เจอของจริงวิ่งหนีป่าราบ

แหมท่านพายุ นี้เก่ง แฮ่ะ แต่ที่ผมถาม สติฐาน มี 4 ฐาน นะ มันข้ามฝั่งได้ทุกฐานหรือป่าว แล้วเคยข้ามฐานใด แล้วลำดับต่อไป เช่น สกีทา อนาคา มันจำเป็นไหมที่ต้องฐานเดิม หรือเปลี่ยนฐาน

เท่าที่เห็นส่วนใหญ่ เพื่อนหลายท่านข้ามมาจากฐานธรรม ลึกไปในขันธ์ห้า ผมอยากรู้ว่าฐานอื่นข้ามได้ไหม สัพประยุตได้ไหม

 

รักเเท้ คือ ตัวเรา ​

ความเงียบ คือ เนื้อคู่ของเรา​

สุขไม่ได้ อยู่ที่การตอบสนอง​

เเต่ อยู่ที่ความพอใจ ที่เกิด จากข้างในเรา​

ใครอกหัก VANCO ก็ ไม่ได้ พูดอะไรสักคำ​

ทำไมสันโดษกลับ บอกว่า เขา เป็นคนที่สันโดษรักได้เต็มปาก?​

ก็ เพราะ ความรัก ไม่ได้เกิด จาก การครอบครอง ​

เเต่ เป็น ความพอใจ ที่เรา มอบสิ่งดีๆ ให้ กับคนที่เรา มีความสุข​

เวลาที่อยู่ใกล้ๆ ต่างหาก นะเอย นะเอย​

 

พระท่านถึงว่า การใช้ภาษาสมมุติอธิบายความรู้สึกมันยาก
ความคิดพาไป ก็เข้าใจต่างกัน

คำว่าสอน ถ้าหมายถึงสอนตามทฤษฎี เช่น นกกะลิ้ง
เขากินอะไร เขาหาคู่กันยังไง เลี้ยงลูกกันยังไง
ทางทฤษฎีเขาก็มีบอกไว้ หรือถามคนที่รู้เขาก็ตอบได้
แล้วเราคนถามน่ะ รู้อะไร ก็รู้ตามที่เขาบอก เข้าใจหรือป่าว
หรือว่าว่างป่าว เท่าเดิมก็นกกะลิ้ง อีก1เดือนถัดมาก็ลืมแล้วมั้ง

แต่ถ้าเราให้เขารู้เอง ไปสังเกตการณ์ชีวิตของนกกะลิ้งเอง
ไปเฝ้าดูเขาเลย เขากินอะไร เขาทำอะไร ทำอย่างไร
อย่างนี้เราเรียกว่าฝึกให้รู้ ดูไปเรื่อยๆ จิตนั้นเขาก็รู้มากขึ้น
ต่อไปก็เข้าใจเป็นผู้เชี่ยวชาญนกกะลิ้งเอง พอมีคนเล่าเขาก็ อ๋อ อ๋อ

ถ้ากลัวว่าจะไม่รู้จักดีชั่ว มาตราฐานสากลของปุถุชน ก็ศีล5
จะประนามใครจะสั่งสอนใครให้เป็นคนดีก็เอาตามมาตราฐานสากล ก็แล้วกัน
จะได้ลดข้อขัดแย้งมั้ง ก็ยังเป็นความเห็น เห็นต่างกันก็ไม่ว่ากัล อยู่แร้น

 

ไม่แย้งด้วยเหตุผล
แต่โยนแบบคนพาล
นี่หรือผู้ทรงธรรม จะมาสอนธรรม หุๆๆๆๆ

ท่านควรแย้งมาสิว่า อารัมภบทเพื่ออะไร หรือเพราะกลัวว่าสิ่งที่เข้าใจนั้นจะผิด
ไม่ต้องกลัวเสียหน้า กลัวเสียทีให้กับกิเลสจะดีกว่า
เผื่อไม่เคลียร์ตรงไหน จะได้แนะนำกัน ก่อให้เกิดความเข้าใจ เอาไปปฏิบัติ ผลคือปัญญา รู้แจ้งสัจธรรม ความทุกข์หดหาย ความสุขมาเยืยน...

