มีใครเคยมีอาการเหมือนฟ้าแล็บในหัวมั้ยคะ

ทดสอบกำลังใจ นะ โยม นะ..

ดูว่าจะปล่อยใจไหลไปกับธัมมารมณ์เมื่อมีผัสสะกระทบหรือเปล่า นะ โยม นะ..

สำคัญ คือ ต้องสำรวมอินทรีย์ สังวรณ์ ระวัง กริยาจิตตนเอง อย่าให้ไหลไปกับธัมมารมณ์ อย่าให้ใจหวั่นไหว..

ใจที่ไม่หวั่นไหวนั้นละโยม เป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา

ใจที่ไม่หวั่นไหวนั้นละโยม เป็นอธิศีล เป็นอธิจิต เป็นอธิปัญญา..

 

+++ ตรงนี้ ยังเป็นแค่ "น้ำจิ้มถ้วยเล็ก" เฉย ๆ
+++ ยังมี "แกงเผ็ด" ระดับโรงงานอุตสาหกรรมส่งออก ก็มี

+++ แต่ที่สำคัญคือ "อย่าเพลิดเพลิน ในรสชาติ" ก็แล้วกัน
+++ คัดเลือกแต่เฉพาะ ที่เป็นประโยชน์ เท่านั้น นะครับ

 

ของตนเองเคยเป็นจะเห็นเป็นสายฟ้าแล่บทั้งลืมตาและหลับตาเป็นสภาวะธรรม คือทางจิตไม่ใช่ปัญหาทางกาย (สายตาผิดปกติ) ช่วงนั้นนั่งสมาธิเยอะค่ะ จิตข้างในระเบิด ตัวโยกโคลง รู้สึกตัวขยายยืด ฯลฯ แต่นั่นไม่ได้ทำให้กิเลสหาย แค่รู้ไว้ก็พอค่ะ

 

อาการคล้ายๆปิติที่เกิดระหว่างนั่งสมาธิหรือเปล่าคะ ดิฉันเคยเป็นตอนฝึกสมาธิใหม่ๆค่ะ กลัวมากตอนนั้นจนหายจากนั่งไปเป็นเดือนค่อยเริ่มใหม่ พอกำหนดรู้ทันอาการก็จะหายไปเองค่ะไม่เจออีก จะเหลือเพียงจิตเราตัวเดียวแม้แต่ลมหายใจก็สัมผัสไม่ได้ค่ะ เหมือนลอยเคว้งกลางกลางทะเลหาทางไปไม่เจอ(สงสัยเราไม่ถนัดสายนี้.. มาสุดได้แค่นี้จิงๆค่ะ) สุดท้ายเลยต้องมาเพิ่มวิปัสสนาให้หนักค่ะ

 

โยม ก็เคยเข้าฌานได้นี่..

ถ้าเทียบกับคนยุคนี้ถือว่าไปได้ไกล นะ โยม นะ..

เข้าถึง ปีติ สุข เหลือ เอกัคคตา ที่ยังเข้าไม่ถึง..

ถ้าถึงเอกัคคตาจริงๆ จะไม่มีกาย นะ โยม นะ..

ถ้าเข้าได้ ลองเข้าใหม่ แล้วไปให้สุด ปฐมฌานเลย นะ โยม นะ..

ทำให้ชำนาญ แล้ว จิตจะอยู่ในอำนาจของสติ เป็นลำดับลำดาไป..

 

วิปัสนาในองค์ฌานก็ได้ นะ โยม นะ..

จิตรู้ สติรู้ ปัญญารู้แจ้ง

วิปัสนาในองค์ฌาน รู้แจ้ง เห็นแจ้ง เหมือนตาเห็นรูป นี้ละโยมเอ๋ย..

ต้องการรู้ตรงไหนในกาย กว้างศอก ยาววา หนาคืบ ก็กำหนดจิตไปรู้ ไปดู ไปเห็น..

 

น่าสนใจมากค่ะ ไม่เคยลองวิปัสสนาในองฌานมาก่อน เพราะไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะว่าตัวเองมาถึงขั้นไหน คำเรียกแต่ละขั้นตอนนี่ยังงง อยู่เลยค่ะ และเคยนั่งสมาธิติดอยู่ขั้นนี้อยู่นานหลายปีหาทางออกไม่เป็นค่ะ(ไม่รู้จักครูบาอาจารย์คอยแนะนำด้วยค่ะ) เลยรู้สึกตัน พอมาทำวิปัสสนาค่อยเห็นความคืบคือตัดอารมณ์ได้ดีขึ้น เาอมาใช้ในชีวิตได้ดีมากหลังๆเลยเน้นมาทางนี้ค่ะ แต่ยังไงขอบคุณมากนะคะที่ชี้ช่องทางให้เพิ่ม มีเวลาจะลองเอาไปฝึกเพิ่มค่ะ

 

ลองฝึกแบบนี้ก็ได้ นะ โยม นะ เผื่อการฝึกสมถะแบบนี้จะตรงจริต..

 

ใช่ค่ะ ข้อดีคือเพิ่มกำลังใจในการปฏิบัติที่เริ่มเห็นผลและเป็นฐานให้มีกำลังเพื่อพัฒนาไปสู่การพิจารณากายค่ะ

 

ขออนุญาตท่าน จขกท นะจ๊ะ
ทาน ศีล ภาวนา
https://palungjit.org/threads/ขอเชิญร่วมสร้างเจดีย์-ณ-วัดป่าพัฒนาราม.725189/

 

ทำดีแล้ว ดีเลย ไม่ต้องรอว่าจะดีเมื่อไหร่ นะ โยม นะ..

