ธรรมหลังกึ่งกลางพุทธกาลเป็นต้นไป เป็นธรรมบัวบาน จะเปิดเผยครั้งแรกในยุคนี้นะ

เป็นคนดี แล้ววิปริตเป็นแบบไหนหรอ?

 

อยากเป็นคนดีจัดจน...

เลยลืมไปว่า "คนปกติ"
เขาเป็นกันยังไง ไงละ

 

คนดี ... โน่น ดาวอังคารบ้านเมิง

 

อืมมม..แล้วคนดีกับคนปกติไม่เหมือนกันหรอดอกไม้?:'(

 

คนปกติมีทั้งด้านดีและไม่ดี
แต่คนดี ต้องทำกรรมมากมาย
เพื่อให้ตัวเองมีแต่ด้านดีด้านเดียวไง

 

คนดี คือ คนที่สังคมในยุคนั้นๆ อุปโลกให้ตามสมมุติ ตามแต่จะยึดถือกันในยุคนั้นๆ
ส่วน คนปกติ คือคนที่ใช้ชีวิตถูกต้อง ไม่เบียดเบียนใคร
พระพุทธเจ้า ท่านแนะให้เราถือ ศีล เพราะ
"ศีล แปลเป็นไทยว่า ความปกติ ครับ"

 

ซื้อค้อนอันละ 2 แสน เป็นคนดี
คนปกติ ก็อยู่แบบปกติ ทำแบบปกติ คุยแบบปกติ ครับ

 

ธรรมะแว๊นซ์ แว๊นซซซซซซ์


ธรรมะเป็นสิ่งที่ไม่จมใต้กระแสโลกนะ เพราะไม่ใช่ปลาตาย ปลาตายนี่มันลอยตามน้ำ ตามกระแสโลกไป เห็นเขามีอะไรต้องมีบ้างอย่างเขา เขาได้อะไร เขากินอะไร เขาโชว์อะไร ต้องเอาให้ได้สิน่า เคยเห็นไหม อะไรออกข่าว คนจะต้องไหลตามกระแสข่าวทั้งนั้น ข่าวเห็ดถอบออกมา อ้าว เราแห่ไปซื้อกินกันละ ต้องเอามาโพสโชว์กันละ นี่แหละ "ปลาตาย" มันไหลตามน้ำ ตามกระแสโลกไป แต่ปลาเป็นเขาจะว่ายทวนน้ำเพราะกระแสน้ำมันจะไหลผ่านเหงือก ก็หายใจแบบนี้ นี่คือ ปลาเป็น ทีนี้ คนรุ่นเก่าๆ นี่เป็นปลาตายกันไปละ ไหลตามกระแสโลกกันหมดแล้ว ไม่เหลือปลาเป็นหรอก พอมาเจอพวกคนรุ่นใหม่ เด็กแว๊นซ์ เด็กแนวอะไร ก็เลยงง เพราะเด็กรุ่นใหม่นี่ มันยังไม่ใช่ปลาตาย มันยังเป็นอยู่ มันก็เลยชอบทวนกระแส ฝืนกระแส ทำอะไรแหกๆ บ้าๆ พิเรนๆ ไม่เหมือนอย่างคนอื่นเขาทำกัน เรียกว่า "เป็นตัวของตัวเอง เป็นเด็กแว๊นซ์ เด็กแนว ไม่ไหลตามกระแสแบบปลาตาย" อ่ะนะ