 

คุณ เค กะ คุณ วิมุตติ ไม่ต้องแจงกันนะ เห็นเหมือนกันนั่นแหละ

สอน ของคุณ วิมุตติ คือ อบรม

อมรม ของ เค คือ สอน

สอน และ อบรม ก็คือ การชี้ เพราะไม่อาจรู้ได้ว่า ผลเกิดหรือไม่
เนื่องจาก สอน หรือ อบรม หรือ ชี้ไปแล้ว จิตเขาจะรับรู้หรือไม่
ไม่อาจคาดเดาได้ เหมือนเด็ก สอนไปแล้ว ทะลุหูไปก็มี แต่
ถามว่า สอนมันได้ไหม ก็ได้ เพราะเราตั้งคอสสอน จิตมันหนี
ไม่ได้ มันอยู่ในกายเรา มันก็เหมือนเด็กอยู่ในชั้นเรียน คุณวิมุตติ
มองมุมเด็กนักเรียน ก็เลยบอก จิตสอนได้

แต่เคมองมุมของเด็ก เด็กก็บอกว่า สอนนะได้ แต่รับหรือเปล่า
นั้นอีกเรื่อง

 

ท่าทางดูเคืองๆ
Why So Serious! หุๆๆ
เห็นเป็นคุณขวัญหรอกนะ จึงทักไป
ต้องการเช็คสัมมาทิฏฐิสักหน่อย
ที่ตอบมา นับว่าสอบผ่าน เอา A ไป
เลื่อนชั้นได้ หุๆๆๆๆ

 

คุณพายุ สังเกตุคำสอนของคุณไหม คุณพร่ำพรรณาถามถึง ทวงถามถึง
ว่าทำไมไม่ดู ใจสร้างจิต เพราะอะไร

แต่พอแจงรายละเอียดลงมาว่า จะดูอย่างไร ก็เริ่มมาพูดในสิ่งที่เราพูด

ดังนั้น วิธีการสอนของคุณ คือ Top Down

แต่เราสอนแบบ Down To Top มันไม่ได้ต่างกัน

แต่ถามว่า ตรงไหนสำคัญสุด ไม่ใช่ตรง Top แต่
เป็นตรง Down เพราะ เราจะข้ามไปคว้าเอา Top
เลยไม่ได้ จะต้องปูพื้นฐานไปทีละขั้น จาก Down
ไปสู่ Top มันถึงจะเหมาะสม

การเรียนแบบแยกส่วนดู คือ วิภวังค์วิพากษ์ ก็คือการ
สอนในแบบที่ คุณฐานัฏฐ์ คุณวิมุตติ คุณเค คุณแพ
คุณลีลา คุณขันธ์ คุณคี หรือ วีวี้ ของสเตฟา คุณ
จินนี่ แต่แตกต่างกันตรงวิธีวิภังค์วิพากษ์

ตกลงคุณไม่ได้สอนอะไรเรา เพราะเราก็กล่าวไปตาม
ที่ควรจะเป็น ควรจะสอนอย่างเป็นลำดับ ทางใครทางมัน
เพราะแต่ละคนก็มีอาจารย์ในแบบจริตของตน

แต่ไม่มีหรอก อยู่ดีๆ จะยกเอาปรมัตถ์มาให้ดู คนที่ไหน
จะดูได้ มันมีแต่จะสร้างสัทธรรมปฏิรูป คนที่สอนเป็น
ก็จะต้องเริ่มจากล่าง เพื่อดูอินทรีย์ที่มี และพละที่ได้
แล้วค่อยชี้ปรมัตถ์ตามลำดับเพื่อให้ไต่ขึ้นไปทีละขั้นตาม
ทางหรือจริตที่เขามี นี่คือการสอนแบบเอาศิษย์เป็นศูนย์กลาง

 

คนที่ไม่มีพื้นฐาน ในใจ ก็ไม่มองว่าเป็นธรรม คนที่ อ่านหนังสือ ธรรมะ อ่านพระไตรปิฏกมาเยอะ ก็มองอะไร เป็นธรรม ทั้งนั้น
นี่คือทัสนะของท่านหรือ หุๆๆๆๆ

 

ไม่ตรงใจ อยากบอกว่า
จำไว้จนคิดว่ารู้
กับปฏิบัติจนรู้
มันต่างกัน

ปัญหาของการสื่อสารด้วยภาษา
ปล.ไม่ได้บอกว่าตัวเราปฏิบัติจนรู้นะ หมายถึงวิธีการที่จะเข้าถึงความรู้
เราเลือกที่จะปฏิบัติจนรู้ ไม่ได้เลือกที่จะคิดจนรู้

