โลกคือพระเจ้า...รู้หรือไม่...

อะไรพอได้ ก็ชอบบ้างไม่ชอบบ้างครับ
รูป รส กลิ่น เสียง......

 

เจ้าของกระทู้คิดถูกแล้วครับ

ทุกสิ่งทุกอย่างคืือหนึ่งเดียวกัน

บางคนชอบยึดติด แบ่งแยก จะทำให้เป็นทุกข์เปล่าๆ

สุขหรือทุกข์อยู่ที่ตัวเรา หากยังไม่เข้าใจตนเอง ไม่เข้าใจธรรมชาติ ไม่เข้าใจเอกภพ

ก็ไม่ต้องไปไขว่คว้า หาสิ่งอื่นหรอกครับ แค่เข้าใจตนเองก่อนก็พอแล้ว

ขอฝากถึงเจ้าของกระทู้ว่า เราคงได้เจอกันแน่นอนครับ อีกไม่นานเกินรอ

 

คุณนิวรณ์ คุณก็ยังแยกไม่ออกอยู่ดีระหว่างคำว่าอย่าเชื่อเพราะเขาเป็นอาจารย์ และ การไม่ฟัง
คุณไปเถียงกับหลักกาลมสูตรเถอะ

 

ผีเสื้อจะเพียรไปไหนเหรอ????

หลงไม่หลงคิดเอาเองไม่ได้ แล้วเหตุใดผีเสื้อจึงคิดว่าจิตนี้ยังหลง?

หน้ามันเปื้อนสีหรือไม่ไม่รู้ แต่หากเอามือเปื้อนสีไปเช็ดหน้า หน้ามันย่อมเปื้อนสีแน่ๆ มันจะเป็นอย่างอื่นไปได้อย่างไร

กายงมกาย จิตงมจิต วนเวียนงม กิเลสสร้างกรรม กรรมสร้างกิเลสอยู่แค่นี้แหล่ะ

เรื่องของเรื่องมันก็แค่ตื่นขึ้นมาแล้วหยุดเอามือที่เปื้อนสีมาลูบหน้าเสีย

องค์คุลีมาลเพียงได้ยินพระพุทธเจ้าบอกว่าเราหยุดแล้ว ท่านยังไม่หยุด ก็ตื่นขึ้นมา คำพูดมันกระแทกแสกหน้าเห็นๆ ตาจึงสว่าง

ตามันสว่างแล้วก็ไม่ต้องลังเลสงสัยอีก มันแค่นั้นเอง มันคลุมหมดทั้งรุปทั้งนาม ทั้งธรรมทั้งกิเลส

แต่หากเราไปลังเลสงสัย จักรยานมันก็ล้มลงไปตรงที่เราสงสัยนั่นแหล่ะ
กิเลสมันก็มาหลอกเราว่าเรายังต้องมีเรื่องให้เรียนรู้อีกเยอะ เราก็เลยลงจากอานมานั่งหัดถ่อจักรยานใหม่ ไม่ได้ไปทำกิจจริงๆ เสียที

 

อนุโมทนา

 

คุณก็ยังไม่เลิก ไม่เข้าใจเวลาว่า ตอนไหนเป็นเรื่องของปริยัติ เวลาไหนเป็น
เรื่องปฏิบัติ เวลาไหนเป็นเรื่องปฏิเวธ

ยกธรรมะมาแบบง่ายๆ แต่ไม่ได้ถูกกาลเทศะ ประโยชน์ก็น้อย

เวลาที่ผมกำลังชักชวนฟังธรรม มันคือ เวลาปฏิบัติหรือเปล่า กาลามสูตร
เขาก็ไว้ทักพวกบัณฑิตที่ชอบใช้ความคิดตัดสิน ไม่ใช่เอะอะก็ยก

ผมนั้นยกพระท่านเป็นอาจารย์ถึงขนาดเชื่อฟังหรือเปล่า เอาง่ายๆ ในความ
คิดคุณ ที่ถึงขนาดลุแก่โมหะ กล่าวว่าพระท่านอย่างงั้นอย่างงี้ สรุปว่ายึดทาง
เดียว ไม่สำเร็จในสายตาคุณ แล้วหากฟังผมเสียหน่อย ผมบอกว่าผมปฏิบัติ
หลายทาง แค่นี้ก็ชี้แล้วว่า ผมไม่ได้ยึดทางเดียว และชี้ได้อยู่แล้วว่าไม่ใช่พวก
ปลงใจเชื่อ แต่คุณก็ยังมั่ว ไม่ฟัง เอาแต่ยัดเยียดความเห็นตามที่ตนมี ว่าผม
เป็นไม่เลิก