ธรรมะแว๊นซ์ๆ ธรรมะแนวๆ มันก็แบบนี้ เดี๋ยวนี้มันมีนะสัญญาณบอกถึงการมาของธรรมแนวนี้ เดี๋ยวนี้เราเห็นพระตลกๆ พระแนวๆ ออกทีวีด้วยนะ ประมาณหลวงพี่เท่ง, พระเทศน์ตลก, ล่าสุด หลวงพี่แจ๊ส ทำเงินถล่มทลายเลย เห็นไหมยุคสมัยมันเปลี่ยน ธรรมะทวนกระแสมันเข้ามาแล้ว มันเริ่มทำหน้าที่ของมันแล้ว แต่นี่แค่ "จุดเริ่มต้น" นะ ยังไม่ถึงปลายทางสุดท้าย ดังนั้น อย่าเพิ่งไปติเรือทั้งโกลน รอให้ถึงปลายทางสุดท้าย ก็จะเห็นว่ามันบรรลุได้ยังไง มันไปถึงที่สุดแห่งธรรมได้ยังไง แต่เริ่มต้น มันต้องไม่ใช่ปลาตายก่อน เป็นปลาเป็นให้ได้ก่อน ต้องกล้าที่จะทวนกระแส ไม่ไหลตามกระแส ทีนี้ ก็มีคนสงสัยว่า "ไทเก๊กสอนให้คล้อยตามธรรมชาติ" อันนี้ ก็ได้เหมือนกัน แต่ไม่ใช่แบบปลาตายนะ เราคล้อยตามธรรมชาติ ไหลตามไปแต่ไม่ใช่ตลอด ไทเก๊กมีวิถีของมัน ถ้าไหลตามกระแสโลกไปหมดก็เป็นปลาตายเท่านั้นเอง เขาเรียกว่า "คล้อยตามแต่ไม่หลงตาม" ไหลตามไปแต่ไม่ตายตามกระแสแล้วอาศัยจังหวะที่ธรรมชาติของเรา แสดงตัวตนชัดเจน จุดนี้จะเริ่มแตกต่างแล้ว ทางใครทางมันละ สุดท้าย ธรรมชาติจะเลือกอะไรที่มันสอดคล้องกับธรรมชาติเอาไว้ ส่วนอะไรที่ไหลตามกระแสโลกแต่ขัดแย้งกับธรรมชาติ ก็จะถูกเก็บ ธรรมชาติก็ทำลายให้ดับสลายไป ก็เท่านั้นเอง

ใครมีธรรมชาติเป็นเด็นแว๊นซ์ เด็กแนว ก็ให้รู้ว่านั่นไม่ใช่ปลาตาย

 

บุคคลผู้ประพฤติเป็นคนปกติมีศีล
เขาย่อมเป็นคนดีได้โดยไม่ต้องอาศัยการอุปโลกจากผู้ใด ฮะ
และในทางกลับกันบุคคลใดประพฤติผิดปกติ ทุศีลในทางธรรม และผืดกฏหมายในทางโลก
ต่อให้สังคมออกมาอุ้มมาอุปโลกขนาดไหน
บุคคลนั้นๆ ก็เป็นคนดีจริงๆ ไปไม่ได้ จริงมิจริงฮะ

 

จริงครับ! ผมเห็นด้วยนะ ถึงจะดูบ้าๆบอๆ แต่ก็ยัง ดีกว่าไหลไปตามๆกัน
โดยไม่เอ๊ะใจว่า โลกทุกวันนี้ มันคือ ทุนนิยม มันหลงทางกันมาไกลมาก
คนที่กล้าทวนกระแสก็เปรียบเหมือน เรือที่ปลอดภัย ไม่ต้องไหลไปจน
ตกหน้าผา หลังจากนั้น ก็จึงค่อยหาทางขึ้นฝั่ง เป็นสเต็บต่อไป นั่นคือ
คนรุ่นใหม่กลุ่มที่ จขกท. กล่าวถึงนั่นเอง เพราะเมื่อทวนน้ำกลับมาได้
กระแสของน้ำมันจะเชี่ยวน้อยลงๆ ทำให้เราโดดหนีขึ้นฝั่งได้ไม่ยาก
แต่มีข้อแม้ว่า ต้องแว๊นน... ต้องแนวว... แบบ ไม่ไปเบียดเบียนใคร
เพราะเราจะมีวิบากเป็น ดินพอกหางหมู หนักจนว่ายน้ำขึ้นฝั่งไม่ไหว
อาจจะโดนไอ้เข้งาบไปซะก่อนจะ บรรลุธรรม(ขึ้นฝั่งสำเร็จ) น่ะครับ

 

ต้องไปแว้นซ์บนดาวอังคาร จึงจะแน่จริง

 

พญามารน่ะ ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ปกครองเหล่ามารในโลกนี้
โดยมี "มารเทวทัต" คอยเป็นที่ปรึกษาสำคัญเหมือนสังฆราช
แต่ทราบไหมครับว่าพญามาร, มารเทวทัต และมารทั้งปวง

