ฤทธิ์อภิญญา.........4


สองวันมานี้ ทั้ง กวิน เวคิน และทินกร ฝึกกสิณจนชำนาญ สามารถขยาย ย่อ ขนาดของกสิณให้ใหญ่ เล็ก สูง ต่ำ ได้ตามความนึกคิด และการทำกสิณของทั้งสาม สุดท้ายมีสภาพกับดวงแก้วประกายพรึก สวยสดงดงามสว่างไสว ไม่ว่า ลืมตา หลับตา ก็สามารถเห็นดวงกสิณได้ชัดเจนราวกับ มองด้วยตาเปล่า

ตอนนี้ทั้งสาม นั่งอย่างสงบเสงี่ยมภายในถ้ำต่อหน้าหลวงปู่ พระภิกษุชราเอ่ยขึ้น

“ตอนนี้พวกเอ็งนั้นฝึกกสิณกองเริ่มต้นได้ดีแล้ว สำหรับกองต่อ ๆ ไม่ยาก แค่นึกก็ทำได้แล้ว แต่บางคนอย่างช้าก็ต้องฝึก 7 วัน ถึงจะได้เพิ่มกองหนึ่ง สำหรับพวกเอ็งปู่คิดว่า คงไม่กี่วันพวกเอ็งก็ฝึกได้ทุกกองหมด อย่าลืมนะจุดสำคัญของกสิณทุกกอง มันต้องไปจบตรงฌาน 4 วันนี้ปู่จะสอนวิธีอธิษฐานฤทธิ์ก่อน จากนั้นจะบอกเกี่ยวกับกสิณกองที่เหลือ”

“การอธิษฐานจิตให้เกิดผลตามฤทธิ์ที่ต้องการ ให้พวกเอ็งทำสมาธิเข้าฌาน 4 ก่อน ของกสิณในแต่ละกองที่พวกเอ็งฝึกมา จากนั้นออกจากฌาน 4 มาหยุดอยู่เพียงอุปจารฌาน คือ ให้มันมีอารมณ์คิดได้ ถ้าเข้าฌานลึกกว่านี้มันจะไม่มีอารมณ์คิด พอถอยจิตมาอยู่อุปจารฌาน เอ็งก็อธิษฐาน จากนั้นก็เข้าฌาน 4 ใหม่ ถอยออกมาจากฌาน 4 หยุดลงที่อุปจารฌาน แล้วอธิษฐานทับลงไปอีกครั้งหนึ่ง เป็นอันเสร็จ “

“ กสิณทุกกองก็ใช้วิธีอธิษฐานฤทธิ์แบบนี้เหมือนกันหมด แต่อย่าลืม ที่ปู่ย้ำให้พวกเอ็งเข้าออกฌานจนคล่องก็เพราะแบบนี้ การอธิษฐานทับนี่อย่างดีต้องนึกปั๊บ สำเร็จปุ๊บ แบบนี้จึงจะเรียกว่า ชำนาญ เอาละไปทดสอบกันนอกถ้ำ”


……………………………………………………………………………………

เมื่อทั้งหมดมาออกมาอยู่หน้าถ้ำ หลวงปู่หันไปทางกวิน

“เอ็งทำอย่างที่ปู่บอก แล้วอธิษฐานให้ตัวเบาเหมือนลม”

กวินทำตามที่หลวงปู่บอกเพียงไม่ถึงวินาที เขารู้สึกว่าร่างกายเบาโหวงเหวง ลองกระโดดขึ้น ร่างกายของเขาก็พุ่งขึ้นไปในอากาศทันที กวินดีใจจนหัวเราะดัง ๆ อย่างชอบใจ หากแต่ร่างกลับดิ่งวูบ

“โอ๊ยยยย..!”

เสียงครางโอดโอย ดังพร้อม ๆ กับร่างน้อยหล่นตุ๊บบนพื้น ท่าทางของกวินทุกลักทุเลยิ่ง เวคินกับทินกรถึงกับหัวเราะคิกคัก

“ยังไช้ไม่ได้ อย่าดีใจจนเกิดไป ทำใจมันมันกลาง ๆ ซีวะ ควบคุมอารมณ์จิตดี ๆ เอาเอ็งไปยืนตรงนู้น”

กวินมองดูที่ๆ หลวงปู่ชี้ นั่นคือ ริมหน้าผาหน้าถัดออกจากที่พวกเขายืนอยู่ไม่ไกลนัก

กวินเดินไปยังตำแหน่งที่หลงปู่บอก

“โดดลงไป”

“ห๋าาาา…หลวงปู่จะให