ผมเคารพพระท่าน เปรียบเหมือนพ่อแม่ก็ไม่ปาน คุณมาปรามาสพ่อแม่ผม
ขนาดนี้แล้ว อย่าได้คิดว่าผมจะเคารพคุณอีกเลยครับ เพราะผมคงไม่ยอม
อกตัญญูไปตามคำสอนของคุณหรอก กลัวเป็นอย่างคุณวิมุตติ ที่อยู่ดีๆ เห็น
บทธรรมะก็ร้อนบริภาษไปนู้น หลวงปู่มั่น พระสงฆ์ไปนู้น เป็นการกระทำที่
ปราศจากประโยชน์โดยแท้

การกระทำที่ปราศจากประโยชน์ ต้องให้ผมให้คำจำกัดความเป็นบาลีอีกไหม

นั้นแหละ ศิษย์คุณเขามี ตรงตามคำสอนของคุณเป๊ะ

 

คุณ นิวรณ์ อะไรของคุณ

ธรรมพระพุทธเจ้า นี้ครอบไปหมด จะว่าให้ง่ายจะว่าให้ยากก็ยาก คุณมองไม่ลึกซึ้งเอง

และ อีกประการหนึ่ง ธรรมง่ายๆ นั้นแหละคือเครื่องทำลายความคลุมเครือของคุณ ที่โปรยเอาไว้

คุณนิวรณ์ คุณอ่านข้อความของคุณ แล้วคุณดูสิ่งที่ผมยกมาพูด นั่นคือผมชี้กาลมสูตรให้คุณเห็น คุณนี่เรื่อยเปื่อยจริงๆ

ผมไม่รู้หรอกนะ ว่าคุณจะยึดหลายทางหรือทางเดียว แต่ให้คุณอ่านอะไรนี่

นี่นะหรือ คนที่ปฏิบัติหลายทาง แต่ดูถูกธรรม มาตลอด

คุณ ไม่เข้าใจ ประเด็นที่ผมบอกคุณเลยหรือ แล้วทำไมวิธีการดูจิตของคุณ ดูมากี่ปีแล้ว มันไม่ช่วยในการที่จะทำความเข้าใจเรื่องง่ายๆเลยหรือ

ครั้นบอกให้พิจารณา ก็ว่า อย่าไปทำอะไรเพิ่ม
ครั้นบอกให้ประพฤติธรรมง่ายๆ ก็ว่า ง่ายเกิน

อ้างว่า ปริยัติ ปริยัตินี่มันต้อง พูดแต่ศัพท์แสง เช่น ถิระสัญญา หรือ บริภาษ หรืออะไรต่างๆ ที่คุณ ใช้มานั่นแหละ เรียกว่า ปริยัติ

 

ดิ้นไปเถอะครับ

เอานะ ผมจะแสดงธรรมง่ายๆ ให้คุณสดับบ้าง ฟังนะ

 

คุณ นิวรณ์ ผมแนะนำให้ คุณทวนกิเลสตัวหลงของคุณ

ตัวหลงนี้ คือ ความเรื่อยเปื่อยที่ นึกคิดอะไรไม่ยั้งทบทวนหรือใช้สตินึกด้วยธรรม

ผมเห็นว่า คุณเพ้อเจ้อมาก นี่แหละที่เขาเรียกว่า ประมาทในธรรม

การที่มันยังมีช่องให้ไหลไป แสดงว่า อวิชชาในสายนั้นยังเต็มอยู่

อย่านึกนะว่า ดูจิตแล้วจะช่วยอะไรได้ หากอวิชชาในสายใดสายหนึ่งยังลึก พอสบช่องมันจะวิ่งไปทันใด ในทางที่เคยโง่

ทีนี้เรื่องฉลาดในการปรุง ของท่านนิวรณ์นี้ต้องยกให้กิเลสมัน เพราะเข้าทางมันอยู่ จิตกระทบอะไรปั๊บ ปรุงไปร้อยแปด รู้ไปถึงไหนต่อไหน แต่นั่นแหละ ตัวโง่ เพราะมันมีกิเลสอยู่มากจะให้มันเที่ยงตรงได้ยังไง