 

ท่านบุคคล3ช่างประยุกต์วิธี Buttom up และ Child Based Learning ได้เหมาะจริงๆ เหอๆๆๆ

 

เข้าใจผิดนะครับ ที่ผมถามเพราะผมติดขัด เวลาปฏิบัติ จะได้ลุลวงไปได้ ไม่ต้องลองผิดลองถูก อย่างเช่น ผมรู้สึกว่าติด ตรงกาม ผมเลยน่าจะละมันได้ในฐานกาย จึงถามไปว่า นอกจากฐานธรรมสัปประยุต ได้ไหม

ท่านที่เค้าผ่านไปแล้ว มีประสบการณ์แล้ว จะได้ชี้ตรงที่ผมติดขัดได้ ผมถามเพราะต้องการคลายสิ่งร้อยรัดนะครับ

อย่างไรก็อนุโมทนา กับคำตอบที่พยายามจะตอบแล้วกันนะครับ

 

ท่านก็คิดไปอีก ท่านเอา A ไปแทนละกัน
เรายังสอบไม่ผ่าน หรอกนะ ก็แค่เลือกวิธีที่จะรู้แล้วแค่นั้น
การทำให้ได้จริง ยังอีกยาวไกล แค่เสนอความเห็นน่ะ
แล้วบอกท่านผู้อ่านว่า จริตของเรามันเป็นแบบนี้
ท่านผู้อ่าน ก็ลองแชร์ของตัวเองมั่งก็ได้
ก็แค่ความเห็น โดนแย้งก็แค่คันๆในใจ ไม่ถึงตายใช่ปะ แล้วก็วาง
ได้ตั้ง2เด้ง ได้ฝึกรู้ กะ ฝึกวางอารมณ์

 

เเล้วสันโดษ รู้ได้ยังไง ว่า VANCO คิดยังไง? รู้

ตอบง่ายมาก ก็ อ่านจากกระทู้ เเละอ่านจาก คอมเม้นท์

สันโดษ น่ะ นะ สิง ทุกวันไม่มีวันไหน ไม่สิง ขอบอก

อ่าน จิต ของ เพื่อนๆ ไป เรื่อยๆ เเต่ ที่ชอบมาก ก็ เห็นมีแต่ กระทู้ของ VANCO

ที่เอาเเต่ สิ่งเข้าใจง่ายๆมาให้ อ่าน เเละ เป็นคนที่จิตใจดีมากๆ

เราเเทบจะไม่คุยกันด้วยซ้ำ เเต่ สันโดษ รู้ เสมอว่า เขา จะมากี่โมง

เเล้ว อยู่ ห้องไหน เพราะ ตามดู อนุโมทนา ของเขา

เเล้ว สันโดษ ก็ วัดที่ การปั่นกระทู้ เพราะ สันโดษ ชอบ อ่านมากๆ

สันโดษบอกว่า สันโดษ จะ รอ อนุโมทนา คู่เขา นั้นคือ วิธี การ นัดเจอกัน อิอิ

วันไหน น้อย ใจ สันโดษ ก็ จะ PM ไป บอกเขาว่า ไม่รักสันโดษ ชิมิ

เเล้ว เขา ก็ จะ ปั่นกระทู้ ออกมา มากมาย นั้นคือ การเเสดงออก ของความรักหรือ เปล่าไม่รู้

เเต่ สันโดษ คิดเอา เอง ว่า ใช่.....พวกคุณ น่ะ นะ สอนใคร

ทำไม อยากมาสอนสันโดษ รู้ไหม ว่า สันโดษ อ่าน ของ ทุกคนนะคะ

เพียงเเต่ ไม่ได้ เอามาจำ เเละ ไม่ได้ คิดว่า มันคือ การเรียน

เพราะ สันโดษ อ่าน จบ เเล้ว ก็ ผ่านไป ไม่ได้ เก็บมาคิดเลย

 

คับ
พี่น้องคับ
แยกแยะ
ได้หรือไม่
คริสต์ล้วนๆ
พุทธนิดๆ
ขอรับ

ตามสบาย
นะขอรับ
ผมเข้าใจ
ว่าคุณสันโดษ
ยังไม่มี
อุปนิสัย
ในการ
ฟังธรรม
ยังไม่มี
อุปนิสัย
ที่จะรู้แจ้ง
ในธรรม