ใครสร้างขึ้น? ผู้ที่สร้างพวกเขาขึ้นก็คือ "จิตจักรวาลมารฟ้า"
ซึ่งเป็นนิรมาณกายหนึ่งของพระศีอาริยเมตตรัย นั่นเองครับ

 

เปรียบเทียบดีนะครับ ไงก็เอาตัวให้รอดไว้ก่อน นี่ละแว้นนนซซ

 

เด็กแว็นซ์จะถูกคัดเลือกโดยธรรมชาติ
คนที่กาก สอบตก ก็ร่วงไป เป็นขยะสังคม
ส่วนคนที่สอบผ่านจะได้พลัง "ต่างดาว" จากคนอื่นๆ

แล้วจึงก่อกำเนิดผู้ที่เป็นยอดของเด็กแว๊นซ์เด็กแนวได้ครับ

 

เอิ่มมมม...[Embarrass

 

ช่วงนี้พลังงานมารเพียบ
มารคือผู้มีพระคุณ
เราต้องรักท่านให้มากๆ
เพราะมารไม่มีบารมีไม่มา..ประมาณนั้น

 

อ้ะ....เอาเข้าไป

 

เกมกดเล่นได้มีประโยชน์ แต่อย่าเกินพอดี เกมรถซิ่งมีเยอะแยะ แวนซ์กันให้พอในจอ ชม.ละ 10 บาท ไม่เปลืองน้ำมัน ไม่เดือดร้อนใครด้วย

 

ธรรมะมีไหม? ศาสนามีไหม? ไม่ได้สำคัญหรอก


สำคัญที่ตัวเรา จิตใจของเรานี่แหละ ธรรมะและศาสนาก็เป็นเพียงเครื่องมือหนึ่งในสังคม ที่จะใช้เป็นแหล่งปัจจัยในการพัฒนาคนแต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะพัฒนาตัวเองได้ด้วยธรรมะหรือศาสนาทั้งหมดนะ น้อยคนที่จะได้จริงๆ ที่เหลือไม่ได้หรอก ถามว่าใครได้ ใครไม่ได้? ตอบแบบง่ายๆ คือ คนที่มีจิตสูงระดับวรรณะพราหมณ์อย่างนี้ เขาถึงจะใช้ธรรมะและศาสนาเป็น แต่บางคนจิตไม่สูงนะ จิตต่ำ จะไม่รู้ว่าจะใช้ธรรมะและศาสนาให้เกิดประโยชน์ได้อย่างไร? ที่กล่าวมานี้ ไม่ใช่จะเหยียดชนชั้นหรือนิยมระบบวรรณะนะ คำว่า "วรรณะ" ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงระบบวรรณะซึ่งมันไม่มีแล้วในโลก แต่หมายถึงจิตในระดับสูงระดับนักบวช ไม่ว่าจะเป็นพระหรือไม่ก็ตาม คนที่จะใช้ธรรมะหรือศาสนาได้ ไม่ใช่ทุกคนนะ หลายคนมาศึกษาแล้วก็ยังมีจิตใจต่ำ ศึกษาเหมือนไพร่ทาส เหมือนเรียนปริญญาเอาไปสมัครงานเป็นขี้ข้าใครเขาอย่างนั้น มีไม่น้อยเลยที่เป็นเช่นนี้ จิตใจเสื่อมต่ำ ตัวตนเสื่อมต่ำ เพียงเพราะมีฉันทาคติหรืออคติกับธรรมะและศาสนา ฝรั่งนี่เขามีวิชามารนะ วิชารับองค์ซาตาน เขาจะไปด่า ไปว่า ไปทำตัวเป็นปรปักษ์กับศาสดาและศาสนาต่างๆ แล้วได้องค์ซาตานไป ไม่ใช่ล้อเล่น เขาทำแบบนั้นกันจริงๆ