ตัวโง่นี้แหละ หลอกให้คิดว่า ตนรู้แล้ว

นี่พูดให้ฟัง จะไม่ฟังก็ตามใจ จะไปฟังดูจิตจากเฉพาะแต่ที่ศรัทธา มันก็โง่เข้าทางกิเลสอีก
ก็เทวทัต ทำให้ตายก็ไม่มีทางศรัทธาพระพุทธองค์ นั้นแหละ เช่นเดียวกัน จะรอให้ศรัทธาแล้วจึงฟัง นั้นมันนิสัย คนมากด้วยทิฎฐิ หนา คนเรามันก็ต้องฟังก่อน พิจารณาก่อน
ก่อนจะศรัทธา

แล้วเรื่อง ที่ว่าจะให้ใครต่อใครก้มหัว หรือ ยอมลงให้ อะไรนี่ เพ้อเจ้ออย่าเพิ่งไปคิดไปขนาดนั้น เอาใกล้ๆ ให้เข้าใจก่อน

 

ผมก็ดูคุณผิดคำพูดไปเรื่อยๆ เหมือนกัน

ถามว่า จะสอนหรือเปล่า คุณตอบว่าไม่สอน แต่สอนเอาสอนเอา

บอกว่า ผมต้องเคารพคุณหรือเปล่า ตอบว่าไม่ต้อง ผมก็ข่มเข้าให้ กลับบอกว่า นี่กิเลส ก็....ขออนุญาติแล้ว

บอกว่า ผมจะเป็นนิวรณ์ให้คุณ ไม่ได้ว่าอะไร ผมก็ดูคุณดิ้นรนกลืนคำไปเรื่อยๆ

* * * *

สิ่งที่คุณดิ้นรนแสดงธรรมอยู่ก็ดี ผมก็บอกแล้ว ว่าขอดู ก็ให้ทำไปเรื่อยๆ ครับ

สิ่งที่คุณคิดจะสอนผม ผมถามแล้วนะว่า ต้องเคารพไหม คุณเองตอบว่าไม่ต้อง ก็ให้ทำไปเรื่อยๆ ครับ

ผมจะผิดไหม....... ผมขออนุญาติคุณหมดแล้ว

 

ยินดีต้อนรับผู้ที่สามารถ สดับจิตรู้แจ้งได้ครับ ผมหวังว่าเราคงได้พบกันเร็วๆนี้

 

บริภ่งบริภาษอะไร ไม่เห็นเข้าใจ

 

เหมือนเด็กกำลังงอแง...

 

เขาเรียกว่า ทุกขาปฏิปทา(ดูเวทนา) กับสุขาปฏิปทา(ดูจิต) เลือกปฏิบัติให้ตรงจริต(ตัณหาจริต-กาย หรือ ทิฏฐิจริต-จิต) แล้วก็ต้องเพียรภาวนา จึงจะมีบารมีและอินทรีย์แก่กล้าพอที่จะหลุดพ้นจากทุกข์ได้ คิดว่างั้นนะ

 

หัดเป็นนินจา ล่องหนดูมั่ง ชอบ

 

นิน นิน นิน นิน นิน


[music]http://www.naronk.org/uboard/T/3/sndT3430.wma[/music]

 

กิเลสมา ปัญญาหด
กิเลสหด ปัญญาก็มา

คิดว่างั้นนะ สติมาปัญญาเกิด
สติเตลิด เพราะกิเลสเข้าครอบงำจิตตน เนาะ
เน่าในเนื้อตัวตน ต้องรู้สึกตัวจึงรู้ได้ ถ้าไม่มองตัวตนก็ไม่รู้สึก เนอะ

 

พากันเล่นหายตัว

 

คุณนิวรณ์ยังแยกไม่ออกอยู่ดีระหว่างการสอน หรือการแนะ ชึ่งถ้าคุณจะไม่รับก็ไม่มีใครห้าม แยกให้ออกหน่อย

 

แยกไม่ออกว่าความเห็นในกระทู้หรือ การสอน แยกไม่ออกระหว่างความเชื่อ และความเคารพ แยกไม่ออกระหว่างความไม่เคารพและการข่ม เพราะเหตุฝี่ว่ายังไม่เดินสายกลาง ทิฎฐิจึงแกว่งไปซ้ายหรือขวาอย่างไม่มีหลัก