ปิดรับบริจาค รวมบันทึกการเดินทางตามรอยพระอาจารย์ ณ บึงลับแล ๒๕๕๒/ร่วมบุญใหญ่หน้า ๑๐๘

พระครูนิวาสธรรมขันธ์ (พุทฺธสโร) หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ อ.ตาคลี จ.นครสวรรค์

เป็นอีก 1 วัด ที่คณะพลังจิตพิชิตบึงลับแล จะไปกันในทริปถ้ำเพชร ถ้ำทอง วันที่ 8 - 9 สิงหาคม 2552 นี้

อภินิหารครั้งสุดท้ายของหลวงพ่อ
ในวันนั้นหลวงพ่อมีอาการเพียบหนัก แต่สติของหลวงพ่อยังดีอยู่ คงหลับตานอนอยู่กับที่พร้อมกับเจริญภาวนาเป็นลำดับ สลับกับการลืมตาถามเวลาว่าเวลาเท่าใดแล้วเป็นระยะๆ ไป ไม่แสดงอาการกระสับกระสายให้เห็นเลย คงมีความอดทนอย่างเยียมยอดสมกับเป็นนักปฏิบัติธรรมอย่างเยี่ยม เป็นเวลาประมาณ ๑๗.๐๐ น. หลวงพ่อลืมตาแล้วถามเวลาเป็นครั้งสุดท้าย คราวนี้หลวงพ่อถามว่าน้ำในสระทั้งสองลูกมีระดับเป็นอย่างไร พอกินกันไหม เพราะหลวงพ่อไม่ได้ออกไปตรวจตรา จึงเป็นห่วง ด้วยน้ำในสระนั้นคือเส้นโลหิตใหญ่ที่หล่อเลี้ยงชีวิตของชาวบ้านหนองโพด้วยเป็นที่ดอนกันดารน้ำ หลวงพ่อพยายามขยายสระให้กว้างขึ้นเป็นลำดับเพื่อเก็บกักน้ำ ผู้ดูแลท่านจึงตอบว่าแห้งขอดลงไปแล้วเพราะฝนไม่ตกมาเป็นระยะนานแล้งมาก ถ้าฝนไม่ตกลงมาในวันสองวันนี้น่ากลัวจะอดน้ำกันแน่นอน เมื่อหลวงพ่อได้ยินดังนั้นก็ไม่กล่าวว่าอะไร สองมือของท่านประคองขึ้นไว้บนหน้าอกของท่าน นัยน์ตาของท่านหลับสนิทมองเห็นทรวงอกของท่านสะท้อนขึ้นลงแผ่วๆ ในลักษณะการเข้าสมาธิเป็นลำดับ ทันใดนั้นเหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้นเป็นที่เล่าสืบกันมาถึงทุกวันนี้
กล่าวคือฟ้าที่สว่างไม่มีเค้าแห่งเมฆฝนเลยแม้แต่น้อย กลับมืดครึ้มลงเป็นลำดับด้วยเมฆฝนที่ตั้งเค้า พร้อมกับสายลมกระโชกแรงขึ้น และฝนก็พร่างพรมลงจากฟากฟ้าดุจเทพมนต์ ตกหนักมากตกอย่างไม่ลืมหูลืมตา เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในระยะเวลาอันสั้นไม่มีใครคิดเหนือความคาดหมายว่าฟ้าที่สว่างๆ ไม่มีวี่แววฝนนั้นจะมีเมฆฝนและฝนตกลงมาก่อนเลย ฝนตกลงมาจนกระทั่งน้ำไหลลงไปในสระได้ครึ่งสระทั้งสองลูกเป็นระยะเวลาประมาณ ๓๐ นาที ฝนจึงเริ่มขาดเม็ดลง พร้อมกันนั้นลมหายใจของหลวงพ่อก็ขาดหายไปพร้อมกับสายฝนเป็นอัศจรรย์ อันเป็นสิ่งที่แสดงว่าหลวงพ่อได้บันดาลให้ฝนตกลงมาเพื่อต่อชีวิตชาวหนองโพไม่ให้อดน้ำ โดยอาศัยบารมีศีลอันบริสุทธิ์ของท่าน