บไปนอนในศาลา กางเต้นส์แล้วนอนกลางศาลาคนเดียว
หมาหอนทั้งคืนหลับไม่สนิทค่ะเลยมึนๆ หัวหน่อย......
ตอนเช้าเดินจงกรมเสร็จแล้วก็กวดศาลาและมานั่งสมาธิต่อ
จนพระมาก็มาเตรียมจัดอาหาร ก็ประมาณ 7 โมงกว่าๆ
ท่านก็มาฉันท์เช้าค่ะ พอเสร็จแล้วก็เก็บถ้วยชามแก้วมาล้างเก็บ
จากนั้นก็ทำธุระส่วนตัวค่ะ
ที่นี่ยุงเยอะแยะมากๆๆๆๆๆๆๆกัดกันจนตัวแดงหมด
..............................................................

 

ขอบคุณคุณจินมากเลยค่ะ จะรออ่านเรื่องของท่านค่ะ และต้องขอขอบคุณ ความเมตตาของพี่คัดเค้าด้วยนะคะ ที่จะส่งหนังสือมาให้เอ๋ได้อ่าน ธรรมะจัดสรร...จากพี่คัดเค้าจริงๆเลยค่ะ

ช่วงหลังมานี้ว่างเมื่อไหร่ได้อ่านสิ่งต่างๆ และหนังสือที่มีประโยชน์ตลอดเลยค่ะ

ที่ร้านที่เอ๋ขายของอยู่ เอ๋ก็จะวางหนังสือธรรมะ ไว้แจกลูกค้าและ ท่านอื่นๆค่ะ

เด็กในร้านที่ช่วยขายของก็เลยพลอยได้อ่านไปด้วยค่ะ (ปกติเขาจะอ่านแต่หนังสือดาราค่ะ )