เจอของจริงวิ่งหนีป่าราบ

F5ขอรับ
หุหุหุ
ถามอีกได้
ขอรับ
วันนี้ผมทำโอ
เจ้านาย
ไม่มาเฝ้า
ขอรับ
ถือโอกาส
ทำบุญ
ให้ธรรมทาน
ขอรับ

 

บอร์ดธรรมะ
มันก็มี
หน่วยความจำ
ขอรับ

แต่ขอให้
หน่วยความจำ
จำแต่สิ่งที่ดีๆ
ขอรับ

จำแต่สิ่งที่
ประเทืองปัญญา

 

lisy ขอเข้ามาjoin ด้วยคนนะคะ สงสัยเหมือนกันคะ(smile)

 

ไตรลักษณ์ เป็นสิ่งเดี่ยวที่เกิดขึ้นเฉพาะในพุทธศาสนา

ฟังแบบนี้ อาจจะเห็นค้าน เพราะคำว่า เกิด ดับ ไม่เที่ยง บังคับบัญชาไม่ได้
ของแบบนี้ใครๆก็เข้าใจ พูดได้ ศาสนาอื่นก็เอาไปพูดอธิบายให้เข้าใจได้

ตรงนี้แหละ ที่จะชี้ว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นก็เหมือนกันหมด แล้วจะกล่าวว่า
พุทธศาสนาต่างจากคนอื่นได้อย่างไร

ต้องมาดูกันก่อน

คำว่า พุทธ ก็คือ จิต จิตพุทธ ก็คือ จิตตื่น

ดังนั้น พุทธเป็นเรื่องของจิต

การเรียนรู้ ไม่ใช่ตัวเราเรียนรู้ แต่เป็น จิตเขาเรียนรู้

ที่นี้ จิตเขาเรียนรู้อะไร ไม่มีทางที่เราจะรู้ได้ เพราะจิตไม่ใช่เรา

คนที่คิดว่า ตัวเรารู้เรื่อง พูดอ่านเขียนรู้เรื่อง มีปัญญา แล้วคิด
เหมาเอาว่า นั้นแหละ จิตเขาก็รู้เรื่อง แบบนี้คือ คนไม่รู้เรื่องพุทธ

เพราะ จิตไม่ใช่เรา ต้องไม่ลืมคำนี้ ดังนั้น หากเรารู้เรื่องแล้วจะไป
เหมาว่าจิตรู้เรื่อง นั้นคือ เรายังเห็นผิดคิดว่า จิตคือเรา

ก็จะเห็นว่า พุทธ คือ เรื่องของจิต

ปัญญา ก็เป็นเรื่อง ของจิตจะมีปัญญา ไม่เกี่ยวอะไรกับตัวเรามีปัญญา

จิตมีปัญญา ก็คือ จิตเขามีทัศนะมองเห็นทุกๆสิ่งตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

ไม่ใช่เรา เข้าใจว่า ทุกสิ่งตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ ก็จะเห็นว่า มันเป็นเรื่องของจิต
เขาจริงๆ ไม่เกี่ยวอะไรกับเราเลย

พุทธศาสนา จึงมีหลักสูตร เพียงหลักสูตรเดียว ที่ใช้อบรมจิต

ก็คือ จิตานุสติปัฏฐาน

จิตานุสติปัฏฐาน อยู่ใน สติปัฏฐาน 4

เหตุที่มันอยู่ในสติปัฏฐาน 4 ก็เพราะเมื่อทำ จิตานุสติปัฏฐาน มันจะต้องรู้
อีกทั้งสามฐานโดยอัตโนมัติ เลือกไม่ได้ มันไปรู้ของมันเอง จิตเขาทำเอง

ไม่ทราบว่า มีคำถามไหมครับ

 

ทุกข์แบบที่คุณกล่าว ลองพิจารณาดู ว่าอันนี้ ออกมาจากความเข้าใจ
ของคุณที่ใช้ความคิดไตร่ตรอง สรุปออกมาใช่ไหม