และอำนาจฌาณสมาบัติอันสูงส่งของหลวงพ่อเป็นอภินิหารครั้งสุดท้าย ที่หลวงพ่อแสดงให้เห็นประจักษ์ชัดถึงบารมีของท่าน ด้วยเมตตาบารมีที่ท่านมีต่อสัตว์ผู้ยากคือชาวหนองโพที่จะอดน้ำกันเดือดร้อน นี่แหละเมตตาธรรมของท่านแม้ชีวิตท่านจวนจะดับสูญแล้วยังอุตส่าห์เป็นห่วงเป็นใยในผู้ที่อาศัยบารมีท่าน ร่มโพธิ์ใหญ่ในวัดหนองโพล้มลงแล้ว ร่มโพธิ์ที่เคยให้ร่มเงากับศานุศิษย์ได้ถูกพายุแห่งการเวลาพัดกระโชกจนถึงการล่มสลาย เป็นที่น่าเสียดาย
เมื่อผู้ใกล้ชิดจับชีพจรดูจนแน่ใจว่าหลวงพ่อมรณภาพจึงแจ้งข่าว กับผู้อยู่ข้างนอกและต่อกันออกไปจนถึงในหมู่บ้าน วงปี่พาทย์ประจำวัดประโคมขึ้นพร้อมกัน กลองเภรีประจำวัดลั่นตูมขึ้นรัวกระหน่ำ ช้างของหลวงพ่อส่งเสียงร้องกันลั่น ราวแผ่นดินจะถล่นทะลาย น้ำตาไหลพรากทุกตัว ต่างเดินมาเอางวงจับหน้ากุฏิของหลวงพ่อเหนี่ยวไว้ร้องระรัวอาลัย ในมรณะกรรมของหลวงพ่อที่เคยดูแลมันมาแต่น้อยคุ้มใหญ่
ขณะนั้นชาวบ้านกำลังง่วงอยู่กับงานในหมู่บ้าน และละแวกใกล้เคียง จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกลองเภรีดังรัวขึ้น และมีเสียงบอกกันต่อๆไปว่า หลวงพ่อมรณภาพไปแล้ว เท่านั้นเองทุกคนทิ้งงานทุกอย่าง เหมือนนัดกันไว้พากันรีบมาที่วัดหนองโพ เพื่อแสดงความไว้อาลัยในการมรณภาพของหลวงพ่อ ที่เป็นหญิงก็ร้องไห้โฮอย่างไม่อายใคร ที่เป็นชายใจแข็งก็ได้แต่ตาแดงๆ แต่ในส่วนลึกของหัวใจอาลัยหลวงพ่อยิ่งนัก ทางคณะกรรมการได้จัดศพหลวงพ่อไว้ในกุฏิเพื่อจะจัดพิธีอาบน้ำศพขึ้นในวันรุ่นขึ้น ชาวบ้านก็ได้แต่เข้าไปกราบศพของหลวงพ่อ
คณะกรรมการได้จัดกุฏิของหลวงพ่อได้จัดกุฏิของหลวงพ่อให้เข้ารูป พร้อมทั้งค้นดูของหลวงพ่อมีอะไรเป็นของมีค่า ที่จะเก็บรักษาไว้เป็นสมบัติของวัดต่อไป จากการค้นตรวจสอบทั่วทุกตารางนิ้ว ไม่ปรากฏว่ามีของมีค่าหรือเงินทองอยู่แม้แต่สลึก ในย่ามของหลวงพ่อก็ไม่มี มีอยู่สิ่งเดียวที่นายธนิต อยู่โพธิ์ กล่าวว่ามีค่าที่สุดของหลวงพ่อก็คือคัมภีร์ใบลานเก่าๆ เล่มเล็กๆ ที่หลวงพ่อใช้อ่านสอนตัวเองอยู่จนตลอดชีวิต จากการนี้เองทำให้ทุกคนประจักษ์ความจริงว่า หลวงพ่อเป็นพระแท้ เป็นพระที่เป็นผู้ให้ไม่สะสม ไม่ติดในลาภสักการะและโลกธรรมแปด
เป็นพระพุทธบุตรที่ซื่อตรงต่อคำสั่งสอนแห่งองค์สมเด็จพระบรมศาสดา และดำเนินตามทางมรรคผลนิพพาน ที่องค์พระบรมครูวางไว้ทุกประการ