 

คุณ พายุ เสียเวลา ด่าเราอยู่หลายกระทู้ ว่าทำไมไม่ดู ใจสร้างจิต

แต่พออธิบายว่า ดู ใจสร้างจิต อย่างไร กลับบอกว่า สร้างสมมติเอา
ไว้ก่อน เดี๋ยวปฏิบัติไปแล้วจะเป็นตามที่แอบสร้างไว้ ก็แน่ละสิ แอบ
สร้างภพเอาไว้ เจตนาสร้างภพ หรือ รูปแบบไว้แต่ต้น แล้วปฏิบัติ
ไปทีละขั้น ถามว่า ปฏิบัติแล้วไปไหน คุณกลับเลือกว่า ให้ปฏิเวธ
หันเหไปตรงตามภพที่สร้างไว้ ตามรูป คุณก็คิดให้ดี ว่าคุณประมาท
หรือเปล่า

แทนที่จะเอาปฏิเวธที่ได้ มาดูความเที่ยงไม่เที่ยง กับ เอาความเที่ยงไปครอบปฏิเวธ

แบบนี้แหละ เรียกว่า สัทธรรมปฏิรูป คือ ได้อะไรมา ก็เปลี่ยนไปตามใจที่
ฉันได้สร้างเอาไว้ อะไรไม่ใช่ ตัดทิ้งด้วยการวางมาดการเห็นว่า นั่นเพราะ
ไตรลักษณ์ แต่ สิ่งที่สร้างเอาไว้ กลับไม่อยู่ภายใต้ไตรลักษณ์ มันเที่ยงเสีย
ก่อนที่จะปฏิบัติได้ผลเสียอีก

เข้าใจไหม ว่า รูปใจสร้างจิต ของคุณมันเที่ยง ก่อนที่จะปฏิบัติให้เห็นจริงเสีย
ก่อน แบบนี้จะเรียกว่าเห็นตามจริงได้อย่างไร น่าจะเรียกเห็นตามแรงจูงใจ
หรือ ประมาท นั่นแหละ

 

ถึงว่า
หนทาง
อีกยาว
ไกลนะ
ขอรับ

 

นี้ไง ปริยัติ ธรรมะ ที่คุณ อยากได้

ก็ เอาไปซิ คุณ เอกวีร์

สอนทุกคน อยู่

ฉันก็ อ่าน

มา ยุ่ง อะไร กับ ฉัน​

 

ฉัน ไม่ได้ อยากได้ นิพพาน

คุณ อยากได้ คุณ ก็ ทำให้ ได้ ซิ

ชีวิต ฉันมีความสุข มากเเล้ว

เเต่ คุณ ทุกข์ มากนะ

ที่เอา ฉันมา ทุกข์​

 

แต่ผมไม่ต่อธรรมกับคุณพายุแล้วนะ เพราะพบว่า เมื่อคุณแจกแจง
รายละเอียดการปฏิบัติลงมาแล้ว ก็เป็นการพูดถึงสิ่งที่เราเข้าใจกัน
ดีอยู่แล้วแต่ต้น ดังนั้น โดยปริยาย

ผมถือว่าคุณได้สดับธรรมะที่ตรงทางมาไม่มากก็น้อย

 

ก่อนที่ผมจะไปทานข้าวเที่ยง ขอฝากความ สะกิดใจไว้เล็ก ๆ ครับ

ความรักเป็นความร้าย ความรักเป็นสิ่งทารุณ และเป็นเครื่องทำลายความสุขของปวงชน
ทุกคนต้องการความสมหวังในชีวิตรัก แต่ความรักไม่เคยให้ความสมหวังแก่ใครถึงครึ่งหนึ่งแห่งความต้องการ
ยิ่งความรักที่ฉาบทาด้วยความเสน่หาด้วยแล้ว ก็เป็นพิษแก่จิตใจ ทำให้ทุรนทุรายดิ้นรนไม่รู้จักจบสิ้น ความสุขที่เกิดจากความรักนั้น เหมือนความสบายของคนป่วยที่ได้กินของแสลง
เธอทั้งหลายอย่าพอใจในความรักเลย เมื่อหัวใจยึดไว้ด้วยความรัก หัวใจนั้นจะสร้างความหวังอย่างเจิดจ้า
แต่ทุกครั้งที่เราหวัง ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่