ถ้า ใช่ นี้ก็อีกตัวอย่างหนึ่ง ที่เราคิดแทนจิต สรุปแทนจิต ไปเผลอ
คิดว่า จิตคือเรา

หากกรณีคำว่าทุกข์ จิตเขาเป็นคนเรียนรู้ จิตจะรู้ว่า ทุกข์นั้นไม่ได้อยู่
ที่อาการเวทนา อารมณ์ แต่มันอยู่ในขันธ์ 5 ทั้ง 5 กอง และนอกเหนือ
จากนั้น คือ ตัวจิตเอง เพราะ จิตจะเกิดพร้อมกับขันธ์ 5 เสมอ

 

ตามที่ผมเข้าใจ
คือ
อนิจจัง
ทุกขัง
อนัตตา
ซึ่งเป็นของไม่เที่ยง
ซึ่งมีความแปรปรวน
ไปเป็นธรรมดา
ไม่ควรยึดขอรับ
หากยึดแล้ว
ไม่ปล่อยเสีย
ตั้งแต่ชาตินี้
มันก็ต้องมี
ชาติหน้า
และชาติต่อๆไป
ไม่จบสิ้น
หากปล่อยวาง
อนิจจัง
ทุกขัง
อนัตตาได้เสียแล้ว
ก็เหลืออีกไม่
กี่ภพกี่ชาติ
แล้วสิเรา
หุหุหุ

ของผมปล่อยวาง
ยังไม่หมดขอรับ

 

ผมหาลิงค์
ให้อ่านขอรับ

 

การที่เรา คิดเอง สรุปเอง สรุปแทนจิต เห็นแทนตัวจิต ที่ไม่ใช่เรา

มันเป็นความรู้ที่ใครๆก็ทำได้ เพียงแต่หมั่นคิด พิจารณาไตรลักษณ์
มันจะเหมือนๆ จิตเขาทำ แต่จริงๆไม่ใช่ เราต่างหากที่เป็นคนทำ
โดย เจตนา หรือ สร้างแบบแผนการดำเนินชีวิต แล้วตัดสินใจกระทำ

หากไม่เผลอ ก็สามารถประคับประคองการกระทำตามแบบแผนนั้นได้

หากเผลอ ก็เผลอ แต่โทษไปว่า เราควบคุมไม่ได้ เอาไตรลักษณ์มาเป็น
ประโยชน์แก่ตัวเอง ผลิกไตรลักษณ์ไปเป็นกิเลสเสีย แบบนี้แหละจะทำให้
ไม่มีทางพบได้เลย แบบนี้แหละที่หลวงปู่มั่นกล่าวไว้ เราเอาธรรมะมาสถิตย์
ที่เรา มันย่อมกลายเป็น สัทธรรมปฏิรูปทันที เพราะเรา ไปคิดว่าเราเข้า
ใจไตรลักษณ์ มันก็เกิดการปฏิรูปทันที

ปัญญาเป็นเรื่องของจิตเขาจะมี เมื่อจิตมีปัญญา ไม่ใช่เรื่องอะไรที่เราจะรู้

พระท่านใช้คำว่า ญาณทัศนะ เพื่อเป็นการบอกว่า จิตเขามีปัญญา แล้วเรา
เป็นผู้รับรู้ได้ว่าจิตเขามีปัญญา แบบนี้จะถูกต้อง

 

ทุกข์เพราะฝืนไตรลักษณ์
http://www.phrapiyaroj.com/tuktrilak/

 

อย่างไรก็ตาม การใช้ความคิด หรือ อาศัยคิด เพื่อพิจารณาไตรลักษณ์

หรือ สิ่งอสุภะ หรือ สิ่งใดๆ หรือ แม้กระทั่งคำบริกรรม การขยับกาย

ก็เพื่ออาศัยคิด อันนี้คือ การทำ สมถะ คือ การทำสมาธิ เพื่อเป็นตัว
ช่วยในการ อบรมจิต ช่วยให้จิตเขามีปัญญา