 

เจริญพร
วันพรุ่งนี้ จะเดินทางไปร่วมงานบุญที่ จ. สตูล ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยกัน

 

พระครูนิสัยจริยคุณ วิสุทธิ์ ปัญญาธโร (หลวงพ่อโอด)
เจ้าอาวาสวัดจันแสน เจ้าคณะอำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์
<O
ท่านเป็นพระอริยเจ้า ที่หลวงพ่อเล็ก ท่านแนะนำคณะทริปพิชิตบึงลับแล ตอนที่ไปงานทอดผ้าป่า ณ ปรียนันท์ธรรมสถาน จ.นครสวรรค์ ให้พวกเราเดินทางไปกราบ 1 ใน 3 แห่งครับ

และเป็นอีก 1 วัด ที่คณะพลังจิตพิชิตบึงลับแล จะไปกันในทริปถ้ำเพชร ถ้ำทอง วันที่ 8 - 9 สิงหาคม 2552 นี้

หลวงพ่อโอดท่านเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญทางด้านการปฏิบัติมาก ท่านศึกษามาจาก หลวงพ่อรุ่ง ต่อมาท่านได้ไปศึกษาต่อที่สำนักวิปัสนากรรมฐาน วัดมหาธาตุ กรุงเทพฯ และต่อมาในปี ๒๕๐๕ ท่านได้ไปศึกษาต่ออีกที่วิเวกอาศรม จังหวัดชลบุรี จนท่านมีความชำนาญ และมีพลังจิตที่กล้าแข็ง สามารถล่วงรู้เหตุการณ์ในอดีต และในอนาคตอย่างแม่นยำ ในระหว่าง พ.ศ. ๒๕๐๐ เป็นต้นมา ท่านได้เปิดสำนักสอนวิปัสนากรรมฐานขึ้นที่วัดจันเสน โดยท่านเป็นผู้สอน และในระยะเวลาที่เข้าพรรษาท่านจะนั่งปฏิบัติของท่านติดต่อกัน๗ วัน โดยไม่ลุกออกมาจากกุฏิเลย

หลวงพ่อโอดท่านเป็นพระที่มากด้วยเมตตา ท่านตัดแล้วซึ่งโกรธ โลภ หลง วันหนึ่ง ๆ ท่านจะนั่งคอยรับแขก อยู่ทั้งวัน ใครมีเรื่องทุกข์ร้อนใจไปหาท่าน ท่านก็จะให้คำแนะนำที่ดีแก่เขาเหล่านั้น ไม่เลือกชั้นวรรณะ ไม่ว่าจะเป็น คนรวย คนจน ท่านอนุเคราะห์ให้แก่เขาเหล่านั้นเสมอกันทุกคน มีบางคนขึ้นไปขอเงิน ขอข้าวของต่างๆจากท่าน ท่านก็ให้โดยมิได้หวงแหน บางคนนำของมาเสนอขายให้ท่าน ท่านก็ซื้อไว้ทั้งที่รู้ว่าเป็นของไม่ดี เช่นนำพระเครื่อง พระบูชา มาให้ท่านเช่า ท่านก็มีเมตตาเช่าไว้ โดยท่านพูดว่า เมื่อชาติก่อนติดค้างเขาไว้ ชาตินี้เขาจึงต้องตามมาทวงคืน ให้ๆ เขาไปเถิดจะได้ไม่ต้องติดค้างกันอีก ในการพูดคุยกับญาติโยมที่มาหาหรือว่ากล่าวใคร ท่านยิ้มอยู่เสมอ แม้แขกมานั้นจะจู้จี้ พูดมาก จนน่าเบื่อเพียงแค่ไหน ท่านก็ไม่มีอาการให้เห็นว่าท่านรำคาญหรือรังเกียจเขาเหล่านั้น แต่จะยิ้มเสมอ ผู้เขียนยังไม่เคยเห็นท่านแสดงอาการโกรธ หรือดุด่าว่ากล่าวใครเลย นับว่าท่านมีเมตตาสูงยิ่ง<O></O>