เก็บเล็กผสมน้อย ค่อยเป็นค่อยไป เดี๋ยวก็ได้มาก จากแรงสามัคคี..

 

+++ เหมือนกับ จขกท เรื่องการตัดสินใจเด็ดขาดนั้น
+++ เมื่อถึงจุดที่มัน ตัดเด็ดขาด มันจะมีสภาพแสดงออกมาเอง

+++ ตอนอะไรกลม ๆ เท่าลูกเทนนิส ลอยออกจากหัวนั้น
+++ เป็นลูกกลม ๆ ทึบ ๆ หรือเป็น ใส ๆ คล้ายฟองสบู่ ตรงนี้สำคัญนะ
+++ เพราะขณะที่มัน ลอยออกไปจาก ความเป็นตัวเรา นั้น
+++ ทั้ง 2 กรณี สามารถเกิดอาการได้ 2 อย่าง คือ

+++ 1 ขณะที่มันลอยออกไป พ้นความเป็นตัวเรา ณ ขณะนั้น ความเป็นตัวเรา ไม่มี หรือ อีกกรณี คือ
+++ 2 ขณะที่มันลอยออกไป พ้นความเป็นตัวเรา ณ ขณะนั้น แวปหนึ่งเหมือนตัวเรา เป็น ณ ตำแหน่งของมัน

+++ ลองค่อย ๆ ระลึกย้อนหลังให้ละเอียด
+++ อาการตรงนี้ บอกใบ้เรื่องความเป็น "ตัวกู/ของกู และ จุติจิต" อยู่ในตัวของมันเอง นะครับ

 

+++ ตรงนี้แหละสำคัญ หากตระหนักใจ ณ ขณะนั้น ๆ ได้
+++ ก็จะรู้ว่า "สภาวะแบบนั้น มันมีอยู่" แต่ที่สำคัญ คือ
+++ เรา อยู่ในสภาวะแบบนั้น ได้จริง และ มันเกิดขึ้นมาจริง ๆ
+++ หลังจาก "ไร้กายหยาบ" แล้ว สภาวะอะไร ก็ เกิดขึ้นได้
+++ ตรงนี้ สามารถ เตือนตน ไม่ให้อยู่ในความประมาทได้

+++ และที่สำคัญ คือ "ในสภาวะนั้น" นึกอะไรไม่ออก หาอะไรไม่เจอ
+++ ตรงนี้แล... คือ "ต้นทาง แห่ง ยถากรรม"

+++ ระวัง "การเพิ่มวิปัสสนา" เอาไว้ด้วย
+++ วิปัสสนา ไม่ใช่การ "คิดค้น ครุ่นคิด" นะ
+++ แต่เกิดจาก "สติ ที่รู้ตนเอง ท่ามกลางสภาวะต่าง ๆ"
+++ สภาวะนี้จะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อ ได้ "สติปัฏฐาน" แล้วเท่านั้น นะครับ

 

ขี้เกียจโม้เพราะมันไม่ใช่เรื่องน่าโม้เท่าไหร่ ปุถุชนย่อมรู้ว่าอันใดทำได้อันใดทำไม่ได้นับว่าดีแล้วในส่วนปุถุชนหรือคฤหัสถ์ สมณะก็เช่นกันจะต้องมีกรอบที่แตกต่างกับปุถุชน การเอากรอบของสมณะไปวัดกับกรอบของปุถุชนเป็นเรื่องประหลาด ปุถุชนถ้าจะยังมีชีวิตเพื่อยืนเพื่อสู้มีสองการมอง มองผู้ด้อยกว่าเพื่อเรียนรู้ว่าโลกนี้ไม่ใช่มีแต่เราที่แย่แล้ว มองผู้เหนือกว่าเพราะสร้างแรงบันดาลใจให้ก้าวเดินต่อไปแล้วเรียนรู้วิธีคิดเหล่านั้น พระต้องศึกษาในส่วนของพระให้มากกว่านี้อีกเยอะ เพราะทางธรรมมันครอบทางโลกสิ้น เลิกเพ้อเจ้อเถอะ โยมขอแล้วกัน

 

อาตมาขอแนะนำให้เรียนกรรมฐานจากคนนี้ นะ โยม นะ..

อีกคนก็ ชื่อ เล่าปัง..

ทั้งสองคนจะช่วยแนะนำทางให้โยมได้จนถึงปลายทาง..

ส่วนอาตมา แนะนำบ้างแล้วแต่เหตุปัจจัย เพราะอาตมา "แดนซ์ซิ่งไปพอ.."

 

ทั้งสอง นี่ อันเดียวกันเหรอ ความหมายเดียวกันเหรอ..

เมารึป่าวโยม ส่างเมาค่อยคุยกับอาตมา นะ โยม นะ..

 

ทำไมถามอย่างนั้นละพระ

 

ธรรมมีอยู่ในโลก โลกมีอยู่ในธรรม..

ทั้งสองต่างเป็นสิ่งที่มีเกิดสืบต่อเนื่องกัน สัมพันธ์กัน..

เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี..

นะ โยม นะ..

ถ้าโยมยืนอยู่ในโลก โยมจะไม่เห็นธรรม..

ถ้าโยมยืนอยู่ในธรรม โยมจะไม่เห็นโลก..

ถ้าโยมยืนอยู่เหนือโลก โยมจะเห็นธรรมจะเห็นโลก ในคราวเดียวกัน..