ก็ต้องแยกให้ออก

เมื่อแยกออก เราก็จะมีญาณทัศนะที่ถูกต้อง หากการเห็นไตรลักษณ์
ยังอาศัยคิด อันนี้แปลว่า เรากำลังบำเพ็ญภาวนาอยู่ เป็นหนทาง

แต่เมื่อใด การเห็นไตรลักษณ์เกิดจากจิตเป็นผู้เห็น ไม่ได้เกิดจากความคิด
ของเรา อันนี้แปลว่า ปัญญาได้รับการพัฒนาแล้ว เป็นผล

 

ขอรับ
มีคนเข้าใจผิด
ถึงสองคนคับ

 

ตั้งชื่อกะทู้ อะไรคือจริงอะไรคือเท็จ เจ้าของกระทู้รู้แน่แล้วหรือ ? คุณยึดพระไตรปิฎกเป็นเรื่องดีนะ แต่สุดท้าย อย่าลืมว่า แม้พระไตรปิฏก เราก็ยังต้องวาง แรงไปก็ไม่ดี เดินกลาง ๆ กันบ้างก็ได้ จริงเท็จ ก็แค่สิ่งสมมติ

 

ผมขอถามคุณ
บุคคลทั่วไป 3 คน

จิตที่รู้โดย
ไม่ต้อง
อาศัยการ
พิจารณา
แล้วนั้นถึง
ดับไหน
แล้วขอรับ

พอฟังแล้ว
ก็ อ๋อ

 

จิต ที่มีปัญญาแล้ว เห็นไตรลักษณ์ด้วยตัวจิตเอง แรกๆ จะเห็นทุกอย่าง
เป็นเพียงสภาวะ ผ่านมาผ่านไป หรือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป -- อย่าลืม
นะ ว่าจิตเป็นผู้เห็น ถ้าจิตเห็น ก็จะเกิดอาการเป็นกลาง

แต่ถ้าตอนที่จิตเห็น เราไปแทรกแซงการเห็น จะเกิดความไม่เป็นกลาง

จิตมีปัญญาถึงขั้นกลาง จะสัมผัสความว่าง แต่เอาไว้ไม่ได้

จิตมีปัญญาถึงขีดสุด เราจะแทรกแซงก็ไม่ได้แล้ว เพราะจิตเขาเห็นหมด
แม้แต่สิ่งที่เราทำ

 

ดูหนังต้องดู
ตั้งแต่ต้น
ขอรับ

ดูจากเหตุ
ปัจจัยของับ
เขียนอธิบาย
ไว้หน้า1

 

ผมไม่เข้าใจขอรับ
ปัญญาผมยังน้อย
ช่วยอธิบายให้
แหล่มๆไปเลย
เอาภาษาชาวบ้านๆ
ขอรับ

ผมไม่เข้าใจตรงสีแดง
ออกแนว
แยกกายกับจิตหรือ

 

หุหุหุ
ผมกลับบ้าน
ล่ะงับ
ก่อนที่ผมจะงง
ไปมากฝ่านี้
หุหุหุ

อธิบายธรรม
ขั้นต้นสำหรับ
ผู้ที่ยังไม่เข้าใจธรรม
ต้องพูดเรื่อง
มรรค ผล
ให้เข้าก่อนขอรับ
เมื่อเวลาเข้าใจ
มรรค ผล แล้ว
จึงค่อยว่ากัน
เรื่องนิพพาน

นิพพานไม่ใช่
เรื่องยากขอรับ
กลับไปอ่าน
ตัวสีแดงนะของับ

ผมขาดข้อ2
ต้องพิจารณา
ให้แจ่มจิต
อยู่เนืองเนือง

 

คุณจะใช้คำว่าผู้รู้ผู้ดูก็ได้ จิตหนึ่งก็ได้

หรือ

จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง ก็ได้

 

อันนั้น ผมกล่าวไปในอนาคตกาล ก็ฟังผ่านไปก่อนครับ

 

ท่านปราถนา เอตทัคคะ ด้านย่อความให้สั้นและเข้าใจง่าย ไม่เพี้ยนไปจากเดิมหรือครับ.........อนุโมทนาด้วยครับ... _/|\_