 

สงสัยข้าเจ้าจะ บ่ มีงานเข้าซะแล้ว 4-6 ยังไม่มีคำบอก มาเลย อิอิ
แต่ได้ไปก็ดีแฮะ

 

ในทริปถ้ำเพชร ถ้ำทอง ครั้งนี้ ถ้ามีวาระจัดสรร จะพาไปกราบ รอยพระพุทธบาท 3 แห่งอย่างน้อย ใน เขตจังหวัดนครสวรรค์ ตามที่คุณศาลเคยถาม
แต่ถ้ามีเวลาจะพาไปมากกว่านี้ครับ


รูปที่ 1 รอยพระพุทธบาท ถ้ำภูคา อ.ตาคลี จ.นครสวรรค์
ขณะที่สร้างพระเกศแก้วจุฬามณีนั้นเป็นเวลาหลายครั้งหลายคืน ชาวบ้านที่มาช่วยกันขนปูนทรายก็ได้เห็นว่ามีแสงรัศมีสีเขียวนวลพุ่งขึ้นมาจากด้านหลังของพระเกศแก้วหรือทางทิศเหนือ

วันหนึ่งขณะที่หลวงพ่อพลอย เตชพโล สร้างพระเกศแก้ว ได้มีพระเพื่อนของหลวงพ่อพลอย ได้เดินทางปฏิบัติธรรมเจริญภาวนาบนยอดเขาภูคา ท่านเดินไปเห็นมีอ่างน้ำขนาดเล็กๆซึ่งมีดอกบัวสีม่วงขึ้นอยู่ในอ่าง จึงได้ปักกลดอยู่บริเวณนั้น จึงนิมิตเห็นภาพคล้ายรอยพระพุทธบาท จึงมาขอแรงชาวบ้านมาขุดและล้างทำความสะอาดโกยดินออกหมดเห็นรอยเท้ามี 5 นิ้วจึงแน่ในว่าต้องเป็น "รอยพระพุทธบาท" ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยลักษะนั้นทรงเหยียบที่ใดแม้โรยฝุ่นขาวก็จะไม่ปรากฏรอยให้เห็น แต่ถ้าประสงค์จะให้ปรากฏรอยแม้หินผาหรือแผ่นเหล็กก็จะอธิษฐานให้ปรากฏได้ ใหญ่เล็กตามปราถนา ด้วยเหตุนี้หลังจากนั้นหลวงพ่อพลอยได้ถ่ายภาพรอยพระพุทธบาทที่พบไปให้กรมศิลปากรพิสูจน์ว่าเป็นรอยพระพุทธบาทที่แท้จริงหรือไม่ ปรากฏว่า เป็นรอยพระพุทธบาทถูกต้องตามพุทธลักษณะ จึงขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกแผ่นดินว่าเป็น "รอยพระพุทธบาทหินเป็นตามธรรมชาติ

 

เมื่อคืนเข้าสมาธิ สงบดีจัง ไม่ต้องรับรู้ทางใจอะไร หลังจากที่มโนมึดมาหลายวัน
ทำให้รู้สึกสงบ เบา สบาย

ระหว่างเข้าสมาธิ ก็นึกถึงคำสอนของหลวงพ่อเล็ก ที่ท่านสอนพวกเรา ก่อนไปบึงลับแล ประมาณว่า ไม่ต้องเอาอะไรไปมาก ยิ่งเอาไปมากจะยิ่งอยากเอาไปทิ้งสะป่าวๆ เอาไปเฉพาะสิ่งที่จำเป็น ให้การเดินทางครั้งนี้เป็นการสอนธรรมะให้ตัวเราเอง

วันนี้ นึกถึง คำสอน ของหลวงพ่อเล็ก ก็เข้าใจมากขึ้นอีก
ว่าเรายิ่งยึดยิ่งถืออะไรในโลกนี้ไว้มาก หนทางสู่พระนิพพานก็ยากไปด้วย หากเราปล่อยวางไม่ยืดไม่ถืออะไร เอาแค่ประคองขันธ์ 5 ตามสภาพ เพื่อจะได้มีแรงปฏิบัติธรรมเพื่อพระนิพพาน ยึดเอาไปไว้เท่าไหร่ ก็เอาไปไม่ได้ ทิ้งหมด