สุดท้ายแล้ว ธรรมะหรือศาสนาก็ไม่ได้สำคัญเท่า จิตใจเราเป็นยังไง ตัวตนเราเป็นยังไง? ถ้าเราศึกษาธรรมะและศาสนามาก แต่ว่าตัวตนของเรามันเป็นได้แค่ "นักเลงธรรมะ" มันก็แค่มีธรรมะเอาไว้กลบเกลื่อนความเสื่อมต่ำของจิตใจตัวเองเท่านั้น แต่ตัวตนความเป็นนักเลง ชอบตีหัวหมา ด่าแม่เจ๊ก หาเรื่องชาวบ้าน ระบายความเครียดไปวันๆ มันก็ยังมีอยู่ดี ธรรมะไม่ช่วยอะไรได้ กรรมใครกรรมมันนะ ช่วยกันไม่ได้ บอกกันได้ เตือนกันได้ ให้สติกันได้ แต่ไม่ได้ตลอด ทำได้สักสองสามครั้ง ก็ต้องพอ ต้องจบ ต้องหยุดละ ถ้าเขาไม่เลิกก็ต้องปล่อยเขาไป ทำไงได้ เดี๋ยวนี้นี่ ไม่ได้ทำคนเดียวด้วยนะ ทำกันเป็นทีม เป็นขบวนการ พวกหนึ่งก็ขบวนการทำลายพุทธ ทำลายศาสนา อีกกลุ่มหนึ่งก็ขบวนการรักษาศาสนา แต่ดันหากินกับศาสนา เลยกลายเป็นพุทธพาณิชย์ไป เอ้า ตัวใครตัวมัน มันไม่สำคัญที่เราทำอะไร มันสำคัญที่เราทำด้วย "จิตใจ" อย่างไร? ทำด้วยตัวตนอย่างไร? การฆ่าปลา ถ้าทำเพื่อให้พ่อแม่ได้มีกิน มันก็ดีสิ ทอดปลาให้แม่หรือแกงปลาให้พ่อ ได้ทั้งนั้น แต่ถ้าเรากระทืบมดเล่น อันนี้ไม่ดีละ ทำไปทำไม? จิตใจมันต่างกันเห็นไหม? ฆ่าสัตว์เหมือนกัน แต่จิตใจต่างกัน ไม่ว่าคุณจะถือธรรมะหรือไม่ถือธรรมะ มีศาสนาหรือไม่มีศาสนา ไม่สำคัญ สำคัญที่ใจคุณต่างหาก

ความมีหรือไม่มีธรรมะและศาสนา ก็ไม่สำคัญเท่าจิตใจเราหรอกฮะ

 

ใจของบุคคลที่มีความอ่อนโยนละเมียดละไม
เป็นทุนเดิมแล้วนั้น จะประพฤติตนนั้นย่อมจะ
ไปสอดคล้อง
กับศาสนาใดศาสนาหนึ่ง
อยู่แล้วแม้ว่าจะไม่เคยได้อ่านพระคัมภีร์ใดๆ
หรือฟังเทศน์จากใครๆ เลย

ตรงกันข้ามหากมีการบังคับให้ผู้หนึ่งผู้ใดอ่านและจำ
พระคัมภีร์พร้อมฟังเทศน์จากนักเทศน์หลายคนที่มีในปัจจุบัน
ด้วยแล้ว
บุคคลนั้นนอกจากไม่สามารถถูกยกระดับจิตใจให้สูง
ขึ้นแล้ว ยังอาจจะสับสนอลหม่านเกี่ยวกับหลักศาสนา
จนถึงขั้นดุร้ายเหี้ยมโหดกว่าเดิมจนอยากจะฆ่าผู้ควบคุม
เลยทีเดียว
เพราะเกิดความโมโหโกรธา
ว่าทำไมนักเทศน์นักสอนธรรมะจึงเอาศาสนามา
ยำมามอมเมา
ประชาชนให้สับสนงมงายกันถึงปานนี้

ดังนั้น การเอาศาสนาเข้ามาหล่อหลอมบุคคล
ให้ให้อยู่ในกฏเกณฑ์ของสังคมในปัจจุบันนี้ อย่างให้
อิสระต่างคนต่างทำ ต่างคนต่างสอน ประชาชนมี
แนวโน้มจะถูกมอมเมามากกว่าถูกยกระดับจิตให้
สูงขึ้น
องค์กรศาสนาทั้งหลายจึงไม่ใช่ที่พึ่งที่ไว้วางได้และพลเมือง
ที่จะมีคุณภาพก็คงดีเพราะพลเมืองนั้นมีจิตใจงดงาม
เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
เปรียบดังสุภาษิต
หนามแหลมไม่ต้องมีใครไปเสี้ยม
มะนาวกลมเกลี้ยงไม่ต้องมีใครไปกลึงครับ