ยิ่งปล่อยวาง ก็ยิ่งสบาย ยิ่งเดินได้ง่าย ถึงเร็ว

 

อนุโมทนากับทุกท่านด้วยค่ะ ไม่ได้ไปด้วย แต่แค่ดูภาพก็อิ่มใจ อิ่มบุญแล้ว ค่ะ
พี่หญิงชวนทีไรไม่ได้ไปสักที นี่แหล่ะน้า ธรรมมะจัดสรร

 

วันนี้
จับอาณาปาฯ อย่างเหนียวแน่น เพราะจิตตก ถ้าไม่จับ จะแย่แล้วอกุศลกรรมมันจะมาซ้ำเติมได้ง่ายๆ

เบื่ออาณาปาฯ ก็มาพิจารณา เรื่อง อาหาเรปฏิกูลสัญญา เพราะอาหารที่ร่างกายเรากินเข้าไปนั้นมันช่างสกปรกเหลือเกิน

ก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋นนี้ มันช่างสกปรกเหลือเกิน เนื้อหมูตุ๋นในชามนั้นมันมาจากซากหมูที่เขาฆ่าแล้วเอามาชำแหละ น้ำซุปก็มาจากกระดูกหมู ผังผืดหมู ที่รสชาติมันหอมอร่อยจากการใช้เวลาเคี่ยวจนข้นนั้น มันเต็มไปด้วยไขมัน ที่เมื่อกินเข้าไป อีกหน่อยมันก็จะไปเกาะอยู่ในหลอดอาหารและระบบการย่อย ทำให้สกปรก เลอะเทอะเหมือนท่อน้ำทิ้งตามบ้านเรือนที่เต็มไปด้วยคราบสกปรก
นี่เรากินแต่ของสกปรกเข้าไปทั้งนั้น แล้วจะมาว่าร่างกายเราดี เราสะอาด เราสวยงามได้อย่างไรกัน ในเมื่อข้างในมันมีแต่ของสกปรก แหวะ!!!

เราจะไม่ยอมอยู่ในร่างกายเน่าๆ สกปรกอีกต่อไปแล้ว
ชาตินี้เราโง่ลงมาอยู่ในร่างกายเน่าๆเหม็นๆ เราก็จะขอสาปส่งว่า
ชาติหน้าเราจะไม่ลงมาเกิดอีกต่อไปแล้ว!!!!
แก (ร่างกาย) กับฉันเราขาดกันในชาตินี้ เราจะไม่ต้องมาพบเจอกันอีกต่อไปแล้ว ฉันจะไม่ยอมโง่อีกแล้ว เฮอะ!!!

แฮะๆ ขออภัยที่ข้อความของชไมเคิลอาจจะทำให้อรรถรสในการบริโภคก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋นของบางท่านเสื่อมไปได้ วันนี้คิดแบบนี้ออกมา แต่วันหน้ายังไม่รู้ว่าจะคิดอะไรได้อีก

เอาเป็นว่า โมทนาบุญกับพี่ๆน้องๆที่ไปทริปนี้มานะคะ ทริปต่อไป ถ้ามีวาระที่ต้องไปร่วม ก็คงได้พบกันนะคะ

โมทนาบุญพี่ธีร์ด้วยนะคะ กำลังใจเอื้ออารีและแรงกล้าที่จะพากันไปให้ถึงฝั่ง ถ้ามีโอกาสอาจจะไปช่วยผ่อนแรง (หรือถ่วง) นะคะfairy3

 

แฮ่... อิอิไม่ออกแล้วอ้ะ แค่เมื่อคืนคิดว่าเอาไงเอากัน เป็นไงเป็นกันเท่านั้นแหละ งานก็มาทันที

โมทนาด้วยนะครับ จะทำให้ได้เช่นนี้บ้าง

โมทนาในธรรมทานนะครับ แล้วก็โมทนาในอภัยทานด้วยนะ ทริปที่ผ่านมาเผลอนินทาไป 2 ยกอ้ะ

 

โฮะๆ
จำได้ว่านั่งอยู่บนรถตู้คนละคันแท้ๆ
ยังอุตส่าห์แอบนินทาได้อีกหรือคะ?
ขออโหสิกรรมต่อพี่ด้วยค่ะ
และ
กรรมใดที่ชไมเคิลเคยประมาทพลาดพลั้งต่อพี่ ตั้งแต่อดีตชาติมาจนปัจจุบันไปยังอนาคตตราบจนกว่าเท้าจะเข้าสู่พระนิพพาน ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ขอให้พี่โปรดอดโทษและอโหสิกรรมให้ด้วยนะคะpity_pig

 

อะโห ที่พักนี่สวยแบบรีสอร์ทเลยนะนั่น ยังกะพักโรงแรมแน่ะ เหอๆๆ

 

อนุโมทนาบุญคับ

 

โมทนาบุญด้วยคับท่านธีร์

 

เข้ามาเยี่ยมเยือนคับ ไม่ได้ไปกับเค้าก็ไม่มีอะไรจะเล่าอะนะ
แต่เห็นทุกท่านเล่าเรื่องมาบางท่านผมอ่านไม่จบอะ(ไม่ใช่ขี้เกียจอ่านนะ....แต่อ่านแล้วปวดกะตา..แก่แล้วก็อย่างนี้แหละ) ช่วงนี้งานเข้าคับ 2-3 วันจะเข้ามาตามข่าวสักครั้ง
โมทนาบุญทุกท่านด้วยคับ....

 

พระปณิธานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช

อันตัวพ่อชื่อว่าพระยาตาก
ทนทุกข์ยากกู้ชาติพระศาสนา
ถวายแผ่นดินให้เป็นพุทธบูชา
แด่พระศาสดาสมณะพระพุทธโคดม

ให้ยืนยงคงถ้วนห้าพันปี
สมณะพราหมณ์ชีปฏิบัติให้พอสม
เจริญสมถะวิปัสสนาพ่อชื่นชม
ถวายบังคมรองบาทพระศาสดา

คิดถึงพ่อพ่ออยู่คู่กับเจ้า
ชาติของเราคงอยู่คู่พระศาสนา
พระพุทธศาสนาอยู่ยงคู่องค์กษัตรา
พระศาสดาฝากไว้ให้คู่กัน

ภูมิเวสัปปุริสานัง กตัญญูกตเวทิตา
ชะยะตุภะวัง สัพพศัตรูวินาศสันติ

 

ไม่รู้ทำไมพักนี้ ใครๆชอบพูดอะไรให้เราคิดลึกอยู่เรื่อย
จะว่าทึกทักเข้าใจไปเองก็ไม่แน่ใจ
หรือเขาสมเพชที่เห็นเราโง่ๆ ก็เลยสะกิดๆ เราซะหน่อยก็ไม่รู้
แต่ว่าถึงขนาดนี้มันก็ยังโง่เหมือนเดิม

 

มีงานบุญมาให้ร่วมโมทนาครับ วันอาทิตย์ ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2552 ทางคณะเล็กๆๆไปร่วมทำบุญอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุและพระอรหันตธาตุ ขึ้น โต๊ะหมู่ศาลาการเปรียญให้ผู้มาปฎิบัติธรรมได้สักการบูชา ณ วัดจรูญศรีสว่างใจ อ.ปากท่อ จ.ราชบุรี และร่วมถวายสังฆทานและน้ำปานะให้พระกรรมฐานและผูมาปฏิบัติธรรมประจำปีที่วัดระหว่างวันที่ 22-31 มีนาคม ครับ

​

 

อะไรดีหละ ที่ใครๆๆพูดก็แซวเล่นหละมั้งครั้งใครจะมีความตั้งใจจริงที่จะไปนิพพานอย่างศาลนี้ก็หายากนะครับ คงมีหลายๆๆคนอยากเกาะบุญไปด้วยมากกว่าหละมั้งครับ เราเป็นต้นหละ อะอะ อย่าท้อใจหละกันครับ เราก็โง่อยู่เช่นกันครับ